Whitepaper: Hoe is de architectuur in de loop der tijd veranderd en hoe kan dit er in de toekomst uitzien?
architectuur wordt vaak gedreven door de wens om problemen op te lossen. Van de vroegste bouw, die nodig was om veiligheid en onderdak te bieden, tot meer recente voorbeelden van architectonische vaardigheden gebruikt om te profiteren van verticale ruimte, Dit is een sector met een focus op progressie en probleemoplossing. De manier waarop de architectuur in de loop der tijd is veranderd, geeft een fascinerend inzicht in de ontwikkeling van het menselijk ras, van de invloed van de industrie tot de technologische vooruitgang. In deze whitepaper zullen we kijken naar enkele belangrijke invloeden in de westerse architectuur, gericht op de industriële revolutie, evenals het analyseren van een aantal van de meer ongebruikelijke bouwstijlen en iconische Europese architectuurprojecten.
westerse architectuur-de belangrijkste invloeden
veel mensen hebben de neiging om aan te nemen dat de architectuur zoals we die nu kennen begint met de structuren waar de Romeinen en de oude Grieken verantwoordelijk voor waren. Het begon echter veel eerder dan dat. Er zijn enkele mooie voorbeelden van prehistorische architectuur – zoals Stonehenge – die laten zien hoe prehistorische mensen aarde en steen veranderden om geometrische structuren te creëren. Met name de Bronstijd zou de basis leggen voor de metaalbewerking, die van grote invloed zou zijn op de architectonische ontwikkeling. In deze periode werden ook complexe vestingwerken, zoals Nuraghi (ronde torens) gebouwd op plaatsen als Sardinië en geavanceerde graven en graven uit deze periode zijn in heel Europa te vinden.
de oude Egyptenaren
waarschijnlijk het meest beroemd vanwege de piramides, dreven de oude Egyptenaren de architectuur in een aanzienlijk tempo vooruit gedurende de periode van 3.050 v.Chr. tot 900 v. Chr. Deze ontwerpen bereikten zo ‘ n verticaal bereik vanwege de brede piramidebasis die werd ontworpen om ze te ondersteunen. Buiten de piramides stonden de Egyptenaren bekend om het gebruik van dicht geplaatste kolommen in meerdere getallen om structuren te ondersteunen, in tegenstelling tot dragende bogen.
de oude Grieken
het lijdt geen twijfel dat de klassieke architectuur van het oude Griekenland een grote invloed had op de bouwers en ingenieurs van de eeuwen daarna. De eerste Dorische zuil werd al in 700 v. Chr. door de Grieken gemaakt en werd met groot effect gebruikt in enkele van de meest iconische gebouwen van die tijd, zoals het Parthenon in Athene. Rond dezelfde tijd waren de oude Grieken ook pioniers in het gebruik van gebakken klei dakpannen. Net als de oude Egyptenaren, de oude Grieken waren dol op het gebruik van architectuur als een manier om rijkdom en macht te demonstreren, vooral als het ging om tempels.
de Romeinen
in veel opzichten nam het Romeinse Rijk wat de Egyptenaren en de oude Grieken waren begonnen en breidde het zich aanzienlijk uit. Dit was ook een beschaving die de bouw van indrukwekkende en zwaar gedetailleerde tempels beviel, maar deze verschilden van de Griekse ontwerpen, omdat ze vaak cirkelvormig waren. Veel van de gebouwen waar de Romeinen verantwoordelijk voor waren waren zeer versierd en hun gebruik van beton was het begin van een nieuw tijdperk in de bouw. Het was dit dat de Romeinen in staat stelde om zo ambitieus te zijn in termen van hun architectonische plannen, met inbegrip van ontwerpkenmerken, zoals bogen en koepels. De Romeinen verbreedden ook het scala aan materialen die in de bouw werden gebruikt, van marmer en vulkanisch gesteente tot onverbrande stenen met stucwerk, die bijzonder kenmerkend waren voor de vroegere Romeinse architectuur. Het was deze beschaving die ook pionier was in het creëren van openbare gebouwen, zoals baden en theaters. Het begrip stedenbouw hebben we ook grotendeels te danken aan de ontwikkelingen in de Romeinse tijd.
527 – 1200
architectonische stijl evolueerde tot iets veel sierlijker door de Byzantijnse en Romaanse periodes. Het was tijdens 527-1200 dat de meerderheid van de architectuur begon baksteen te gebruiken in plaats van steen, voor altijd veranderen de manier waarop gebouwen zouden worden gebouwd. Koepeldaken en uitgebreide mozaïeken verschenen in vele religieuze constructies. Christelijke gebouwen geven enkele mooie voorbeelden van de manieren waarop de westerse architectuur veranderde, zoals de eerste christelijke basilieken in Rome en, later, de Hagia Sophia in Turkije. Het gebruik van ronde bogen was een bijzonder prominente architectonische stijl in deze tijd, vooral in de bouw van kerken en kathedralen.
Gotisch
de gotische periode markeerde een nieuwe verschuiving in de evolutie van de architectuur met constructie die werd gekenmerkt door elementen die hoger en meer uitgewerkte gebouwen konden ondersteunen. Luchtbogen, geribbelde gewelf en spitse bogen betekenden dat gebouwen ontworpen konden worden om veel hoger te reiken zonder iets aan stijl in te boeten. Tracering op steenwerk, evenals uitgebreide glas-in-lood ramen, karakteriseren enkele van de meest invloedrijke gebouwen van de gotische periode, met inbegrip van de Notre Dame kathedraal in Parijs.Tussen de gotische periode en de komst van de industriële revolutie waren er een aantal belangrijke bouwstijlen die een grote impact hadden, waaronder Rococo, Renaissance, Barok en Neoklassicisme. Barok en Rococo in het bijzonder pionierde het gebruik van weelderige details en afwerking niet echt eerder gezien in architectonisch ontwerp. Het Paleis van Versailles in Frankrijk is een goed voorbeeld van de complexiteit en weelde waar deze periode voor verantwoordelijk was.
de Industriële Revolutie
wat de Industriële Revolutie deed, was om architectonische visies van hoogte en sterkte tot leven te brengen die voorheen niet konden worden bereikt door een gebrek aan de juiste materialen. De massa beschikbaarheid van ijzer en glas betekende dat gebouwen groter konden worden gemaakt van materialen die veel lichter waren, en glas portieken, dakbedekking en koepels konden worden toegevoegd aan het ontwerp van de bouw.
technologie
de laatste jaren was de grootste invloed op de architectuur de beschikbaarheid van technologie, zoals computerprogrammering en software. Dit heeft steeds ambitieuzere projecten mogelijk gemaakt, van eco-structuren tot projecten die de zwaartekracht lijken te trotseren. Nieuwe structurele methoden, zoals cantileveren, zijn gebruikelijk geworden en de bouw van vandaag vaak gaat om innovatieve materialen en ongewone esthetiek. De huidige periode van architectuur wordt vaak ‘Neo-Modernisme’ genoemd en wordt gekenmerkt door de vrijmoedigheid en excentriciteit van het ontwerp dat mogelijk wordt gemaakt door de betrokkenheid van technologie zoals computers. Het Guggenheim Museum van Frank Gehry in Bilbao, Spanje is daar een goed voorbeeld van.
Sleutelperiode voor westerse architectuur: het einde van de 19e eeuw
zoals reeds opgemerkt, had de Industriële Revolutie een enorme impact op de architectuur en de evolutie van bouwstof en stijl in die tijd. Strikt genomen is de Industriële Revolutie verdeeld in de eerste Industriële Revolutie (midden van de 18e eeuw tot ongeveer 1830) en de Tweede Industriële Revolutie (midden van de 19e eeuw tot het begin van de 20e eeuw). Het was in deze tijd dat een hele reeks nieuwe materialen beschikbaar kwam voor gebruik in het bouwproces, waardoor architecten en ontwerpers een schat aan alternatieve opties kregen voor het maken van gebouwen die veelzijdiger, functioneler, creatiever en veel groter waren dan voorheen.
de invloed van de Industriële Revolutie
de belangrijkste invloed in deze tijd was in termen van bouwmaterialen, zowel die welke in gebouwen konden worden geplaatst als die welke konden worden gebruikt om gereedschappen en apparatuur te maken waarmee de bouw kan worden ontworpen. Enkele van de belangrijkste wijzigingen op te merken tijdens deze tijd opgenomen:
- het begin van de chemische industrie
- het gebruik van gereedschapswerktuigen
het belang van ijzer en glas
het Verenigd Koninkrijk had al een bestaande ijzerindustrie, maar vóór de Industriële Revolutie was deze vrij beperkt. Innovatie in deze tijd verwijderde veel van de obstakels voor de massaproductie van ijzer en dit zou een belangrijke impact hebben op de architectuur van de periode – en van de toekomst. In het bijzonder maakte het gebruik van ijzeren frames in de bouw mogelijk. Marshall, Benyou en Bage ‘ s flourmill in Shropshire was een van de eerste gebouwen die gebouwd werden met een ijzeren frame. Ijzeren frames zorgden niet alleen voor een sterkere constructie, maar waren ook veel veiliger dan de houtconstructies die ze vervangen – die veel minder brandwerend waren. Het maken van glas evolueerde ook tijdens de Industriële Revolutie met de creatie van plaatglas door de Chance Brothers. De combinatie van ijzer en plaatglas maakte een hele reeks verschillende constructies mogelijk, waaronder:
Serres
architectuur met plaatglas kan nu ambitieuzer zijn – het Palmhuis in Kew Gardens is een mooi voorbeeld van de nieuwbouw die in die tijd werd gebouwd.
Kassen en veranda ‘s
van Botanische kassen tot grote residentiële veranda’ s, glas en ijzer maakten veel meer creatieve opties mogelijk. Beide materialen maakten extravagant en gedetailleerd ontwerp mogelijk. De Coal Exchange in Londen was een bijzonder decoratief voorbeeld van wat er gedaan kon worden met deze nieuwe materialen, met decoratieve ijzeren balkons en een delicate koepel van ijzer en glas.
markten en treinstations
veel van de meest opmerkelijke gebouwen van het tijdperk hadden orate en ongelooflijke daken gemaakt van ijzer en glas. Kings Cross St Pancras, bijvoorbeeld, werd ontworpen met smeedijzeren bogen met een spanwijdte van 243 voet. Victor Baltard ‘ s Halles Centrales in Parijs kreeg een enorme ijzeren en glazen paraplu boven marktkramen, zowel voor bescherming als voor ontwerpdoeleinden.
iconische constructie
de Eiffeltoren was misschien wel een van de meest prominente voorbeelden van ijzer-en glasbouw in deze tijd. Gebouwd in 1887-89 door Gustav Eiffel blijft het een van de beroemdste illustraties van innovatief ontwerp tot op de dag van vandaag.
studie: deconstructivisme
na de industriële revolutie begonnen de architectonische invloeden te diversifiëren. Het bereik van het ontwerp mogelijk gemaakt door de innovatie van die tijd maakte het mogelijk nieuwe bewegingen geboren, waarvan veel serieus uitgedaagd ideeën over wat de bouw zou moeten zijn. Deconstructivisme was een goed voorbeeld van dit soort ontwikkeling, een beweging gecreëerd rond het idee van het afbreken van gevestigde concepten van architectuur afgeleid van rede en logica. De vooruitgang in de late 19e eeuw had veel architecten de vrijheid gegeven om verder te gaan denken dan wat logica en rede in bouwtermen boden.
de theorie van deconstructie
de kern van het deconstructivisme is de theorie van deconstructie, die voortkomt uit een 20e-eeuwse filosofische beweging gebaseerd op het idee dat de Betekenis van woorden, symbolen enz.alleen bestaat vanwege relaties. Het toepassen van deze manier van denken zou betekenen dat ‘goed’ alleen bestaat omdat er bijvoorbeeld ‘slecht’ is. En dat een stoel alleen maar betekenis heeft voor ons als mensen omdat we weten dat het een stoel is. De theorie van deconstructie zet een vloeiende constructie op het idee van betekenis d.w.z. het kan veranderen, aanpassen en beïnvloed worden door relaties die elders ontstaan, zoals culturele referenties, leeftijd of geslacht.
dit toepassen op architectuur
volgens het deconstructivistische denken krijgen de traditionele symbolen van architectuur een andere betekenis, afhankelijk van hun context. Dus, een zuil in Dorische stijl werd gezien als een zeer mannelijk symbool toen het voor het eerst werd gemaakt, terwijl Korinthische zuilen een vrouwelijke uitdrukking waren. Echter, vele jaren nadat de oude Grieken ze voor het eerst uitgevonden, beide kolommen verplaatst naar een veel meer neutrale betekenis. Dit is gebaseerd op een relatie die tot stand is gekomen door middel van semiotiek – de studie van non-verbale communicatie, en de manier waarop we Betekenis krijgen van symbolen
In de praktijk heeft dit deconstructivistische architectuur in staat gesteld om het idee van wat een gebouw werkelijk is te betwisten. Als gevolg daarvan is het vaak heel ver van wat zou kunnen worden beschouwd als klassieke architectonische stijl. Veel goede voorbeelden van deconstructivistische architectuur hebben ongelooflijke krommen of meerdere rechte hoeken en rechte lijnen die de zwaartekracht en symmetrie trotseren. Architecten die in deconstructivistische stijl creëren, zoals Daniel Libeskind, Frank Gehry, Zaha Hadid, Peter Eisenman, ontwerpen vaak gebouwen die bedoeld zijn om de landschappen om hen heen te beïnvloeden of ermee te interageren. In veel opzichten is dit de ultieme uitdrukking van architectonische ontwikkeling – maar zou simpelweg niet mogelijk zijn geweest zonder de duizenden jaren van bouw evolutie die eerder plaatsvond.
voorbeelden van iconische Europese architectuurprojecten
misschien wel een van de meest overtuigende inzichten in de manier waarop architectuur zich heeft ontwikkeld – en waar het waarschijnlijk in de toekomst naartoe zal gaan – zijn beschikbaar via de projecten die het meest invloedrijk zijn gebleken. Europa is door de eeuwen heen een smeltkroes van architecturaal en designtalent geweest, de bakermat van stijlen zoals de Renaissance en de thuisbasis van veel van de innovatie die architectuur heeft gemaakt tot wat het nu is. Enkele van Europa ‘ s belangrijkste architectuurprojecten hebben ook invloed gehad op de ontwikkeling van architectonisch ontwerp op andere locaties in de wereld.
de Eiffeltoren, Frankrijk
de bouw van de Eiffeltoren begon in 1887. Het werd opgericht om de toegang tot de wereldtentoonstelling van 1889 te zijn en om de 100-jarige verjaardag van de Franse Revolutie te markeren. Op het moment van de bouw was er veel kritiek op het ontwerp, maar het is uitgegroeid tot een van de iconische monumenten van Frankrijk. Vandaag de dag is het de tweede hoogste vrijstaande structuur in Frankrijk na het Viaduct van Millau. Het opnieuw schilderen vindt om de zeven jaar plaats en vereist 60 ton verf.De kathedraal van Gaudi werd gebouwd door een andere architect, Francisco De Paula del Villar, die ontslag nam voordat Gaudi inschakelde. Deze Art Nouveau structuur werd begonnen in 1882 en delen ervan nog steeds onvoltooid vandaag. Het werk dat Gaudi deed aan het gebouw maakt deel uit van een UNESCO World Heritage Site. De 2.8 + miljoen bezoekers per jaar verbazen zich over de sterke kleuren en gotische motieven die het ontwerp van de kathedraal bepalen.
De Kathedraal van Florence, Italië
de oorsprong van de Kathedraal van Florence gaat terug tot het einde van de 13e eeuw – vandaag de dag is de kathedraal nog steeds in goede staat en nu de vierde grootste ter wereld. Het combineert vele mooie voorbeelden van Gotische en Renaissance architectuur, waaronder geordende zuilen en luchtbogen. De koepel is van bijzonder belang voor bezoekers, omdat het werd ontworpen in dezelfde stijl als het Pantheon in Rome.Het Paleis van Versailles, Frankrijk
hoewel Versailles een bescheiden oorsprong had, werd het dankzij de toewijding van Lodewijk XIV (die 60% van de Franse inkomsten er aan besteedde) een grande dame van de Franse architectuur. Versailles was de belangrijkste koninklijke residentie van Frankrijk tussen 1682 en het begin van de Franse Revolutie in 1789. Het is een voorbeeld van barokke architectuur op zijn best en blijft een van Europa ‘ s meest weelderige constructies.Acropolis van Athene, Griekenland
het werk aan de Acropolis begon in de 5e eeuw v.Chr., waardoor dit een van de vroegste iconische architectonische projecten van Europa was. Het is een mooi voorbeeld van de oude Griekse bouwstijl, in het bijzonder de Dorische, Ionische en Korinthische orden en werd gemaakt als een monument voor de godin Athena.
kasteel Neuschwanstein, Duitsland
het ultieme sprookjeskasteel, de 19e-eeuwse torentjes en Torens van Neuschwanstein vormden de inspiratie voor Walt Disney ‘ s Cinderella Castle. Romantiek was altijd de kern van het Romaanse revival ontwerp van het gebouw, maar Koning Ludwig II van Beieren bedoelde het ook als een teken van zijn bewondering voor de componist Richard Wagner.
Colosseum, Italië
als er één gebouw is dat de Romeinse obsessie met zuilen weergeeft, is het wel het Colosseum. De structuur wordt gedefinieerd door het iconische gebruik van kolommen, die van Dorisch op de begane grond naar Ionisch op de volgende verdieping en vervolgens Korinthisch. Het werk begon voor het eerst aan het Colosseum in 72 n.CHR. en hoewel aardbevingen en steenrovers verantwoordelijk zijn voor een zekere mate van ruïne, blijft het een mooi voorbeeld van keizerlijke Romeinse architectuur vandaag de dag.De architectuur is door de eeuwen heen enorm veranderd, van de tempels van de oude Grieken tot het deconstructivistische ontwerp van moderne pioniers zoals Zaha Hadid. Deze evolutie is een spannende wegwijzer naar wat we in de toekomst van architectuur kunnen verwachten.
bij RG Group geloven we dat evolutie in architectuur een continu proces is en we willen altijd op de hoogte blijven van ontwikkelingen. Lees onze blog of neem contact op om uw project vandaag nog te bespreken.