auteur: Yvonne Vizina
Roots of traditional Aboriginal worldviews leren dat er vier met elkaar verbonden delen in het leven zijn, waaronder mentale, fysieke, spirituele en emotionele aspecten. Kijken naar hoe cultuur bestaat betekent ook kijken naar deze vier verschillende, maar symbiotische aspecten van het leven. Vandaag de dag is het belang van het begrijpen van deze aspecten van cultuur meer algemeen bekend en aangenomen. De organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en cultuur legt uit dat
dit archiefartikel zal de Métis cultuur verkennen vanuit het perspectief van een traditioneel Aboriginal wereldbeeld framework.
leren kennen: Métis Cultuur
Ambroise Lepine
(image details)
Voorbeelden van het land male
(image details)
Township 43 — St. Laurent / Batoche gebied
(image details)
De Métis Natie ontstond in de Métis Natie, Vaderland in de zeventiende eeuw als gevolg van de franse en engelse bonthandel. Op dat moment bestond Canada niet als land2 en de provinciale overheden die we vandaag kennen in West-Canada zouden pas over 200 jaar bestaan. Huwelijken tussen Europese bonthandelaren en First Nation vrouwen produceerden kinderen van gemengde afkomst, die uiteindelijk bekend werden als Métis, Half-Breeds of Country Born people. Het vestigen van relaties met Aboriginal3 vrouwen gaf bonthandelaren waardevolle contacten met tribale gemeenschappen, en tribale gemeenschappen regelmatige toegang tot handelsgoederen. De vrouwen waren ook in staat om de handelaren lokale talen te leren, hen te laten zien hoe te overleven op het land en de neiging om binnenlandse zaken zoals het bereiden van voedsel, de bouw van schuilplaatsen, en het maken van kleding. Dochters geboren uit deze vakbonden meestal gedragen op traditionele rollen onderwezen door hun moeders. Zonen groeiden op om de bonthandel in te gaan, werden jagers, trappers of kanoërs. Degenen met een opleiding waren in staat om Klerken of tolken te worden op de handelsposten.4 de ontwikkeling van een unieke Métis cultuur begon zich te ontvouwen. In de geest van de Franse voyageurs tijdens de bonthandel, gebruikten Métis mannen de superieure wildernis vaardigheden van hun Indiase erfgoed om hun eigen esprit de corps te creëren. Als agenten van de Hudson ’s Bay Company of de North West Company konden Métis mannen gemakkelijk worden geïdentificeerd door een blauwe capote (jas), kralen pijpzak en felrode L’ Assomption sjerp die samen een soort cultureel uniform creëerden 5. De Métis vonden zelfs hun eigen specifieke taal uit, bekend als Michif, die een mix was van zowel Europese als Aboriginal talen, over het algemeen Frans en Cree of Ojibway. Het leven van de Métis mannen was streng, de dagen waren lang, het werk was extreem hard, en leven en dood waren altijd afhankelijk van hun vaardigheid in de wildernis. Gedurende deze tijd gaf de Cree de Métis een naam, “o-tee-paym-soo-wuk” wat “hun eigen baas”betekent. Deze karakterisering onderstreept de Métis geest van trots en onafhankelijkheid. De veelzijdigheid en het vermogen van Métis mannen en vrouwen om ongelooflijke testen van intellect, kracht en uithoudingsvermogen tijdens de bonthandel te overwinnen, droeg bij aan een groeiend gevoel van bewustzijn van wat het was om Métis te zijn. Dat gevoel van karakter, gecombineerd met een gedeelde Métis geschiedenis en taal, creëerde een gevoel van natie die een aanzienlijke impact zou hebben op de ontwikkeling van Canada zelf.In het midden van de achttiende eeuw werd het paard geïntroduceerd dat een nieuw middel voor de jacht op buffels en het vervoer van goederen bracht. De Métis waardeerden hun paarden zeer, waren deskundige scherpschutters te paard, en hielden ervan om paardenraces te doen om hun rijvaardigheden te vergroten, en voor de pure vreugde ervan. Toen de bonthandel steeds verder naar de westelijke regio ‘ s dreef, hadden trappers en handelaren een voedselvoorraad nodig die niet zou bederven. Gedroogd buffelvlees gemengd met vet en wilde bessen bekend als pemmican werd een waardevol product verkocht door First Nations en Métis volkeren aan de bonthandel companies6. Paarden hielpen de Métis bij het ontwikkelen van de lokale buffeljachten en pemmican handel in Canada en de noordelijke Verenigde Staten. Hoewel dit een goede handel voor de Métis was, vaardigde de gouverneur van Assiniboia in 1814 een proclamatie uit die de Métis verbood hun goederen te verkopen aan de bonthandelbedrijven, en een tweede proclamatie die de Métis verbood om te paard op buffels te jagen. De groeiende vijandigheid tussen de bonthandelbedrijven resulteerde in een verschrikkelijke confrontatie over pemmican in 1816 bij Seven Oaks, waarbij eenentwintig kolonisten en een Métis werden gedood.7 Het was de eerste keer dat de Métis vlag werd gehesen. De vlag symboliseert het oneindigheidssymbool, symboliseert voor altijd twee culturen samen, en demonstreert een statement of nationhood.Op 1 juli 1867 werd Canada een land dat de nieuw gecreëerde provincies Ontario, Quebec, Nova Scotia en New Brunswick bestuurde en begon onderhandelingen met de Hudson ‘ s Bay Company om de North West Territories8 over te nemen. De Métis werden niet geraadpleegd in de onderhandelingen, en landmeters waren begonnen met het verplaatsen naar de Red River Gebied om de land divisies van lange stroken ontworpen door de Métis voor hun gebruik te veranderen in een Amerikaans ontwikkeld systeem van vierkante percelen ontworpen voor nieuwe kolonisten. De nieuwe ontwikkelingsstrategie werd gezien als een bedreiging voor de culturele, politieke, taalkundige en religieuze rechten van Métis, wat resulteerde in de vorming van een voorlopige Métis-regering die in 1869 werd opgericht om een lijst van rechten met de federale regering te onderhandelen. Door dit proces werd de provincie Manitoba gecreëerd en werd land beloofd aan de Métis op basis van een systeem van Scrip land en geldbonnen.9 het Scrip systeem was een kolossale mislukking vanuit het perspectief van de Métis. De federale overheid begon pas in 1873 met het uitgeven van Scrip en in 1875 werden drie verschillende wijzen van toewijzing ingevoerd; elk van hen schafte de vorige af, waardoor veel Métis de titel aan hun land verloren aan kolonisten. De betrekkingen tussen de Métis en de federale regering liepen uiteen. Het Conflict ontstond opnieuw toen de Métis probeerden stand te houden en Engelssprekende kolonisten Een premie van 5.000 dollar op Louis Riel legden, die wist te ontsnappen naar de Verenigde Staten. Ambroise Lepine, Riel ‘ s adjudant-generaal, werd in 1873 gearresteerd. Met de voortdurende instroom van kolonisten verlieten veel Métis het gebied rond de Rode Rivier en vestigden zich in Batoche en omliggende gebieden. Er was al vele generaties lang een aanwezigheid van Métis in het noorden, Midden en zuiden van Saskatchewan. Het was natuurlijk voor andere Méti ‘ s om familie, vrienden en vertrouwde leefstijlen te zoeken in gebieden die vergelijkbaar zijn met wat ze kenden. Er werden al nederzettingen gevestigd in Qu ‘ Appelle, Willowbunch, St.Laurent, St. Antoine de Padou (Batoche) en St. Albert (nabij Edmonton). Noordelijke Métis-nederzettingen zoals Ile-a-La-Crosse bestonden al sinds het begin van de bonthandel en waren bloeiende gemeenschappen. Hun verlangen naar een vreedzaam bestaan duurde niet lang, omdat de landmeters en Scrip-commissies naar het westen trokken.
de Méti ‘ s werden niet algemeen geaccepteerd door blanken noch Indianen, ze werden niet opgenomen in de Verdragen en kwamen niet in aanmerking voor landsubsidies die aan andere kolonisten werden aangeboden. In plaats daarvan bleef de federale regering aandringen op het Scrip-systeem omdat het bedoeld was om de Aboriginal rechten van de Métis10 uit te bannen. Het Scrip-systeem werd overspoeld met fraude, gefaciliteerd door de vertegenwoordigers die het systeem beheren, landspeculanten en anderen die de Métis van land wilden onteigenen. Uiteindelijk werden de Métis weer gedwongen om stand te houden over rechten, wat resulteerde in een strijd met de Canadese militie in 1885 bij Batoche.
in werking treden: Métis Cultuur
Schilderij van bizon jacht door William Perehudoff
(image details)
Kralen handschoenen
(image details)
Honore Jaxon
(image details)
De Métis is een belangrijk onderdeel van de Canadese geschiedenis staan voor de culturele, politieke, religieuze en taalkundige rechten, waaruit blijkt vindingrijkheid maken de politieke en sociale structuren, de technologie en de handel systemen, alsmede het ontwikkelen van een unieke aanwezigheid in kunst, muziek, dans en storytelling.
een van de activiteiten van Métis is historisch het meest bekend vanwege de buffeljacht. De jacht was niet alleen hard werken, het waren ook feestelijke evenementen. Honderden families in militaire precisie maakten de reis naar Pembina, Minnesota, waar de jacht begon. Luidruchtige rode Rivierkarren waren fel versierd en de paarden van de jager waren trots versierd met ingewikkelde ganzenveer en kralen decoraties. Toen het begon, was de buffeljacht extreem gevaarlijk, maar paarden en ruiters waren een bekwaam, onbevreesd team dat in staat was om maar liefst twaalf dieren op een dag neer te halen. Métis vrouwen en kinderen volgden achter de jagers de dieren villen en het vlees klaarmaken voor het drogen. Aan het einde van de jacht werden er onstuimige feesten gehouden, die een succesvolle jacht vierden. Energiek dansen, vioolmuziek, kaartspel en verhalen11 maakten allemaal deel uit van de festiviteiten.
de Métis leefden noch een rustige, noch een kalme levensstijl en de viering was een belangrijk onderdeel van de cultuur. Paardenrennen, paard-draven, en winter slee racen werd ook enorm genoten als goede sportieve activiteiten. Uit trots van Métis was het ook erg belangrijk om de paarden te voorzien van flitsende kralen en kleurrijke zadeldekjes.
de Red River Jig fiddle tune is bekend geworden als het onofficiële Métis volkslied. Het is waarschijnlijk gemaakt door de Desjarlais familie van de Rode Rivierkolonie. Métis fiddle muziek en uitvoering werd beïnvloed door Schotse, Ierse, Franse en Indiase tradities resulterend in een unieke stijl. Krachtige voet tikken wordt verondersteld te zijn ontstaan als een vervanging voor Indiase en Keltische hand Drums 12. Métis muziek was bedoeld voor sociale doeleinden, vooral dansen. Dit werd zo populair dat het niet ongewoon was voor wekelijkse dansen om te worden gehost bij iemand thuis, waar verschillende fiddle spelers hun talent zouden combineren en bezoekers de hele nacht zouden dansen. Soms duurden de dansen meerdere dagen13. Om meer mensen te kunnen ontvangen, zouden meubels uit het huis in een hoek worden opgestapeld of buiten worden gezet totdat de dans voorbij was. Omdat de huizen klein waren, moesten mensen om de beurt dansen. De meest populaire dansen waren de konijnendans, de eendendans, la dance du crochet en de Red River Jig.14
de artistieke vaardigheid van Métis vrouwen werd aangetoond in de praktische toepassing van kledingontwerp en decoratieve elementen van kleding die door mensen, paarden en zelfs honden wordt gedragen. De unieke combinatie van de economische, sociale, politieke en spirituele tradities van de Europese en eerste naties als uitdrukking van de culturele identiteit van de Métis heeft ertoe geleid dat zij werden aangeduid als “Bloemenkraambloemigen”15. Jassen, wanten en petten voor mensen waren mooi versierd, maar de Métis eerden de belangrijke relaties die ze hadden met hun dieren door uitgebreid versierde apparatuur voor hen uit te vinden. Paardenhalsters, hoofdstellen, martingales, dekens, padzadels, buidels en zwepen waren kleurrijke uitingen van vaardigheid en artistiek design. Honden ook waren van onschatbare waarde metgezellen en collega ‘ s, verdienen op maat gemaakte dekens genaamd Tuppies of Tapis te dragen. Elk was versierd met wollen garen, klokken, bloem kralen of borduurwerk. Er wordt gezegd dat toen de klokken op tijd rinkelden in hun loopgang, de honden leken te genieten van het geluid en inspiratie op dezelfde manier als highland pipes inspireerde regiments16. Veel bloemige kralen patronen werden overgenomen door Indiase vrouwen, en Métis-stijl jassen gemaakt van huid en versierd met stekelvarken stekels werd populair bij Europeans17. Métis women produceerde veel van hun ambachten voor commerciële doeleinden.
tot voor kort spraken de meeste Métis meerdere talen en waren velen geletterd in het Frans of Engels. De Michif taal, geworteld in een mix van Franse zelfstandige naamwoorden en Cree of Saulteaux (Ojibway) werkwoorden, was een uniek resultaat van Métis gemengde afkomst en creativiteit. Net zoals de grammatica en het lexicon van Michif uniek zijn18, combineren de verhalen van de Métis ook elementen, perspectieven en tradities van hun voorouders. Verhalen werden over het algemeen verteld als onderwijsmethoden voor het doorgeven van culturele geschiedenis, maar Métis verhalenvertellers stonden ook bekend om fantastische versieringen die bedoeld waren om anderen aan het lachen te maken, of om een beetje bang te maken, waardoor de teller een goede entertainer werd. William Henry Jackson (Honoure Jaxon), secretaris van Louis Riel in 1885, bracht het grootste deel van zijn leven door met het verzamelen van historische documenten en foto ‘ s die bij zijn dood in 1952 op 9019-jarige leeftijd verloren gingen aan de vuilnisbelt van New York City. Louis Riel was een van de eerste Métis dichters en zijn spiritueel geïnspireerde creaties worden nog steeds gepubliceerd in boeken als The Visions and Revelations of St.Louis The Métis van schrijver David Day20. De traditie van literaire kunst en poëzie wordt voortgezet door Métis schrijvers, waaronder Rita Bouvier21 en Gregory Scofield22.
: Metis-cultuur
priesters en Métis te Beauval, SK.
(afbeeldingsdetails)
Métis lijst van rechten
(afbeeldingsdetails)
de geest van de Métis en de spirituele praktijken van de Métis zijn zo complex als de voorouderlijke wortels van hun Indiase en Europese cultuur en talen. In de tijd van de bonthandel werden de tussenpersonen van de Métis, die tussen de culturen van hun vaders en moeders werkten, sterk beïnvloed door de Rooms-Katholieke Kerk en hielpen ze soms missionarissen bij het verspreiden van de leer van de kerk “om hun vrouw en kinderen te vertellen over de Schepper en over onze plichten jegens hem, hen te laten bidden zoals ze zelf deden, mensen te dopen die met de dood in gevaar waren, de doden een christelijke begrafenis te geven…”23
dit betekende echter niet dat Métis hun Indiase culturele geloofssystemen opgaf, en ze gemakkelijk bij elkaar bracht. Ann Acco (Carriere) van Cumberland House, Saskatchewan legt uit,
vanaf het midden van de negentiende eeuw bepaalden politici en geestelijken dat Aboriginal volkeren hun voorouderlijke geloofssystemen niet vrijwillig zouden opgeven, wat een strategie nodig had om de kinderen uit hun huizen te verwijderen en een grondig assimilatie-en indoctrinatieproces te starten25. De uiteindelijke oprichting van de beruchte residentiële scholen betekende dat meerdere generaties van First Nations, Métis en Inuit vele jaren van hun leven doorbrachten binnen deze systemen. De intergenerationele gevolgen van verwaarlozing, misbruik en pogingen om de inherente identiteit van die kinderen uit te wissen worden vandaag de dag nog steeds krachtig gevoeld en zullen waarschijnlijk voor de komende generaties doorgaan.In de hele geschiedenis van de Métis waren spirituele overtuigingen en politieke opvattingen belangrijke delen van het leven van de Métis. Deze dingen waren het waard om voor te vechten.
: Métis Cultuur
Karren geladen met bont(image details)
Gabriel Dumont(image details)
Métis geschiedenis en cultuur is doordrenkt van wetten en ethiek die zijn ontworpen om uitdagingen te overwinnen en de kracht geven om te volharden in het gezicht van de enorme tegenstander. De voorlopige regering ontwikkelde zich in Red River in 1869 en de lijst van rechten trachtte orde en bescherming te brengen voor de Métis manier van leven in het licht van veranderende tijden en druk van kolonisten stromen in een nieuw land. De wetten van de Prairie zorgden ervoor dat iedereen gedragsregels kende en begreep om een succesvolle buffeljacht te verzekeren. Een krachtige brief-schrijven campagne door Louis Riel en Métis inspanningen om gebruik te maken van het democratische verkiezingsproces toonde hun sterke wens om te onderhandelen over een vreedzame regeling van geschillen met de federale regering inbreuk op Métis land en zelfbestuur. Ondanks al hun inspanningen leidde de vurige geest van de Métis onvermijdelijk tot gevechten bij Seven Oaks in 1870 en Batoche in 1885.De nasleep van de slag bij Batoche in 1885 liet een rouwende Métis-natie achter. Minder dan 300 Métis en Indianen onder leiding van Louis Riel en Gabriel Dumont verdedigden Batoche tegen de 800 sterke North-West Field Force onder leiding van generaal-majoor Frederick Middleton. Terwijl de Métis met succes de Northcote-stoomboot met milities uitschakelde, waren Middleton ‘ s landtroepen goed uitgerust met kanonnen en munitie, vier kanonnen van negen pond en een Gatlingkanon. De Métis hielden het vier dagen vol. Riel en Dumont ontsnapten, maar Riel gaf zich later over26.Na 1885 werden de Métis gebrandmerkt als rebellen en verraders en gedegradeerd tot het leven op de weg toelagen. De Mainstream samenleving verwierp Métis mensen, en de federale overheid weigerde erkenning onder de Indiase wet. De Méti ‘ s hebben Economisch en politiek veel ontberingen doorstaan, gedwongen om in armoede tussen werelden te leven, en ontzegden het recht op onderwijs omdat ze geen belasting betaalden27. In de komende jaren brachten hedendaagse Métis-leiders, waaronder Jim Brady en Malcolm Norris, Métis-kwesties in politieke discussies om het bewustzijn te vergroten en te pleiten voor het recht op een beter leven.
ondanks vele ontberingen hebben Métis mensen het volgehouden. Bij gebrek aan politieke structuren bleven jarenlang vriendschaps-en wederkerigheidsprocessen intact. Howard Adams, een bekende hedendaagse Métis opvoeder herinnerde,
Howard Adams overleed in 2001 op 80-jarige leeftijd. Hij groeide op in het Batoche gebied en werd professor in het onderwijs aan de Universiteit van Saskatchewan, waar hij zijn kennis van de geschiedenis van de Métis deelde met honderd leraren in opleiding, Personeel en faculteitsleden. Vandaag de dag blijft de Métis-natie aandringen op rechten als een middel om culturele tradities te behouden en als een middel om eer te brengen aan vroegere, huidige en toekomstige generaties van degenen die trots zijn om zichzelf Métis-mensen te noemen.
aantekeningen
1. Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en cultuur (2003). Geraadpleegd op 21 maart 2008 van http://www.unesco.org/education/imld_2002/unversal_decla.shtml#2 back
2.De regering van Canada werd gevormd in 1867 met jurisdictie over Quebec, Ontario, New Brunswick en Nova Scotia. Racette, Calvin (1985). Contrasterende werelden 1: Métis ontwikkeling en het Canadese Westen. Gabriel Dumont Instituut: Saskatoon. blz. 5. back
3. De term Aboriginal wordt hier gebruikt om aan te geven dat First Nations, en in latere generaties, Métis vrouwen werden geselecteerd als partners door de bonthandelaren. back
4. MacLean, H. (1982). Indiaas, Inuit en Métis uit Canada. Toronto: Gage Publishing Limited. blz. 91. back
5. Glenbow Museum (n.d.) Métis: een tentoonstelling van het Glenbow Museum. Calgary, AB. blz. 4. back
6. Racette, Calvin (1985). Contrasterende werelden 1: Métis ontwikkeling en het Canadese Westen. Gabriel Dumont Instituut: Saskatoon. blz. 10. back
7. Ibid., blz. 11. back
8. Ibid., blz. 21. back
9. Ibid., blz. 5. back
10. Glenbow Museum (n.d.) Métis: een tentoonstelling van het Glenbow Museum. Calgary, AB. blz. 14. back
11. Ibid., blz. 6. back
12. Widden, Lynn (2001). “Métis Music” in Métis Legacy. Eds Barkwell, L., Dorion, L., Prefontaine, D. Pemmican Publications Inc.: Winnipeg. P. 169. back
13. MacLean, H. (1982). Indiaas, Inuit en Métis uit Canada. Toronto: Gage Publishing Limited. blz. 93. back
14. Widden, Lynn (2001). “Métis Music” in Métis Legacy. Eds Barkwell, L., Dorion, L., Prefontaine, D. Pemmican Publications Inc.: Winnipeg. P. 170-171. back
15. Troupe, C. (2002). “Métis materiële cultuur en identiteit” in het uitdrukken van ons erfgoed: Métis artistieke ontwerpen. EDS. Dorion-Paquin, L., Prefontaine, D. Huntley, T. and Paquin, T. Gabriel Dumont Institute: Saskatoon. blz. 7. back
16. Ibid., blz.39-41. back
17. Glenbow Museum (n.d.) Métis: een tentoonstelling van het Glenbow Museum. Calgary, AB. blz. 8. back
18. Bakker, P. (2001). “The Michif Language of the Métis” in Métis Legacy. Eds Barkwell, L., Dorion, L., Prefontaine, D. Pemmican Publications Inc.: Winnipeg, MB. Blz. 177. back
19. Smith, D. (2007) Honore Jaxon: Prairie Visionary. Teruggetrokken op 22 maart 2008 van http://www.coteaubooks.com/bookpages/honore.html terug
20. Day, D. (1997). De visioenen en openbaringen van St. Louis de Métis. Thistledown Press: Saskatoon, SK. back
21. Bouvier, R. (2004). Papiyahtak. Thistledown Press: Saskatoon, SK. back
22. Scofield, G. (1999). Ik Kende Twee Métis Vrouwen. Polestar Book Publisers: Victoria, BC. back
23. Zoals opgetekend door Rev. A. G. Morice, O. M. I., The Catholic Church in the Canadian Northwest, Winnipeg, 1936 p. 13. en geciteerd in Racette, Calvin (1985). Contrasterende werelden 1: Métis ontwikkeling en het Canadese Westen. Gabriel Dumont Instituut: Saskatoon. blz. 10. back
24. Acco, A. (2001). “Traditional Knowledge and The Land: The Cumberland House Métis and Cree People” in Métis Legacy. Eds Barkwell, L., Dorion, L., Prefontaine, D. Pemmican Publications Inc.: Winnipeg, MB. P. 129. back
25. Waar zijn de kinderen? Healing the Legacy of the Residential Schools. Geraadpleegd op 22 maart 2008 van http://www.wherearethechildren.ca/en/impacts.html back
26. Canada (1986) Batoche National Historic Park. Publicatienummer QS-R127-000-BB-A3 back
27. Shore, F.” The Emergence of the Métis Nation in Manitoba ” in Métis Legacy. Eds Barkwell, L., Dorion, L., Prefontaine, D. Pemmican Publications Inc.: Winnipeg, MB. P. 77. back
28. Adams, H. (2005). Otapawy! Eds Lutz, H., Hamilton, M. en Heimbecker, D. Gabriel Dumont Instituut: Saskatoon, SK. blz. 6. back