de Aarde wordt overspoeld door lagen van gassen en chemicaliën die wij de atmosfeer noemen. Deze atmosfeer heeft gediend als een beschermende deken of een harnas tegen de dodelijke stralen uit de ruimte en handhaaft ook de temperatuur van de aarde.
de atmosfeer is echter een barrière in astronomische studies en verkenningen, omdat het de zichtbaarheid van planeten en sterren vanaf het aardoppervlak vermindert.
dus, fonkelen planeten? Het licht dat weerkaatst van het oppervlak van de planeten bereikt onze ogen door lagen van de atmosfeer. Het licht ondergaat breking wanneer het zich door deze lagen van gassen beweegt en verandert zijn richting. De planeten lijken nauwelijks merkbaar te fonkelen door dit fenomeen van scintillatie-hetzelfde fenomeen dat geldt voor het fonkelen van sterren. In tegenstelling tot sterren flikkeren planeten bijna verwaarloosbaar.
de atmosfeer van de aarde is een mengsel van gassen zoals stikstof, kooldioxide, Argon, sporen van waterstof en vele andere gassen die de bijproducten zijn van het leven op aarde.
de atmosfeer heeft, naast gassen, verschillende gebieden van warme en koele lucht. Hoe beïnvloeden deze regio ‘ s de zichtbaarheid van de planeet vanaf de aarde? Waarom fonkelen planeten niet zo veel als sterren?
daar hebben we een zeer heldere verklaring voor. Maar voordat je direct naar de antwoorden, laten we leren over een paar belangrijke dingen.
Wat is de lichtbron voor entiteiten in de ruimte?
voor objecten in de ruimte die geen eigen licht hebben, fungeert de zon als de bron van licht en energie. Planeten, manen, satellieten, asteroïden en kometen reflecteren het zonlicht in de ruimte.Meteoren ontsteken licht als gevolg van wrijving en gassen in de atmosferische lagen. De emissienevels stralen licht uit door de energie van een nabije ster om te zetten in zijn eigen licht.
sterren stralen licht uit omdat het gigantische gaspakketten zijn met kernfusie in het lichaam.
waaruit bestaan sterren en planeten?
de sterren zijn ballen van hete en exploderende gassen-waterstof en helium. Ze stralen fel licht uit en genereren intense hitte. Naast de lichte gassen bestaan sterren ook uit zware gassen-zuurstof, koolstof, stikstof en ijzer.
de sterren worden gevormd door stofwolken of recycling van materiaal die worden uitgestoten door sterren die geen brandstof meer hebben. De ster die het dichtst bij onze planeet staat, de zon, bestaat uit helium en waterstof.
het latere element ondergaat voortdurend kernfusie in de zon.
deze gigantische hete lichamen in miljarden vormen de sterrenstelsels. Onze Melkweg heeft ongeveer 300 miljard sterren verspreid. Voor een interessant feit, hoe groter de ster hoe kleiner zijn levensduur is. Het sterrenstelsel vanuit de ruimte ziet eruit als een draaikolk van minuscule lichtvlekken.
planeten bestaan uit gesteente, water, mineralen en gassen. De binnenste planeten – Mercurius, Venus, Aarde en Mars hebben een vaste structuur, terwijl de planeten die in de buitenste gordel van het zonnestelsel horen een losse en gasvormige structuur hebben en bekend staan als gasreuzen – Jupiter, Saturnus, Neptunus en Uranus.
de planeten staan ook bekend als “donkere lichamen” die het zonlicht reflecteren.
welke entiteiten in de ruimte twinkelen en waarom?
geen hemellichaam in de ruimte twinkles. Ze schijnen alleen maar van de aarde te fonkelen. Waarom schijnen ze te fonkelen als ze dat niet zijn?
wanneer je een munt in een glas water doet, wat zie je dan? De munt lijkt van plaats te veranderen. Dit gebeurt als gevolg van de buiging van lichtbreking die wordt vergemakkelijkt door het water. Hetzelfde gebeurt als je sterren observeert vanaf de aarde.
stel je voor dat je vanaf de bodem van een zwembad naar de hemel kijkt. De lengtes waartoe en de frequentie waarmee het licht zal buigen wanneer het van zo ‘ n grote afstand komt, is wat de astrale lichamen als sterren doet fonkelen.
het sterrenlicht dat uit de puntbron komt, wordt door de atmosfeer gemakkelijker geblokkeerd, tegengegaan en gehinderd.
onze atmosfeer biedt turbulentie en verstoring met dichtere en lichtere lucht die fungeert als prisma ‘ s voor het binnenkomende licht van de verre en verre sterren.
deze verschuiven het licht beetje bij beetje vele malen per seconde. Puntobjecten zoals sterren lijken net zo fonkelend als de intensiteit van trillingen in licht toeneemt met een toename van de afstand.
Wat is atmosferische breking?
de term atmosferische breking verwijst naar de afwijking van de rechte lichtstralen veroorzaakt door de atmosfeer. De atmosferische breking treedt op als gevolg van variatie in de dichtheid van lucht in de atmosfeer.
wanneer er een lichtstraal doorheen gaat, verandert de variatie in de dichtheid van de lucht de afwijking van de lichtstralen voortdurend waardoor de lichtbron naar beneden of omhoog lijkt te verschuiven en ook kan rekken en verkorten, dit geeft een twinkelend effect.
wanneer de planeet / ster een grotere hoeveelheid licht breekt, lijkt de planeet/ster helder, terwijl wanneer ze een kleinere hoeveelheid licht breken, ze zwak lijken.
deze turbulentie in de lucht zorgt ervoor dat de verre Lichtbron, zoals planeten en sterren, schittert.
waarom fonkelen sterren?
sterren zijn gasballen gevuld met waterstof en helium. De sterke zwaartekracht van sterren veroorzaakt een fusie tussen deze gassen en genereert een grote hoeveelheid licht waardoor de sterren helder lijken op een afstand tot 4,37 lichtjaar.
sterren genereren een enorme hoeveelheid licht en warmte zonder onderbreking. Verschillende sterren schijnen met verschillende intensiteiten want ze variëren in hun grootte en energieën. De sterren vertonen ook levendige kleuren omdat ze verschillen in temperatuur.
sterren fonkelen voornamelijk omdat ze zich lichtjaren van de aarde ( buiten ons zonnestelsel) bevinden en hun licht onze ogen bereikt door verschillende gaslagen en luchtzakken in de atmosfeer te doorkruisen.
de warme en koele luchtzakken fungeren als lenzen voor het licht dat de aarde binnenkomt en leiden hun richting af door zig-zag te schudden.
wanneer het licht eindelijk de ogen bereikt, lijkt het te flikkeren als het last heeft van luchtturbulentie. Dit fenomeen van scintillatie verandert de manier waarop de menselijke ogen het licht waarnemen – in termen van helderheid en positie.
de zon als ster schittert niet. Waarom? Natuurlijk, vanwege zijn superzware grootte en dicht bij de aarde. Het ligt centraal in ons zonnestelsel en dus wordt het licht geconfronteerd met minimale obstructie.
fonkelen sterren vanuit de ruimte?
wanneer waargenomen vanuit de ruimte, lijkt er geen entiteit te twinkelen. Waarom? Uiteraard, want er is niets tussen om als hindernis te dienen, zoals de sfeer.
wanneer ze vanuit de ruimte worden gefotografeerd, lijken de sterren en andere hemellichamen een stabiele hoeveelheid licht uit te stralen met onveranderlijke helderheid.
de Hubble-ruimtetelescopen hebben enkele van de hoogst gedefinieerde en heldere foto ‘ s van het heelal vastgelegd.
waarom fonkelen planeten niet?
ten eerste hebben planeten niet genoeg eigen licht om in de ruimte te schijnen of te gloeien. Ze weken in het warme licht van de zon en reflecteren hetzelfde. Ten tweede draaien planeten dicht bij naburige planeten in een bepaalde baan. In tegenstelling tot Sterren, ze zijn vrij dicht bij het oppervlak van de aarde en lijken groter.
het zonlicht dat weerkaatst vanaf het oppervlak van de planeten hoeft niet veel moeite te doen om onze ogen te bereiken. Het licht reist door de atmosferische lagen en gebieden van verschillende luchtdichtheden.
het licht vertoont daarom niet veel flikkerobstructies. De structuur van de planeet kan gemakkelijk worden gedetecteerd en hun contouren lijken pin-point naar onze ogen. Door de nauwe afstand lijken ze licht uit te stralen met een vaste en onveranderlijke hoeveelheid helderheid.
echter, planeten lijken te fonkelen tot onmerkbare graden omdat zelfs de afstand van de planeet tot de planeet genoeg is om het licht te belemmeren wanneer het door de atmosfeer binnenkomt.
conclusie
in een slotopmerking kunnen we zeggen dat planeten gewoonlijk een stabiel licht lijken te reflecteren en dat het gereflecteerde licht van de planeten onze ogen bereikt op een rechte weg.
hoewel het licht van de planeten last heeft van atmosferische turbulentie, vanwege de nauwe afstand tot de aarde en minimale trillingen in het licht, blijft de totale verstoring verwaarloosbaar en geeft het een duidelijk beeld van de planeten door telescopen.