NPS Historisch handboek: Gettysburg

aanhangsel

wapens en wapens bij Gettysburg

een verscheidenheid aan wapens werd gedragen bij Gettysburg.Revolvers, zwaarden en bajonetten waren er in overvloed, maar het basis infanteriewapen van beide legers was een muilkorf-geladen geweer musket van ongeveer 4,7 feetlong, met een gewicht van ongeveer 9 pond. Ze kwamen in vele modellen, maar de meest voorkomende en populaire waren de Springfield en de Engels-madeEnfield. Ze waren hardhandig, dodelijke wapens, zeer nauwkeurig op een afstand van 200 meter en effectief op 1000 meter. Met zwart poeder, ontstoken door percussie caps, vuurden ze “Minie Balls”—hol-basedlead slags een halve centimeter in diameter en een centimeter lang. Een goede soldaat kon zijn geweer drie keer per minuut laden en afvuren, maar in de verwarring van de strijd was het vuur waarschijnlijk langzamer.

in Gettysburg waren ook enkele stuitliggers met handvuurwapens. Noordelijke cavaleristen droegen Sharps en Burnside single-shotcarbines en enkele infanterieeenheden droegen Sharps rifles. Spencer repeating rifles werden in beperkte hoeveelheden gebruikt door de noordelijke cavalerie op 3 juli en door enkele Noordelijke infanterie. In het totaalbeeld van de strijd was het gebruik van deze efficiënte wapens eigenlijk vrij klein.Degenen die bij Gettysburg vochten met geweren en karkassen werden ondersteund door bijna 630 kanonnen-360 Union en 270Confederate. Ongeveer de helft van deze waren rifled iron stukken, alle behalve fourof de anderen waren smoothbore bronzen kanonnen. Dezelfde kanonnen werden door beide legers gebruikt.

bijna alle bronzen stukken waren 12 ponders, houwitsers of Napoleons.”Ze konden een ijzeren bal van 12 pond op een mijl werpen en waren dodelijk op korte afstand, vooral bij het afvuren van Canister. Andere bronzen kanonnen waren 24 pounder houwitsers en 6 pounder kanonnen. Alle soorten zijn vertegenwoordigd in het park vandaag, gecoat met patina in plaats van gepolijst zoals ze waren toen ze in gebruik waren.De meeste stukken ijzer in Gettysburg hadden een A3-inch boring en vuurden een projectiel af dat ongeveer 10 pond woog. Er waren twee soorten van deze—3-inch geschut geweren en 10 pounderParrotts. Het is gemakkelijk om ze uit elkaar te houden voor de Parrott heeft een versterkende jas rond zijn stuitligging, het effectieve bereik van deze kanonnen was iets meer dan een mijl, gedeeltelijk beperkt omdat direct vuur werd gebruikt en de zichtbaarheid van kanonniers werd beperkt.In Gettysburg werden nog twee andere types rifled guns gebruikt: vier bronzen James guns en twee Whitworth rifles. De Whitworths waren uniek omdat ze stuitligging waren en werden gerapporteerd om een uitzonderlijk bereik en nauwkeurigheid te hebben. Het effect op Gettysburg moet echter klein zijn geweest, want men was vaak buiten werking.

deze artilleriestukken gebruikten drie soorten munitie. Alle kanonnen konden vaste projectielen afvuren of schieten. Ze gooiden ook gesmolten, holle schelpen die zwart poeder bevatten en soms gehouden loden ballen of granaatscherven. Bus bestond uit cansvuld met ijzeren of lood ballen. Deze blikken barsten uit elkaar bij het afvuren,het kanon wordt omgezet in een oversized shotgun.

wapens beà nvloedde tactieken. Bij Gettysburg vormde zich een regiment voor de strijd, vocht, en verplaatste zich in een twee rang lijn, de mensschouder aan de schouder, de kasten in de achterhoede. Aangezien de gemiddelde sterkte van de regimenten hier slechts 350 officieren en manschappen was, was de lengte van de linie van een regiment iets meer dan 100 meter. Een dergelijke formatie bracht de langzaam afvurende geweren van het regiment samen onder de controle van de commandant, waardoor hij een maximum aan vuurkracht kon leveren op een gegeven doel. De ondiepte van de formatie had een tweeledig doel, het stelde alle gelederen in staat om te vuren, en het bood een doel van minimale diepte aan het vuur van de vijand.

vier of vijf regimenten werden gegroepeerd in een brigade,twee tot vijf brigades vormden een divisie. Toen abrigade werd gevormd voor de aanval, rukte hij op in een enkele of dubbele linie van regimenten totdat het binnen effectief bereik van de vijandelijke linie kwam. Vervolgens blazedaway beide partijen, een poging om de vijand flank te krijgen indien mogelijk, totdat de ene kant of de andere werd gedwongen om zich terug te trekken. De Zuidelijke aanvallende troepen werden over het algemeen gevormd met een aanvallende linie vooraan en een ondersteunende linie achter. Federale brigades in de verdediging werden ook gevormd met supportingtroops in een achterlijn indien mogelijk. Borstwerden opgericht als de tijd was verstreken, maar troepen werden in dit werk gehandicapt omdat er schaarste was aan hulpmiddelen.Net als hun infanteriecompagnie ‘ s gebruikten cavaleristen ook foughton foot hun paarden als transportmiddel. Echter, gemonteerde ladingen werden ook gemaakt in de klassieke mode, met name in de greatcavalry battle op 3 juli.Cavalerie en infanterie werden sterk ondersteund door Artillery. Batterijen van vier tot zes kanonnen bezetten de kammen ofridges en heuvels van waaruit een veld van vuur kon worden verkregen. Ze werden meestal geplaatst in de voorste lijnen, beschermd door het ondersteunen van infanterieregimenten geplaatst op hun flanken of in hun achterste. Limbers met hun munitie waren vlakbij. Omdat kanonniers hun doelen moesten zien, waren artillerieposities beschut voor het zicht van de vijand nog in de toekomst.