de spanwijdte en vorm bepalen de vliegstijl van een vogel. Landvogels met de langste spanwijdte zijn roofvogels (of roofvogels) en hebben vergelijkbare vleugelverhoudingen en vliegstijlen, bestaande uit zweven en glijden met Little flapping van de vleugels.
na de massieve Californische condor zijn de zeearenden en steenarenden de vogels met de langste spanwijdte in Noord-Amerika. Deze twee adelaars hebben zeer vergelijkbare spanwijdte en andere lichaamsmaten. Zoals ook het geval is bij andere roofvogels, zijn vrouwelijke zeearenden groter en hebben ze een langere spanwijdte dan mannetjes.
de spanwijdte van een zeearend is de lengte tussen de vleugeltoppen van zijn uitgespreide vleugels. Het concept van spanwijdte wordt ook gebruikt als een maat voor de grootte van het vliegtuig. Figuurlijk gesproken wordt de spanwijdte ook gebruikt om de armademhaling van atleten aan te geven, met name in sporten zoals basketbal, waar armbereik en lengte belangrijk zijn.
elke vogelsoort heeft een unieke spanwijdte.
er zijn meer dan 9.000 vogelsoorten in de wereld, elk met zijn ideale spanwijdte. Een kleine kolibrie heeft lange en smalle vleugels geschikt voor zweven en acrobatische vlucht. Een iets grotere zangvogel heeft kortere maar veel bredere vleugels aangepast voor het leven in het gebladerte van bomen.
de spanwijdte van vogels varieert van een paar centimeter bij kleine vogels tot 12 voet (144 centimeter) bij een rondtrekkende albatros.
Hoe wordt de spanwijdte van een vogel gemeten?
de spanwijdte van een vogel wordt meestal verkregen van vogels die zijn verzameld voor wetenschappelijk onderzoek. De vleugels van een vogel worden zo veel mogelijk uitgeschoven om de lengte tussen de vleugeltoppen te verkrijgen voordat het exemplaar koud en stijf wordt.
de spanwijdte kan ook worden verkregen van levende vogels, vooral kleine. Levende vogels zijn echter rusteloos. Hun vleugels lang genoeg spreiden om een nauwkeurige meting uit te voeren kan een uitdaging zijn.
sommige ornithologen verkrijgen een benadering van de spanwijdte van een vogel door de lengte tussen het midden van de rug van de vogel en de punt van een vleugel volledig uitgerekt te nemen. Deze maat wordt dan vermenigvuldigd met 2.
de spanwijdte van de zeearend vergeleken met andere roofvogels. De spanwijdte van de zeearend is de op één na langste van de vijf grootste Noord-Amerikaanse vliegende vogels. De zeearend deelt de tweede plaats op de lijst met de steenarend, die bijna dezelfde spanwijdte heeft.
de top vijf vogels met de langste spanwijdte hebben lange en smalle vleugels die geschikt zijn om te vliegen zonder of met weinig vleugelslag.
vogels zoals de California condor en de kalkoengier hebben speciale pezen waarmee ze hun verlengde vleugels kunnen” vergrendelen”. Deze vogels kunnen lange tijd moeiteloos zweven en zweven.
de spanwijdte en vorm van een zeearend zijn ideaal om zweefvliegen te combineren met een vlucht waarbij de vleugels klapperen. Een zeearend kan ook lange tijd zweven zonder met zijn vleugels te flapperen.
bij het foerageren naar voedsel kunnen zeearenden actief en krachtig met hun vleugels klapperen terwijl ze vissen naar het wateroppervlak drijven of andere vogels achterna jagen om hun voedsel op te nemen.
de gemiddelde spanwijdte van een zeearend en andere roofvogels op de onderstaande tabel (tussen haakjes) wordt verkregen uit de spanwijdte voor elke soort die in de literatuur wordt gegeven.
| Bereik en gemiddelde (in inches) | Centimeter | |
| Californische Condor | 108 – 122 (115) | 274 naar 310 |
| Golden Eagle | 71 – 92 (81.5) | 180 naar 234 |
| Bald Eagle | 71 – 91 (81) | 180 naar 230 |
| Turkije Gier | 63 – 72 (67.5) | 160t tot 183 |
| Visarend | 60 – 72 (66) | 150 aan 180 |
| Roodstaart Havik | 42 – 58 (50) | 105 aan 141 |
lang en smal tegenover korte en brede vogelvleugels.
vogels met smalle en lange vleugels (lange spanwijdte) slaan meestal weinig tijdens het vliegen. Lange en smalle vleugels zijn ideaal om lange tijd te zweven, maar zijn afhankelijk van windstromingen. Een typisch voorbeeld van vogels met smalle vleugels en lange spanwijdte zijn albatrossen, stormvogels en vele andere zeevogels.
aan de andere kant van het spectrum zijn elliptische en korte vleugels (korte spanwijdte). Met deze soorten vleugels kunnen vogels snel opstijgen en op korte afstand snelheid halen. Vogels met een korte spanwijdte zijn vooral goed in het sorteren van obstakels zoals takken in beboste gebieden. Een typisch voorbeeld van een vogel met een korte spanwijdte is een Kuipersvalk.
het vleugeltype van de zeearend valt ruwweg op de bovenste helft van het lange en korte vleugelspectrum. Amerika ‘ s nationale vogel heeft lange en brede vleugels die de mogelijkheid bieden om te zweven en te zweven met een actieve vlucht die het flapperen van zijn vleugels omvat. Deze soorten vleugels zijn goed om obstakels bij lage dichtheden te sorteren. Haviken hebben ook deze soorten vleugels. Vrouwelijke zeearenden hebben een langere spanwijdte dan mannetjes.
bij de meeste vogels zijn de mannetjes groter dan de vrouwtjes, maar bij de meeste roofvogels is het tegenovergestelde het geval. De vrouwelijke zeearend is groter en heeft een langere spanwijdte dan het mannetje.
ornithologen suggereren dat zulke verschillen in grootte en spanwijdte mannelijke en vrouwelijke adelaars in staat stellen om op prooien van verschillende grootte te jagen en concurrentie om prooien van dezelfde grootte te vermijden.
een andere gedachtegang suggereert dat vrouwtjes groter zijn om hun eieren en kuikens te beschermen tegen grotere roofdieren en agressieve kale adelaars die hun eigen kuikens en vrouwelijke adelaars kunnen aanvallen.
de literatuur geeft aan dat de spanwijdte van de zeearend varieert tussen 5.11″ voet en 7.7″ voet. De onderzijde wijst op de kleinste mannetjes, terwijl de bovenzijde verwijst naar de grootste vrouwtjes in het bereik. Echter, de meeste mannetjes hebben een spanwijdte van 6,4 “terwijl de meeste vrouwtjes een spanwijdte van 7,2” voet hebben.
| Spanwijdte (Voeten) | Spanwijdte (Inch) | |
| De Mannelijke Adelaar | 6.4 | 76.8 |
| Vrouwelijke Bald Eagle | 7.2 | 86.4 |
De bald eagle spanwijdte varieert over de soort.
de zeearend varieert in grootte, dus in de lengte van zijn spanwijdte. De Zuidelijke zeearendpopulaties zijn gemiddeld kleiner. De grootste grootte en langste spanwijdte zijn te vinden in de zeearend populaties in noordelijke staten en Alaska.
laatste opmerkingen:
de zeearend staat op de tweede plaats in de top vijf van Noord-Amerikaanse vogels met de langste spanwijdte. De lengte en vorm van de kale adelaar zijn geschikt voor zweven, glijden en vliegen, inclusief het actief flappen van de vleugels. Vrouwelijke zeearenden zijn groter en hebben een langere spanwijdte om elk geslacht in staat te stellen om te gaan na prooien van verschillende grootte en het verminderen van de concurrentie voor voedsel tussen de geslachten.
- Dunning, Jr., J. B., ed. (1993). CRC Handbook of Avian Body Masses. CRC Press, Ann Arbor. Ferguson-Lees, James; Christie, David A. (2001). Raptors of the World. Houghton Mifflin Harcourt.
- Forsman, Dick (2008). The Raptors of Europe & the Middle East: A Handbook of Field Identification. Princeton University Press. PP. 21-25.
- Robertson, C. J. R. (2003). Albatrossen (Diomedeidae).”In Hutchins, Michael (ed.). Grzimek ‘ s Animal Life Encyclopedia. 8 vogels I Tinamous en loopvogels naar Hoatzins (2 ed.). Farmington Hills, MI: Gale Group. pp. 113-116, 118-119
MEER INFORMATIE: