Vrijheid van meningsuiting werd selectief gegarandeerd, en afwijkende meningen werden onderdrukt door onwettige beperkingen op vreedzame protesten en door critici het zwijgen op te leggen. Mensenrechtenverdedigers, waaronder studenten, academici, journalisten en kunstenaars, werden willekeurig gearresteerd, vaak zonder aanklacht of proces. Ondanks een uitspraak van het Hooggerechtshof om de overbevolking in de gevangenis te verminderen om de verspreiding van COVID-19 te beteugelen, bleven de autoriteiten velen opsluiten die kritiek hadden op de regering. De autoriteiten slaagden er niet in om daders van geweld op basis van kaste, geslacht en geslacht adequaat te onderzoeken of te straffen, en voerden represailles uit tegen degenen die verkrachting en kastencriminaliteit meldden. Er was sprake van wijdverbreide straffeloosheid en gebrek aan verantwoording voor moorden en aanslagen door burgerwachten en politieagenten tegen religieuze minderheden. Als reactie op de pandemie werden snelle en extreme beperkingen gesteld aan het vrije verkeer, waardoor duizenden migrerende werknemers zonder voldoende voedsel en bescherming gestrand waren. Sommige beperkingen om de pandemie te beteugelen bedreigden ook het recht op privacy.
Achtergrond
in December 2019 keurde de regering de Citizenship (Amendment) Act (CAA) goed, waardoor irreguliere migranten uit Afghanistan, Bangladesh en Pakistan Het Indiase staatsburgerschap konden verkrijgen, met uitzondering van moslims. Het discriminerende karakter van de CAA leidde tot vreedzame protesten in het hele land, die werden geconfronteerd met willekeurige arrestaties en detentie en wijdverbreide demonisering van de demonstranten.De strategie van de regering om COVID-19 te beteugelen omvatte een strafopsluiting op zeer korte termijn, een gebrek aan transparantie bij de uitbetaling van hulpfondsen, bedreigingen voor de privacy en demonisering van religieuze minderheden.Zeven mensenrechtenactivisten-Pater Stan Swamy, Jyoti Raghoba Jagtap, Sagar Tatyaram Gorkhe, Ramesh Murlidhar Gaichor, Hany Babu, Gautam Navlakha en Anand Teltumbde, werden gearresteerd door de National Investigation Agency (NIA), India ‘ s belangrijkste agentschap voor terrorismebestrijding, voor hun vermeende betrokkenheid bij geweld tijdens de Bhima Koregaon-vieringen in de buurt van Pune in India.2018. De gearresteerden werkten samen met gemarginaliseerde groepen, waaronder Adivasi (inheemse) gemeenschappen, en hadden het overheidsbeleid bekritiseerd. De regering beschuldigde hen van het overtreden van het wetboek van Strafrecht door “oorlog te voeren tegen het land” en banden te hebben met de verboden Communistische Partij van India (maoïst).
veel gearresteerde activisten waren oud en in slechte gezondheid. Ze werden echter vastgehouden in overvolle gevangenissen waar meerdere gevangenen positief waren getest of stierven aan COVID-19. Varavara Rao, een 80-jarige dichter gearresteerd in de Bhima Koregaon-zaak in 2018, testte positief voor COVID-19 in juli, terwijl hij in de gevangenis zat. Toch bleef de rechtbank de borgtocht van de activisten afwijzen.
ten minste negen studenten die vreedzaam protesteerden tegen de CAA werden gearresteerd en gevangengezet op grond van de wetten inzake terrorismebestrijding en opruiing. Veel andere anti-CAA-demonstranten werden door de politie geïntimideerd en lastig gevallen. Ondertussen negeerden de autoriteiten geweld en haatuitingen van de aanhangers van de CAA tegen degenen die protesteren tegen draconische terrorismebestrijdingswetten, waaronder de wet inzake onwettige activiteiten (preventie) en de wet inzake nationale veiligheid. Safoora Zargar, een onderzoekswetenschapper die op dat moment drie maanden zwanger was, en Umar Khalid, een voormalig studentenvakbondleider, waren onder de arrestanten. Safoora Zargar werd later op borgtocht vrijgelaten.Op 26 juni riep de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties India op om mensenrechtenverdedigers die gearresteerd waren wegens het protesteren tegen de CAA, onmiddellijk vrij te laten. De meerderheid bleef echter aan het eind van het jaar in hechtenis.In December arresteerde de politie van Uttar Pradesh willekeurig 10 moslimmannen op grond van een wet die door de regering van Uttar Pradesh werd ingevoerd en die gericht was op consensuele interreligieuze huwelijken, en vermeend martelde hen. De wet, die door rechtse nationalisten en leidende politici de “love jihad”-wet wordt genoemd, was niet goedgekeurd door het Indiase parlement of de staatswetgever.
Vrijheid van meningsuiting en vergadering
als reactie op de covid-19-pandemie werden nieuwe beperkingen opgelegd aan de Vrijheid van meningsuiting en vergadering. Op 24 maart legde premier Modi een landelijke lockdown op, bestaande uit verplichte ‘stay-at-home’ quarantaine onder de Disaster Management Act, een draconische wet die de regering grote bevoegdheden geeft in noodsituaties. Inbreuken op de lockdown resulteerden in arrestaties en detenties.
nog voor de pandemie werd de Vrijheid van vergadering beperkt, onder meer door burgers te belasten met het terugvorderen van de kosten van schade aan openbaar eigendom nadat vreedzame protesten gewelddadig werden.Een jaar nadat de regering de speciale status van Jammu en Kashmir had ingetrokken en de staat in twee gebieden van de Unie had opgesplitst, werd de beperking van de burgerlijke vrijheden en de beperkingen op communicatiediensten voortgezet. Politieke leiders als Farooq Abdullah, Omar Abdullah en Mehbooba Mufti, die in 2019 administratief werden vastgehouden, werden in 2020 vrijgelaten. De regering van de Unie bleef echter degenen het zwijgen opleggen die verantwoording eisten en een harde Media-blackout oplegden.
ten minste 18 journalisten in Kashmir werden fysiek aangevallen door de politie of opgeroepen naar politiebureaus. Onenigheid werd verder onderdrukt toen een nieuw mediabeleid werd ingevoerd door de regering van Jammu en Kashmir om “een duurzaam verhaal te creëren over het functioneren van de regering in de media” door “anti-nationale activiteiten”te controleren.Op 20 oktober sloten de regering van Jammu en Kashmir het kantoor van de Kashmir Times, zonder voorafgaande kennisgeving, nadat de hoofdredacteur, Anuradha Bhasin, de communicatieblokkade had aangevochten bij het Hooggerechtshof. De NIA heeft ook overvallen gepleegd op kantoren en woningen van maatschappelijke activisten, waaronder Khurram Parvez en drie van zijn medewerkers, en Parveena Ahanger, die uitgebreid verslag had uitgebracht over mensenrechtenschendingen in Kasjmir. De NIA beweerde dat de activisten fondsen hadden aangetrokken voor “het uitvoeren van afscheidings-en separatistische activiteiten” in Jammu en Kasjmir.Tijdens de landelijke opsluiting die werd opgelegd na de uitbraak van COVID-19, werden meer dan 50 journalisten gearresteerd of aangeklaagd op grond van noodwetten voor het verspreiden van “verkeerde informatie” of “nepnieuws”. Op 7 April diende de politie van Uttar Pradesh een eerste Informatierapport (FIR) in Tegen journalist Prashant Kanojia voor het naar verluidt maken van “verwerpelijke opmerkingen” over premier Modi en Premier Yogi Adityanath op sociale media. Kort daarna registreerde de Uttar Pradesh politie een andere FIR tegen The Wire, een daily news website, en de redacteur Siddharth Varadarajan voor het melden dat Yogi Adityanath een openbare religieuze gebeurtenis had bijgewoond nadat de landelijke afsluiting was aangekondigd.
op 28 September wijzigde de regering de Foreign Contribution (Regulation) Act (FCRA), waarbij grote NGO ’s werden verboden om van buitenlandse donoren ontvangen fondsen door te geven aan NGO’ s aan de basis. De nieuwe wijzigingen verplicht ook alle FCRA-geregistreerde non-profit organisaties om hun administratieve uitgaven te beperken tot 20% van de donaties (van de eerdere 50%). Dit amendement zou NGO ‘ s waarschijnlijk dwingen hun personeel te verminderen, waardoor het werk op het gebied van de mensenrechten zou kunnen worden verminderd.Op 30 September werd Amnesty International India gedwongen haar activiteiten te staken nadat de regering haar bankrekeningen zonder voorafgaande kennisgeving had bevroren. De organisatie werd gedwongen al haar personeel te ontslaan en al haar campagne-en onderzoekswerk te onderbreken. Dit gebeurde kort nadat Amnesty International India briefings had gepubliceerd waarin werd gevraagd verantwoording af te leggen voor ernstige schendingen van de mensenrechten door de politie van Delhi en de regering tijdens de rellen in Delhi en in de regio Jammu en Kashmir.
meer dan 160 landbouwers stierven na drie landbouwwetten die in augustus door het Parlement werden aangenomen met minimale raadpleging. De doodsoorzaken omvatten zelfmoorden, evenals hartaanvallen en verkeersongevallen tijdens protesten. In November, toen de boeren naar Delhi marcheerden om te protesteren tegen de wetten, gebruikte de politie van Delhi zonder onderscheid waterkanonnen en vuurde traangasgranaten af, waarbij demonstranten gewond raakten.
oneerlijke processen
de rechtbanken, in het bijzonder het Hooggerechtshof, hebben niet tijdig toezicht gehouden op de reactie van de regering op de covid-19-crisis.
op 13 maart, nog voordat de nationale lockdown werd opgelegd, verklaarde het Hooggerechtshof dat de rechtbanken – om redenen van Volksgezondheid – met beperkte capaciteit zouden functioneren. Tussen 23 maart en 4 juli heeft het Hooggerechtshof alleen gevallen van “extreme urgentie” behandeld, waarbij fysieke hoorzittingen werden uitgesloten en gebruik werd gemaakt van videoconferentiefaciliteiten.
er zijn geen criteria of definities vastgesteld voor gevallen van” extreme urgentie”, waardoor de rechters over een ruime discretionaire bevoegdheid beschikken, waardoor veel belangrijke zaken met ernstige schendingen van de mensenrechten niet werden gehoord of ernstig werden uitgesteld. Op 3 April stelde de High Court van Bombay dat de Betekenis van de term “dringend” subjectief was en bijvoorbeeld niet van toepassing was op degenen die op borgtocht vrijkwamen in afwachting van de uitkomst van hun proces.
het Hooggerechtshof ondermijnde routinematig zijn eigen onpartijdigheid en onafhankelijkheid. In Augustus veroordeelde het Prashant Bhushan, een advocaat en mensenrechtenverdediger, op grond van de achterhaalde bepalingen van de wetten inzake strafrechtelijke minachting. Prashant Bhushan bekritiseerde op Twitter het functioneren van het Hof sinds 2014.
onwettige aanvallen en moorden
in februari brak er Communaal geweld uit in de hoofdstad New Delhi. Volgens overheidsgegevens stierven 53 mensen – voornamelijk moslims – tijdens de rellen en raakten meer dan 500 mensen gewond.In de aanloop naar de parlementsverkiezingen in Delhi op 8 februari hielden verschillende politieke leiders haatrede tegen de anti-CAA-demonstranten. Op 27 januari, verwijzend naar de demonstranten in Shaheen Bagh, het Delhi epicentrum van vreedzame sits-ins tegen de CAA, moedigde de minister van Financiën van de Unie, Anurag Thakur, de menigte aan om te zingen “schiet de verraders van de natie neer”. Op 28 januari beweerde Parvesh Verma, parlementslid voor de regerende Bharatiya Janata Partij (BJP) dat de demonstranten uit Shaheen Bagh de huizen van de burgers zouden betreden en “je zusters en dochters zouden verkrachten en vermoorden”. In een andere toespraak op dezelfde dag beloofde hij om “zelfs niet één van stand” te verlaten na de verkiezing van de BJP in Delhi.Deze toespraken werden gevolgd door geweld op universiteitscampussen tegen degenen die protesteerden tegen de CAA. Na de verkiezingen in Delhi bleven haatzaaiende toespraken van politieke leiders doorgaan, gevolgd door wijdverbreid geweld in het noordoostelijke district van Delhi.Op 23 februari riep BJP-leider Kapil Mishra op Twitter mensen op om zich te verzetten tegen een door vrouwen geleid protest in Jaffrabad in het noordoostelijke district van Delhi, en drong er bij mensen op aan “een andere Shaheen Bagh te voorkomen”. Tijdens de bijeenkomst waarschuwde hij de politie voor ernstige gevolgen als de demonstranten de site niet zouden verlaten. Kort na zijn toespraak brak er Communaal geweld uit.
overmatig gebruik van geweld
de politie gebruikte onwettig geweld en beging diverse andere mensenrechtenschendingen, waarbij ze wetten misbruikten om mensen te intimideren en afwijkende meningen het zwijgen op te leggen namens de regering van de Unie.Tijdens het communale geweld van februari in Delhi bekogelden leden van de politie van Delhi met stenen naast oproerkraaiers, martelden mensen in hechtenis, ontmantelden locaties van vreedzaam protest en stonden toe terwijl oproerkraaiers vreedzame demonstranten aanvielen en publieke en private eigendommen vernielden. Er werd geen onafhankelijk onderzoek ingesteld naar deze handelingen.
naarmate de covid-19-pandemie zich ontvouwde, verhoogde de discriminerende handhaving van de afsluitingsbeperkingen door de politie de bezorgdheid over de mensenrechten. De meerderheid van de gearresteerden voor het overtreden van de lockdown richtlijnen behoorde tot gemarginaliseerde gemeenschappen zoals geplande kasten, geplande stammen, ont-aangemelde stammen, moslims of lage-inkomens arbeiders. In maart werden arbeidsmigranten die terug naar huis reisden door de Uttar Pradesh politie gedwongen om op de weg te kruipen met hun bezittingen, als straf voor het overtreden van de lockdown richtlijnen. Op 18 April in Uttar Pradesh stierf een Moslim man, Mohammed Rizwan, in het ziekenhuis twee dagen nadat hij door de politie met wapenstokken was geslagen toen hij erop uit ging om essentiële benodigdheden te kopen. Op 19 juni werden P. Jayaraj en zijn zoon J. Bennicks opgepakt voor ondervraging door de Thoothukudi politie in Tamil Nadu omdat ze hun kleine winkel open hielden tijdens de opsluiting. De twee mannen werden naar verluidt doodgemarteld in hechtenis.
straffeloosheid
de politie bleef straffeloos onwettige executies uitvoeren – soms zelfs buitengerechtelijke executies. In juli werden in Kashimr drie jonge arbeiders in een appelboomgaard onrechtmatig gedood door leden van het Indiase leger. De Armed Forces (Special Powers) Act, die het gebruik van geweld door veiligheidspersoneel in Kashmir regelt, verleent leden van de veiligheidstroepen vrijwel immuniteit tegen vervolging wegens vermeende mensenrechtenschendingen. Bij een andere buitengerechtelijke executie in juli werd Vikas Dubey naar verluidt gedood terwijl hij naar de stad Kanpur werd begeleid na zijn arrestatie door de politie van Uttar Pradesh. Vier van zijn medewerkers werden ook onrechtmatig gedood door de Uttar Pradesh politie. De politie van Uttar Pradesh had eerder in een tweet beweerd dat het sinds 2017 103 “criminelen” had gedood en 1.859 anderen verwond in 5.178 “politie – opdrachten” – een gemeenschappelijk eufemisme dat door overheidsactoren wordt gebruikt voor vermeende buitengerechtelijke executies.Haatmisdrijven, waaronder geweld tegen Dalits, Adivasi (inheemse) gemeenschappen en religieuze minderheden, werden ook straffeloos gepleegd. In September werd een Dalit-vrouw in het Hathras district in Uttar Pradesh, naar verluidt verkracht en vermoord door een groep dominant-kaste mannen, en gecremeerd door de Uttar Pradesh politie zonder toestemming van haar familie. De verdachten werden pas gearresteerd na landelijke protesten. Later werden verschillende sparren geregistreerd door de Uttar Pradesh politie tegen demonstranten voor criminele samenzwering en opruiing.
recht op gezondheid en levensonderhoud
de aanpak van de covid-19-pandemie bracht zwakke punten in het openbare gezondheidszorgsysteem aan het licht. Het heeft ook geleid tot onveilige en slechte arbeidsomstandigheden voor degenen die onvoldoende sociale en economische bescherming bieden, zoals gezondheidswerkers in de Gemeenschap en religieuze minderheden.De regering beschuldigde leden van de Moslim Tablighi Jamaat minderheid van het verspreiden van COVID-19, en als gevolg daarvan werd de toegang tot de gezondheidszorg aan Moslims ontzegd. Gevallen van ziekenhuizen weigeren Moslim zwangere vrouwen en kankerpatiënten opgedoken in April 2020. In de maanden na de landelijke afsluiting van maart werden sociale media-en WhatsApp-groepen overspoeld met oproepen tot sociale en economische boycots van moslims, naast nepnieuws en andere verkeerde informatie.
de covid-19-pandemie overbelaste het openbare gezondheidszorgsysteem, maar er werd weinig bescherming geboden aan gezondheidswerkers in de frontlinie op het gebied van veiligheidsuitrusting en sociale zekerheid, zoals medische en levensverzekeringen. Deze omvatten mensen die in de gemeenschap werken, zoals geaccrediteerde sociale Gezondheidsactivisten en sanitatiewerkers.
Het hooggerechtshof stelde een hoorzitting uit in een zaak van algemeen belang, die dringend vervoer, voedsel en onderdak zocht voor migrerende werknemers die meer dan een maand gestrand waren door de plotselinge opsluiting. Op 7 April, toen veel arbeidsmigranten naar hun verre huizen liepen zonder door de overheid gesponsord of openbaar vervoer, verklaarde de Indiase opperrechter, S. A. Bobde, tijdens het aanhoren van de petitie dat het Hooggerechtshof “zich niet wilde bemoeien met de regeringsbeslissingen voor de komende 10-15 dagen”. Ten minste 200 migrerende werknemers werden gedood in verkeersongevallen tijdens het lopen lange afstanden naar huis in andere districten of staten tijdens de lockdown. In Mei, na intense publieke druk, begon de regering speciale treinen te laten rijden voor gestrande arbeidsmigranten. Velen stierven echter door een gebrek aan voedsel en water in deze treinen, waaronder een vierjarig kind dat stierf van honger.
tijdens de lockdown werden werknemers in de informele sector – die meer dan driekwart van de Indiase beroepsbevolking uitmaken-geconfronteerd met enorme moeilijkheden als gevolg van ongebreideld banenverlies. Veel staten schortten echter de wettelijke bescherming op die werknemers anders zouden krijgen, zoals de regeling van de werktijden, het recht om vakbonden op te richten en veilige arbeidsomstandigheden.
de afsluiting van COVID-19 leidde tot een toename van geweld tegen vrouwen, met name huiselijk geweld. Zwangere vrouwen en meisjes werden geconfronteerd met verdere belemmeringen voor de toegang tot gezondheidszorg, en er was een verhoogd risico op moedersterfte en morbiditeit.
recht op privacy
in April lanceerde de regering de mobiele app Aarogya Setu, zogenaamd om het traceren van contacten te versnellen en tijdige toegang tot essentiële gezondheidsdiensten en volksgezondheidsinformatie te garanderen. Er werd geen informatie verstrekt over welke overheidsinstanties toegang zouden hebben tot de Via de app verzamelde gegevens. Aarogya Setu ‘ s code was niet open voor het publiek, in strijd met het eigen beleid van de regering. Hoewel het Ministerie van elektronica en informatietechnologie gehandhaafd dat het downloaden van de app was niet verplicht, veel ministeries en particuliere bedrijven, waaronder de Airport Authority of India, maakte het verplicht voor hun personeel om het te installeren.