Fietsen op de Olympische Zomerspelen 2020-individuele wegwedstrijd Heren

individuele wegwedstrijd mannen

op de Spelen van de XXXII olympiade
fietsen (weg) pictogram.svg

Olympische fietsen
Locaties Musashinonomori Park
Fuji Speedway
234 km (145.4 mi)
Datum 24 juli 2021
Concurrenten 128 van 57 landen
Winnende tijd 6:05:26
Medaillewinnaars
1e plaats, gouden medaillewinnaar(s) Richard Carapaz
Ecuador
2e plaats zilveren medaille(s) Wout van Aert
België
3e plaats, bronzen medaillewinnaar(s) Tadej Pogačar
Slovenië
← 2016
2024 →

De mannen op de Olympische Spelen van 2020 vond een individuele wegwedstrijd plaats op 24 juli 2021 op een parcours dat begon in het Musashinonomori Park in Tokio en eindigde op de Fuji Speedway in de prefectuur Shizuoka. 128 wielrenners uit 57 landen namen deel, waarvan 85 het parcours aflegden.De wedstrijd werd gewonnen door Richard Carapaz uit Ecuador. Carapaz, samen met Brandon McNulty uit de Verenigde Staten, viel aan met 25 kilometer te gaan en bouwde meteen een voorsprong op de achtervolgingsgroep. Beide renners werkten samen tot Carapaz McNulty liet vallen met nog 5,8 kilometer te gaan. Carapaz hield de chase group uit om de race met meer dan een minuut te winnen. De zilveren en bronzen medailles gingen respectievelijk naar Wout Van Aert uit België en Tadej Pogačar uit Slovenië. Beide renners maakten deel uit van de 11-man chase groep die reed in de achtervolging van Carapaz en McNulty. Acht van de 11 renners namen deel aan de sprint voor de zilveren medaille, waarbij Van Aert Pogačar als tweede wist te behouden.

Achtergrond

dit was de 21e verschijning van het evenement, aanvankelijk gehouden in 1896 en vervolgens op elke Olympische Zomerspelen sinds 1936. Het verving de individuele tijdrit die van 1912 tot 1932 werd gehouden; de tijdrit werd opnieuw geïntroduceerd in 1996 naast de wegwedstrijd. Burkina Faso en Panama maakten hun debuut in de individuele wegrace voor mannen.

Kwalificatie

hoofdartikel: wielrennen op de Olympische Zomerspelen 2020-Kwalificatie

een Nationaal Olympisch Comité (NOC) kon maximaal vijf gekwalificeerde wielrenners deelnemen aan de individuele wegwedstrijd voor mannen. Alle quota plaatsen worden toegewezen aan de NOC, die kan selecteren van de fietsers die deelnemen. Er waren 130 quota plaatsen beschikbaar voor de race, die werden toegewezen in een multi-stappenproces:

  1. 122 plaatsen werden toegewezen via de UCI wereldranglijst door landen. Deze ranking omvatte Elite-en u-23 mannenraces voor het seizoen 2019 (22 oktober 2018 tot 22 oktober 2019). De zes beste landen kregen elk het maximum van vijf quotumplaatsen: België, Italië, Nederland, Frankrijk, Colombia en Spanje. Landen gerangschikt 7e tot en met 13e elk ontvangen Vier quota plaatsen, 14e tot en met 21st elk ontvangen drie quota plaatsen, 22e tot en met 32e elk ontvangen twee quota plaatsen, en 33e tot en met 50 elk ontvangen een quota plaats.
  2. een speciale regel bood personen die in de top 200 stonden, maar wier land niet in de top 50 stond, de mogelijkheid om plaatsen te verdienen (die de laagst gerangschikte landen zouden vervangen), maar er waren geen in aanmerking komende personen.
  3. de volgende zes quotaplaatsen werden toegewezen tijdens de Afrikaanse, Aziatische en Pan-Amerikaanse kampioenschappen van 2019; bij elk kampioenschap, tussen de landen die nog niet gekwalificeerd waren, behaalden de twee landen met de hoogst geplaatste wegwielrenner plaatsen. Deze werden genomen door Burkina Faso en Namibië in Afrika, Chinees Taipei en Oezbekistan in Azië, en Peru en Panama in Amerika.
  4. de laatste twee quota plaatsen waren gereserveerd voor het gastland; als het gastland al een of twee plaatsen had verdiend, zouden ze opnieuw worden toegewezen via de UCI world rankings. In dit geval, Japan had een quota plaats verdiend door middel van standaard kwalificatie, en dus kregen ze slechts een van de host plaatsen, terwijl de andere werd opnieuw toegewezen aan 51st-ranglijst Hong Kong. Omdat deze toewijzing op 22 oktober 2019 was voltooid, werd deze niet beïnvloed door de covid-19-pandemie.Kort voor de Spelen trok Zweden zijn atleet terug, die werd vervangen door Josip Rumac uit Kroatië met de 52e plaats. Op 18 juli kon Daniel Martínez uit Colombia niet naar Tokio reizen nadat hij nog steeds positief testte op COVID-19. Op 23 juli besloot Rohan Dennis uit Australië de wegwedstrijd over te slaan om zich te concentreren op de individuele tijdrit. Deze renners werden van de startlijst verwijderd en werden niet vervangen.

uiteindelijk startten zowel Simon Geschke uit Duitsland als Michal Schlegel uit Tsjechië de race niet nadat ze de dag voor de wedstrijd positief testten op COVID-19.

wedstrijdformaat en cursus

Mount Fuji vanaf de Fuji Speedway

de wegrace was een massa-start, eendaagse wegrace evenement. De parcoursen voor de mannen-en vrouwenraces werden in augustus 2018 onthuld. De mannen race begon in Musashinonomori Park in Chōfu, West-Tokio, om 11: 00 Japan Standard Time (UTC + 9) en eindigde op het Fuji Speedway circuit in de prefectuur Shizuoka. De race was 234 kilometer lang met een totale hoogtewinst van 4.865 meter.

het eerste deel van de mannen-en vrouwenraces was identiek. De cursus ging eerst door de meestal vlakke rand van het metropolitan gebied van Tokio. Na 40 kilometer klommen de renners geleidelijk naar de voet van de klim naar Doushi Road, een klim van 5,9 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 5,7 procent. De klim kwam tot een hoogtepunt na 80 kilometer racen op een hoogte van 1.121 meter boven zeeniveau. Na het bereiken van Lake Yamanakako in Yamanashi en het oversteken van de Kagosaka Pass, de renners geconfronteerd met een 15-kilometer (9,3 mi) afdaling en vanaf hier, de parcoursen waren anders voor de mannen en vrouwen wedstrijden.

na de afdaling gingen de mannen richting de lagere hellingen van de berg Fuji, de hoogste berg van Japan, waar ze de 14,3 kilometer lange klim van Fuji Sanroku beklommen met een gemiddelde helling van zes procent. De klim werd beklommen met 96,5 kilometer (60,0 mi) over op een hoogte van 1.451 meter (4.760 ft) voordat de renners geconfronteerd met een 15,5 kilometer (9,6 mi) lange afdaling naar Gotemba. Daarna gingen de renners richting Fuji Speedway, waar ze tweemaal over de finishlijn kwamen voordat ze de voet van de Mikuni Pass bereikten. De klim was 6,5 kilometer (4.0 mi) lang met een gemiddelde gradiënt van 10,6 procent en inclusief secties bereiken 20 procent. Het werd verwacht dat het de beslissende klim in de race zou worden. De piek, op een hoogte van 1.171 meter, was gekuifd met ongeveer 33 kilometer te gaan. Na de klim keerde de wedstrijd terug naar Lake Yamanakako en de Kagosaka pas voor een laatste afdaling en een kort heuvelachtig stuk naar de finish op het Fuji Speedway circuit.

startlijst

Main article: lijst van wielrenners tijdens de Olympische Zomerspelen 2020

Nations:

Fietsers Naties
5 België – Spanje Frankrijk Italië – Nederland
4 Colombia – Denemarken – Groot-Brittannië – Duitsland Noorwegen Slovenië – Zwitserland
3 Australië – Oostenrijk Canada tsjechië – Ierland Kazachstan – Polen ROC – Zuid-Afrika
2 12 Naties
1 24 Naties

overzicht van wedstrijden

elke fietser moet voor de start tekenen

direct na de start

zodra de wedstrijd begon, brak een groep van acht renners uit het peloton. De groep bestond uit Nicholas Dlamini (Zuid-Afrika), Michael Kukrle (Tsjechië), Juraj Sagan (Slowakije), Polychronis Tzortzakis (Griekenland), Eduard-Michael Grosu (Roemenië), Orluis Aular (Venezuela), Paul Daumont (Burkina Faso) en Elchin Asadov (Azerbeidzjan). De pauze bereikte een maximaal voordeel van zo ‘ n 19 minuten voordat het peloton de achtervolging inzette, met in het bijzonder olympisch kampioen Greg Van Avermaet (België) en Jan Tratnik (Slovenië) aan kop. Op het graduele stuk bergop voor de klim naar Doushi Road viel Tristan de Lange (Namibië) aan vanuit het peloton maar hij werd uiteindelijk gepakt. Met nog zo ‘ n 150 kilometer te gaan vond een valpartij plaats in het peloton, waarbij het Britse duo Geraint Thomas en Tao Geoghegan Hart en Giulio Ciccone (Italië) en Gregor Mühlberger (Oostenrijk) werden uitgeschakeld. Alle renners wisten uiteindelijk weer op te staan en terug te keren naar het peloton. Vooraan werd de pauze teruggebracht tot vijf renners – Aular, Dlamini, Tzortzakis, Kukrle en Sagan – na de eerste klim. De groep leidde het peloton met ongeveer 16 minuten.

toen de wedstrijd de voet van Fuji Sanroku bereikte, bleven Van Avermaet en Tratnik de achtervolging leiden toen de pauze de klim begon met een voorsprong van ongeveer 13 en een halve minuut. Patrick Bevin (Nieuw-Zeeland) ging naar het front om te helpen met de achtervolging en de voorsprong van de pauze nam geleidelijk af naarmate de klim verder ging, terwijl Van Avermaet verder De Klim Op begon te zetten, samen met een aantal andere renners. Aan de top nam Ciccone het voorin van het peloton over om een sneller tempo te bepalen. Enkele van de opmerkelijke renners die op de klim strijden zijn onder andere het spaanse Duo Omar Fraile en Alejandro Valverde. De pauze bereikte de top van Fuji Sanroku met een voorsprong van bijna zes minuten. Tratnik maakte al snel zijn weg terug naar de kop van het peloton om geleidelijk in het voordeel van de pauze te eten, waarbij de pauze de Fuji Speedway bereikte met een voorsprong van ongeveer vier minuten. Aan het begin van het circuit begonnen verschillende renners de wedstrijd te verlaten, met name Thomas, Van Avermaet en Fraile.

na de eerste passage door de finishlijn lichtten de aanvallen het peloton op toen Damiano Caruso (Italië), Wilco Kelderman (Nederland) en Mauri Vansevenant (België) wegreden. Nadat de drie renners gepakt waren, begon Remco Evenepoel (België) opnieuw aan te vallen en bracht Vincenzo Nibali (Italië) en Eddie Dunbar (Ierland) met zich mee. Ondertussen, vooraan, begon de pauze te versplinteren omdat Sagan en Dlamini niet verder konden gaan met het snelle tempo en het peloton kwam dichter bij hen. Het trio van Evenepoel, Nibali en Dunbar werd al snel teruggebracht. Toen de wedstrijd voor de tweede keer de Fuji Speedway bereikte, werden de restanten van de oorspronkelijke pauze uiteindelijk gepakt, waarbij het peloton zich klaarmaakte voor de beslissende klim van de wedstrijd, de Mikuni Pass.

toen het peloton de voet van de Mikuni pas bereikte, stond Italië op kop voordat Tiesj Benoot (België) een razend tempo begon te zetten. Nadat Benoot klaar was met zijn werk bleef zijn landgenoot Vansevenant een snel tempo neerzetten omdat het peloton verder uitliep. Met ongeveer 37,4 kilometer te gaan, zette Tadej Pogačar (Slovenië) een zittende acceleratie in. Brandon McNulty (Verenigde Staten) en Michael Woods (Canada) volgden zijn zet terwijl Wout Van Aert (België) de chase group leidde. Het trio leidde ongeveer 20 seconden voordat de renners de brug voor begonnen te slaan. In de buurt van de top, de frontgroep worstelde met de samenwerking als de groep met inbegrip van Van Aert erin geslaagd om het te maken over. Terwijl de groep zijn weg terug naar Lake Yamanakako en de Kagosaka Pass maakte, vielen verschillende renners van het front aan. Bauke Mollema (Nederland) en Jakob Fuglsang (Denemarken) probeerden een aantal aanvallen uit te voeren, maar de zetten werden teruggebracht. Met 25 kilometer te gaan, versnelde Brandon McNulty van het front en Richard Carapaz (Ecuador) reageerde op de verhuizing. Het duo begon hun voordeel te vergroten toen de chase-groep leed aan een gebrek aan samenwerking, waarbij van Aert een groot deel van de achtervolging leidde. Het voordeel van het duo bereikte meer dan 40 seconden voordat van Aert een verschroeiende acceleratie produceerde op een korte klim met nog zo ‘ n 12 kilometer te gaan. De voorsprong was al snel gedaald tot 13 seconden met nog 7 kilometer te gaan. Met nog 5,8 kilometer te gaan, liet Carapaz McNulty alleen achter. Nadat McNulty werd gepakt door de chase group, bleven de renners elkaar aanvallen, waardoor Carapaz zijn voorsprong weer kon vergroten. Carapaz zou niet worden gepakt omdat hij de gouden medaille won, de tweede in de geschiedenis van zijn land. Met goud al ingenomen, de chase groep zich klaar voor de sprint voor de zilveren en bronzen medailles, wat resulteert in een 8-way race voor de finish in de laatste meters van de wedstrijd, die werd geïnitieerd door Adam Yates (Groot-Brittannië). Van Aert en Pogačar namen respectievelijk zilver en brons in de sprint. Het verschil tussen de tweede en negende plaats was binnen een enkele seconde.

Resultaten

Resultaat
Rang # Wielrenner Land Tijd Diff.
1e plaats, gouden medaillewinnaar(s) 60 Richard Carapaz Ecuador 6:05:26
2e plaats zilveren medaille(s) 4 Wout van Aert België 6:06:33 + 1:07
3e plaats, bronzen medaillewinnaar(s) 6 Tadej Pogačar Slovenië 6:06:33 + 1:07
4 32 Bauke Mollema Nederland 6:06:33 + 1:07
5 79 Michael Woods Canada 6:06:33 + 1:07
6 87 Brandon McNulty Verenigde Staten 6:06:33 + 1:07
7 13 David Gaudu Frankrijk 6:06:33 + 1:07
8 38 Rigoberto Urán Colombia 6:06:33 + 1:07
9 23 Adam Yates Groot-Brittannië 6:06:33 + 1:07
10 50 Maximilian Schachmann Duitsland 6:06:47 + 1:21
11 70 Michał Kwiatkowski Polen 6:07:01 + 1:35
12 44 Jakob Fuglsang Denemarken 6:08:09 + 2:43
13 55 João De Almeida Verenigd Koninkrijk 6:09:04 + 3:38
14 24 Alberto Miguel Cooper Italië 6:09:04 + 3:38
15 33 Dylan van Baarle Nederland 6:09:04 + 3:38
16 58 Dan Martin Ierland 6:09:04 + 3:38
17 22 Simon Yates Groot-Brittannië 6:09:04 + 3:38
18 83 Patrick Konrad Oostenrijk 6:09:04 + 3:38
19 71 Rafał Majka Polen 6:09:06 + 3:40
20 27 Gianni Moscon Italië 6:09:08 + 3:42
21 91 Alexey Lutsenko Kazachstan 6:11:46 + 6:20
22 99 Toms Skujiņš Letland 6:11:46 + 6:20
23 17 Gorka Izagirre Spanje 6:11:46 + 6:20
24 25 Damiano Caruso Italië 6:11:46 + 6:20
25 51 Marc Hirschi Zwitserland 6:11:46 + 6:20
26 72 George Bennett Nieuw-Zeeland 6:11:46 + 6:20
27 14 Guillaume Martin Frankrijk 6:11:46 + 6:20
28 8 Primož Roglič Slovenië 6:11:46 + 6:20
29 48 Emanuel Buchmann Duitsland 6:11:46 + 6:20
30 85 Hermann Pernsteiner Oostenrijk 6:13:17 + 7:51
31 54 Michael Schär Zwitserland 6:13:17 + 7:51
32 62 Pavel Sivakov ROC 6:13:17 + 7:51
33 98 Krists Neilands Letland 6:15:38 + 10:12
34 66 Markus Hoelgaard Noorwegen 6:15:38 + 10:12
35 111 Yukiya Arashiro Japan 6:15:38 + 10:12
36 80 Michael Kukrle Tsjechië 6:15:38 + 10:12
37 100 Kevin Geniets Luxemburg 6:15:38 + 10:12
38 12 Kenny Elissonde Frankrijk 6:15:38 + 10:12
39 110 Eder Frayre Mexico 6:15:38 + 10:12
40 52 Stefan Küng Zwitserland 6:15:38 + 10:12
41 56 Nelson Oliveira Portugal 6:15:38 + 10:12
42 19 Alejandro Valverde Spanje 6:15:38 + 10:12
43 7 Jan Polanc Slovenië 6:15:38 + 10:12
44 29 Tom Dumoulin Nederland 6:15:38 + 10:12
45 34 Esteban Chaves Colombia 6:15:38 + 10:12
46 94 Tanel Kangert Estland 6:15:38 + 10:12
47 61 Jhonatan Narváez Ecuador 6:15:38 + 10:12
48 42 Richie Porte Australië 6:15:38 + 10:12
49 3 Evenepoel Remco België 6:15:38 + 10:12
50 96 Amanuel Ghebreigzabhier Eritrea 6:15:38 + 10:12
51 31 Wilco Kelderman Nederland 6:15:38 + 10:12
52 74 Stefan de Bzv Zuid-Afrika 6:16:53 + 11:27
53 28 Vincenzo Nibali Italië 6:16:53 + 11:27
54 47 Nikias Arndt Duitsland 6:16:53 + 11:27
55 97 Merha Kudus Eritrea 6:16:53 + 11:27
56 93 Anatoli Bud Budakak Oekraïne 6:16:53 + 11:27
57 11 Beno COS T Cosnefro Frankrijk 6:16:53 + 11:27
58 2 Banden Ben Benoot België 6:16:53 + 11:27
59 63 Aleksandr Vlasov ROC 6:16:53 + 11:27
60 26 Giulio Hoes Italië 6:16:53 + 11:27
61 65 Tobias Foss Noorwegen 6:16:53 + 11:27
62 16 Jesús Herrada Spanje 6:16:53 + 11:27
63 108 Polychronis Tzortzakis Griekenland 6:21:46 + 16:20
64 124 Muradjan Khalmuratov Oezbekistan 6:21:46 + 16:20
65 77 Guillaume Boivin Canada 6:21:46 + 16:20
66 102 Aleksandr Riabushenko Wit-Rusland 6:21:46 + 16:20
67 9 Jan Tratnik Slovenië 6:21:46 + 16:20
68 126 Andrey Amador Costa Rica 6:21:46 + 16:20
69 37 Nairo Quintana Colombia 6:21:46 + 16:20
70 84 Gregor Mühlberger Oostenrijk 6:21:46 + 16:20
71 41 Lucas Hamilton Australië 6:21:46 + 16:20
72 40 Luke Durbridge Australië 6:21:46 + 16:20
73 101 Michel Ries Luxemburg 6:21:46 + 16:20
74 53 Gino Mäder Zwitserland 6:21:46 + 16:20
75 59 Nicolas Roche Ierland 6:21:46 + 16:20
76 57 Eddie Dunbar Ierland 6:21:46 + 16:20
77 5 Mauri Vansevenant België 6:21:46 + 16:20
78 45 Michael Valgren Denemarken 6:21:46 + 16:20
79 18 Ion Izagirre Spanje 6:21:46 + 16:20
80 86 Lawson Craddock Verenigde Staten 6:21:46 + 16:20
81 35 Sergio Higuita Colombia 6:21:46 + 16:20
82 67 Tobias Halland Johannessen Noorwegen 6:25:12 + 19:46
83 68 Andreas Leknessund Noorwegen 6:25:12 + 19:46
84 112 Nariyuki Masuda Japan 6:25:16 + 19:50
85 78 Hugo Houle Canada 6:25:16 + 19:50
123 Eduardo Sepúlveda Argentinie DNF
92 Vadim Pronskiy Kazachstan
107 Attila Valter Hongarije
76 Ryan Gibbons Zuid-Afrika
75 Nicolaas Dlamini Zuid-Afrika
116 Orluis Aular Venezuela
10 Rémi Cavagna Frankrijk
88 Juraj Sagan Slowakije
21 Geraint Thomas Groot-Brittannië
69 Maciej Bodnar Polen
64 Ilnur Zakarin ROC
95 Peeter Pruus Estland
82 Zdeněk Štybar Tsjechië
119 Josip Rumac Kroatië
46 Christopher Juul-Jensen Denemarken
113 Manuel Rodas Guatemala
15 Omar Fraile Spanje
1 Greg Van Avermaet België
109 Christofer Jurado Panama
89 Lukáš Kubiš Slowakije
103 Azzedine Lagab Algerije
105 Eduard-Michael Grosu Roemenië
120 Paul Daumont Burkina Faso
43 Kasper Asgreen Denemarken
129 Feng Chun kai Chinese Taipei
20 Tao Geoghegan Hart Groot-Brittannië
125 Mohcine El Kouraji Marokko
90 Dmitriy Gruzdev Uit Kazachstan
73 Patrick Bevin Nieuw-Zeeland
122 Saeid Safarzadeh Iran
30 De Foutmelding Te Zien Aan De Onderkant Van Deze Pagina Voor Meer Informatie
130 Koffie Hiu Fung Hong Kong
128 Rayner Navarra Peru
104 Hamza Mansauri Algerije
106 Evaldas Šiškevičius Litouwen
114 Moise Mugisha Rwanda
115 Tristan de Lange Namibië
117 Onur Balkan Turkije
118 Ahmet Örken Turkije
121 Wang Ruidong China
127 Elchin Asadov Azerbeidzjan
49 Simon Geschke Duitsland DNS –
81 Michal Schlegel tsjechië
  1. ^ “Fietsen Wedstrijdschema”. Tokyo 2020. Geraadpleegd Op 10 November 2020.
  2. ^ a b “kwalificatiesysteem-spelen van de XXXII olympiade – wielrennen op de weg” (PDF). UCI. Geraadpleegd Op 14 Februari 2015. B Benson, Daniel (24 juli 2021). Olympics: Richard Carapaz claimt de titel van de Men ‘ s road race. CyclingNews. Geraadpleegd Op 24 Juli 2021.
  3. ^ ” Biciklist Josip Rumac 59. hrvatski olimpijski putnik za Igre u Tokiju ” (in het Kroatisch). Kroatisch Olympisch Comité. 7 juli 2021. Geraadpleegd Op 7 Juli 2021. Dani Martínez uit de Olympische Spelen van Tokio met COVID-19. CyclingNews. 18 juli 201. Geraadpleegd Op 27 Juli 2021. Benson, Daniel (23 Juli 2021). Rohan Dennis slaat de Olympische wegrace over en richt zich op de tijdrit. CyclingNews. Geraadpleegd Op 23 Juli 2021. Simon Geschke uit Tokyo Olympics na positieve covid-19 test. CyclingNews. 23 juli 2021. Geraadpleegd Op 23 Juli 2021. “Michal Schlegel uit de Olympische Spelen van Tokio na positieve test voor COVID-19”. CyclingNews. 23 juli 2021. Geraadpleegd Op 23 Juli 2021. “Tokyo 2020 unveill cycling road races courses for Olympic Games”. Insidethegames.biz. Geraadpleegd Op 3 Januari 2019. Ostanek, Daniel (22 Juli 2021). Tokyo Olympics 2021: Men ‘ s Road Race – Preview. CyclingNews. Geraadpleegd Op 22 Juli 2021.
  4. ^ https://olympics.com/tokyo-2020/olympic-games/resOG2020-/pdf/OG2020-/CRD/OG2020-_CRD_C32C_CRDMRR—————————-.pdf
  5. ^ Ballinger, Alex (24 Juli 2021). Richard Carapaz krijgt een gouden medaille tijdens de Olympische Spelen van Tokio 2020. Wekenlang fietsen. Geraadpleegd Op 24 Juli 2021.
  6. ^ ” resultaten “(PDF). Olympische Zomerspelen 2020. Omega SA. 24 juli 2021. Geraadpleegd Op 24 Juli 2021.

  • 1896: Aristidis Konstantinidis (GRE)
  • 1936: Robert Charpentier (FRA)
  • 1948: José Beyaert (FRA)
  • 1952: André Noyelle (BEL)
  • 1956: Ercole Baldini (ITA)
  • 1960: Viktor Kapitonov (URS)
  • 1964: Mario Zanin (ITA)
  • 1968: Pierfranco Vianelli (ITA)
  • 1972: Hennie Kuiper (NED)
  • 1976: Bernt Johansson (SWE)
  • 1980: Sergei Sukhoruchenkov (URS)
  • 1984: Alexi Grewal (verenigde staten)
  • 1988: Olaf Ludwig (DUITSLAND)
  • 1992: Fabio Casartelli (ITA)
  • 1996: Pascal Richard (SUI)
  • 2000: Jan Ullrich (GER)
  • 2004: Paolo Bettini (ITA)
  • 2008: Samuel Sanchez (ESP)
  • 2012: Alexander Vinokourov (KAZ)
  • 2016: Greg Van Avermaet (BEL)
  • 2020: Richard Carapaz (ECU)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.