gevoelens zijn een groot deel van het optreden als danser.
denk aan de meest memorabele optredens die je ooit hebt gezien, wat maakte ze memorabel? Is dat niet de manier waarop ze je verplaatsten?
denk aan je favoriete dansers om naar te kijken, wat maakt ze zo prachtig? Meestal is het de manier waarop ze iets van hun eigen ziel delen door hun dansen.
gevoelens zijn wat dansers kunstenaars geen atleten maakt en toch behandelen we gevoelens vaak als een aanvulling in onze aanpak.
pas als de stappen geleerd en onder de knie zijn, is de afstand goed en al het andere is technisch perfect, beginnen we over gevoelens te praten. Op dit punt zeggen we: “nu is het tijd om los te laten en echt te dansen”, we transponeren een laag van expressie over de gerepeteerde bewegingen en verwachten dat oprechte glimlachen en enthousiasme plotseling verschijnen.
maar wat als we het feit missen dat gevoelens integraal deel uitmaken van het hele proces van dansen van begin tot eind?
als we in de dansstudio regelmatig de expressie van gevoelens enige ruimte kunnen geven, kunnen we dansers produceren die authentieker, intuã tiever, expressiever, creatiever en ontroerender zijn voor het publiek.
wie wil dat niet?
dus, waarom zijn gevoelens zo integraal in hoe we dansen?
Emovere-dans is in wezen emotie in beweging
het woord emotie is afgeleid van het Latijnse woord: “emovere” betekent bewegen, bewegen of bewegen door.
toen ik dit voor het eerst leerde, was ik gevloerd: emotie is de essentie van beweging.
Ja, dans gaat in wezen over het uiten van de diepe, guturale emotionaliteit die tot in de kern van ons komt. Dat is wat onze bewegingen beweegt.
in dans is ons doel om emoties uit te drukken, fysiek te communiceren, die gevoelens door het lichaam te laten bewegen, uit het lichaam, en daardoor anderen te laten bewegen.
hoe krachtig is dat?
en toch is de manier waarop we meestal dansers trainen zo los hiervan. We scheiden techniek van expressie, we richten ons bijna uitsluitend op de fysieke elementen van kracht, flexibiliteit, vorm, lijn & vorm en raken dan gefrustreerd als onze afstudeerders niet weten hoe ze moeten opvallen bij Audities, choreografen inspireren, creatief en expressief en intens en ontroerend zijn.
misschien is het omdat we hen niet leren hoe ze op een emotioneel verbonden manier moeten dansen.
misschien is het omdat we vergeten dat emoties daadwerkelijk zijn belichaamd in ons fysieke lichaam en zijn een belangrijk deel van hoe we bewegen.
emoties zijn belichaamd
Lisa Howell, dansfysiotherapeut van het Ballet Blog postte vorige week een geweldig artikel over houding en emoties.Emoties zijn niet alleen een idee in je hoofd, Ze zijn fysiek belichaamd. De manier waarop je je voelt beïnvloedt de manier waarop je je lichaam vasthoudt. Bijvoorbeeld, als je angstig bent zul je waarschijnlijk gespannen, als je er zeker van bent dat je lang en op je gemak zult staan, als je depressief bent zul je inzinking.Omdat emoties belichaamd zijn, hebben ze implicaties voor dingen die in de dans normaal gesproken op puur fysieke termen worden beschouwd, zoals houding, lijn, coördinatie en letsel.
emoties kunnen ook een sleutel zijn voor het ontwikkelen van enkele van de meer ongrijpbare elementen die grote dansers bezitten, maar die zo moeilijk vast te pinnen en te onderwijzen kunnen zijn: dingen als het afbeelden van schoonheid & gemak, bewegingsvrijheid, vertrouwen, het nemen van risico ‘ s, creativiteit, intensiteit.
we denken vaak dat deze dingen inherent zijn, een danser wordt geboren met een natuurlijke manier over hen of ze zijn niet. Hoewel het waar is dat sommige dansers van nature meer intuïtief zijn en neigen naar emotionele authenticiteit, is het zeker een vaardigheid die kan worden geleerd en ontwikkeld.
door dansers te leren de interactie tussen hun emoties en hun lichaam in hun dansen te begrijpen, te bezitten en te onthullen, kunnen leraren dansers in staat stellen een passie en doel voor hun bewegingen te ontwikkelen die zelfs middelmatige dansers echt ontroerend kunnen maken.
Hoe kan een leraar de emoties in de bewegingen van zijn danseressen beginnen uit te drukken?
hier zijn enkele ideeën:
1) Begin elke les met een emotionele check-in.
laat je dansers hun ogen sluiten en:
- hoe zijn ze nu voel
- waar en hoe ze zin dat gevoel in hun lichaam
- hoe dat gevoel kan bewegen van hun lichaam in de huidige klasse
in Welke stemming een danser is, of blij, verdrietig, gefrustreerd, jaloers, verveeld, bang… deze stemmingen kan worden gekanaliseerd in creativiteit door middel van hun lichaam en hun bewegingen
2) aan te Moedigen de dansers om “los te laten en echt dansen” in elke klasse, niet alleen in de laatste fase voordat optredens en examens
3) Voor dansers om te “proberen op” ander gevoel woorden in een combinatie, stap of pose waar je aan werkt om te zien hoe dat hun bewegingskwaliteit en vertrouwen beïnvloedt. Laat dansers het woord vinden dat past bij hoe ze zich voelen als ze op hun best dansen.
4) overweeg de rol van emoties in fysieke kwesties: bij het beoordelen van technische zwakheden, blessures en fysieke spanning, overweeg, naast het kijken naar bio-mechanische factoren, ook of er emotionele redenen zijn waarom dansers hun lichaam op deze manier vasthouden.
5) Maak van de dansstudio een veilige omgeving (vrij van oordelen en spot) waar dansers kunnen oefenen kwetsbaar, open, geïntegreerd en gepassioneerd te zijn.
dat is alles voor de post van vandaag, in Deel 2 zal het verkennen van de factoren die houden ons emotioneel “vast” in ons dansen en hoe te worden meer authentiek in uw expressie.