hoe lang moeten we samen leven, om gewoonterecht te zijn in Ontario?

Common-law relaties zijn relaties waarbij geen enkele vorm van formele huwelijksceremonie plaatsvindt. Ze worden vastgesteld zodra u en uw partner samen wonen (of samenwonen) voor een lange tijd.

als u besluit te stoppen met samenwonen en de relatie te beëindigen, kunt u onduidelijk zijn over welke wettelijke rechten u tegen elkaar hebt. Meestal zijn er vragen over financiële ondersteuning en eigendom divisie, en de antwoorden kunnen ingewikkelder zijn voor common-law paren dan gehuwde partners. Dat komt omdat de wetten die common-law unions regelen anders zijn dan die welke betrekking hebben op huwelijken.

– Artikel Volgt Hieronder –

Abonneer U Op Onze Nieuwsbrief

1. De meeste mensen weten dat als u en uw echtgenoot wettelijk getrouwd zijn, u verplicht bent elkaar financieel te steunen, zowel tijdens uw huwelijk als na uw scheiding en scheiding. Hetzelfde geldt als u deel uitmaakt van een ongehuwd paar-op voorwaarde dat u en uw partner hebben samen gewoond continu als een common-law echtpaar:

• gedurende ten minste drie jaar,

of

• gedurende enige tijd zolang u “een relatie van blijvende aard” hebt en samen een kind hebt

dit betekent dat als u en uw gewoonterechtpartner aan een van deze criteria voldoen, u volgens het recht van Ontario wordt beschouwd als “echtgenoten” die verplicht zijn elkaar financieel te steunen zodra uw relatie eindigt.

2. Common Law als het betrekking heeft op Eigendomsverdeling

wanneer het tijd is om eigendom te verdelen, maakt het in een common-law relatie zijn de dingen een beetje ingewikkelder. Eigendomsverdeling wordt niet zozeer bepaald door hoe lang jullie samenleven, maar eerder door de aard van jullie relatie – en de wederzijdse investering die jullie deden – terwijl jullie samenwoonden.

in tegenstelling tot echtparen, voor wie het gelijkheidsstelsel van de Ontario Family Law Act van toepassing is, hebben ongehuwde partners die voor scheiding kiezen geen gelijkwaardige wetgeving om hen te beschermen. Dus als u in een common-law relatie die nu is beëindigd, u niet dezelfde rechten als gehuwde echtgenoten in verband met gelijke verdeling van het vermogen dat u kunt bezitten. In plaats daarvan moet u zich baseren op bepaalde juridische tests die de rechtbanken zullen toepassen op uw situatie, om te proberen om een eerlijk resultaat te bereiken.

de eerste stap houdt in dat het Hof onderzoekt of u en uw common-law partner een zogenaamde “joint family venture” hebben, dat wil zeggen een onderneming waarbij elk van u heeft bijgedragen of gewerkt aan een breder familiedoel.Ter illustratie: stel dat u en uw partner een succesvol bedrijf oprichtten terwijl u samenwoonde, maar dit werd alleen mogelijk gemaakt omdat u de kinderopvang of huishoudelijke taken op zich nam die uw partner in staat stelden om lange uren te werken. Ook al hebt u geen wettelijk eigendomsbelang in het bedrijf, kunt u de rechtbank vragen om u te compenseren voor het feit dat u niet in staat bent om te werken en inkomsten te verdienen. De rechtbank kan dit doen door ofwel een gerechtelijk bevel te geven dat de activa eerlijker verdeelt, of anders door u geld toe te kennen voor uw inspanningen.

om aan te tonen dat er een “joint family venture” bestaat, moet u:

• gezamenlijke inspanning. Hebben u en uw partner gezamenlijke inspanningen geleverd en gezamenlijk gewerkt aan gemeenschappelijke doelen? Zag u uw relatie als gelijkwaardig aan het huwelijk?
• verweven economisch belang. Waren uw economische belangen met elkaar verweven, of was u economisch onafhankelijk? Heb je je middelen gebundeld en gezamenlijke investeringen gedaan?
• was u beiden van plan deel te nemen aan een gezamenlijke familieonderneming? Heb je jezelf geïdentificeerd als common-law partners, bijvoorbeeld op uw inkomstenbelasting aangiften?
• in hoeverre was familie een prioriteit voor ieder van u, in uw besluitvorming? Hebben jullie allebei gezamenlijke beslissingen genomen, zoals van baan veranderen of verhuizen, omwille van het gezin?

vaststellen dat het een joint family venture was, is slechts de eerste stap. De tweede is om het Hof ervan te overtuigen dat er “ongerechtvaardigde verrijking” was die ten goede kwam aan uw gewoonterechtpartner, terwijl het in uw eigen nadeel werkte. Je moet bewijzen:

• u en uw partner waren in een “joint family venture” in verband met het bedrijf,
• uw bijdrage aan die onderneming verrijkt uw partner,
• uw bijdrage gaf aanleiding tot een overeenkomstige ontbering,
• er is geen wettelijke reden om uw echtgenoot te verrijken (er is bijvoorbeeld geen contract, erfenis of schenking die aanleiding gaf tot de verrijking), en
• zonder een gerechtelijk bevel zou uw partner anders een onevenredig deel van de winst van de gemeenschappelijke familieonderneming.

indien al deze elementen zijn aangetoond, kan het Gerecht het passend achten u een geldelijke schadevergoeding toe te kennen, hetzij op basis van een vergoeding voor de dienst, hetzij door eerst een dollarwaarde op de gemeenschappelijke familieonderneming te zetten. Of, als de schade onvoldoende is, kan de rechter verklaren dat de gemeenschappelijke familieonderneming onder de indruk is van wat een “constructief vertrouwen” in uw voordeel wordt genoemd.

in het algemeen geldt dat hoe langer uw common-law relatie, hoe groter de kans is dat u erin zult slagen een constructief vertrouwen op te bouwen; dit wordt echter altijd per geval beslist.

3. De Bottom Line

als u een common-law relatie hebt en besluit om te scheiden, zijn uw wettelijke rechten contextspecifiek en veel minder eenvoudig dan wanneer u en uw partner formeel getrouwd waren. Als je jezelf in deze situatie, dit maakt het des te belangrijker voor u om goed juridisch advies te krijgen.

krachtens artikel 19 van de Family Law Act, R. S. O. 1990, C. F. 3

Kerr V. Baranow, 2011 SCC 10 (CanLII)

Martin v. Sansome, 2014 ONCA 14 (CanLII)