Chevrolet El Camino

dit artikel heeft extra citaten nodig voor verificatie. Help dit artikel te verbeteren door citaten toe te voegen aan betrouwbare bronnen. Ongesourced materiaal kan worden uitgedaagd en verwijderd. bronnen zoeken: “Chevrolet El Camino” – nieuws * kranten * boeken * scholar * JSTOR (September 2018) (Lees hoe en wanneer u dit sjabloon moet verwijderen)

Chevrolet El Camino

Overzicht

Fabrikant

Chevrolet (General Motors)

Model jaar

1959-1960
1964-1987

Carrosserie en chassis

Class

Coupé utility Muscle car

Lay-out

motor voorin, rear-wheel drive

Chronologie

Opvolger

Chevrolet SSR

De Chevrolet El Camino is een coupé utility voertuig, dat werd geproduceerd door Chevrolet tussen 1959-60 en 1964-1987. In tegenstelling tot een standaard pickup truck, werd de El Camino aangepast van de standaard tweedeurs Chevrolet stationwagon platform en geïntegreerd de cabine en laadbak in de carrosserie.De eerste serie, gebaseerd op de Biscayne ‘ s b-body, werd in 1959 geïntroduceerd als reactie op het succes van de Ford Ranchero coupé utility. De productie werd hervat voor de modeljaren 1964-1977 op basis van het Chevelle-platform en voortgezet voor de modeljaren 1978-1987 op basis van het GM g-body-platform.

hoewel het voertuig is gebaseerd op overeenkomstige General Motors-autolijnenlijnen, wordt het in de Verenigde Staten geclassificeerd als een pick-up. GMC ‘ s badge engineered El Camino variant, De Sprint, werd geïntroduceerd voor het modeljaar 1971. Caballero werd in 1978 omgedoopt tot Caballero en werd ook geproduceerd tot het modeljaar 1987.

Achtergrond

het concept van een tweedeurs voertuig gebaseerd op een chassis van een personenauto met een lade aan de achterzijde begon in de Verenigde Staten in de jaren 1920 met de Roadster utility (ook wel “roadster pickup” of “light delivery” genoemd) modellen.Ford Australia was het eerste bedrijf dat een coupé utility produceerde naar aanleiding van een brief uit 1932 van de vrouw van een boer in Victoria, Australië, waarin werd gevraagd om “een voertuig om op zondag naar de kerk te gaan en dat onze varkens op maandag naar de markt kan brengen”. Ford designer Lew Bandt ontwikkelde een passende oplossing en het eerste coupé gebruiksmodel werd uitgebracht in 1934. Bandt leidde de afdeling Advanced Design van Ford en was verantwoordelijk voor de carrosseriebouw van de Ford Falcon utilities van de XP -, XT -, XW-en XA-series. General Motors ‘ Australische dochteronderneming Holden produceerde ook een Chevrolet coupé utility in 1935, Studebaker produceerde de Coupé Express van 1937 tot 1939. De carrosseriestijl verscheen niet meer op de Amerikaanse markt tot de release van de 1957 Ford Ranchero.Zowel het coupé utility als het soortgelijke roadster utility met open dak bleven in productie, maar de verbeterde economie van het midden tot eind jaren 1930 en de wens naar meer comfort zorgden ervoor dat de verkoop van coupé utility ten koste ging van het Roadster utility tot in 1939 dit laatste slechts een vervagend geheugen was.Het midden van 1955 introduceerde Chevrolet ‘ s cameo Carrier pickup truck de weg voor de El Camino. Hoewel het een modelvariant was van Chevrolet ‘ s Task Force light-duty pick-up, bood de Cameo een scala aan auto-achtige functies waaronder personenauto-auto styling, glasvezel achterspatborden, tweekleurige verf, een relatief luxe interieur, evenals een optionele V8-motor, automatische transmissie en power assists. Zoals altijd, er was een GMC-versie aangeboden in dezelfde tijd, genaamd de GMC Suburban, met dezelfde functies aangeboden op de Chevrolet. In 1957 werd een speciale versie gemaakt voor GMC om te worden getoond op nationale autoshows genaamd de Palomino, die een Pontiac 347 cu in (5.7 L) V8 geïnstalleerd had, geleend van de 1957 Star Chief.Andere Pick-Up truckproducenten, waaronder Dodge, Ford, Studebaker en International, begonnen flush-side cargoboxen aan te bieden op sommige van hun modellen uit 1957, zoals de Dodge C-Serie en de Studebaker Champ uit 1960. Ford introduceerde echter ook de 1957 Ranchero, en vestigde een nieuw marktsegment in de Amerikaanse markt van een auto platform gebaseerd coupé utility. In 1959, Chevrolet reageerde met de El Camino om te concurreren met Ford ‘ s full-sized Ranchero. De originele El Camino en Ranchero zouden alleen concurreren in het modeljaar 1959.

• 

  1955 Chevrolet Cameo Vervoerder

• 

  1955 GMC Suburban

• 

  1956 Chevrolet Cameo Vervoerder achter vie Vervoerder

• 

  1957 GMC Suburban

• 

  1957 GMC Palomino

• 

  1958 GMC Suburban

• 

  1959 GMC Suburban achteraanzicht

Eerste generatie (1959-1960)

Eerste generatie

Overzicht

Model jaar

1959-1960

Montage

Arlington, Texas, Verenigde Staten

Body en chassis

Platform

GM B-platform

Related

Chevrolet Biscayne
Chevrolet Bel Air
Chevrolet Impala
Chevrolet Brookwood
Chevrolet Parkwood
Chevrolet Kingswood
Chevrolet Nomad

Aandrijflijn

Motor

235 cu in (3,9 L) I6
283 cu in lid 4.6 L) V8
348 cu in (5.7 L) V8

Handgeschakeld

3-speed manual
4-speed manual
2-snelheid Powerglide automatisch

Afmetingen

Wielbasis

119 in (3,023 mm)

Lengte

210.9 in (5,357 mm)

De El Camino werd geïntroduceerd in 1959 het model jaar twee jaar nadat de Ford Ranchero. Volgens Chevrolet stylist Chuck Jordan had GM Harley Earl in 1952 een coupé pickup voorgesteld.Net als de Ranchero, was het gebaseerd op een bestaand en aangepast platform, de Brookwood tweedeurs stationwagon, zelf gebaseerd op de vernieuwde Chevrolet van dat jaar. Het werd in eerste instantie 50% sneller verkocht dan de meer conservatieve Ranchero, zo ‘ n 22.000 tot 14.000.In tegenstelling tot de Brookwoods wagon en een sedan leverings variant, was de El Camino verkrijgbaar met elke Chevrolet aandrijving. Het kwam in een enkele trim niveau, de buitenkant met behulp van de mid-level Bel-Air ‘ s trim, en het interieur van de low-end Biscayne. Het chassis bevatte Chevrolet ‘ s “Safety-Girder” X-frame ontwerp en een full-coil ophanging, beide geïntroduceerd in het modeljaar 1958. De 3.000 mm lange wielbasis was 38 mm langer en de totale lengte van alle Chevrolets van 1959 was 210,9 mm. Het laadvermogen van de El Camino varieerde van 290-520 kg (650-1. 150 lb), met een maximaal voertuiggewicht variërend van 4.400–4.900 lb (2.000–2.200 kg), afhankelijk van de aandrijflijn en ophanging. De enigszins zachte personenauto ophanging van het basismodel verliet het voertuig niveau zonder een lading, in tegenstelling tot de Ranchero, waar standaard 1100-Pond nominale heavy duty achterveren gaf het een duidelijke hark wanneer leeg. De eigenzinnige niveau luchtvering optie, in zijn tweede en laatste jaar, werd vermeld als beschikbaar, maar werd bijna nooit gezien op een Chevrolet model, laat staan Een El Camino. De 1959 El Camino werd gepromoot als de eerste Chevrolet pick-up gebouwd met een stalen bed vloer in plaats van hout. De vloer was een gegolfd plaatmetaal inzetstuk, beveiligd met 26 verzonken bouten. Daaronder zat de vloerpan van de Brookwood tweedeurs wagen, compleet met voetenputten. Box capaciteit was bijna 33 kubieke voet (0,93 m3).Onder de motoren die werden aangeboden waren een 283-cid Turbo Fire V8 met twee-of vier – barrel carburateur, verschillende 348-cid turbo V8 ’s met vier-of drievoudige twee-barrel carburateurs die 335 pk (250 kW; 340 pk) produceerden, en 250-en 290-pk 283 – cube Ramjet brandstofinjectie V8′ s. kw; 319 PS), Triple-carb, solid-lifter 348 V8 gekoppeld aan een viertraps. Personeel testers klokte 0-60 mph keer van ongeveer zeven seconden, geschatte topsnelheid op 130 mph (210 km/h), en voorspelde 14-seconde / 100-mph kwart mijl prestaties met een achteras verhouding geschikt voor drag racing geïnstalleerd.In totaal werden 22.246 El Caminos geproduceerd voor 1959. Dat versloeg de telling van 21.706 eerste jaar Rancheros gemaakt in 1957 en de 14.169 Ford sedan pick-ups gebouwd in directe concurrentie voor het modeljaar 1959.

het soortgelijke maar minder flamboyante 1960 model begon op $2366 voor het zescilinder model; nog eens $ 107 voor een V8 met de tweecilinder 283. Op het eerste gezicht had het exterieur weer een Bel Air look, met die serie’ bright-metal “jet” appliqué en smal achterwerk molding gebruikt om de achterste kwartalen te accentueren. Binnen hielden Biscayne / Brookwood ook afspraken aan. De zitting was nu bedekt met gestreept-patroon Doek met vinyl facings. Beschikbare interieur trim tinten waren opnieuw grijs, blauw en groen. Vloerbedekkingen waren in medium-tone vinyl. Medio 1959 werd de beschikbaarheid van de aandrijflijn met minimale veranderingen voor 1960 overgedragen: de basis 283-cid V8 werd een beetje afgetuned voor het brandstofverbruik en werd nu gewaardeerd op 170 pk( 127 kW; 172 pk), en de brandstof-geïnjecteerde motoren waren officieel verdwenen.Toen Chevrolet het model stopte, verplaatste Ford 21.027 Rancheros, die nu gebaseerd waren op de splinternieuwe Falcon compact. De baanbrekende Amerikaanse sedan pick-ups gewoon niet verbinden met genoeg auto-kopen Amerikanen. Misschien hebben deze vroege “crossovers” niet genoeg passagiers vervoerd; in een tijd waarin babyboomerfamilies de markt domineerden, was three across het beste wat ze konden bieden. Het vrachtvolume was mager in vergelijking met pick-up trucks. De low-level trim en marketing inspanningen gericht bijna uitsluitend op commerciële klanten kan de verkoop hebben geremd, ook.Tussen de stopzetting van de eerste generatie en de introductie van de tweede, verving de Chevrolet Greenbrier, gebaseerd op het Corvair platform, de El Camino als Chevrolet ‘ s Auto-gebaseerde pick-up.

• 

  1959 De Manier

• 

  1959 De Manier

• 

  1959 De Manier

• 

  1960 De Manier

Productie aantallen

Model jaar	Totale productie
1959	22,246
1960	14,163

tweede generatie (1964-1967)

tweede generatie

Overzicht

Model jaar

1964-1967

Montage

Atlanta, Georgia
Baltimore, Maryland
Fremont, Californië
Van Nuys, Californië
Framingham, Massachusetts
Kansas City, Missouri
Oshawa, Ontario

Body en chassis

Platform

A-body

Related

Chevrolet Chevelle

Aandrijflijn

Motor

194 cu in (3.2 L) I6
230 cu in lid 3.8 L) I6
250 cu in (4.1 L) I6
283 cu in (4,6 L) Small-Block V8
327 cu in (5.4 L) Small-Block V8
396 cu in (6.5 L) Big-Block V8

Handgeschakeld

3-speed manual
4-speed manual
2-snelheid Powerglide automatisch

Afmetingen

Wielbasis

115 in (2,921 mm)

Chevrolet opnieuw de El Camino vier jaar later op basis van de mid-size Chevrolet Chevelle. Het model van 1964 was vergelijkbaar met de Chevelle tweedeurs wagon voor de B-pilaren en droeg zowel Chevelle als El Camino badges, maar Chevrolet bracht het voertuig op de markt als gebruiksmodel en de krachtigste motoren van de Chevelle waren niet beschikbaar. Het eerste motoraanbod omvatte zescilindermotoren van 194 en 230 kubieke inch met pk-vermogen van respectievelijk 120 en 155 pk (89 en 116 kW). De standaard V8 was een 283 kubieke-inch Chevrolet klein blok met twee-cilinder carburateur en 195 pk (145 kW) met optionele motoren, waaronder een 220 pk (164 kW) 283 met vier-cilinder carburateur en dubbele uitlaat. In de loop van het modeljaar 1964 werden aan de optielijst van de El Camino twee versies toegevoegd van de 327 cubic-inch small block V8 met een vermogen van 250 en 300 pk (186 en 224 kW)—de laatste met een hogere compressieverhouding van 10,5:1, grotere vier-barrel carburateur en dubbele uitlaten. El Caminos had ook luchtschokken aan de achterkant, evenals volledig boxed frames. De schokken werden voortgezet over alle generaties, de frames Pas tot 1967.

1965

de 1965 El Camino kreeg dezelfde facelift als de 1965 Chevelle, met een meer uitgesproken V-vormige front-end, en een hogere prestaties L79 versie van de 327 motor met een vermogen van 350 pk (261 kW) die ook beschikbaar was in Chevelles. De meeste van de andere motoren werden overgenomen uit 1964, waaronder de 194 en 230 kubieke-inch Turbo Thrift zessen, de 195 pk (145 kW) 283 kubieke-inch Turbo-Fire V8 en 327 kubieke-inch Turbo-Fire V8s van 250 en 300 pk (186 en 224 kW).

1966

in 1966, GM toegevoegd een 396 cu in (6.5 L) V8 motor aan de line-up met een vermogen van 325 tot 375 pk (280 kW). De 1965 327 zou lage 15 ’s lopen in de 1/4 mijl (op ongeveer 90 mph), terwijl 1966 tot 1969 modellen waren gemakkelijk in de mid – tot upper-14′ s. nieuw bladmetaal gemarkeerd de 1966 El Camino, identiek aan de Chevelle. Een nieuw instrumentenpaneel met horizontale snelheidsmeter werd gekenmerkt. Binnen, de standaard versie featured een bank zetel interieur en rubberen vloermat uit de low-line Chevelle 300 serie, terwijl de Custom gebruikt een meer luxe interieur van de Chevelle Malibu met pluche doek-en-vinyl of all-vinyl bankstoelen en diepe twist tapijt, of optionele Strato swivel kuip stoelen met console. Een toerenteller was optioneel.

1967

de 1967 El Camino volgde de Chevelle ‘ s styling facelift met een nieuwe grille, voorbumper en trim. Luchtschokken bleven standaard op de El Camino, waardoor de bestuurder een lading kon compenseren. Het modeljaar 1967 bracht ook de inklapbare stuurkolom en opties van schijfremmen en Turbo Hydramatic 400 3-speed automatische transmissie. Het was het tweede jaar dat de 396 (L35, L34 en L78) in de El Camino (zowel 13480 300 Deluxe base als 13680 Malibu serie) kon worden gebruikt. Aangezien de L35 396/325 pk motor de basis was voor de SS396-serie, werd het aantal L35-motoren dat in 1967 door Chevrolet werd verkocht (2.565) verkocht in een van de twee El Camino-series, de enige andere serie waarin de motor kon worden besteld. Aangezien de L34 (350 pk (261 kW)) & L78 (375 pk (280 kW)) zowel in de El Camino-serie als in de twee SS396-carrosseriestijlen verkrijgbaar waren, is het onmogelijk om te weten hoeveel van deze optionele motoren naar welke carrosserie gingen. Chevrolet doet verslag 17,176 L34 en 612 L78 motor opties werden verkocht in 1967 Chevelles, maar er is geen uitsplitsing van carrosseriestijlen. De TH400 drieversnellingsautomaat was nu als optie verkrijgbaar (RPO M40) met de 396 motor in zowel de SS396-serie als de 396-uitgeruste El Caminos. De 3-speed handgeschakelde transmissie bleef de standaard transmissie met een heavy duty (RPO M13) ook beschikbaar, samen met de 2-speed Powerglide en ofwel M20 wide ratio of M21 close ratio 4-speed transmissies. Hoewel er geen echte fabriek El Camino Super Sport tot 1968, veel eigenaren hebben “gekloond “‘ 67 SS396s met behulp van 1967 Chevelle SS396 badges en trim.

• 

  1965 Chevrolet El Camino

• 

  1966 El Camino
  (met een niet-standaard wielen)

• 

  1967 El Camino

Productie aantallen

Model jaar	Totale productie
1964	32,548
1965	34,724
1966	35,119
1967	34,830

Derde generatie (1968-1972)

Deze sectie moet meer citaties voor verificatie. Help dit artikel te verbeteren door citaten toe te voegen aan betrouwbare bronnen. Ongesourced materiaal kan worden uitgedaagd en verwijderd. (September 2018) (Lees hoe en wanneer u dit sjabloonbericht moet verwijderen)

derde generatie

Overzicht

Model jaar

1968-1972

Montage

Arlington, Verenigde Staten
Atlanta, Verenigde Staten
Baltimore, Verenigde Staten
Flint, Verenigde Staten
Fremont, Verenigde Staten
Kansas City, Verenigde Staten
Van Nuys, United States
Oshawa, Ontario, Canada
Rosario, Santa Fe, Argentina

Body en chassis

Platform

A-body

Related

Chevrolet Chevelle
GMC Sprint

Aandrijflijn

Motor

230 cu in (3.8 L) I6
250 cu in (4.1 L) I6
327 cu in (5.4 L) V8
307 cu in (5,0 L) V8
350 cu in (5.7 L) V8
396 cu in (6.5 L) V8
454 cu in (7,4 L) V8

Handgeschakeld

3-speed manual
4-speed manual
2-snelheid Powerglide auto.
3-speed Turbo-Hydramatic auto

afmetingen

wielbasis

116 in (2.946 mm))

Chevrolet introduceerde een langere El Camino in 1968, gebaseerd op de Chevelle stationwagon/vierdeurs sedan wielbasis (2946 mm, Totale lengte: 5283 mm). Het interieur werd vernieuwd met stoffen en vinyl of volledig vinyl banken en diepe twist Tapijt. All-vinyl Strato kuipstoelen en middenconsole waren een $ 111 optie. Power front schijfremmen en Positraction waren optioneel. Een nieuwe, high-performance Super Sport SS396 versie werd gelanceerd. De turbo-jet 396 werd aangeboden in 325 pk (242 kW) of 350 pk (260 kW) versies. Terugkerend naar de officiële optielijst voor het eerst sinds eind 1966 was de 375 pk (280 kW) L78. Het had solide lifters, big-port hoofden, en een 800 cfm Holley vier-vat op een laagbouw aluminium spruitstuk. Een drie-traps handmatig was standaard met alle motoren, en een vier-traps of automatische was optional.In 1968, de SS was een apart model (de “SS-396”).

de modellen uit 1969 vertoonden slechts kleine veranderingen, geleid door een meer afgeronde front-end styling. Een enkele Chrome bar verbonden quad koplampen, en een gleuf bumper hield de parkeerlichten. Nieuwe ronde instrumentpods vervingen de vroegere lineaire lay-out. Voor het eerst werd de Chevrolet 350 V8 gebruikt in een El Camino. De Super Sport groep omvatte een 265 of 325 pk (198 of 242 kW) 396 kubieke inch V8 onder een dubbele koepelvormige kap, samen met een black-out grille met een SS embleem. Meer krachtige versies van de 396 motor, de ontwikkeling van 350 of 375 pk (261 of 280 kW) maakte ook de optielijst. Opties opgenomen elektrische ramen en sloten. Vreemd genoeg, back-up lichten verplaatst van de achterbumper naar de achterklep, waar ze niet effectief waren toen de poort was neer.

de modellen uit 1970 kregen plaatwerkrevisies die de lichamen een meer vierkante houding gaven, en ook de interieurs werden opnieuw ontworpen.De nieuwe SS396, die 402 cu in (6,6 L) verplaatste (hoewel alle emblemen 396) was beschikbaar. Chevrolet ‘ s grootste en krachtigste motor van die tijd werd ook in een select aantal El Caminos geplaatst. De LS6 454 Cid motor, met een vermogen van 450 pk (336 kW) en 678 N⋅m koppel, gaf de El Camino 1/4-mijl keer in de bovenste 13-seconden bereik met ongeveer 106 mph (171 km/h).De El Camino uit 1971 kreeg een frisse front-end styling (opnieuw gedeeld met de Chevelle) met grote Power-Beam koplampen, een herwerkte grille en bumper, en integrale park/signal/marker lichten. In 1971 was een verplichte ongelode brandstof met een lager octaangehalte nodig om de motorcompressie te verminderen, en GM ‘ s A. I. R.-systeem, een “smog pomp”, werd toegevoegd om de uitlaatemissies te beheersen. Vermogen en prestaties werden verminderd. Motor aanbod voor 1971 opgenomen de 250-6, small-block V8s van 307 en 350 kubieke inch; en big block V8s van 402 en 454-kubieke-inch verplaatsingen. Horsepower ratings van die motoren voor 1971 varieerden van 145 voor de zes tot 365 voor de RPO LS5 454-allemaal in bruto cijfers. De LS6 454 V8 was voorgoed verdwenen. Een rebadged El Camino, de GMC Sprint debuteerde in 1971. Het deelde dezelfde motor en transmissie aanbod als zijn Chevrolet tegenhanger.De El Caminos uit 1972 droegen parkeer-en zijmarkeringslichten op hun voorspatborden, buiten een herziene dubbele Bar grille, maar er was weinig veranderd. Voor 1972 werden de PK-metingen overgeschakeld op de” net ” – cijfers zoals geïnstalleerd in een voertuig met alle accessoires en emissiecontroles aangesloten. Motoraanbod omvatte de 110 pk (82 kW) 250-6, een 307 V8, een 175 pk (130 kW) 350-kubieke-inch V8, en big block V8s van 402 en 454 kubieke-inch verplaatsingen. De 402-kubieke-inch (nog steeds bekend als een 396) produceerde 240 pk (179 kW); de 454 slaagde erin om 270 pk (201 kW) uit te zetten onder het net rating systeem. Super Sport apparatuur kon nu worden besteld met elke V8 motor, met inbegrip van de basis 307-kubieke-inch versie. Alle 1972 El Caminos met de 454 ci Motor hebben een ” W ” als het vijfde cijfer in het VIN, en de 454 was alleen beschikbaar met Super Sport trim.

• 

  1968 De Manier

• 

  1969 De Manier

• 

  1970 De Manier SS

• 

  1971 De Manier

• 

  1972 De Manier

Productie aantallen

Model jaar	Totale productie
1968	41,791
1969	48,385
1970	47,707
1971	41,606
1972	57,147

Vierde generatie (1973-1977)

Vierde generatie

Overzicht

Model jaar

1973-1977

Montage

Baltimore, Verenigde Staten
Doraville, Georgia, Verenigde Staten
Leeds, Missouri, Verenigde Staten
Arlington, Verenigde Staten
Fremont, Verenigde Staten
Oshawa, Ontario, Canada

Body en chassis

Platform

A-body

Related

Chevrolet Chevelle
GMC Sprint

Aandrijflijn

Motor

250 cu in (4.1 L) I6
307 cu in (5.0 L) V8
350 cu in (5,7 L) V8
400 cu in (6,6 L) V8
454 cu in (7,4 L) V8

transmissie

manuele drieversnellingsbak
manuele vierversnellingsbak
auto met drieversnellingsbak.

in 1973 werd de El Camino opnieuw ontworpen. Met de Chevelle-lijn en het wagenchassis was het de grootste El Camino-generatie. Energieabsorberende hydraulische voorbumpersystemen op deze voertuigen toegevoegd meer gewicht. Er waren twee verschillende trim niveaus van El Caminos tijdens deze periode. Het basismodel en de SS-optie deelden interieur en exterieur afspraken met de Chevelle Malibu, terwijl de El Camino Classic (geïntroduceerd in 1974) deelde zijn trim met de meer luxe Chevelle Malibu Classic.

het chassisontwerp was net zo nieuw als de carrosserieën met een 1 in (25 mm) breder wielspoor, voor en achter. Het linkerwiel werd aangepast om iets positievere camber te hebben dan het rechterwiel, wat resulteerde in een uniformer en stabieler stuurgevoel op high-crown wegoppervlakken met behoud van uitstekende snelwegcruisstabiliteit. De speling voor de veerweg werd ook verbeterd voor een soepelere rit over alle soorten oppervlakken; de schroefveren aan elk wiel werden door de computer geselecteerd om het gewicht van de individuele auto aan te passen. Schijfremmen vooraan waren nu standaard op alle ‘ 73 El Caminos. Extra nieuwe functies waren een akoestisch dubbelpaneel dak, strakker passend glas, flush-stijl buitendeur handgrepen, gegoten volledig schuim zitting constructie, flow-through power ventilatiesysteem, binnen kap release, verfijnde delcotron generator en verzegelde side-terminal batterij, een grotere 22-US-gallon (83 L; 18 imp gal) brandstoftank, en” flush and dry ” rocker panelen als eerste geïntroduceerd op de vernieuwde 1971 full-size Chevrolets. Nieuwe opties omvatten zwenkbare kuipstoelen (met console) en Turbine I urethaan (ondersteund door stalen) wielen, net als het instrumentenpaneel. Een voordeel van de nieuwe carrosserieontwerpen was veel beter zicht waaraan de ongewoon dunne voorruit pilaren hebben bijgedragen. Een structurele verbetering was een sterker ontwerp voor de zijdeur guard balken. El Caminos deelde de” Colonnade ” frameloze deur glas met andere Chevelles,en zou deze functie in de volgende generatie ook.

de 307 2-vat V8 met 115 pk (86 kW) was de basismotor. Tot de opties behoorden een 350 2-barrel V8 met 145 pk (108 kW), een 350 4-barrel V8 met 175 pk (130 kW) en een 454 4-barrel V8 met 245 pk (183 kW). Geharde Motor klepstoelen en hydraulische nokkenassen maakte deze motoren betrouwbaar voor vele mijlen, en liet hen toe om de steeds populairder loodvrije reguliere benzine te accepteren. De handgeschakelde drieversnellingsbak was standaard; 4-traps handgeschakelde en Turbo Hydra-Matic 3-traps automatische transmissies waren optioneel. Crossflow radiatoren en koelvloeistofreservoirs voorkomen oververhitting.

De SS, dan is een trim optie, inbegrepen een zwarte grill met SS-embleem, bodyside striping, lichte dak drip lijstwerk, kleur-gecodeerd dual sport spiegels, speciale voorste en achterste stabilisator stangen, rally wielen, 70-serie verhoogd wit-letters van banden, speciale instrumentatie en SS interieur emblemen.De SS-optie was beschikbaar met een 350 of 454 V8 met de 4-speed of Turbo Hydra-Matic transmissies. Ook was het niet algemeen bekend, maar een Laguna s-3 front-end kon worden gemonteerd op deze auto ‘ s, en was beschikbaar via het Central Office Production Option (COPO) systeem als code 6H1. Het werd echter niet op grote schaal besteld door velen, meer dan waarschijnlijk als gevolg van beperkte informatie zowel van de kant van klanten en veel dealers op het moment.De El Caminos uit 1974 droeg een langgerekte, Mercedes-type grille. De nieuwe topklasse El Camino Classic heeft een luxueus interieur met opklapbare banken (of optionele Strato kuipstoelen) bekleed met doek of vinyl, vloerbedekking deurpanelen en houtnerf instrumentenpaneel bekleding. De 350 V8 werd de basismotor en een 400 V8 motor was nieuw dit jaar. De 454, de topmotor, was verkrijgbaar met de Turbo Hydra-Matic 400 automatische of 4-speed handgeschakelde transmissie.

de modellen uit 1975 hadden een nieuwe grill, die een frisse uitstraling gaf. Ophanging upgrades bood een stillere rit, en radial-ply banden werden standaard. Dubbele remote spiegels, nieuwe dubbele sportspiegels, intermitterende ruitenwissers en cruise control behoorden dit jaar tot de nieuwe comfortfuncties. De 1975 high energy ignition (HEI) leverde vonk aan de bougies met minimaal onderhoud en verhoogd vermogen. De grotere verdeler cap zorgde ook voor betere high-RPM prestaties door het verminderen van de kans dat de vonk uit te voeren naar de verkeerde terminal. De 250-kubieke-inch in-line zes van 105 pk (78 kW) werd als basismotor aangeboden. De 454-kubieke-inch V8, wederom teruggebracht tot 215 pk (160 kW), haalde 1975 als El Camino-optie, maar dit zou de laatste keer zijn. Het was niet beschikbaar in Californië, en de optionele vier-speed stick werd niet meer aangeboden. Kopers konden nu kiezen voor een Econominder instrument pakket dat een vacuümmeter om aan te geven wanneer het optimale brandstofverbruik werd bereikt.

voor 1976, El Camino Classic modellen nu featured de nieuwe rechthoekige koplampen die andere high-end GM auto ‘ s waren sportieve. Dit waren quad eenheden in gestapelde opstelling. Het basismodel behield de eerder gebruikte dubbele ronde koplampen. Motoren omvatten de basis 250 i6 motor, een nieuwe 140 pk (104 kW) 305-kubieke-inch V8, twee – en vier-vat 350s (met beschikbaarheid nog steeds afhankelijk van Californië levering), en de 400-kubieke-inch V8, nog steeds goed voor 175 pk (130 kW). Alle motoren behalve de 250 I6 kwamen met de Turbo Hydra-matic automatische transmissie als de enige transmissie beschikbaar. De 250 I6 werd geleverd met een 3-speed manual of een optionele Turbo Hydra-matic.

de modellen van 1977 werden weinig veranderd, behalve dat de 400 V8 weg was. De El Camino Classic was opnieuw het topmodel en de SS optie ging verder.

Productie-aantallen

Model jaar	Totale productie	El Camino SS
1973	64,987
1974	51,223	4,543
1975	33,620	3,521
1976	44,890	5,163
1977	54,321	5,226

Vijfde generatie (1978-1987)

Vijfde generatie

Overzicht

Model jaar

1978-1987

Montage

Baltimore,Maryland, Verenigde Staten
Doraville, Georgia, Verenigde Staten
Leeds, Missouri, Verenigde Staten
Arlington, Verenigde Staten
Fremont, Verenigde Staten
Oshawa, Ontario, Canada
Ramos Arizpe, Mexico
Teheran, Iran (CKD, Pars Khodro)

carrosserie en chassis

Platform

Een-lichaam (1978-1981)
G-lichaam (1982-1987)

Verwante

Chevrolet Malibu
GMC Caballero

Aandrijflijn

Motor

3.3 L (200 cu in) Chevrolet V6
3.8 L (229 cu in) Chevrolet V6
3.8 L (231 cu in) Buick V6
4,3 L (262 cu in) Chevrolet V6
4.4 L (267 cu in) Small-Block V8
5,0 L (305 cu in) Small-Block V8
5,7 L (350 cu in) Small-Block V8
5,7 L (350 cu in) Diesel V8

Handgeschakeld

3-speed manual
4-speed manual
3-speed Turbo Hydramatic automatisch
4-speed Turbo Hydramatic automatisch

Afmetingen

Wielbasis

117.1 inch (2,974 mm)

een nieuwe trimmer El Camino werd onthuld in 1978, met de nieuwe, scherpere Malibu-styling en een een-inch langere wielbasis van 2,974 mm. De voorste plaat en deuren werden gedeeld met de Malibu, en de achterbumper werd gedeeld met de Malibu stationwagon. Voor het eerst had de El Camino echter een uniek chassis – het werd met geen enkele andere Chevrolet gedeeld. De front-end featured een nieuwe enkele rechthoekige koplamp ontwerp. De basismotor was een 200-kubieke-inch (3.3-liter) V6 die 95 pk (71 kW) ontwikkelde, behalve in Californië waar, om aan emissienormen te voldoen, de 231-kubieke-inch Buick Motor de basismotor was. Er konden twee upgrades worden besteld: een 305-kubieke-inch V8 met 145 pk (108 kW), of een 350-kubieke-inch V8 met 170 pk (127 kW) die alleen beschikbaar was in El Caminos en Malibu stationwagons. Het was niet beschikbaar op Malibu personenauto ‘ s (met uitzondering van coupe en sedan Malibu 9C1 politie voertuigen).Het model van 1979 kreeg minimale veranderingen na zijn debuut als een nieuw ontworpen “new-size” model in 1978. Wijzigingen aan de 1979 El Camino ten bedrage van weinig meer dan een nieuwe verdeelde grille. Echter, een” small-block ” 267-kubieke-inch (4.4-liter) V8 toegetreden tot de optielijst en sleuf tussen de standaard 3.3-liter V6 en de optionele 5.0-liter vier-barrel V8. De 350-kubieke-inch (5,7-liter) V8, de ontwikkeling van 170 pk (127 kW) was opnieuw beschikbaar. Zowel drie-en vier-versnellingen handgeschakelde transmissies hadden vloerverschuivers.De El Camino uit 1980 begon in de jaren tachtig met weinig veranderingen, maar de motorkeuzes werden een beetje geschud. De basis V6 verplaatste 229 kubieke inch, een stijging van 200 het jaar daarvoor. Het vermogen steeg van 94 tot 115 pk (70 tot 86 kW). Optioneel waren ook een 267-kubieke-inch V8 met 125 pk (93 kW) en een 305 V8, nu met 155 pk (116 kW) (vijf naar beneden). De 350 met 170 pk (127 kW) aangeboden in 1979 werd geschrapt. Een drie-speed vloer verschoven handgeschakelde transmissie was standaard, maar de meeste kregen de optionele drie-speed automatische.

de modellen uit 1981 kregen een nieuwe horizontale buisrooster. De motoren van 1981 gingen grotendeels door vanaf 1980, maar gebruikten nu GM ‘ s Computer Command Control (CCC) emissiesysteem. De basis 229-kubieke-inch V6 maakte 110 pk (82 kW) (tegen 115 pk (86 kW)), net als de California-only 231-kubieke-inch Buick V6. Optionele motoren waren de 267-kubieke-inch V8 met 115 pk (86 kW) en de 305-kubieke-inch V8, nu met 150 pk (112 kW). De drieversnellingsautomaat voegde een lock-up koppelomvormer toe om de kilometerstand op de snelweg te helpen.

1982-1984

de 1982 (tot en met de laatste 1987) El Camino droeg een nieuwe frontale uitstraling met een crosshatch grille geflankeerd door quad rechthoekige koplampen. Nieuw onder de motorkap voor 1982 was een 105 pk (78 kW) 5.7-liter (350-kubieke-inch) Diesel V8, die ook werd aangeboden in Chevrolet ’s full-size auto’ s. Hoewel kilometerstand met de diesel was lovenswaardig, het was een dure optie en zou uiteindelijk een sombere reparatie record te vergaren. Benzine-motor keuzes waren ongewijzigd, behalve Chevrolet ’s 229-kubieke-inch (3,8-liter) V6 was nu standaard in Californië-gebonden auto’ s, ter vervanging van Buick ‘ s 231-kubieke-inch V6.In 1983 was de 4,4-liter V8 verdwenen, waardoor de 5,0-liter versie de enige optionele V8 was. De standaard motor was opnieuw Chevrolet ‘ s 3.8-liter V6 met 110 pk (82 kW), hoewel California cars, opnieuw, kreeg een Buick V6 met soortgelijke SPECIFICATIES. Verder op de optielijst stond de 5,7-liter V8 Diesel met 105 pk (78 kW). De sister Malibu sedan en wagon werden na het modeljaar 1983 stopgezet.De El Camino 1983-1987 werd ook aangeboden als een cosmetische conversie via geselecteerde dealers (aangevuld door Choo-Choo Customs Inc., of Chattanooga, Tennessee). Modificaties omvatten een aerodynamische voorkant vergelijkbaar met de Monte Carlo SS, zijafvoer rokken, en aluminium wielen. De conversie omvatte ook de toevoeging van SS-stickers aan de buitenkant van het lichaam. Echter, de meerderheid van El Caminos gestuurd voor het aanpassen waren niet echt Super sporten. Dit onderscheid werd alleen verkregen door het optiepakket “SS Sport Decor” te bestellen bij de fabriek met een RPO-code Z15.

1985-1987

GM verplaatste de productie van El Camino naar Mexico en de nieuwe 4.3 L V6 werd de basismotor tot 1987. De productie van El Camino eindigde rustig eind 1987. Sommige modeljaar 1987s (420 El Caminos en 325 GMC Caballeros) worden vermeld als nieuwe auto retail leveringen in kalenderjaar 1988 op basis van hun Datum van de eerste retail verkoop. Speculatie in online forums geeft 3GCCW80H2HS915586 ” kan ” het laatste voertuig.Het GM Media Archive / Heritage Center bevestigde dat geen 1988 El Caminos of Caballeros ooit werden geproduceerd.

Productie aantallen

Model jaar	Totale productie	El Camino SS
1978	54,286	12,027
1979	58,008	11,371
1980	40,932	5,444
1981	36,711	3,769
1982	22,732	3,207
1983	24,010	2,914
1984	22,997	1,309
1985	21,816	1,198
1986	21,508	996
1987	13,743	861

Zuid-Afrika

Een reeks van Chevrolet modellen, gebaseerd op de Holden HK, werd geïntroduceerd op de Zuid-Afrikaanse markt in 1969. Een coupe utility versie werd uitgebracht in 1971 onder de naam Chevrolet El Camino en werd aangeboden met geïmporteerde Holden 186 six en 308 V8 motoren. Een versie van het latere Holden HQ utility werd in Zuid-Afrika op de markt gebracht als de Chevrolet El Camino aq.Een facelift El Camino AJ werd uitgebracht in 1976 en de productie stopte in 1978.

concept voertuigen

in 1974 nam Chevrolet ‘S zusterdivisie, Pontiac, naar verluidt een El Camino body, geënt op de urethaan-neus voorkant van de Grand Am-serie, voegde het instrumentenpaneel van de GA toe, liggende Strato-kuipstoelen met verstelbare lendensteun samen met Pontiac’ s rally II wielen. Dit was een stylingoefening voor een mogelijke Pontiac versie van de El Camino; het concept bereikte nooit de productie.In 1992 onthulde GM een El Camino-concept, in feite een pickup-variant van de Chevrolet Lumina Z34. Het concept kreeg gemengde, meestal negatieve beoordelingen, vooral vanwege de voorwielaandrijving lay-out.

tijdens het modeljaar 1995 had GM een concept El Camino gebaseerd op de full-sizeCaprice station wagon met behulp van de grille van een 1994-96 Impala SS; dit concept was bestemd voor de productie, maar werd uitgesteld toen GM besloot om de B-platform auto lijn te stoppen aan het einde van 1996.De Pontiac G8 ST werd vertoond op de New York International Auto Show in maart 2008. Gebaseerd op de Holden Commodore Ute, deelde het het G8 platform met een 73 inch (1.900 mm) laadbak. De Sport Truck had dezelfde 361 pk (269 kW), 6,0-liter V8 gebruikt in de G8 GT, evenals de 3,6-liter, 300 pk (220 kW) direct-injectie V6. De G8 ST was gepland voor de release als een 2010-model, maar in januari 2009, GM aangekondigd aan dealers de G8 ST werd geannuleerd als gevolg van bezuinigingen en herstructurering, evenals de Pontiac merk wordt stopgezet. In 2011, GM opnieuw overwogen terug te brengen van de El Camino Onder het merk Chevrolet al in 2015.

zie de categorie Chevrolet El Camino van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

• Chevrolet El Camino op internet Movie Cars Database
• Car Domain: 1959-1960/1964-1987 Chevrolet El Camino