- een nieuwe studie suggereert dat zeesponzen over de zeebodem van de Noordelijke IJszee bewegen, wat het idee uitdaagt dat deze wezens voornamelijk onbeweeglijk zijn.
- uit eerder onderzoek is gebleken dat sponzen in een laboratorium beperkte bewegingen kunnen maken, maar dit is de eerste keer dat sporen van zeespons in de oceaan worden waargenomen en toegeschreven aan sponsbewegingen.
- de onderzoekers veronderstellen dat de sponzen zich verplaatsen om voedsel te vinden of jonge exemplaren te verspreiden, hoewel verder onderzoek nodig is voordat conclusies kunnen worden getrokken.
zeesponzen bewegen niet. Dat dachten veel mensen tenminste over deze ongewervelde waterdieren. Maar een nieuwe studie heeft deze aanname veranderd, en de wetenschappelijke gedachte in een nieuwe richting geduwd en geprikt.In 2016 bezocht een team van wetenschappers aan boord van de RV Polarstern, een Duitse ijsbreker, Langseth Ridge, een met ijs bedekte onderzeese berg in de Noordelijke IJszee, een paar honderd mijl van de Noordpool. Het gebied was bedekt met grote zeesponzen, ondanks de lagere productiviteit en nutriëntenfluxen dan andere zeesponzen in de Noord-Atlantische Oceaan. De belangrijkste soorten in de regio werden geïdentificeerd als Geodia parva, G. hentscheli en Stelletta rhaphidiophora.
maar de overvloed aan sponzen was niet de grootste verrassing. Onderwaterbeelden toonden sporen van spicules-structurele, skelet-achtige spikes die sponzen kunnen afschieten-meanderend langs de zeebodem. Het leek alsof de zeesponzen bewogen. Deze spicule sporen waren zichtbaar in ongeveer 70% van de foto ‘ s genomen van de zeesponzen, volgens een paper onlangs gepubliceerd in Current Biology.
“ik was verbaasd, maar het was heel duidelijk,” studie coauteur Autun Purser, een mariene ecoloog aan het Alfred Wegener Helmholtz Centrum voor polair en marien onderzoek in Duitsland, vertelde Mongabay in een interview. “Wat we niet meteen wisten was waar deze paden allemaal naar beneden wijzen of iets dergelijks, alsof de spons naar beneden was gegleden.”
het team analyseerde de zeebodem en vond dat de sponzen niet bergafwaarts glijden. In plaats daarvan leken velen bergop en zelfs boven op elkaar te kruipen.”That really made it clear that this was an interesting story,” zei Purser.Hoewel bekend is dat de larven van de zeespons mobiel zijn, wordt aangenomen dat de volwassen larven zitten of onbeweeglijk zijn, omdat ze geen spieren of andere gespecialiseerde organen hebben die hen kunnen helpen zich te verplaatsen. Dat gezegd hebbende, een studie bleek dat zeesponzen beperkte bewegingen door het uitbreiden en samentrekken van hun lichamen in een laboratorium omgeving.Een andere studie, mede geschreven door sea sponge expert Sally Leys, vond dat zeesponzen dreven en rolden over de zeebodem in het noordoosten van de Stille Oceaan. Toch geeft het geen exacte reden aan waarom deze sponzen bewegen. Leys zegt echter dat hoofdauteur Amanda Kahn vermoedde dat de sponzen “zichzelf verplaatsten.”
“ik weet dat sponzen bewegen.; mensen weten al lange tijd dat als een spons in een aquarium wordt geplaatst, het naar de kant zal migreren die de meeste stroom heeft, en dat doet het door cellen te kruipen en nieuw skelet neer te leggen en het oude achter te laten,” vertelde Leys, een professor aan de Universiteit van Alberta, die niet betrokken was bij de huidige Biologiestudie, in een e-mail aan Mongabay. “Maar is echt verrassend, voor iedereen, dat een grote bol van weefsel — zij het georganiseerd in een efficiënt filtertoevoersysteem met inlopen en excurrent kanalen — daadwerkelijk kan verschuiven, zeer langzaam, naar een nieuwe plek op de zeebodem. Hoe cool is dat?”
Joana Xavier, een onderzoeker die gespecialiseerd is in diepzeediversiteit aan het interdisciplinaire Centrum voor marien en milieuonderzoek van de Universiteit van Porto, die ook niet betrokken was bij de studie, zei dat er nooit eerder over deze paden was gerapporteerd.”Dit laat zien hoeveel er nog te ontdekken valt van de biologie van deze fascinerende groep (de Porifera/sponzen) en de ecologie van de habitats die ze vormen,” zei ze. “Interessant is dat paden als deze nooit werden waargenomen in soortgelijke spons gronden gelegen op andere onderzeese bergen gelegen op lagere breedtegraden.”
de onderzoekers van de huidige Biologiestudie veronderstellen dat de sponzen bewegen om voedsel te vinden of om jonge exemplaren te verspreiden, maar Purser zegt dat er nog genoeg te onderzoeken is.
“Dit is de eerste observatie — we waren er slechts voor een week in dit gebied,” Purser zei. “Dus wat we echt moeten doen is teruggaan, camera’ s neerzetten om de sponzen na verloop van tijd te fotograferen, en echt zien hoe ze het doen.”
” ik hou echt van het papier, ” zegt Leys. “Ik vraag me wel af wat de spons zou kunnen doen bewegen, in zo’ n diepe omgeving. Het is één ding om naar de andere kant van een aquarium te gaan waar de stroming duidelijk beter is. Maar wat zou op de diepzeebodem de stimulans kunnen zijn? Misschien is het gewoon dat voedsel beter is in de modder aan één kant van de spons, zodat ze blijven bewegen die kant op. Het is leuk om over na te denken!”
Aanhalingen:
Bond, C., & Harris, A. K. (1988). Beweging van sponzen en zijn fysieke mechanisme. Journal of Experimental Zoology, 246 (3), 271-284. doi: 10.1002/jez.1402460307
Kahn, A. S., Pennelly, C. W., McGill, P. R., & Leys, S. P. (2020). Gedrag van sessiele bentische dieren in de abyssale noordoostelijke Stille Oceaan. Deep Sea Research Part II: Topical Studies in Oceanography, 173, 104729. doi: 10.1016 / j.dsr2.2019.104729
Morganti, T. M., Purser, A., Rapp, H. T., German, C. R., Jakuba, M. V., Hehemann, L., … Boetius, A. (2021). In situ observatie van spons paden suggereert gemeenschappelijke spons beweging in de diepe centrale Noordpool. Current Biology, 31 (8), R368-R370. doi: 10.1016 / j.cub.2021.03.014
Banner afbeelding bijschrift: sporen achtergelaten door sponzen als ze kruipen over de zeebodem Afbeelding door AWI ofobs team.Elizabeth Claire Alberts is een schrijfster voor Mongabay. Volg haar op Twitter @ECAlberts.