zon | technologie
door Marc Fisher, The Washington Post-27 Jun, 2004
foto, bijschrift volgt.Ron Kolessar, vice president van Arbitron, heeft de nieuwe draagbare People Meter in het Arbitron lab in Columbia, Md. De gadget, gebruikt om te bepalen wat dragers luisteren naar op de radio, bevat bewegingsmelders om ervoor te zorgen dat het wordt gedragen en extra-gevoelige microfoons die pick-up codes verborgen in elk programma. Washington Post foto genomen door James M. Thresher
WASHINGTON-de afgelopen jaren hebben ongeveer 1500 mensen in de omgeving van Philadelphia kleine elektronische apparaten gedragen die elk stukje radioprogramma bijhouden dat ze in de auto, op kantoor, tijdens de lunch, bij een vriend thuis of na het werk horen.
de gadget, de draagbare Mensenmeter, bevat bewegingsdetectoren om er zeker van te zijn dat iemand het apparaat echt draagt, en extra gevoelige microfoons die codes oppikken die in elk programma verborgen zijn. Elke avond neemt de drager het apparaat af, sluit het aan op een docking station en stuurt de gegevens door naar Arbitron, het bedrijf dat de radio ratings bedrijf al tientallen jaren heeft gedomineerd.
de Portable People Meter is de volgende grote ding in ratings. Terwijl Media Matrix en Nielsen software gebruiken die elke klik controleert op de computers van mensen die hebben ingestemd om deel uit te maken van het internet ratings sample, en Nielsen hecht elektronische meters aan de tv ’s in de 5.000 huizen die deel uitmaken van de nationale ratings sample, Arbitron’ s radio ratings nog steeds volledig vertrouwen op papieren dagboeken die luisteraars invullen met de hand.
het is moeilijk om iemand in de radio te vinden die gelooft dat de Arbitron ratings echt weergeven waar mensen naar luisteren. De dagboeken zijn te gevoelig voor schaamte (wil ik echt op te schrijven dat ik luister naar alle vijf uur van Howard Stern?), opscheppen (Oh ja, ik luister naar het nieuws, de hele dag), en geheugen vervalt (welke van die hit music stations was op in de auto?).
maar het grootste probleem is dat radiofrequenties en dus bijna alle beslissingen over radioprogramma ‘ s-gebaseerd zijn op dagboeken die een steeds kleiner deel van het publiek bereid is in te vullen. Het aantal mensen dat ermee instemde om $2 per week te nemen om een dagboek te voltooien daalde van 43 procent van degenen die in 1995 werden gevraagd naar 34 procent in 2002. Arbitron heeft de uitbetaling verhoogd tot $ 10 per week, maar het fundamentele probleem blijft: dagboeken vragen luisteraars om hun dag (of week) te reconstrueren, herinneren fijne details over hoeveel minuten ze doorgebracht met elk radiostation.
de people meter is nog een paar jaar verwijderd van de landelijke implementatie, maar uiteindelijk zal het niet alleen radio luisteren volgen, maar elke vorm van media blootstelling, van TiVo tot surfen op het Web, kabel naar satelliet. En angsten voor Big Brother zijn geen belemmering: het vinden van genoeg mensen om de meter te dragen is geen probleem, zeggen de ratingbedrijven. De symbolische betaling doet er nauwelijks toe; het is de sensatie van het worden geteld (met minimale inspanning besteed) dat trekt mensen in.