om gewicht te verliezen, moet je lichaam een calorietekort hebben, wat inhoudt dat je meer calorieën verbruikt door lichaamsbeweging en/of minder calorieën consumeert uit voedsel. Echter, een grotere calorie tekort betekent niet altijd dat je gewicht te verliezen en te houden uit.
hoewel u in het begin aanzienlijk gewichtsverlies kunt ervaren, kunt u het moeilijk vinden om dit gewichtsverlies op de lange termijn vol te houden.
nog problematischer is dat als u zelf verhongert, de overlevingsmechanismen van uw lichaam zich kunnen aanpassen aan ernstige calorietekorten. Dit kan interfereren met uw beoogde gewichtsverlies plan in de eerste plaats.
uw metabolisme vertraagt
bij langdurige calorie-deprivatie begint uw lichaam zijn vetopslagplaatsen te gebruiken als primaire energiebron en spier-en skeletweefsel als secundaire energiebron.
na verloop van tijd reageert uw lichaam op calorietekort door uw rustmetabolisme (RMR) te verminderen via adaptieve thermogenese (metabole aanpassing). Dit maakt uw lichaam minder effectief bij het verbranden van calorieën in een poging om zoveel mogelijk energie te behouden (7trusted Source, 8Trusted Source, 9Trusted Source).
dit werd aangetoond in een historische studie bij 14 deelnemers van de show “the Biggest Loser.”In de 30 weken durende show verloren deelnemers gemiddeld 129 Pond (58,3 kg) en hun RMR daalde van gemiddeld 2.607 calorieën per dag naar 1.996 calorieën per dag (10Trusted Source).
hoewel zij gemiddeld 41 kg (90 pond) herwonnen, bleef hun gemiddelde RMR onderdrukt (1.903 calorieën per dag) (10 vertrouwde bron).
deze resultaten suggereren dat ze minder calorieën zouden moeten verbruiken en meer calorieën zouden moeten uitgeven om hun gewicht op peil te houden, zodat het moeilijker zou zijn om gewichtsverlies aan te gaan (10 vertrouwde bron).
maar recente studies suggereren dat metabole aanpassing afneemt als u niet langer een calorietekort heeft. Men denkt dat het meeste gewicht herwinnen te wijten is aan overmatige calorie-inname, wat te wijten kan zijn aan verhoogde honger en het gevoel “vrij” van calorie-deprivatie (11 trusted Source, 12 trusted Source, 13 trusted Source, 14 trusted Source, 15 trusted Source).
verder kan een vertraagde stofwisseling u gemakkelijker vermoeien. Dit is een strategisch mechanisme dat je lichaam instelt om te voorkomen dat je teveel energie verbruikt. Je lichaam verhoogt ook het vrijkomen van hongerhormonen om je te motiveren om te eten (9 trusted Source, 16 trusted Source, 17 trusted Source, 18 trusted Source).
uiteindelijk zal uw lichaam hard werken om verder gewichtsverlies te voorkomen door uw metabolisme te vertragen, vooral in tijden van langdurige honger.
uw lichaam werkt minder effectief
afhankelijk van de ernst van de honger, het aantal beperkte calorieën en de tijdsduur kan uw lichaam essentiële lichaamsfuncties, zoals ademhaling en hartslag, prioriteren en niet-essentiële lichaamsprocessen vertragen, zoals (16 trusted Source, 17 trusted Source, 18 trusted Source)):
- haar-en nagelgroei. Je haar en nagels kunnen broos worden.
- immuniteit. Uw immuunsysteem kan het moeilijker hebben om infecties en ziekten te bestrijden.
- spijsvertering en hongerregulatie. U kunt onregelmatige of geïntensiveerde honger, terugkerende opgeblazen gevoel, of maagklachten ervaren.
- reproductieve gezondheid. Uw menstruatiecyclus kan veranderen of stoppen.
- huidgezondheid. U kunt onjuiste of vertraagde wondgenezing of vroegtijdige veroudering ervaren.
- botgezondheid. Uw botten kunnen verzwakt raken.
honger brengt uw lichaam in een ongezonde staat waar het wanhopig uit wil. Hoewel u in eerste instantie snel gewicht kunt verliezen, heeft uw lichaam genoeg calorieën nodig om goed te functioneren en zal hard werken om uw gewicht en gezondheid zo snel mogelijk te herstellen.
kan uw geestelijke gezondheid schaden
verhongering en ander schadelijk dieet kan schadelijk zijn voor het geestelijk welzijn.
dieet door honger kan leiden tot de ontwikkeling van wanordelijk eetgedrag zoals voedselbeperking, angst om voedselkeuzes, een negatieve relatie met voedsel, overmatige lichaamsbeweging en een obsessie met lichaamsgewicht en grootte (19trusted Source, 20Trusted Source, 21Trusted Source, 22Trusted Source).
in ernstige gevallen kan langdurige honger zich ontwikkelen tot een eetstoornis zoals anorexia nervosa, boulimia nervosa of eetstoornis.
als u denkt dat u een eetstoornis of wanordelijke eetpatronen begint te ontwikkelen, is het belangrijk om met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg te spreken die u kan doorverwijzen naar een specialist. U kunt ook contact opnemen met de National Eating Disorders Association Helpline voor ondersteuning.
samenvatting
het uithongeren van uw lichaam van calorieën is niet gezond of duurzaam. Na verloop van tijd kan het uw stofwisseling verminderen, uw lichaam minder effectief laten functioneren en leiden tot wanordelijk eetgedrag.