jednym z pierwszych pytań, które zadaje wiele osób, gdy diagnozuje się skoliozę, jest ” czy będzie gorzej?”Istnieje również wiele nieporozumień dotyczących tego problemu. To prawda, że niektóre przypadki skoliozy po prostu przestają się rozwijać – ale pomimo tego, co można przeczytać w Internecie, jest to bardzo rzadkie. Dzisiaj rozumiemy skoliozę znacznie lepiej niż kiedykolwiek wcześniej, więc chociaż nie możemy w pełni wyjaśnić tej choroby, możemy teraz poczynić bardzo rozsądne założenia dotyczące jej prawdopodobnego rozwoju.
w tym tygodniu spójrzmy na niektóre z naszych aktualnych najlepszych informacji na ten temat.
rozwój skoliozy
po pierwsze, ważne jest, abyśmy dokładnie nakreślili, co rozumiemy przez „gorsze” w tej sytuacji. Skolioza jest stanem, który powoduje wiele nieprzyjemnych objawów, począwszy od deformacji fizycznej do problemów z oddychaniem i, być może najbardziej wpływowy dla większości ludzi, drastyczny wpływ na pewność siebie. Chociaż są to doskonale uzasadnione sposoby zrozumienia, jak „zła” jest skolioza, w warunkach klinicznych skupiamy się na akceptowanym pomiarze zwanym „kątem Cobba”. Kąt Cobba mierzy odchylenie kręgosłupa od normy, tak że bardziej wyraźna krzywa skoliotyczna ma większy kąt Cobba lub ma większą wielkość. Ogólnie rzecz biorąc, prawdą jest, że wraz ze wzrostem kąta Cobba objawy również staną się cięższe. Co zatem rozumiemy na temat czynników, które wydają się predysponować jednostki do większego wzrostu w tym zakresie?
potencjał wzrostu
potencjał wzrostu – to znaczy, ile już zrobił szkielet i (mniej więcej) Ile jeszcze musi zrobić, jest silnie skorelowany z postępem krzywej. Zostało to ustalone od początku lat 70 – tych, kiedy to przeważająco wierzono, że postęp skoliozy był najszybszy podczas młodzieńczych trysków wzrostu. Ostatnio jednak zrozumieliśmy, że w rzeczywistości aspekty takie jak znak riser (wskazanie dojrzałości szkieletowej) i początek miesiączki są ściśle skorelowane z potencjalnym wzrostem krzywej. Niedojrzałe dzieci
(znak Rissera 0 LUB 1) z większymi krzywymi (20-29°) w początkowej diagnozie wykazały 68% ryzyko progresji krzywej, podczas gdy Dojrzałe dzieci (Risser 2-4) z podobnymi krzywymi w początkowej diagnozie miały 23% ryzyko progresji krzywej. Z drugiej strony, niedojrzałe dzieci z mniejszymi krzywymi (5-19°) wykazywały 22% szans na progresję krzywej, podczas gdy Dojrzałe dzieci z mniejszymi krzywymi miały tylko 1,6% ryzyka progresji krzywej.
im młodsze dziecko lub im większy wzrost w kręgosłupie, tym większe ryzyko progresji.
Rozmiar krzywej
być może intuicyjnie dla większości z nas, rozmiar krzywej w punkcie odkrycia jest również czynnikiem przewidującym jej wzrost. Wiele badań zbadano związek między wiekiem i krzywej wielkości-na przykład, Nachemson i wsp., i Weinstein i wsp., skorelowany postęp krzywej z wiekiem i krzywej wielkości, jednak dzisiaj rozumiemy również, że krzywej wielkości może być niezależnym predyktorem postępu krzywej – to znaczy, że ogólnie rzecz biorąc, większe krzywe mają tendencję do większego i może również rozwijać się po dojrzałości szkieletu. Weinstein et al. Ascani i współpracownicy poinformowali, że dzieci z krzywymi < 30° w wieku dojrzałości szkieletowej nie wykazywały progresji krzywej do wieku dorosłego, podczas gdy większość krzywych > 50° postępowała z prędkością około 1° rocznie
im większa krzywa, tym bardziej prawdopodobne jest, że krzywa przejdzie do wieku dorosłego.
historia rodzinna
historia rodzinna skoliozy jest głównym wskaźnikiem rozwoju skoliozy – badania wskazują, że osoby z członkiem rodziny, który ma skoliozę, rozwijają skoliozę między 11.5 i 19% przypadków – znacznie więcej niż średnia 2-3% w populacji jako całości. Badania sugerują również, że ci, którzy mają członków rodziny z poważnymi krzywymi, mogą sami rozwinąć cięższe krzywe, chociaż korelacja nie jest całkowita. Inne czynniki wyraźnie wpływają na skoliozę, która może również wpływać na nasilenie krzywej, ale osoby z członkami rodziny o większych krzywych powinny być szczególnie świadome.
jeśli członek rodziny ma skoliozę i im większa jest ich krzywa, tym bardziej prawdopodobne jest, że inni członkowie rodziny będą mieli skoliozę.
płeć
średnio dziewczęta są do 5 razy bardziej narażone na skoliozę niż chłopcy, a kura należy również wziąć pod uwagę, że wiele zajęć popularnych wśród młodych kobiet i dziewcząt, takich jak gimnastyka, ma skoliozę do 12,4 razy większą niż ogólna populacja. Chociaż jest to złożony obszar, ponieważ chłopcy mogą i mogą zachorować na skoliozę-ważne jest, aby pamiętać, że 70% przypadków skoliozy to dziewczęta. Jeśli przeprowadzasz badania przesiewowe w domu lub ktoś wspomina, że Twoje dziecko może mieć skoliozę, powinieneś być szczególnie ostrożny, jeśli chodzi o to, że dziecko jest dziewczynką.
dziewczęta i tancerki baletowe lub gimnastyczki są bardziej narażone na skoliozę.
a oto najważniejsze informacje
wiemy teraz dużo o postępie skoliozy – znacznie więcej niż kiedykolwiek w przeszłości. Oznacza to, że jesteśmy w stanie znacznie lepiej przewidzieć wynik sprawy i odpowiednio ją potraktować. Słowem kluczowym jest treat-ponieważ istnieje jeden wspólny temat, który biegnie przez każdy z tych punktów-w większości przypadków skolioza będzie się rozwijać, a często będzie się rozwijać szybko. Chociaż istnieje szansa, że niektóre krzywe mogą przestać rosnąć, jest to wysoce nieprawdopodobne – badania pokazują, że na przykład przypadki młodzieńcze prawie nigdy nie ustępują samoistnie.
obecnie leczenie skoliozy jest bardzo zaawansowane – jeśli zostanie wcześnie złapane, można uniknąć operacji, a większość przypadków można szybko i bezinwazyjnie skorygować. Jednak im dłuższe przypadki są pozostawione do postępu, tym trudniejsze są leczenie i tym dłużej to potrwa.
w klinice skoliozy w Wielkiej Brytanii widzimy zdecydowanie zbyt wielu młodych ludzi, szczególnie tych, którzy rozwinęli skoliozę i którym pozwolono się rozwijać. Czasami postęp krzywej jest niestety zbyt duży, aby nam pomóc – ale każdy z tych przypadków zaczynałby się jako stosunkowo mała krzywa, która z pewnością nie byłaby pożądana dla młodej osoby, ale byłaby stosunkowo prosta w leczeniu.
proszę, nie czekaj, aby sprawdzić skoliozę-zrób to już dziś, a jeśli masz wątpliwości, skontaktuj się z nami!
Duval-Beaupere G: Patogenny związek między skoliozą a wzrostem. In Scoliosis and Growth Edited by: Zorab P. Edinburgh, Scotland: Churchill Livingstone; 1971: 58-64.
Bunnell WP: the natural history of idiopathic scoliosis before skeletal maturity. Spine 1986, 11: 773-776.
Lonstein JE, Carlson JM: the prediction of curve progression in treatment idiopathic scoliosis during growth. J Bone Joint Surg (Am) 1984, 66: 1061-1071.
Nachemson AL, Peterson LE: skuteczność leczenia aparatem ortodontycznym u dziewcząt z młodzieńczą skoliozą idiopatyczną. Prospektywne, kontrolowane badanie oparte na danych z Brace Study of the Scoliosis Research Society. J Bone Joint Surg (Am) 1995, 77: 815-822.
Peterson LE, Nachemson AL: Przewidywanie postępu krzywej u dziewcząt z młodzieńczą skoliozą idiopatyczną o umiarkowanym nasileniu. Analiza regresji logistycznej na podstawie danych z badania Brace z Towarzystwa badawczego skoliozy. J Bone Joint Surg (Am) 1995, 77: 823-827.
Weinstein SL, Ponseti IV: progresja krzywej w skoliozie idiopatycznej. J Bone Joint Surg (Am) 1983, 65: 447-455.
Weinstein SL, Zavala DC, Ponseti IV: skolioza idiopatyczna: długotrwała obserwacja i rokowanie u nieleczonych pacjentów. J Bone Joint Surg (Am) 1981, 63: 702-712.
Weinstein SL, Ponseti IV: progresja krzywej w skoliozie idiopatycznej. J Bone Joint Surg (Am) 1983, 65: 447-455.
Weinstein SL, Zavala DC, Ponseti IV: skolioza idiopatyczna: długotrwała obserwacja i rokowanie u nieleczonych pacjentów. J Bone Joint Surg (Am) 1981, 63: 702-712.
Ascani e, Bartolozzi P, Logroscino CA, Marchetti PG, Ponte A, Savini R, Travaglini F, Binazzi R, Di Silvestre M: Historia naturalna nieleczonej skoliozy idiopatycznej po osiągnięciu dojrzałości szkieletowej. Kręgosłup
1986, 11:784-789.
'Carol a Wise, Xiaochong Gao, Scott Shoemaker, Derek Gordon, and John A Herring, Understanding Genetic Factors in Idiopathic Scoliosis, a Complex Disease of Childhood’
Curr Genomics. 2008 Mar; 9 (1): 51-59. doi: 10.2174/138920208783884874
'Carol a Wise, Xiaochong Gao, Scott Shoemaker, Derek Gordon, and John A Herring, Understanding Genetic Factors in Idiopathic Scoliosis, a Complex Disease of Childhood’
Curr Genomics. 2008 Mar; 9 (1): 51-59. doi: 10.2174/138920208783884874
Charles YP, Daures JP, de Rosa V, Diméglio A, Progression risk of idiopathic juvenile scoliosis during pubertal growth’ Spine (Phila Pa 1976). 2006 Aug 1;31(17):1933-42. DOI: 10.1097/01.brs.0000229230.68870.97