broeders en zusters, het is een voorrecht voor mijn vrouw, Jennie, en mij om hier vandaag bij u te zijn. We hebben veel te danken aan deze geweldige universiteit. We waren beiden aanwezig bij BYU, en onze ervaringen hier hadden een belangrijke invloed op het geluk dat we nu genieten.
onze levens hadden een heel ander pad kunnen nemen als we niet enkele belangrijke beslissingen hadden genomen. Een kwam tijdens mijn laatste jaar op de middelbare school, toen ik ervoor koos om gedoopt te worden en bevestigde een lid van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Jennie en ik hadden een paar jaar verkering, en ze was—hoe moet ik dit zeggen?- niet erg enthousiast over mijn besluit om bij de kerk te komen. Toch, ze heeft me niet voor altijd verstoten, en we bleven dating door ons laatste jaar. Na mijn afstuderen ging ik naar de Universiteit van Texas, en Jennie ging naar de Universiteit van Noord-Texas, in onze woonplaats. We bleven bijna elke dag communiceren, en we zagen elkaar zo vaak als we konden.Die zomer bracht ik Jennie op de hoogte van een ander besluit dat ik had genomen: Ik zou als missionaris in de Guatemala–El Salvador missie gaan werken. Nogmaals, ze was niet blij met mijn beslissing en, in feite, was snel om te zeggen “adios,” maar we bleven schrijven tijdens mijn missie. Om een lang verhaal kort te maken, Jennie kreeg uiteindelijk haar eigen getuigenis van het gerestaureerde evangelie, en ik doopte haar de week dat ik thuis kwam. Toen, ongeveer een week daarna, verhuisden we naar Provo, waar we beiden waren toegelaten om Brigham Young University bij te wonen.
nu moesten we een andere belangrijke beslissing nemen. We hadden al vele jaren verkering, en we wilden wanhopig trouwen. We zouden direct burgerlijk kunnen trouwen of we zouden kunnen wachten tot Jennie
een jaar lid was, zodat we in de tempel zouden kunnen trouwen. We besloten te wachten en in de tempel te trouwen. Natuurlijk impliceerde die keuze de beslissing om waardig te leven van een tempelhuwelijk. Mag ik even zeggen hoe dankbaar we zijn voor de spirituele omgeving bij BYU die die beslissing veel gemakkelijker maakte.
ik deel dit alles met u om een eenvoudig punt te maken: het geluk dat Jennie en ik hebben gevonden in ons leven is gekomen door onze keuzes om Jezus Christus te volgen.Misschien had Jozua dit principe in gedachten toen hij tegen de kinderen van Israël zei: “Kies u heden, wie Gij zult dienen . . . : maar wat mij en mijn huis, wij zullen de Heer dienen.”1
Jozua had de Israëlieten moedig naar een nieuw land geleid—het Beloofde land. De beproevingen en verdrukkingen van hun veertig jaren in de woestijn waren achter hen. Er liggen nu nieuwe uitdagingen voor ons, waaronder de uitdaging trouw te blijven aan de Heer in een land waar mensen andere goden aanbaden. Jozua nu, die het einde zijns levens naderde, trok een lijn in het zand.
“Ik wil dat je je keuze maakt”, zei hij in wezen. “Mijn familie en ik hebben de Onze gemaakt. We zullen de Heer dienen. En jij? Je doet mee of niet.”Joshua besefte dat hij de verantwoordelijkheid op de mensen moest leggen. Hij wist dat hun keuze gebaseerd moest zijn op hun ware overtuigingen, niet op verplichtingen. Hun succes en welvaart in het Beloofde land hing af van de keuze die ze “vandaag” en in de komende dagen maakten.
wij noemen dit agentschap ons vermogen—in feite onze verantwoordelijkheid—om voor onszelf te kiezen, en het is essentieel voor het plan van onze hemelse Vader voor zijn kinderen. Waarom is agentschap zo belangrijk? Want het grootste verlangen van de hemelse Vader is “om de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens te doen plaatsvinden.”2 Hij wil ons helpen om “mede-erfgenamen met Christus”te worden, 3 om alles te ontvangen wat hij heeft. Deze hoge ambities vereisen niet alleen een verandering in ons gedrag, maar, meer dan dat, een verandering in onze aard. Ze vereisen dat we het juiste doen, maar ook dat we het doen om de juiste redenen. We kiezen het recht omdat we van het recht houden. God manipuleert ons niet met onmiddellijke beloningen en straffen.4 Nee, uiteindelijk moeten we willen kiezen wat juist is omdat het juist is, boven alle andere redenen.Soms verwarren we God met de Kerstman. We stellen ons voor dat hij kolen of snoep uitdeelt, afhankelijk van of we stout of aardig zijn geweest. We moeten God zien zoals hij werkelijk is-een liefhebbende vader die ons onderwijst en, als we ons tot hem wenden, “alle dingen ten goede laten samenwerken.”5
wanneer we een keuze maken, geven we aan wat we waarderen, wat we wensen en, uiteindelijk, wat we zijn. En wat we zijn—meer dan hoe we handelen—is wat ons voorbereidt op het eeuwige leven.Zie het voorbeeld van Lehi ‘ s zonen Laman, Lemuel, Sam En Nephi. U herinnert zich dat nadat de familie was gevlucht in de woestijn, Lehi vroeg zijn zonen om terug te keren naar Jeruzalem om de koperen platen te verkrijgen van een man genaamd Laban. Niet iedereen was blij met deze opdracht, maar ze gingen allemaal. Toen zij Jeruzalem naderden, wierpen de broeders het lot, en het lot viel op Laman om de platen te vragen. Laban weigerde niet alleen het verzoek, maar hij beschuldigde Laman ook van een rover te zijn en dreigde hem te doden.
de vier broers besloten een tweede manier te vinden om te bereiken wat hun vader had gevraagd. Zij keerden terug naar hun huis, en verzamelden al hun goud, zilver en kostbaarheden, om de platen van Laban te kopen. Denk er nu eens over na: deze keuze omvatte een serieuze betrokkenheid. Het betekende dat ze nooit zouden terugkeren naar Jeruzalem en iets van hun rijkdom zouden hebben. Ja, Er was wat gemurmel, maar ze deden het. En wederom wilde Laban hun de verslagen niet geven; in feite zond Hij Zijn knechten om de broeders te doden, en dwong hen hun kostbare bezittingen achter te laten.
ga nu even op de plaats van deze broers staan. Lijkt het nu niet een goed moment om naar huis te gaan? Hadden ze geen dappere poging gedaan? Ze hadden al hun rijkdom opgeofferd en zelfs hun leven geriskeerd. Nee, ze hadden de platen niet, maar die uitkomst leek buiten hun controle. Hadden ze niet alles gedaan wat ze konden?Als we het boek van Mormon lezen, denken we graag dat we meer op Nephi en Sam lijken dan op Laman en Lemuel, maar zijn we dat? Deze moeilijke taak bood de fraters keuzes—met mogelijkheden om de diepte van hun betrokkenheid te tonen. Het leven zit vol met zulke kansen voor ons allemaal. Soms vereist het kiezen om de Heer te dienen geduld, doorzettingsvermogen en andere goddelijke eigenschappen. Soms zijn de resultaten helemaal niet wat we verwachtten of zelfs wilden. Maar we kiezen hoe we zullen reageren. We kiezen of we opgeven of trouw blijven.
ik weet dat je meer op Nephi en Sam wilt lijken dan op Laman en Lemuel. Ik weet dat je wilt dat je keuzes je liefde weerspiegelen voor wat juist is. Maar ik weet ook dat het niet gemakkelijk is. Vandaag wil ik graag drie suggesties delen die je kunnen helpen keuzes te maken die aansluiten bij je verlangen naar gerechtigheid:
1. Houd een eeuwig perspectief.
2. Onderschat de vijand niet.
3. Toon berouw als je fouten maakt.
Keep an Eternal Perspective
laten we eerst praten over eternal perspective. Je herinnert je Albus Perkamentus, de wijze tovenaar uit J. K. Rowling ‘ S serie Harry Potter boeken. Albus Perkamentus begreep agentschap. Harry Potter vroeg Perkamentus waarom de Sorteerhoed hem in het Huis van Griffoendor plaatste, het huis dat hij prefereerde, hoewel hij enige tekenen vertoonde van passen in het walgelijke Huis van Zwadderijn. Perkamentus legde uit: “het zijn onze keuzes, Harry, die laten zien wat we werkelijk zijn, veel meer dan onze capaciteiten.”6
Harry Potter was een Griffoendor omdat hij ervoor koos, en die keuze vormde zijn ervaringen en uiteindelijk wie hij werd. Zijn verlangens waren eigenlijk een diepere en nauwkeuriger weerspiegeling van zijn ware identiteit dan iets anders over hem.Soms wensen we dat we een sorteerhoed hadden om keuzes voor ons te maken, om te beslissen wat ons lot zal zijn. Maar dit zou agentschap elimineren, de sterkste factor in het bepalen van ons lot. Het zijn onze keuzes die ons maken wie we zijn—niet onze geboorte, niet onze nationaliteit, zelfs niet onze ouderlijke opvoeding. We kunnen en moeten zelf beslissen.Een eeuwig perspectief houden betekent niet toestaan dat een sorteerhoed of toeval of geluk of omstandigheden ons lot bepalen. Het herstelde evangelie van Jezus Christus geeft ons een hoge en heilige aspiratie, in ons geplant lang voordat we werden geboren en geopenbaard in onze verlangens naar gerechtigheid en godzaligheid. Dat doel moet bepalen wie we willen worden.
het is gemakkelijker om goede keuzes te maken als we over hen denken in het licht van onze eeuwige bestemming. Natuurlijk zijn sommige keuzes niet eeuwig belangrijk. Koop ik een rood of een blauw shirt? Het maakt niet echt uit, hoewel je misschien met het blauwe shirt gaat op deze campus. Maar andere keuzes hebben belangrijke gevolgen. Zal ik op het covenant pad blijven? Zal ik iets wat ik niet begrijp mijn getuigenis in twijfel laten trekken? Zullen beproevingen ervoor zorgen dat ik “verhard word,” of zullen ze me helpen om “verzacht te worden . . . in de diepte van nederigheid”?7 en dan zijn er die moeilijke beslissingen tussen twee dingen die beide goed lijken. Vaak geeft de hemelse Vader geen specifieke richting, maar laat hij de beslissing aan ons over.
bij al deze beslissingen kunt u een eeuwig perspectief behouden door uzelf af te vragen:
- zal deze beslissing mij en anderen helpen dichter bij God te komen?
- zal het mij en anderen helpen meer geluk te vinden?Zal het mij en anderen helpen een betere zoon of dochter van God te worden?
ik heb met verschillende personen gesproken die de kerk hebben verlaten. Ik stel hen altijd graag de volgende vraag: “ben je nu dichter bij Christus dan voordat je de kerk verliet?”Bijna zonder uitzondering zeggen ze nee. Oh, ze kunnen zeggen dat ze gelukkiger zijn, maar dat geluk is vaak gebaseerd op wereldse genoegens zoals varen of sport op zondag of het vinden van een tijdelijk plezier in het breken van het Woord van Wijsheid of de wet van kuisheid. Maar bijna nooit heeft iemand me verteld dat ze zich dichter bij de redder voelen.President Russell M. Nelson heeft gezegd: “we kiezen elke dag waar we eeuwig willen leven door hoe we denken, voelen, spreken en handelen.”8
onthoud alstublieft de beloofde zegeningen die van u zijn. Je bent een kind van een liefdevolle hemelse Vader, en hij wil dat je wordt zoals hij is.
jaren geleden sprak Zuster Wendy L. Watson, nu de vrouw van President Russell M. Nelson, tijdens een BYU-devotional. Ze vertelde een verhaal over een rups genaamd Yellow die probeerde uit te zoeken wat te doen met haar leven. Op een dag ontdekte Yellow een andere rups die gevangen leek te zitten in een puinhoop van dunne, harige vezels. Toen Yellow vroeg of ze kon helpen, legde de rups uit dat hij een cocon maakte zodat hij een vlinder kon worden.Geel had het woord vlinder nog nooit eerder gehoord, maar het maakte iets in haar sprong. “Wat is een vlinder?”vroeg ze.
de andere rups beschreef de schoonheid en Majesteit van een vlinder en legde uit: “It’ s what you are mean to become.”
Yellow was sceptisch. “Hoe kan ik geloven dat er een vlinder in jou of mij zit als alles wat ik zie een pluizige worm is?”Maar ze kon de gedachte niet met rust laten. “Hoe word je een vlinder?”ze vroeg het eindelijk.
de andere rups antwoordde: “Je moet zo graag willen vliegen dat je bereid bent op te geven een rups te zijn.”9
met dat soort eeuwige perspectief, zul je keuzes maken die je helpen te worden wie je bedoeld bent te worden.
onderschat de vijand niet
mijn tweede suggestie om ons te helpen de juiste keuzes te maken is om te begrijpen dat de vijand echt is en niet onderschat mag worden. Dit is bijna net zo belangrijk als weten dat God echt is. Het verschil is dat terwijl God wil dat we hem kennen, Satan liever onbekend blijft. Hij vermomt zich op zoveel manieren. Hij is sluw en sluw, en hij zal alles doen wat hij kan om ons blind te maken voor onze eeuwige doelen.Een van de belangrijkste veldslagen in de Tweede Wereldoorlog staat bekend als de Slag om de Ardennen. Het kwam ongeveer zes maanden na de beroemde invasie in Normandië, en het was de laatste grote offensieve campagne van de nazi ‘ s aan het westelijk front. Hitler trok zijn beste officieren en soldaten van het oostfront in de hoop de vooruitgang van de geallieerden te keren. De Duitse aanval greep de geallieerden niet op de hoogte, en de verliezen, vooral onder de Amerikaanse troepen, waren hoog. Maar Hitler onderschatte de geallieerde troepen, en na ongeveer zes weken, werden de nazi ‘ s verslagen en kregen nooit meer de overhand. Als gevolg hiervan konden de geallieerden een constante rit naar Berlijn beginnen, en omdat de Duitse troepen van het oostfront waren afgeleid, kon Rusland ook snel naar Berlijn trekken.Experts in de geschiedenis zeggen dat veel van Hitlers adviseurs hem waarschuwden om niet alles in deze ene strijd te zetten, maar hij wilde niet luisteren. Hij onderschatte zijn vijand en hij betaalde de prijs.
we zijn allemaal vatbaar voor dezelfde fout. Daarom bevat het boek van Mormon, dat Voor onze tijd werd geschreven, nuttige waarschuwingen over de strategieën en tactieken van de tegenstander. Laten we eens bekijken wat Nephi leerde over hoe Satan ons in deze laatste dagen zal misleiden: “te dien dage zal hij in de harten der mensenkinderen razen, en hen tot toorn opwekken tegen het goede.”10 zien we dit vandaag? Zoveel publieke en private gesprekken lijken gevuld te zijn met woede. Zelfs dat wat algemeen als goed moet worden erkend, wordt boos als kwaad aangevallen, terwijl andere dingen die God duidelijk als kwaad heeft geïdentificeerd, vaak goed worden genoemd.11 laat u niet verleiden door de leugen des duivels. Wanneer we proberen een fout te corrigeren, moeten we geen andere fouten gebruiken om de correctie te maken. Ongepaste acties van sommigen mogen niet met geweld worden beantwoord. We moeten staan voor vrede en liefde, zoals geleerd door de Verlosser. We moeten mensen naar Christus brengen, de enige ware manier om harten te veranderen.Nephi ging verder met te zeggen, ” en anderen zal hij kalmeren, en hen weg te sussen in vleselijke veiligheid, dat zij zullen zeggen: alles is goed in Sion; Ja, Sion voorspoedig, alles is goed—en zo de duivel bedriegt hun zielen, en leidt hen voorzichtig weg naar de hel.”12
laat Satan u niet in slaap sussen. Deze wereld heeft je nodig. We hebben uw voorbeeld van goedheid nodig. We hebben jullie actieve deelname nodig om zielen naar Christus te brengen. Velen van jullie hebben missies gediend, maar er is zoveel meer te doen! We willen dat jullie blijven opstaan en geteld worden. Je moet een stem zijn aan de kant van de Heer voor gerechtigheid en goedheid.Nephi beschreef een andere tactiek van Satan: “anderen hij vleit weg, en vertelt hen er is geen hel, en hij zegt tot hen: Ik ben geen duivel, want er is geen—en zo fluistert hij in hun oren, totdat hij hen grijpt met zijn vreselijke ketenen, vanwaar er geen bevrijding is.”13
vaak zijn Satans fluisteringen een poging om de gevolgen van zonde te minimaliseren. Hij zou sommigen kunnen overtuigen om te zeggen: “het is goed om naar deze pornografie te kijken; het doet niemand anders pijn.”Of hij kan het nemen van illegale drugs rechtvaardigen, alsof niemand anders door dergelijke acties wordt beïnvloed. Ik heb vele jaren in Latijns-Amerika gewoond en heb de verschrikkelijke gevolgen gezien van de Amerikaanse honger naar illegale drugs. Het geweld, de armoede en de corruptie die dit veroorzaakt heeft! Laat u niet misleiden: “slechtheid was nooit geluk.”14 en de goddeloosheid van een, veel te vaak, kan ongeluk brengen, zelfs de onschuldigen.
in andere gevallen suggereren de fluisteringen van de tegenstander rechtvaardigingen voor onze zonden. We kunnen zeggen: “Ik kan er niets aan doen “of” ik ben zo geboren “of” hij dwong me het te doen.”In elk geval probeert Satan ons agentschap te ontkennen—wat zijn strategie is sinds het begin.15 zelfs de uitroep: “dat maakt mij zo gek!”is, in zekere zin, een capitulatie van Agentschap. We kiezen ervoor om boos te zijn. Ja, er gebeuren dingen die een invloed op ons kunnen hebben, maar we kunnen dat allemaal overwinnen. We zijn agenten die gemaakt zijn om te handelen en niet om naar te handelen.16
u, ieder van u, bent een kind van onze hemelse Vader. Als je gewoonten of tradities hebt die veranderd moeten worden, kun je dat doen. Als er iets in je leven is dat de geest van God beledigt, verander het dan. Dat kun je doen. De Verlosser Jezus Christus gaf zijn leven om je de kracht te geven om je te helpen veranderen.Onthoud dat er één ding is wat Christus en Satan gemeen hebben: ze willen allebei dat wij worden zoals zij. Satan wil ons er echter in luizen. Christus wil dat het onze keuze is.
Toon berouw als je fouten maakt
dit leidt me naar mijn laatste punt: Toon berouw als je fouten maakt. Ik ben er zeker van dat u zich ervan bewust bent dat fouten deel uitmaken van het sterfelijke leven; sommigen van ons zijn zich hier pijnlijker van bewust dan anderen. Maar ik hoop dat jullie ook weten dat berouw ook deel uitmaakt van Gods plan voor onze sterfelijke ervaring. Berouw is niet beschamend of tragisch. Zonde is tragisch. Berouw is de manier waarop we de tragedie overwinnen. Het is de manier waarop we laten zien dat we naar God willen terugkeren, en het is de manier waarop we daar komen. De beslissing om berouw te tonen is een verbintenis om toegang te krijgen tot de macht van de Verlosser om te veranderen.Een van de grote tragedies in onze moderne tijd was de Holocaust van de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. miljoenen onschuldige Joden werden gemarteld, misbruikt en vermoord. Weinigen overleefden de concentratiekampen, maar één man die dat wel deed, Viktor E. Frankl, kwam weg met een waardevol perspectief op leven en lijden. In een boek dat zijn ervaringen beschrijft, concludeerde Frankl dat ongeacht onze situatie, zelfs wanneer zoveel van onze vrijheid lijkt te worden weggenomen, we kunnen behouden wat hij noemde “de laatste van de menselijke vrijheden—om iemands houding te kiezen in een bepaalde reeks van omstandigheden, om de eigen weg te kiezen.”17
Frankl schreef:
hoewel omstandigheden zoals gebrek aan slaap, onvoldoende voedsel en verschillende mentale stress erop kunnen wijzen dat de gevangenen op bepaalde manieren moesten reageren, wordt het uiteindelijk duidelijk dat het soort persoon dat de gevangene werd het resultaat was van een innerlijke beslissing, en niet alleen het resultaat van kampinvloeden. Daarom kan iedere mens, zelfs onder zulke omstandigheden, fundamenteel beslissen wat er van hem zal worden—mentaal en spiritueel. . . . Het is deze spirituele vrijheid—die niet kan worden weggenomen—die het leven zinvol en doelgericht maakt.18
is dit hoe we onszelf zien? Beschouwen we onszelf verplicht om op bepaalde manieren te handelen, of zijn we vrij om te beslissen wat we zullen worden?Als we zondigen, zal de Heilige Geest ons helpen het te herkennen, zolang we nog open staan voor zijn bevelen. Als dat gebeurt, hebben we eigenlijk twee keuzes: we kunnen berouw tonen of we kunnen onze acties rationaliseren in een poging om ons beter te voelen over ons gedrag.Een van deze rationaliseringen is het oude gezegde ” The devil made me do it!”Zelfs Satan kan ons echter niets doen zonder onze toestemming.
een andere rationalisatie is dat onze keuzes worden beperkt door omstandigheden buiten onze controle. Het is waar dat we allemaal worden geconfronteerd met fysieke of mentale uitdagingen—sommige ernstiger dan anderen. Maar we kunnen niet toestaan dat die moeilijkheden ons definiëren of onze keuzes bepalen, vooral als het gaat om onze spiritualiteit. We moeten de dingen zien zoals ze werkelijk zijn, maar we moeten ook onszelf zien zoals we werkelijk zijn. We zijn zoveel meer dan onze sterfelijke ervaringen en beperkingen! We zijn kinderen van de hemelse Vader, en daarom hebben we een goddelijke natuur. Met zijn hulp kunnen we “de natuurlijke mens” overwinnen en toegeven “aan de verlokkingen van de Heilige Geest” zodat we worden wat God ons geschapen heeft te worden.19 wij hebben de controle over onze geestelijke en innerlijke bestemming, en wij kunnen het doel van onze schepping vervullen.Satan wil niet dat we geloven dat we kunnen veranderen; hij wil dat we denken dat we slachtoffers zijn. Maar we kunnen veranderen. Geef het gevecht niet op en laat vleselijke verlangens je beslissingen vormgeven. De missie van Jezus Christus was om het voor ons mogelijk te maken om te veranderen. Hij heeft zijn missie volbracht. Berouw is een daad van geloof in hem, van geloof in zijn kracht.
President Russell M. Nelson legde deze verklaring af:
we kunnen ons gedrag veranderen. Onze verlangens kunnen veranderen. Hoe? Er is maar één manier. Ware verandering-permanente verandering-kan alleen komen door de genezende, reinigende en ondersteunende kracht van de verzoening van Jezus Christus. Hij houdt van jullie—ieder van jullie! Hij geeft je toegang tot zijn kracht terwijl je zijn geboden houdt, gretig, ernstig en precies. Het is zo eenvoudig en zeker. Het evangelie van Jezus Christus is een evangelie van verandering!20
Elder David A. Bednar zei in het meest recente mission leadership seminar dit:
het ware geloof is gericht op en in de Heer Jezus Christus-in hem als de goddelijke en eniggeboren Zoon van de Vader en op hem en zijn verlossende missie. Het uitoefenen van geloof in Christus is vertrouwen en ons vertrouwen stellen in hem als onze Verlosser, op zijn naam en in zijn beloften. . . .Berouw is het eerste en natuurlijke gevolg van ons vertrouwen in de Verlosser. Het meest eenvoudig beschreven, berouw is zich afkeren van het kwaad en zich tot God keren. Als we vertrouwen in en op de Heer, keren we ons naar, komen tot, en vertrouwen op hem. Dus, berouw is vertrouwen in en vertrouwen op de Verlosser om voor ons te doen wat we niet voor onszelf kunnen doen. . . .Het herkennen en opgeven van de zonde, het voelen van wroeging en het vergoeden van de zonde, en het belijden van zonden aan God en, indien nodig, aan onze priesterleiders zijn allemaal noodzakelijke en belangrijke elementen in het proces van berouw. Deze essentiële stappen vormen echter niet alleen een gedragscontrolelijst die we mechanisch, snel en terloops kunnen voltooien. Als we deze dingen doen en niet erkennen en afhankelijk zijn van de Verlosser en zijn verzoenende offer, dan zijn zelfs onze beste inspanningen tevergeefs.21
wanneer wij ons tot Christus wenden, kan hij ons helpen ons hart te veranderen. We kunnen beginnen te voelen wat het volk van koning Benjamin voelde toen ze zeiden: “We hebben niet meer de neiging om kwaad te doen, maar om voortdurend goed te doen.”22 Dit is een manier waarop we kunnen weten dat onze beslissingen ons dichter bij de Verlosser brengen.
als je fouten maakt, wees dan volwassen genoeg om ze toe te geven, slim genoeg om ervan te leren, sterk genoeg om ze te corrigeren, en trouw genoeg om te vertrouwen op de verzoenende kracht van de redder om ze te overwinnen.
conclusie
Jennie en ik hielden van onze ervaringen hier bij BYU. We werden omringd door voorbeelden van prachtige mensen. We hadden professoren en religieuze leiders die ons aanmoedigden. Maar we moesten de keuzes maken die ons ertoe brachten het geluk te voelen dat we voelen. We zijn op geen enkele manier perfect geweest, maar ik ken geen twee mensen gelukkiger dan wij zijn, en dat begon met de keuzes die we hier op Brigham Young University hebben gemaakt.
broeders en zusters, maak keuzes die u eeuwig geluk zullen brengen. Om dit te doen, gelieve te onthouden:
1. Houd een eeuwig perspectief.
2. Onderschat de vijand niet.
3. Toon berouw als je fouten maakt.Ik getuig dat jullie bijzondere zonen en dochters zijn van onze hemelse Vader. Ik weet dat Jezus de Christus is en u de middelen heeft gegeven om terug te keren naar de aanwezigheid van God als u wilt “kiezen . . . op deze dag zullen jullie Hem dienen.”In de naam van Jezus Christus, amen.