w przeciwieństwie do innych prestiżowych wyścigów, takich jak bieg na 100 metrów czy bieg na 400 metrów, maraton wyróżnia się nie tylko długością, ale także niezwykle specyficznym dystansem. Jak każdy maratończyk wie, całkowity dystans wynosi 26,2 mil. Boston Beer Co. nawet zrobił z niego piwo Samuela Adamsa.
jednak wielu biegaczy—niezmiennie niektórzy, którzy będą biegać w Bostonie w tym roku—nie mają pojęcia, dlaczego dystans maratonu wynosi 26,2 mil (dokładnie 26,2187575 Mil). Odpowiedź jest w jakiś sposób zarówno prosta, jak i tajemnicza.
krótka odpowiedź brzmi, że maratony są ustawione na 42,195 kilometrów (26,2 mil), ponieważ Międzynarodowe Stowarzyszenie federacji sportowych (IAAF) oficjalnie przyjęło to w 1921 roku. Po prawie 25 latach maratonów o różnej długości, dystans 26,2 mili z Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 1908 roku został wybrany jako standard.
teraz, próbując wyjaśnić dokładnie, dlaczego IAAF wybrał ten konkretny bieg Olimpijski jako oficjalny dystans – i dlaczego tor w Londynie był jego dokładną długością – historia staje się mroczna.
jako przykład, nawet uzyskanie zwykłego wyjaśnienia, dlaczego IAAF wybrało gry z 1908 jako swój oficjalny pomiar, nie jest możliwe. Według Davida E. Martina i Rogera W. H. Gynna w maratonie Olimpijskim:
długość wyścigu została podana jako 42.1954 kilometrów, czyli 26 mil, 385 jardów-to samo, co na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w 1908 roku-ale nie ma dyskusji na temat uzasadnienia jego wyboru.
a co do maratonu Olimpijskiego z 1908 r., relacje różnią się wyjaśnieniem dziwnie precyzyjnej długości biegu. Nie ulega wątpliwości, że maraton rozpoczął się w Zamku Windsor, a zakończył na Stadionie Olimpijskim przed royal box. Jednak źródła zaczynają się różnić w swoich relacjach po tym.
wg wersji IAAF:
odległość została następnie przedłużona do cesarskiego pomiaru 26 mil na Igrzyskach Olimpijskich w 1908 w Londynie, i wzrosła o kolejne 385 jardów, gdy linia startowa została cofnięta, aby mogła być widziana przez dzieci w Królewskim przedszkolu w Windsor i nadal kończyć przed królową Aleksandrą na White City Stadium w zachodnim Londynie.
oficjalna historia Igrzysk Olimpijskich Davida Millera podaje również szkółkę jako przyczynę dodatkowych 385 jardów.
inni eksperci się nie zgadzają. Bob Wilcox z International Society of Olympic Historycs odniósł się do historii o 385 jardów, ponieważ królewskie dzieci są w stanie oglądać jako „mit”, zauważając:
nie znaleziono żadnych dowodów na poparcie tej historii: nic nie znaleziono w królewskich archiwach, a podczas gdy księżniczka Maria rozpoczęła wyścig, istnieją mocne dowody, jak widać, że była to decyzja pod wpływem chwili, a w każdym razie jej wpływ nie zmienił odległości.
zgodnie z oficjalnym raportem z Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 1908 r. Przebieg maratonu został opisany jako przebiegający:
z zamku Windsor do Stadionu Olimpijskiego w Shepherd ’ S Rush, w którym biegano 385 jardów po torze żużlowym do mety, poniżej Royal Box, biegacz skręcając w lewo, gdy wchodził na tor po stronie przeciwnej Royal Box.
wyraźnie brak konsensusu co do pochodzenia trasy utrzymuje się przez ostatnie 100 lat.
niezależnie od tego, jak długość trasy została ustalona, wyścig 1908 natychmiast stał się najbardziej znaną wersją swojego dnia (co może pomóc wyjaśnić, dlaczego IAAF ostatecznie wybrał go jako oficjalną długość maratonu). Włoski biegacz Dorando Pietri objął prowadzenie po wejściu na Stadion Olimpijski. Jednak po tym, jak początkowo źle skręcił w dół toru stadionu, Pietri upadł z wycieńczenia.
Stany Zjednoczone Drużyna olimpijska, w imieniu drugiego biegacza Johnny ’ ego Hayesa, zaprotestowała przeciwko wynikowi. Protest został podtrzymany, a Hayes otrzymał złoty medal po dyskwalifikacji Pietriego. Na pocieszenie Pietri – który stał się moralnym faworytem wśród fanów-otrzymał specjalny puchar brytyjskiej królowej Aleksandry.
