ik bezocht onlangs vrienden in Zuid-Californië, en we liepen op het strand op zoek naar zeeglas. We hebben door stenen gezeefd, alsof men goud zou zoeken. Op zoek naar wat kleur tussen alle rotsen. Ik heb zelfs wat mee naar huis genomen als gevonden schat
.
toen ik het thuis weglegde, vroeg ik me af: “hoe lang duurt het om zeeglas te maken?”
het blijkt dat het 7-10 jaar duurt om de randen glad te maken en ze koud en ontpit te maken. En dat is aan de korte kant. Er is veel glas dat oud is. Helder karmozijnrood, kobaltblauw. Dit zijn de kleuren van oude flessen veranderd in zeeglas. Experts kunnen het waarschijnlijk dateren door de kleur. Ik vind het gewoon mooi.
stel je voor hoeveel tuimelen van het glas zou duren. Golven en andere rotsen crashen, wrijven tegen andere rotsen en glas. Het breken van de fles in kleine stukjes. Vervolgens langzaam gladstrijken de ruwe randen totdat de oorspronkelijke vorm niet meer bestaat.
ten minste 7-10 jaar. De meest rotsachtige gebieden werken het snelst. En de prachtige diepe kleuren zijn waarschijnlijk al meer dan 50 jaar aan het tuimelen.
stel je voor dat glas te zijn. Je houdt gelukkig de inhoud van een kostbare vloeistof vast: medicijnen, melk, wijn of azijn. Plotseling ben je leeg en in het water gegooid. Nu draai je zo snel rond in de oceaan dat je niet eens weet welke kant omhoog is. Het doet pijn en je bent helemaal gedesoriënteerd.
en dit duurt jaren.
als het klaar is, herkent niemand je. Je bent nog steeds de originele kleur, maar het schrijven, de vorm, en al het andere herkenbaar is uitgewist. Alle harde kanten zijn weg. Je hebt niet dezelfde glans. En toch is er een diepte en schoonheid die er voorheen niet was.
het is moeilijk om zeeglas te worden. Het is prachtig als je er bent.
is dat niet een soort van leven? We gaan gelukkig mee, en dan gebeurt er iets. We draaien rond in de stroming. De golven vallen over en om ons heen. Er zitten Stenen tussen. Het is helemaal niet prettig. In feite doet het vaak pijn.
toch maken die golven en die rotsen onze ruwe randen glad. Het helpt ons ook mooier te maken dan vroeger. Schoonheid van ontbering. Verdriet en verlies. Schoonheid van worsteling. Er is een diepte die er eerder niet was. Iemand zoekt ons. En hun ogen lichten op als ze ons vinden tussen de rotsen.
ik hou er niet van om tot zeeglas te worden gemaakt. Ik vind het heerlijk om al in zeeglas te zijn gemaakt. Maar hoe hard ik ook m ‘ n best doe, Ik wil geen zeeglas zijn. Ik moet het proces doorlopen. Jij ook.
als u uw ruwe randen glad wilt laten strijken, als u wilt schitteren met de schoonheid van zeeglas, laat u dan door het tuimelproces brengen. Bereid zijn om te worden gebroken, gegooid rond, gemengd met de rotsen. Het zal het verschil maken.