Gevangenisstraf in afwachting van uitlevering wegens Oud misdrijf buiten de staat

een persoon die een uitstaand arrestatiebevel heeft voor een misdrijf buiten de staat wordt ontdekt, gearresteerd en gevangengezet in afwachting van uitlevering. De vraag is hoe lang de staat de verdachte kan vasthouden … terwijl de staat van misdrijf uitlevert. De meeste deskundigen zijn het erover eens dat de typisch hoeveelheid tijd die een staat geeft een andere voor uitlevering is ongeveer een maand, 30 dagen. Deze wachttijd van een maand omvat de kennisgeving aan de misdrijf staat dat de resident staat heeft de verdachte in de gevangenis, tot het punt waar de misdrijf staat komt en haalt de verdachte om terecht te staan, of om te beslissen dat de misdrijf staat wil niet te vervolgen, ongeacht de reden. Er is altijd de situatie waarin de misdrijf staat zou kunnen vragen om een langere tijd vergoeding voor de voorbereiding en of beslissingen afgerond. De woonstaat heeft misschien geen zin om de tijd te verlengen, om welke reden dan ook. Het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft het recht van een staat om uitlevering te weigeren bevestigd. Alleen Missouri en South Carolina nemen niet deel aan de Uniform Criminal uitlevering Act (Ucea). De UCEA biedt het recht van de staat, zelfs een burger, om voortvluchtigen in de resident staat beschuldigd van een misdrijf in de misdrijf staat te arresteren als de straf voor dat misdrijf in de misdrijf staat is ten minste een jaar in de gevangenis. Hoewel Missouri en South Carolina de UCEA niet hebben geaccepteerd, belet dit niet dat deze staten hun eigen uitleveringswetten hebben en deze ten volle gebruiken.Slechts een vreemde gedachte … er is geen bewijs dat de woonstaat zou overwegen om de verdachte terecht te laten staan in de woonstaat voor het misdrijf dat in een andere staat is gepleegd. Van ervaren individuen aan deskundigen op dit gebied, als een misdrijf staat ofwel besluit om niet uit te leveren of niet in slaagt om te beslissen in de toegewezen 30 dagen, de resident staat zal gewoon toestaan dat de verdachte om vrij te gaan. Er zijn echter gevallen waarin een staat van mening is dat de verdachte geen eerlijk proces kon krijgen vanwege media-aandacht corruptie van de beschikbare jury pool, en verhuizen naar een andere staat om een onpartijdige (ten minste een minder bevooroordeelde) jury te krijgen voor het proces. De advocaat van de verdediging kan de staat het proces niet zomaar laten verplaatsen. Moties en hoorzittingen voor deze” verandering in locatie ” zou moeten worden ingediend en verwerkt voordat een dergelijk evenement zou worden goedgekeurd. De logistiek voor zo ‘ n happening moet enigszins chaotisch zijn. Blijkbaar zou dit soort verandering alleen een wettelijke basis hebben als de zaak een federale zaak is in plaats van een staatsmisdrijf. De soevereiniteit van de staat over zijn wetten, procedures, magistraten, rechters en rechtbanken maakt de staat tot staat verandering in plaats onwaarschijnlijk. Maar wat als de ene staat zijn eigen rechters naar de andere brengt …? Niet toegestaan, opnieuw vanwege de soevereiniteit van elke staat.Helaas wachtten veel mensen die deze situatie hadden gewoon de uitlevering af, wetende dat de meeste staten en jurisdicties buiten de staat zo overwerkt zijn dat de staten en jurisdicties prioriteit geven aan de misdaden die ze voor het gerecht willen brengen en de rest gewoon onbeproefd laten. Het is een trieste situatie.