Sport Nauka często otrzymuje złą prasę, a wielu doświadczonych trenerów regularnie krytykuje pewne aspekty dyscypliny. Z pewnością można powiedzieć, że istnieje wiele problemów w nauce o sporcie, ale to samo dotyczy prawie każdej nauki. Istnieje wiele problemów w medycynie, na przykład, A jednak prawie wszyscy z nas nadal odwiedzają lekarza, gdy coś jest nie tak.
niedawno zostałem zaproszony do wygłoszenia prezentacji na Southern Cross University w Coffs Harbour (Australia): „An Olympian’ s Perspective on the Role of Sport Science and Psychology in Athlete Performance.”Przygotowując prezentację, musiałem zastanowić się zarówno nad tym, w jaki sposób korzystałem z nauki o sporcie podczas mojej kariery, jak i tego, jak teraz regularnie korzystam z nauki o sporcie w mojej obecnej roli.
biorąc pod uwagę obecny niezgoda z nauką sportową w ogóle, pomyślałem, że warto napisać o tych doświadczeniach i dostarczyć informacji na temat trzech konkretnych obszarów, w których nauka o sporcie może być stosowana, aby pomóc sportowcom osiągnąć poziom elitarny—biomechanika, fizjologia i psychologia.
Czym Jest Nauka O Sporcie?
próba określenia znaczenia nauki o sporcie jest zaskakująco trudna, ponieważ nie ma ustalonej definicji. Dla mnie to zastosowanie naukowych zasad w sporcie. Nauka o sporcie jest stosunkowo nową dyscypliną zbudowaną na fundamencie innych nauk, w tym biologii (zrozumienie, jak działa ludzkie ciało), fizyki i matematyki (z równaniami odnoszącymi się do biomechaniki), chemii (rozpoznawanie wielu reakcji biochemicznych) i psychologii, wraz z małymi częściami innych dziedzin naukowych, w tym socjologii.
sama nauka o sporcie jest przedmiotem stosunkowo płynnym i ciągle się rozwija. Widzieliśmy to może pięć lat temu z silnym przesunięciem zainteresowania na badania nad nabywaniem umiejętności. Obserwujemy to teraz ze zwiększonym zainteresowaniem gromadzeniem i analizą danych, co oznacza, że coraz więcej naukowców zajmujących się danymi przechodzi do sportu (a wielu naukowców zajmujących się sportem pracuje nad podnoszeniem kwalifikacji w tych dziedzinach).
ciągły rozwój dyscypliny może stać się coraz bardziej złożony dzięki narzędziom, takim jak analiza sieci i inne zaawansowane narzędzia modelowania, które odgrywają rolę w naszym rozumieniu sportu. Mają one wpływ na to, jak naukowcy sportowi współpracują z trenerami w celu poprawy wydajności.
ta płynność i niejednoznaczność są demonstrowane w różnych tytułach zawodowych w dziedzinie nauk sportowych, w tym fizjologów ćwiczeń, biomechaników, naukowców sportowych, doradców stylu życia, trenerów siły i kondycji, analityków wydajności i specjalistów medycyny sportowej. Chociaż są ludzie z ogólnym tytułem zawodowym naukowca sportowego, nawet ich role często koncentrują się na specjalności. Wreszcie, ważne jest, aby zrozumieć, że nauka o sporcie niekoniecznie jest ograniczona do sportu, z przerzucaniem na ogólne ćwiczenia wraz ze zdrowiem i dobrym samopoczuciem.
#SportScience pozwala nam zrozumieć, co robią elitarni sportowcy, jak rozwijający się sportowiec porównuje się do nich,&sposoby na wypełnienie luk, mówi @craig100m. kliknij na Tweet
teraz, gdy mamy roboczą koncepcję tego, czym jest nauka o sporcie, następnym krokiem jest zrozumienie, w jaki sposób może pomóc sportowcom osiągnąć ich potencjał. Omawiając ten temat, będę czerpać dużo z mojej kariery i doświadczeń. Moim ogólnym procesem w wykorzystywaniu nauki o sporcie do prowadzenia treningu jest zrozumienie, co robią najlepsi na świecie i gdzie są, GDZIE JESTEM do nich porównywany i co muszę zrobić, aby wypełnić luki.
Biomechanika
pierwszą z „wielkiej trójki” dyscyplin naukowych, które mogą nam pomóc, jest biomechanika, którą luźno definiuję jako naukę opisywania i wyjaśniania ruchu. Biomechanika pozwala nam zagłębić się w to, jak wygląda światowej klasy bieg na 100 metrów; IAAF opublikowała kilka badań, które dają nam pojęcie o kinetyce i kinematyce elitarnego sprintu, podobnie jak inni badacze.
poniższa tabela zawiera niektóre dane dotyczące wyników z Mistrzostw Świata 2009, zaczerpnięte z oficjalnego raportu IAAF. Pokazuje, jak wygląda rekord świata 100m wydajności pod względem podzielonych danych i mniej więcej to, co jest wymagane do wydajności poniżej 10. Być może najbardziej przydatne dane to podział 0-30m i podział 30-60m – które możemy wykorzystać jako proxy dla latającego biegu na 30m. Patrząc na sportowców o różnych standardach, możemy uzyskać rozsądne wyobrażenie o tym, czego potrzeba, aby wykonać na danym poziomie.
jako sportowiec, który był aktywny w 2009 roku, mogłem porównać moje występy bezpośrednio do tych wskaźników. W tym czasie korzystaliśmy z elektronicznego systemu rozrządu blokowego, który dawał nam dane dzielone na 10m i 30m, w których mój najlepszy wynik wynosił 3,98 s. regularnie zbierałem również dane latające na 30m, testowane z 30m roll – Inem. Był on bezpośrednim przedstawicielem podziału 30 – 60m z danych IAAF, gdzie mój najlepszy czas to 2,70 s.
dane pokazały, że miałem dużą lukę w podziale 0-30m. Pozwalając na rywalizację o 0,1 s, występowałem w standardzie biegacza 10,20 s, około 0.05s od biegacza sub-10 i około 0,1 s od wydajności WR.
ekstrapolując moje wyniki treningowe z 2,70 s do 2,65 s w konkurencji, byłem na poziomie biegacza poniżej 10 metrów (mimo że mój osobisty najlepszy wynik wynosił tylko 10,14 s)-sugerując, że powinienem priorytetowo traktować pracę nad moimi pierwszymi 30 metrami. inne przydatne dane to podział na 80-100 metrów, który oferuje wgląd w utrzymanie prędkości i wytrzymałość. Chociaż nie zbierałem tych danych podczas treningu, mogłem to zrobić tak łatwo, aby zobaczyć, jak moje wyniki są porównywane.
opierając się na naszej wiedzy na temat tego, jak elite performance wygląda pod względem podzielonych danych—i jak możemy wykorzystać tę wiedzę do porównania naszych własnych wyników—następnym krokiem jest zrozumienie składników Elite performance i tego, jak je porównujemy.
Sprint składa się przede wszystkim z długości kroku i częstotliwości kroku. Wiemy zarówno z danych IAAF, jak i danych zgłoszonych w innych miejscach (w tym doskonałej mechaniki sprintu i Hurdlingu Ralpha Manna), że biegacze elite 100m mają typową długość kroku około 2.5 metrów przy maksymalnej prędkości, z częstotliwością kroku około 4.5 Hz (tj. wykonują około 4.5 kroków na sekundę).
jako sportowcy możemy zobaczyć, jak porównujemy te wartości. W trakcie mojej kariery zrobiliśmy to poprzez połączenie analizy biomechanicznej w zawodach i analizy treningu. Analiza treningu była zazwyczaj wykonywana przy użyciu OptoJump, systemu plastikowych bloków, które łączą się ze sobą i rozciągają się po obu stronach pasa, po którym biegasz. System OptoJump wysyła lasery po powierzchni toru, które są łamane przez kroki, dając dane na temat długości kroku, częstotliwości kroku i czasu kontaktu z podłożem. Dane pozwalają zobaczyć, gdzie jesteś pod względem wydajności w tych zmiennych i zidentyfikować obszary do poprawy.
dane z 2008 British Olympic Trials final 100m, na przykład, wykazały, że moja długość kroku w tym wyścigu wynosiła 2,36 m. byłem trzeci w tym wyścigu, biegając 10,19 s. dwóch pierwszych sportowców pobiegło odpowiednio 10,00 s i 10,03 s, z długością kroku 2,52 m. Ich długość kroku była bardziej wskazująca na światowej klasy niż moja, sugerując inny potencjalny obszar do poprawy.
kolejne pytanie brzmi, jak możesz poprawić długość kroku? Po raz kolejny, analiza biomechaniczna najlepszych na świecie pozwala nam zrozumieć składniki, które się do tego przyczyniają. Najlepsi sprinterzy mają tendencję do osiągnięcia większego kąta zgięcia ud, co oznacza, że są lepiej w coraz ich kolana do przodu i przez przed ciałem. Działanie to wymaga ograniczenia działania nogi za ciałem, kierując uwagę na przednią stronę—w przeciwieństwie do tylnej-mechaniki.
zwiększony kąt zgięcia uda zwiększa zakres ruchu, przez który sprinterzy przyspieszają stopę w kierunku podłoża, zwiększając prędkość i siłę przy kontakcie z podłożem. Te działania skracają czas kontaktu z podłożem (który w światowej klasy biegaczach na 100 M wynosi zwykle około 0,09 s) i zwiększają produkcję siły pionowej-ponownie, wiemy, że Elite sprinterzy są bardzo dobrzy dzięki analizie płyty siłowej.
#Biomechanika pomaga nam opisywać, wyjaśniać i osiągać elitarne wyniki sprintu, mówi @ craig100m. # SportScience Kliknij, aby tweetować
jak widać, dyscyplina nauk sportowych biomechaniki jest bardzo przydatna w opisywaniu i wyjaśnianiu elitarnych wyników sprintu, ponieważ możemy:
- wykorzystaj te informacje, aby porównać się z elitarną wydajnością
- Zidentyfikuj konkretne obszary wymagające poprawy
- Zidentyfikuj, jak wygląda „optymalna” Technika w oparciu o kluczowe czynniki wydajności
podczas mojej kariery okazało się, że biomechanicy są przydatni na co dzień. Na przykład, oto film z mojego treningu w 2010:
Video 1. Klip z treningu me w 2010 roku, pozwalający na analizę biomechaniczną.
kontekst tego filmu jest taki, że we wrześniu 2010 roku zmieniłem trenerów, a mój nowy trener miał inny model techniczny. Ponieważ model został zbudowany głównie w oparciu o mechanikę przednią, główne zmiany techniczne polegały na aktywnym ściąganiu stopy z ziemi, aby utrzymać moją akcję sprinterską przed moim ciałem i skupianiu się na osiągnięciu kąta zgięcia uda 90 stopni (z powodów wyjaśnionych powyżej).
chociaż te zmiany techniczne mogą wydawać się proste, zmiana zakorzenionej techniki biegania—tej, którą opracowałem przez 23 lata—była bardzo trudna. Jednym z moich głównych wyzwań było budowanie kinestetycznego odczucia ruchu. Jak by to było, gdybym biegał prawidłowo, osiągając odpowiednie pozycje, a nie biegając nieprawidłowo? Rozwijanie tego wewnętrznego odczucia było ważne, ponieważ umożliwiłoby mi samodzielne utrzymanie mojej nowej techniki. Regularne korzystanie z szybkiego wideo, jak ten powyżej, było niezwykle przydatne. Mogłem pobiegać, zapamiętać, jakie to uczucie, a następnie sprawdzić wideo, aby zobaczyć, czy akcja biegowa była dobra, czy zła.
szybkie wideo pomogło mi również dostrzec problemy z techniką, które mogą ograniczyć moją wydajność. Spowalniając ruch i dostarczając więcej klatek (tj. obrazów) na sekundę, niż można wykryć gołym okiem, wideo pozwala nam lepiej widzieć naszą wydajność—i robi to pod wieloma kątami.
możemy również użyć szybkiego wideo, aby sprawdzić technikę, badając kąty stawów. Na przykład, na poniższym zdjęciu, nasz biomechanik określił kąty stawów na moich przednich i tylnych kolanach w ustalonej pozycji. Jest to przydatne na wiele sposobów. Ponownie, pozwala mi porównać się do optymalnej pozycji i zobaczyć, jak stabilny jest mój ruch.
jak często wykonuję te pozycje-czy jestem konsekwentny czy bardzo zmienny? Jest to ważne, ponieważ bardziej stabilny ruch opiera się zmianom, gdy jesteśmy zestresowani, zmęczeni lub zdenerwowani. Jeśli zawsze osiągnę te kąty blokowe na treningu, wiem, że jest całkiem spora szansa, że zrobię to konsekwentnie również w konkurencji.
fizjologia
korzystając z fizjologii, wykorzystujemy naszą wiedzę o ludzkim ciele do napędzania określonych adaptacji, które mogą zwiększyć wydajność. W sprincie wykorzystujemy tę wiedzę do optymalizacji obciążenia podczas treningu oporu, zwiększając naszą zdolność do wytwarzania siły potrzebnej do szybszego sprintu. Możemy również użyć fizjologii, aby rozwinąć naszą wytrzymałość i zmniejszyć szanse na obrażenia.
#fizjologia pomaga nam zoptymalizować obciążenie treningowe, dzięki czemu możemy wytworzyć więcej siły, aby szybciej biegać, mówi @craig100m. #SportScience Kliknij, aby Tweet
urazy ścięgna ścięgna
jako konkretny przykład, urazy ścięgna ścięgna są wyjątkowo powszechne we wszystkich sportach, które wymagają biegania, zwykle stanowią 25% wszystkich bezdotykowych urazów. Chcemy zmniejszyć występowanie urazów ścięgien ścięgnistych u sportowców, zwłaszcza gdy wiemy, że brak treningu z powodu kontuzji sprawia, że znacznie mniej prawdopodobne jest osiągnięcie celu treningowego.
na szczęście zespół naukowców z Australii wykonał pionierskie prace w tej dziedzinie. Znamy teraz wiele czynników ryzyka związanych z urazami ścięgna, w tym zmniejszoną mimośrodową siłę ścięgna, krótsze fascynacje mięśni ścięgna i poprzednie obrażenia ścięgna. Na podstawie tych badań wiemy również,że zwiększenie ekscentrycznej siły mięśni ścięgna ścięgna i długości fascynacji mięśni może pomóc zmniejszyć ryzyko i częstość występowania urazów ścięgna ścięgna.
to zostało dobrze zbadane eksperymentalnie do ćwiczeń, takich jak Nordic ćwiczenia ścięgna udowego i Jo-Jo ścięgna udowego curl. Oba ćwiczenia mają duży Składnik mimośrodowy i są skuteczne w zmniejszaniu częstości urazów ścięgna u sportowców, prawdopodobnie poprzez zwiększenie siły mimośrodowej i długości mięśnia ścięgna udowego. Z tych wyników potwierdzonych na poziomie metaanalizy (najwyższy możliwy poziom dowodów naukowych), wiemy, aby włączyć jakąś formę ekscentrycznego ćwiczenia ścięgna udowego w naszym programie treningowym sprint.
mówiąc z doświadczenia, miałem do czynienia z kilkoma urazami ścięgna ścięgna w mojej karierze juniorskiej, cierpiąc na cztery oddzielne urazy ścięgna ścięgna w ciągu dwóch lat w grupie wiekowej poniżej 17 roku życia. Kiedy dodałem rumuński martwy ciąg i Nordic ćwiczenia ścięgna-z których oba mają duży element mimośrodowy – moje problemy ścięgna w dużej mierze wyjaśnione. W miarę postępów i coraz pewniej, ćwiczenia te stopniowo wypadały z mojego programu do 2008 roku, kiedy cierpiałem na bardzo złe rozdarcie ścięgna ścięgna. W tym momencie ponownie je wprowadziłem i nie miałem już żadnych problemów z ścięgnem.
istnieją jednak potencjalne problemy z ekscentrycznymi ćwiczeniami obciążeniowymi w sporcie. Ekscentryczne ćwiczenia powodują wiele bolesności, zwłaszcza gdy sportowcy po raz pierwszy zaczynają je robić. Podczas gdy ta reakcja bolesności jest zmniejszona i zasadniczo znika z powtarzającymi się ekspozycjami (nazywanymi powtarzanym efektem walki), w wielu sportach sportowcy nie lubią używać ekscentrycznych ćwiczeń obciążających. A niektórzy badacze – chociaż ważne jest, aby wspomnieć o niewielu-niekoniecznie wierzą, że mięśnie ścięgna ścięgna działają mimośrodowo (lub nie działają przede wszystkim mimośrodowo) podczas sprintu, a zamiast tego działają izometrycznie. Jest to dość trudne do przetestowania eksperymentalnie.
znamy wiele czynników ryzyka urazów ścięgna ścięgna & jak je zmniejszyć za pomocą ekscentrycznych & ćwiczeń izometrycznych z powodu #SportScience, mówi @craig100m. Kliknij aby Tweet
co ciekawe, izometryczne ćwiczenia ścięgna ścięgna również wydają się zmniejszać ryzyko urazów ścięgna ścięgna w sporcie. Więcej sportowców może stosować się do tych ćwiczeń, ponieważ bolesność po treningu będzie niższa, chociaż poziom dowodów nie jest tak silny, jak w przypadku Nordyckiego ścięgna udowego i innych ekscentrycznych ćwiczeń. I chociaż nie są” lepsze ” dla poprawy ekscentrycznej siły mięśni i długości fascynacji mięśni, ćwiczenia izometryczne mogą być bardziej skuteczne, ponieważ mogą być przeprowadzane częściej i szerzej.
to świetny przykład dwóch moich ulubionych rzeczy o nauce sportu: znaczenia kontekstu i wpływu niuansów. Chociaż możemy zrozumieć mechanizmy biologiczne i inne aspekty pewnej interwencji, nie znamy prawdziwych skutków, dopóki nie zostanie ona wykorzystana w prawdziwym świecie. Wtedy uzyskujemy lepsze wyobrażenie o jej długoterminowych konsekwencjach oraz o tym, w jaki sposób sportowcy wchodzą w interakcję z interwencją—z takimi aspektami, jak przekonania sportowców, które wpływają na skuteczność wszelkich zmian, które możemy wprowadzić.
kąpiele lodowe
inne przykłady obejmują stosowanie kąpieli lodowych po ćwiczeniach. Dowody są teraz dość solidne, że zanurzenie w zimnej wodzie po wysiłku może zwiększyć regenerację, lub przynajmniej zmniejszyć uczucie odczuwanego bólu i zmęczenia. Jednak kąpiele lodowe mogą być tak dobre w poprawie regeneracji, że zmniejszają adaptacje, które otrzymujemy z ćwiczeń. Dzieje się tak dlatego, że ulepszenia, które widzimy po ćwiczeniach, są częściowo napędzane przez takie aspekty, jak uszkodzenie mięśni, stres oksydacyjny i stan zapalny—wszystko, co może zmniejszyć zanurzenie w zimnej wodzie.
w związku z tym większość naukowców sportowych zaleca teraz czas i miejsce na kąpiele lodowe. Kiedy rekonwalescencja jest ważna-na przykład podczas sezonu wyczynowego-być może powinniśmy korzystać z kąpieli lodowych, zwłaszcza jeśli sportowiec w nie wierzy. Jednak gdy głównym celem jest adaptacja treningowa-przede wszystkim poza sezonem-powinniśmy prawdopodobnie zminimalizować korzystanie z kąpieli lodowych.
suplementy przeciwutleniające
podobne wyniki są zgłaszane dla suplementów przeciwutleniających. Podczas gdy przeciwutleniacze są ogólnie dobrą rzeczą, przyjmowanie wysokich dawek suplementów przeciwutleniających wokół treningu może tępić adaptacje treningowe. To świetny przykład na to, jak więcej czegoś, co jest dla ciebie dobre, nie zawsze jest lepsze.
Psychologia
muszę się do czegoś przyznać: kiedyś uważałem, że psychologia sportu to w dużej mierze puch, a na studiach to subdyscyplina, którą uznałem za najmniej interesującą. To wszystko było bardzo teoretyczne, w przeciwieństwie do czarno-białych, z dobrymi i złymi odpowiedziami. Jednak doświadczyłem całkowitej zmiany o 180 stopni-teraz uważam, że psychologia sportu może mieć największą różnicę między sportowcami, którzy zdobywają medale, a tymi, którzy tego nie robią.
psychologia sportu może mieć największą różnicę między sportowcami, którzy zdobywają medale, a tymi, którzy tego nie robią, mówi @craig100m. #Sportpsychologia Kliknij, aby Tweet
Moja Podróż ku lepszemu docenianiu prawdziwej wartości psychologii sportu rozpoczęła się na Mistrzostwach Świata do lat 18 w 2003 roku, gdzie zostałem wybrany na 100m. To był mój pierwszy prawdziwy globalny konkurs, i poszedłem do niego z dość niskimi oczekiwaniami, mając nadzieję zakraść się do finału. Z biegów jednak byłem najszybszy w kwalifikacjach. I po osiągnięciu osobistego rekordu, stałem się realnym kandydatem na medal.
to spowodowało znaczącą zmianę w moich oczekiwaniach, w wyniku czego stałem się o wiele bardziej niespokojny o moje wyniki. W półfinale ten niepokój znacznie utrudnił mi występ i zakwalifikowałem się do finału w ostatnim dostępnym miejscu „najszybszego przegranego”. Na szczęście jednemu z trenerów drużyny udało się mnie odwrócić, a w finale biegłem znacznie lepiej, zajmując trzecie miejsce.
po tych mistrzostwach zastanowiłem się nad swoim występem i zdecydowałem, że lepiej zrobię coś z moim niepokojem przed wyścigiem. W rezultacie zdecydowałem się na współpracę z psychologiem sportowym. Podczas naszej pierwszej sesji rozmawialiśmy o moich nerwach przed wyścigiem i omawiałem, jak bardzo były one negatywne i że denerwowanie się przed wyścigiem było złą rzeczą.
psycholog sportu miał jednak inną perspektywę. Uczucie zdenerwowania było dobre, powiedziała, ponieważ oznaczało to, że wyścig ma znaczenie, a fizjologiczne skutki niepokoju oznaczały, że moje wyniki poprawią się. Może to zabrzmieć głupio, ale ta rada zadziałała w moim mózgu. Określając mój lęk przed wyścigiem jako dobry, a nie zły, zacząłem go akceptować-tak bardzo—że w miarę rozwoju mojej kariery musiałem czuć się nerwowy i niespokojny, aby osiągnąć najlepsze wyniki.
na Mistrzostwach Świata do lat 18 nauczyłam się również znaczenia praktyki reprezentacyjnej-upewnienia się, że twój trening dokładnie naśladuje warunki, w których będziesz rywalizować. Mistrzostwa Świata do lat 18 odbyły się w Sherbrooke w Kanadzie w lipcu—zazwyczaj gorącym miesiącu. Kiedy przyjechaliśmy, było bardzo ciepło, ale w dniu zawodów obudziłem się na ulewne deszcze i zimno.
pogoda była dokładnie taka, jak długie zimy w Wielkiej Brytanii, więc przyzwyczaiłem się do treningu w takich warunkach. W rezultacie spisałem się bardzo dobrze. Jednak inni sportowcy zmagali się z warunkami. W tamtym roku numerem jeden był Nigeryjczyk i odpadł w półfinale. Po tym wyścigu powiedział mi, że nigdy w życiu nie był tak zimny jak podczas tego wyścigu. O praktyce reprezentacyjnej pisałem szerzej we wcześniejszym poście i warto o tym pamiętać projektując sesje treningowe.
Inne ważne lekcje psychologiczne, których się nauczyłem, to to, że nie jest to zbyt łatwe. Jako rozwijający się sportowiec byłem otoczony przez innych bardzo utytułowanych sportowców. I chociaż byłem konsekwentnie wysoko na liście wszech czasów w miarę postępów w grupach wiekowych, często przegrywałem wyścigi. Oznaczało to, że byłem narażony na rozczarowanie i porażkę, nauczyłem się radzić sobie z obydwoma i wykorzystałem je, aby pobudzić mnie do przyszłego sukcesu.
jednak często widzimy utalentowanych młodych ludzi, którzy łatwo wygrywają i w rezultacie nie uczą się radzić sobie ze stratą i rozczarowaniem. W miarę jak awansują do wyższych szczebli – gdzie straty są o wiele bardziej powszechne—nie rozwinęli umiejętności, aby sobie z tym poradzić.
robienie rzeczy zbyt łatwych dla sportowca ogranicza ich rozwój, ale wiele programów rozwoju sportowców właśnie to robi, mówi @craig100m. #Sportpsychologia Kliknij, aby Tweet
jest to dość podobne do modelu rozwoju talentów” rocky road”, gdzie talent często dobrze reaguje na traumę. Kluczem do programów rozwoju sportowców jest zatem zapewnienie zorganizowanej traumy w sposób, który zachęca sportowca do wzrostu i rozwoju. Robienie rzeczy zbyt łatwe dla sportowca ogranicza ich rozwój, a jednak wiele programów rozwoju sportowców jest winnych właśnie tego.
Ostatnie sugestie
mam nadzieję, że pokazałem, że nauka o sporcie ma potencjał, aby znacząco wpłynąć na wyniki sportowca. Jako ktoś, kto rywalizował na wysokim poziomie, uważam, że zastosowanie nauk sportowych wyszczególnionych tutaj jest nieocenione w wspomaganiu mojego rozwoju wydajności.
obok wielkich trzech dyscyplin biomechaniki, fizjologii i psychologii, pojawiają się inne subdyscypliny, takie jak odżywianie i nabywanie umiejętności. Każdy z nich ma potencjał do dalszego zwiększenia przygotowania sportowego.
chociaż nauka o sporcie jest bardzo złośliwa, może pomóc sportowcom na wszystkich poziomach osiągnąć swój potencjał, gdy jest właściwie używana—z pełnym zrozumieniem indywidualnych niuansów i kontekstów. Jestem głęboko wierzący w moc nauki sportowej i jestem podekscytowany, aby zobaczyć, jak rozwija się ta dziedzina.
skoro tu jesteś …
… mamy małą prośbę. Więcej osób czyta SimpliFaster niż kiedykolwiek, a co tydzień dostarczamy atrakcyjne treści od trenerów, naukowców sportowych i fizjoterapeutów, którzy poświęcają się budowaniu lepszych sportowców. Poświęć chwilę, aby podzielić się artykułami w mediach społecznościowych, zaangażuj autorów z pytaniami i komentarzami poniżej, a w razie potrzeby umieść link do artykułów, Jeśli masz bloga lub uczestniczysz na forach o powiązanych tematach. – SF