dit hoofdstuk bespreekt de economische functies van het milieu en onderzoekt de relevantie van de wetten van de thermodynamica. De biosfeer vervult drie belangrijke functies voor de economische activiteiten van de mensheid. Jacobs identificeert deze als het verstrekken van middelen, assimilatie van afvalproducten en het leveren van diverse milieudiensten. Er zijn drie belangrijke soorten middelen: niet-hernieuwbaar, hernieuwbaar en continuing. Jacobs legt door de eerste twee wetten van de thermodynamica duidelijk uit hoe de economische functies van het milieu op heel specifieke manieren met elkaar verbonden zijn. Het hoofdstuk bespreekt hoe economen van oudsher hebben gekeken naar natuurlijke hulpbronnen en het milieu en de relatie tussen economische systemen en ecosystemen. In de traditionele economie worden natuurlijke hulpbronnen alleen behandeld in de mate dat ze op een markt worden verhandeld. De verslechtering van de natuur en de vervuiling van het milieu vallen buiten het economische kader zolang deze verschijnselen niet in termen van prijzen kunnen worden gedefinieerd. Van oudsher wordt economische groei dan ook gedefinieerd als een toename van productie en/of consumptie, zonder dat aandacht wordt besteed aan de ontwrichting van natuur en milieu.