als je al een tijdje in de genealogie of genetische Genealogie bent geweest, heb je waarschijnlijk iemand horen zeggen dat ze hun afstamming hebben herleid tot Willem de Veroveraar (†1087), Julius Caesar (†44 v. Chr.), of zelfs Adam en Eva. Hoewel het makkelijk kan zijn om deze mensen uit te lachen, kan het ons doen afvragen hoe ver terug je echt kunt gaan met Genealogie? En hoe ver terug zouden we echt willen gaan?
in dit bericht zal ik de volgende gerelateerde onderwerpen bespreken:
- hoe ver is het mogelijk om te gaan in Genealogie
- kan DNA u helpen verder terug te gaan in de geschiedenis dan de traditionele Genealogie?
- sommige mensen waarvan we denken dat ze onze voorouders zijn, zijn niet echt verwant aan ons.
de meesten van ons genealogen streven ernaar om ervoor te zorgen dat ons onderzoek nauwkeurig is, en nauwkeurigheid is een reden dat veel mensen die geïnteresseerd zijn in stamboomonderzoek besluiten om DNA-tests te nemen. Of je nu denkt dat nauwkeurigheid echt belangrijk is, het is interessant om na te denken over hoe ver terug je realistisch (en nauwkeurig) een stamboom kunt bouwen.
hoe ver is het mogelijk om in de genealogie te gaan?
hoe ver terug kunnen we onze stamboom bouwen? Terwijl we onze stambomen zo ver terug kunnen bouwen als we willen, wat we echt willen weten is hoe ver terug we onze stambomen nauwkeurig kunnen bouwen?
het antwoord op deze vraag is een beknopt “het hangt ervan af”.
hoe ver terug we onze bomen echt terug kunnen bouwen hangt af van vele factoren, waaronder hun religie, ras, sociale klasse, geboorteplaats, cultuur en geluk. Om onze bomen te bouwen, hebben we documentatie en bewijs nodig, en of deze documentatie en bewijs al dan niet bestaat, hangt af van een aantal van de factoren die ik zojuist noemde.
het kost geluk om een stamboom te bouwen ver terug
om bewijs voor onze bomen te krijgen, hebben we geluk nodig. Pech is wat ik zou noemen de 1890 census records worden vernietigd in een brand of kerk records worden verbrand in een wraakzuchtig conflict.
succes is het vinden van een paginagrote krantenartikel waarin het leven en de dood van onze over-over-overgrootvader worden beschreven. Onze voorouders moesten het geluk hebben om de sociaal-economische middelen te hebben om gegevens over hen te maken, en wij moeten het geluk hebben om die gegevens te vinden.
de records zelf moeten ook “gelukkig” zijn om eeuwen te overleven zonder te worden beschadigd.
Stamboomregisters zijn (veel) afhankelijk van religie
elke religie heeft verschillende gebruiken voor het bijhouden van gegevens, en soms verschillen deze gebruiken per land of cultuur. Soms waren religieuze organisaties de enige instellingen die gegevens bijhielden in een bepaald gebied in een bepaalde periode, en dus zouden religieuze gegevens alleen betrekking hebben op die mensen die die religie beoefenden.
de rijkdom of faam van onze voorouders beà nvloedt of we over hen kunnen leren
hoewel geschreven verslagen van gebeurtenissen zoals geboorten en sterfgevallen van “gewone mensen” sinds ongeveer het jaar op sommige plaatsen worden bewaard, werd niet elke geboorte en dood geregistreerd op plaatsen waar verslagen werden bewaard. De ras, sociale klasse of sociaal-economische status van een persoon had veel te maken met de vraag of belangrijke gebeurtenissen in hun leven al dan niet op een officiële manier werden geregistreerd, of dat de samenleving in het algemeen vond dat het belangrijk was om opmerkelijke aspecten van hun leven te documenteren.
een extreem voorbeeld? Als onze 10e overgrootvader de koning van Engeland was, zullen we waarschijnlijk meer details over zijn leven te weten komen dan als hij de bediende was die de slaapkamers van de koning schoonmaakte.
moderne registratie en het gebruik van achternamen helpt bij het bijhouden van voorouders
sommige van onze voorouders zouden geboren kunnen zijn op plaatsen waar geen records werden bijgehouden. Anderen kunnen zijn geboren op plaatsen waar geen achternamen werden gebruikt tot slechts een paar honderd jaar geleden.
hoe ver terug kan de gemiddelde persoon zijn stamboom traceren
zoals u kunt zien, hoe ver we onze stamboom nauwkeurig kunnen bouwen hangt echt af van een heleboel verschillende factoren.
de meeste mensen zullen in staat zijn om een aantal lijnen van hun stamboom terug te traceren tot de jaren 1600. sommige mensen zouden in staat zijn om een paar lijnen van hun stamboom iets verder terug te traceren, vooral als ze een zeer opmerkelijke persoon in hun stamboom hebben die veel onafhankelijk onderzoek naar hen heeft gedaan.
dit betekent dat sommige mensen in staat zouden kunnen zijn om bepaalde aspecten van hun boom te traceren tot ongeveer 1400, wat als ongebruikelijk zou worden beschouwd. De meest serieuze genealogen zouden een boom die teruggaat tot het jaar 1400 met een grote dosis scepsis bekijken.
er zijn echter enkele uitzonderingen op deze generalisatie. De IJslandse cultuur is bijvoorbeeld beroemd om zijn gedetailleerde genealogieën.
er wordt gezegd dat “iedereen” in IJsland hun genealogie kent, en dat sommigen in staat zijn om hun afstamming terug te voeren tot 30 generaties.
kan DNA u helpen verder terug te gaan dan de traditionele Genealogie?DNA-testen is uitstekend voor het helpen bij het afbreken van stenen muren in je boom dichterbij dan ongeveer 6-8 generaties geleden, maar het zal niet veel helpen bij het uitzoeken wie de biologische vader van je 11e overgrootmoeder echt was.
ik stel voor dat DNA-tests ons kunnen helpen om onze recente afkomst absoluut te verifiëren en ons vrij zeker kunnen stellen dat onze afstamming ongeveer 6-8 generaties teruggaat.
hoewel DNA-testen ons niet kunnen helpen verder terug te gaan in onze stamboom dan traditionele Genealogie kan, helpt het wel om de basis van onze boom op te bouwen. Ik zou het vreselijk vinden om jarenlang onderzoek te doen naar mijn stamboom om er later achter te komen dat ik de verkeerde over-over-overgrootvader in één lijn van mijn boom had.
zodra ik zeker ben van al mijn recente voorouders, kan ik tijd besteden aan het bouwen van mijn boom verder terug en meer vertrouwen hebben over de nauwkeurigheid ervan.
sommige van onze voorouders zijn niet echt verwant aan ons
een belangrijk aspect van nauwkeurigheid in een stamboom is het voorkomen van “niet-vaderschapsgebeurtenissen”. Af en toe voedt een vader onbewust (of soms bewust, maar het wordt nergens geregistreerd) een kind op dat niet biologisch verwant is aan hem.
dit komt zelden voor, maar komt gemiddeld bij ongeveer 1 op de 100 geboorten voor. Het gebeurt meer in sommige culturen dan andere, en is vaker voor in bepaalde perioden dan anderen.
dit betekent dat als je bedenkt dat we ongeveer 1000 8e overgrootouders hebben, wat betekent dat er ongeveer 500 huwelijken plaatsvonden tussen die generatie van je voorouders. Dit zou kunnen betekenen dat zo veel van vijf van uw over-over-over-over-over-overgrootouders de “verkeerde” vader hebben vermeld op hun geboorte-of kerkverslag.
hoewel ik u niet kan vertellen of dit echt gebeurde in uw familie, kan ik u vertellen dat het zeer waarschijnlijk is dat het minstens één keer gebeurde op een bepaald moment. Hoe vaak het gebeurde hangt af van de geschiedenis van je familie.
hoewel DNA-testen kunnen helpen dit uit te zoeken, kunnen we veilig aannemen dat iedereen die een grote stamboom heeft ergens een “verkeerde” persoon (of meerdere) in zijn boom heeft.
conclusie
ik hoop dat dit bericht Uw vraag over hoe ver het mogelijk is om terug te gaan in een stamboom beantwoord. Ik zou graag willen weten hoe ver terug uw stamboom gaat, of als u het eens of oneens met mijn beoordeling van hoe ver terug het is echt mogelijk om een boom te bouwen.