czy Ambien może być stosowany w leczeniu śpiączki, dystonii i urazów mózgu?

Ambien (sprzedawany jako generyczny zolpidem) jest zwykle przepisywany w leczeniu bezsenności, ale czy może pomóc innym zaburzeniom neurologicznym, takim jak śpiączka, uporczywe Stany wegetatywne, dystonia, choroba Parkinsona, udar mózgu, demencja i urazowe urazy mózgu? Raporty przypadków i małe badania sugerują możliwość korzyści, a przegląd zachęca do dalszych badań nad rolą leku w niekonwencjonalnej terapii.

jak Ambien działa na mózg?

Ambien działa szybko, osiągając maksymalne stężenie we krwi po 1,6 godzinie spożycia. Nie ma aktywnych metabolitów. W czasie krótszym niż 3 godziny (przy standardowych preparatach w zakresie od 1,5 do 2,4 godziny) poziom Ambien we krwi zmniejsza się o połowę. Preparat o kontrolowanym uwalnianiu (sprzedawany jako Ambien CR) MA okres półtrwania od 1,5 do 4,5 godziny. Zolpidem jest wydalany z moczem przez nerki.

chociaż najczęściej przepisywany środek wspomagający sen, Ambien może mieć stosunkowo niewielki wpływ na jakość snu. Po przyjęciu dawki 10 mg może skrócić czas zasypiania średnio o 5 do 12 minut. Może to skrócić średni czas spędzony na przebudzeniu w nocy o dodatkowe 25 minut. Jak może wpływać na inne zaburzenia, które wpływają na mózg?

rola Ambien w leczeniu zaburzeń neurologicznych

naukowcy z Uniwersytetu Michigan podsumowali literaturę naukową na temat tego, jak zolpidem może wpływać na inne warunki, które głęboko wpływają na mózg, w tym śpiączkę, dystonię, udar i demencję. Niektóre z ich wyników mogą być zachęcające dla tych, którzy radzą sobie z głębokimi urazami i uszkodzeniami mózgu.

lek. med. Martin Bomalaski i jego współpracownicy przejrzeli 2314 artykułów opublikowanych do 20 marca 2015 roku. Po przejrzeniu abstraktów dokonano przeglądu pełnych rękopisów z 67 artykułami. Wiele z tych doniesień zawierało małe badania i przypadki, co stanowi niski poziom dowodów klinicznych. W rzeczywistości tylko 11 z badań miało więcej niż 10 uczestników. Było tylko dziewięć randomizowanych kontrolowanych badań, uważanych za złoty standard badań klinicznych. Może to mieć wpływ na interpretację wyników i zastosowanie do większych populacji.

było kilka głównych kategorii problemów, w których próbował zolpidem:

• zaburzenia ruchowe (31 badań) – dystonia i choroba Parkinsona
• zaburzenia świadomości (22 badania) – śpiączka i trwały stan wegetatywny
• inne problemy neurologiczne (14 badań) – udar mózgu, urazowe uszkodzenie mózgu, encefalopatia i otępienie

naukowcy przeanalizowali artykuły pod kątem rodzajów leczonych zaburzeń, dawkowania leków przeciwretrowirusowych.stosowany zolpidem, częstość dawkowania, obserwowane działania i zgłaszane działania niepożądane.

Jakie Ulepszenia Odnotowano W Przypadku Leczenia Ambien?

oceniano różne objawy, począwszy od trudności w mówieniu (afazja), braku reakcji (apatia) i problemów ruchowych związanych z brakiem koordynacji ruchowej. Odpowiedzi obiektywnie mierzono za pomocą różnych zweryfikowanych skal objawów stosowanych do oceny śpiączki, choroby Parkinsona, dystonii i innych problemów.

ogólnie zolpidem powodował przemijającą ulgę: większość poprawy, jeśli była obserwowana, trwała tylko jedną do czterech godzin. Te ulepszenia były powtarzalne, wymagające częstego dawkowania ze względu na krótki okres półtrwania leku. Zaobserwowano poprawę zdolności motorycznych, słuchowych i werbalnych. Niektórzy pacjenci w śpiączce lub wegetatywni poprawili się do stanu minimalnie świadomego, niektórzy nawet próbowali mówić.

przeprowadzono również badania, które wykazały poprawę funkcjonalnego neuroobrazowania, sugerując wyraźną zmianę w chemii i połączeniach mózgu. Unikalne efekty mogą być obecne u pacjentów z uszkodzonymi zwojami podstawnymi, częścią mózgu, która pomaga przetwarzać informacje w celu koordynacji pożądanego ruchu lub reakcji motorycznej.

działania niepożądane były zgodne z oczekiwaniami: zolpidem działa uspokajająco. Może to powodować senność i odnotowano ją u 13 z 551 pacjentów, którzy ją próbowali. Ponieważ objawy mają ulec poprawie podczas czuwania, może to być główne ograniczenie stosowania leku. Ponieważ dodatkowo wpływa na tworzenie się Pamięci, Można również założyć, że może to mieć wpływ na pamięć krótkotrwałą. Ponieważ osoby, które stosowały lek, mogły być znacząco upośledzone na początku, pełne uznanie działań niepożądanych może być zagrożone.

niestety zolpidem nie działa dla wszystkich. W rzeczywistości tylko 5 do 7% pacjentów z zaburzeniami świadomości odpowiedziało na lek. Oznacza to, że do 95% osób, które go używały, nie miało korzystnej poprawy w swoich stanach świadomości. Wśród osób z zaburzeniami ruchowymi odsetek odpowiedzi był wyższy, osiągając 24%.

wielu nie reagowało na lek, ale z kilkoma opcjami leczenia, zolpidem może nadal być atrakcyjną opcją dla rodzin, które desperacko oczekują jakiejkolwiek szansy na poprawę.

słowo od Verywell

chociaż te przypadki i małe badania kliniczne mogą wydawać się zachęcające, najlepiej dla rodzin i przyjaciół osób ze znacznym upośledzeniem neurologicznym zinterpretować te wyniki z dużą dawką uroczystego pragmatyzmu. Najbardziej prawdopodobne jest, że zolpidem nie pomoże większości pacjentów, którzy cierpią z powodu tych głęboko upośledzających zaburzeń. Niemniej jednak może być powód do nadziei: dalsze badania są uzasadnione.

nie do końca wiadomo, w jaki sposób zolpidem może poprawić te różne stany. Prawdopodobnie wpływa na równowagę neuroprzekaźników i połączeń między różnymi obszarami mózgu. W analogii, jeśli mózg utknął w stanie dysfunkcji z powodu braku równowagi sił przeciwnych, może to pomóc w przechyleniu walki w korzystnym kierunku. Mechanizmy te należy wyjaśnić. Większe badania kliniczne mogą pomóc nam zrozumieć, kto z ciężkimi zaburzeniami neurologicznymi skorzysta ze stosowania zolpidemu-i dlaczego.