de huidige computergebaseerde digital audio workstation (DAW)-software geeft u meer vermogen om op te nemen en muziek te produceren dan een studio vol hardware uit de pre-digitale dagen. Maar ondanks alle functionaliteit die dergelijke software biedt, is het geluid sterk afhankelijk van een stuk externe hardware genaamd een audio-interface.
dergelijke apparaten bieden de aansluitingen die u nodig hebt voor het aansluiten van microfoons en instrumenten voor het opnemen, alsmede Luidsprekers en koptelefoons voor het luisteren. Ze bieden ook meestal meting en andere belangrijke functies. Hoe meer je begrijpt over hoe interfaces werken, en de soorten functies die ze bieden, hoe beter gepositioneerd je zult zijn om een weloverwogen aankoop beslissing te nemen.
verbinding maken met uw Computer
moderne audio-interfaces verbinden met uw desktop-of laptopcomputer via een USB-of Thunderbolt-poort (sommige oudere gebruiken verschillende poorten, zoals PCI, PCIe of Ethernet). De meeste interfaces werken met zowel Mac® – als Windows-systemen; velen zijn ook compatibel met Apple® iOS-apparaten, hoewel dat meestal een extra adapter vereist.
Steinberg-audio-interfaces gebruiken het USB 2.0-verbindingsformaat, dat door vrijwel alle computers wordt ondersteund. Merk op dat u een USB 2.0-interface kunt gebruiken op computers die zijn uitgerust met het nieuwere USB 3.0-formaat, omdat USB achterwaarts compatibel is.
het aansluiten en converteren van Audio
een audio-interface fungeert als de front-end van het opnamesysteem van uw computer. Bijvoorbeeld, laten we zeggen dat je een microfoon aansluit en jezelf opnemen zingen. De microfoon zet de fysieke trillingen van lucht om in een equivalent (d.w.z. “analoog”) elektrisch signaal, dat langs de aansluitkabel naar de microfooningang van de interface gaat. Vanaf daar, het gaat in de interface ingebouwde microfoon voorversterker, die het lage niveau microfoon signaal verhoogt tot een warmere lijn niveau-iets dat nodig is voor de opname. (De kwaliteit van zowel de microfoon en preamp hebben een aanzienlijke invloed op hoe goed een opname klinkt.)
vervolgens wordt het signaal verzonden naar de analoog-naar-digitaal (“A/D”) converter van de interface, die het verandert in gelijkwaardige digitale audiogegevens — een stroom van enen en nullen die via de USB-of Thunderbolt-kabel naar uw computer reizen. Deze gegevens worden vervolgens naar uw DAW of andere opnamesoftware gestuurd, waar ze worden opgenomen en / of verwerkt met effecten.
bijna gelijktijdig wordt de nu gedigitaliseerde audio die bij uw microfoon is ontstaan — samen met alle andere tracks die u al hebt opgenomen voor het nummer — via de USB-kabel teruggestuurd van de computer naar de audio-interface, waar het een tegenovergestelde snelle verandering ondergaat, uitgevoerd door een digitaal-naar-analoog (“D/A”) – converter, die het terugschakelt naar een gelijkwaardig analoog elektrisch signaal. Dat signaal is nu beschikbaar op de interface lijn uitgangen om uw studio Luidsprekers, hoofdtelefoonuitgang(s), of andere line-level apparaten voeden.
we zeggen bijna gelijktijdig omdat het eigenlijk een paar milliseconden (duizendsten van een seconde) kost voordat de audio Al deze veranderingen doorloopt, vanaf het moment dat je begint te zingen tot het moment dat je het terug hoort. Die kleine vertraging heet latency-iets wat we binnenkort nader zullen bekijken.
MIDI Too
de meeste audio-interfaces bieden ook MIDI-IN-en uitgangen (Musical Instrument Digital Interface), waarmee u een MIDI-toetsenbord of andere MIDI-controller op uw computer kunt aansluiten. Met de input (s) kunt u software-gebaseerde instrumenten (“virtuele instrumenten”) Afspelen die worden geopend als plug-ins (software-add-ons) in uw DAW of als standalone toepassingen. De MIDI output(s) van een interface maakt het mogelijk om een externe MIDI geluidsbron aan te sluiten zoals een synthesizer of drummachine en deze te laten “afspelen” door MIDI data die je hebt opgenomen in je DAW.
Sampling Rate and Bit Depth
als u op zoek bent naar een audio-interface, bent u waarschijnlijk de termen sampling rate en bit depth tegengekomen. Sampling rate verwijst naar hoe vaak de A / D converter “kijkt” naar de audio bij het converteren naar digitale gegevens, meestal beschreven in termen van kiloHertz (kHz voor kort), waar een kHz is gelijk aan duizend samples per seconde. Bitdiepte beschrijft hoe lang de digitale “woorden” zijn die elk van deze monsters beschrijven. Het lijkt misschien een beetje techneut, maar alles wat je echt moet weten over deze termen is dit: Hoe hoger het nummer, hoe beter het geluid … maar ook hoe groter de bestandsgrootte.
sommige interfaces ondersteunen tot 24-bit 192 kHz audio, maar dat is in veel gevallen overkill. De overgrote meerderheid van de mensen die vandaag opnemen gebruik maken van instellingen van 24-bit 96 kHz, die veel kwaliteit biedt met redelijke bestandsgroottes. Ter vergelijking, de audio standaard voor een CD is een stuk lager: 16-bit 44.1 kHz.
ins en Outs
het aantal in-en uitgangen varieert aanzienlijk tussen verschillende audio-interfaces. Steinberg interfaces, bijvoorbeeld, lopen het gamma van de UR22C, die twee ingangen en twee uitgangen biedt (en wordt daarom aangeduid als een” 2 x 2 ” interface) naar de 28 x 24 AXR4, die 12 analoge ingangen en 8 analoge uitgangen heeft, evenals een extra 16 digitale ingangen en uitgangen in het Adat Optische formaat, zodat u andere adat-uitgeruste interfaces of mic preamp units kunt combineren om meer kanalen tegelijkertijd op te nemen. Bij het opnemen van grote ensembles of bands met drums, zelfs acht ingangen kan niet genoeg zijn. Probeer altijd het maximale aantal ingangen die u nodig hebt voor de opname die u van plan bent te doen voor te stellen. Als je kunt, probeer jezelf een beetje ruimte te laten om te groeien, in plaats van alleen te kiezen voor de minimale grootte eenheid die zal werken.
de meeste interfaces bieden “combo connectors” voor hun mic input kanalen. Deze accepteren XLR mic kabels of 1/4 ” lijn en / of instrument ingangen, waardoor u extra flexibiliteit.
Audio-interfaces bieden meestal ook iets genaamd fantoomvoeding voor de microfooningangen. Dit is een 48V elektrisch signaal dat vereist is door condensatormicrofoons – een type microfoon dat erg populair is voor opname. Op sommige interfaces, fantoomvoeding kan worden ingeschakeld en uitgeschakeld voor individuele kanalen, terwijl op andere wordt geschakeld voor groepen van kanalen tegelijk. (Klik hier om ons blogartikel te lezen waarin fantoomvoeding wordt uitgelegd.)
in termen van uitgangen, bieden bijna alle audio-interfaces u een stereopaar van 1/4″ lijn uitgangen, die kunnen worden gebruikt om uw monitor speakers te voeden. Anderen geven u extra analoge uitgangen, die u kunt gebruiken voor het aansluiten op andere hardware in meer geavanceerde opstellingen.
er zal ook ten minste één hoofdtelefoonpoort zijn, die typisch 1/4″ stereo is. Sommige interfaces, zoals de Steinberg UR44C en AXR4, bieden dubbele hoofdtelefoonuitgangen en stellen u in staat om een aparte mix naar elk toe te sturen. Dit is gunstig bij het opnemen van meerdere muzikanten, want onvermijdelijk zullen de verschillende spelers of zangers het niet allemaal eens zijn over de balans die ze in hun hoofdtelefoon willen horen.
latentie
zoals eerder besproken, is er een kleine vertraging die latentie wordt genoemd, omdat het audio een aantal milliseconden kost om door de interface-ingang te reizen, in de computer, terug uit de computer en op de interface-uitgang te verschijnen. Tijdens het opnemen kan dat storend zijn, omdat je je stem of je instrument een beetje laat terug hoort komen, wat je timing totaal kan verstoren.
een manier om met latentie om te gaan is om de audiobuffer (ook bekend als “buffergrootte”) in je DAW aan te passen aan de laagste waarde. De buffer regelt de hoeveelheid tijd die de computer toestaat voor verwerking en wordt gemeten in monsters (64, 128, 256, enz.). Hoe lager de buffer, hoe minder latentie. De afweging is dat lagere bufferinstellingen meer druk op uw computer zetten, en dat kan resulteren in klikken, pops en verminderde geluidskwaliteit.
een betere manier om latency te omzeilen — en zonder de prestaties van de computer te beïnvloeden — heet “directe monitoring” (soms “zero-latency monitoring” genoemd), die wordt geïmplementeerd op veel audio-interfaces, waaronder alle Steinberg-modellen. Het werkt als volgt: uw interface stuurt een kopie van uw ingangssignaal (pre-computer) rechtstreeks naar de hoofdtelefoonuitgang, zodat u het in real-time (zonder latency) kunt horen gemengd met de tracks die terugkomen van uw computer.
sommige basisinterfaces bieden deze functie via een eenvoudige schakelaar waarmee u kunt kiezen tussen het directe signaal en de uitvoer van uw host-toepassing, maar in meer geavanceerde interfaces, zoals de Steinberg UR22C, wordt directe monitoring uitgevoerd met een mix control knop waarmee u de verhouding van het directe geluid aan te passen aan het geluid dat terugkeert van de computer. Geavanceerde modellen zoals de Steinberg UR-RT-serie hebben zelfs een ingebouwde digital processing (DSP) ; alle Steinberg-interfaces die deze functie aanbieden, worden geleverd met een app genaamd DSPMixFx voor het regelen van monitoring en het toevoegen van effecten vanaf uw computer, iPhone® of iPad®.
geluidskwaliteit
onthoud, we hebben het over audio-interface, dus geluidskwaliteit is de sleutel. Dat is de reden waarom de meest kritische componenten in elke interface zijn de converters en mic preamps. Steinberg interfaces zijn allemaal uitgerust met top-of-range converters en Yamaha D-PRE mic preamps voor consistent uitstekende sonics.
de Steinberg UR-RT2-en UR-RT4-interfaces gaan een stapje verder dankzij de toevoeging van Rupert Neve Designs-transformatoren die op elk microfoonkanaal in het signaalpad kunnen worden geschakeld. Rupert Neve-producten zijn al meer dan een halve eeuw een belangrijke ontwerper van mengpanelen en staan bekend in de hele opnamesector. Met deze interfaces kunt u het legendarische Neve-geluid toevoegen aan uw thuisopnames.