Vleesetende planten

vleesetende planten zijn planten die dierlijke organismen vangen, doden en verteren. Zoals alle planten zijn vleesetende planten in staat tot fotosynthese. Omdat ze meestal in gebieden wonen waar de bodemkwaliteit slecht is, moeten ze hun voeding aanvullen met voedingsstoffen die ze hebben verkregen bij het verteren van dieren. Net als andere bloeiende planten gebruiken vleesetende planten trucs om insecten te lokken. Deze planten hebben gespecialiseerde bladeren ontwikkeld die werken om nietsvermoedende insecten te lokken en te vangen.

belangrijkste afhaalmaaltijden

  • vleesetende planten zijn planten die het vermogen hebben om dierlijke organismen te ‘eten’. Deze zeer gespecialiseerde planten zijn in staat om insecten te lokken en te vangen.De Venusvliegenval (Dionaea muscipula) is de bekendste van de vleesetende planten. Ze leven in natte gebieden zoals moerassen en moerassen.Zonnedauwen zijn bedekt met tentakels . Hun tentakels maken een kleverige dauwachtige substantie die insecten aantrekt.
  • Blaaswortels zijn planten zonder wortels en komen vaak voor in watergebieden en in gebieden met natte grond. Ze vangen insecten via een valluik.”
  • andere voorbeelden van vleesetende planten zijn tropische pitcherplanten en Noord-Amerikaanse pitcherplanten.

er zijn verschillende geslachten vleesetende planten en honderden vleesetende plantensoorten. Hier zijn enkele van mijn favoriete geslachten van vleesetende planten:

Vliegenvangers – Dionaea muscipula

Dionaea muscipula, ook bekend als de Venusvliegenval, is waarschijnlijk de meest bekende van de vleesetende planten. Insecten worden door nectar in de mond-achtige bladeren gelokt. Zodra een insect in de val komt raakt het kleine haartjes op de bladeren aan. Dit stuurt impulsen door de plant triggering de bladeren te sluiten. Klieren in de bladeren geven enzymen vrij die de prooi verteren en de voedingsstoffen worden door de bladeren opgenomen. Vliegen, mieren en andere insecten zijn niet de enige dieren die de vliegenvanger kan strikken. Kikkers en andere kleine gewervelde dieren kunnen soms ook gevangen raken door de plant. Venusvliegenvangers leven in natte, voedselarme omgevingen, zoals moerassen, natte savannes en moerassen.

Zonnedauw-Drosera

Zonnedauw

Zonnedauw voedt zich met een groene gaasvlieg.Reinhard Dirscherl / Waterframe / Getty Images Plus

plantensoorten van het geslacht Drosera worden Zonnedauwen genoemd. Deze planten leven in natte biomen, waaronder moerassen, moerassen en moerassen. Zonnedauwen zijn bedekt met tentakels die een kleverige dauwachtige substantie produceren die glinstert in het zonlicht. Insecten en andere kleine schepsels worden aangetrokken door de dauw en komen vast te zitten als ze op de bladeren landen. De tentakels sluiten dan rond de insecten en spijsverteringsenzymen breken de prooi af. Zonnedauwen vangen meestal vliegen, muggen, motten en spinnen.Tropische kruiken-Nepenthes

plantensoorten uit het geslacht Nepenthes staan bekend als tropische kruiken of Apenkopjes. Deze planten komen meestal voor in de tropische bossen van Zuidoost-Azië. De bladeren van werperplanten zijn felgekleurd en gevormd als werpers. Insecten worden naar de plant gelokt door de felle kleuren en nectar. De binnenwanden van de bladeren zijn bedekt met wasachtige schubben die ze erg glad maken. Insecten kunnen uitglijden en vallen op de bodem van de kan waar de plant scheidt spijsverteringsvloeistoffen. Grote kruik planten zijn bekend om kleine kikkers vangen, slangen, en zelfs vogels.

Noord-Amerikaanse werpers-Sarracenia

soorten uit het geslacht Sarracenia worden Noord-Amerikaanse Werperplanten genoemd. Deze planten bewonen grazige moerassen, moerassen en andere wetlands. De bladeren van Sarracenia planten hebben ook de vorm van kruiken. Insecten worden door nectar naar de plant gelokt en kunnen van de rand van de bladeren glijden en op de bodem van de kruik vallen. Bij sommige soorten sterven de insecten als ze verdrinken in water dat zich op de bodem van de kruik heeft opgehoopt. Ze worden vervolgens verteerd door enzymen die vrijkomen in het water.

Blaaswortels-Utricularia

Blaaskruid

Utricularia australis (blaaskruid).Paul Starosta/Corbis Documentary / Getty Images Plus

soorten van Utricularia staan bekend als Blaaswortels. De naam komt van de kleine zakjes, die lijken op blazen, die zich op de stengels en bladeren bevinden. Blaaswortels zijn wortelloze planten die in watergebieden en in natte grond voorkomen. Deze planten hebben een” valluik ” mechanisme voor het vangen van prooien. De zakken hebben een kleine membraan deksel dat fungeert als een ” deur.”Hun ovale vorm creëert een vacuüm dat kleine insecten zuigt wanneer ze triggeren haren die zich rond de” deur.”Spijsverteringsenzymen worden vervolgens vrijgegeven in de zakken om de prooi te verteren. Blaaswortels eten ongewervelde waterdieren, watervlooien, insectenlarven en zelfs kleine vissen.

meer over vleesetende planten

voor meer informatie over vleesetende planten, zie de database met vleesetende planten en de FAQ met vleesetende planten.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.