zmiana klimatu może odnosić się do znaczących lub dużych zmian temperatury, opadów, wiatrów lub innych zdarzeń związanych z pogodą, które mogą wystąpić w długim okresie czasu, w tym w dziesięcioleciach, wiekach i tysiącach lat. Spowodowane przez człowieka zmiany klimatu jest teoria, że wywołane przez człowieka wzrost emisji dwutlenku węgla i innych gazów cieplarnianych (gazów zatrzymujących ciepło) w atmosferze może prowadzić do globalnego ocieplenia i późniejszych zmian klimatu. Różne proponowane polityki mające na celu rozwiązanie problemu potencjalnie spowodowanych przez człowieka zmian klimatu obejmują limity emisji dwutlenku węgla z ropy naftowej, węgla i gazu ziemnego oraz polityki wspierające produkcję energii odnawialnej, takiej jak energia wiatrowa i słoneczna.
poniższy artykuł zawiera podstawowe informacje na temat pojęć odwołujących się do dyskusji na temat polityki zmiany klimatu i podsumowań polityki rządu federalnego i stanowego związanej z tą kwestią. Aby uzyskać artykuł na temat związku między gazami cieplarnianymi a zmianami klimatu, kliknij tutaj.
Tło
klimat jest kombinacją normalnie panujących warunków pogodowych uśrednionych przez dziesięciolecia, stulecia lub dłuższe okresy czasu. Warunki te obejmują ciśnienie powietrza, warunki atmosferyczne, wilgotność, temperaturę, opady, zachmurzenie, mgłę, mróz, Słońce, wiatry i inne. Natomiast pogoda jest kombinacją tych samych warunków na danym obszarze lub regionie w krótszych okresach czasu, takich jak dni, tygodnie lub miesiące. Na system klimatyczny ziemi ma wpływ kilka czynników, w tym atmosfera; erupcje wulkanów; śnieg; lód; oceany i inne zbiorniki wodne; powierzchnia lądu; organizmy biologiczne, w tym ludzie, dzika przyroda i roślinność; zmiany orbity Ziemi; i aktywność słoneczna.
zmiana klimatu może odnosić się do znaczących lub dużych zmian temperatury powierzchni lądu i Oceanu, opadów, wzorów burz i wiatrów lub innych zdarzeń związanych z pogodą, które mogą wystąpić w długim okresie czasu, w tym dziesięcioleci, wieków i tysiącleci. W debacie publicznej termin zmiany klimatu może być używany zamiennie z teorią, że działalność człowieka od czasów rewolucji przemysłowej przyczynia się do i / lub jest odpowiedzialna za globalne ocieplenie i późniejsze zmiany klimatu. Teoria ta stwierdza, że globalne ocieplenie nastąpi, gdy stężenie gazów cieplarnianych (gazów zatrzymujących ciepło), takich jak dwutlenek węgla, para wodna i metan, wzrośnie, a tym samym utrzyma więcej ciepła w atmosferze, niż może uciec w Przestrzeń i/lub zostać wchłonięte na Ziemi. Więcej ciepła w atmosferze, mniejsza absorpcja gazów cieplarnianych na Ziemi oraz aktywność słoneczna i wulkaniczna mogą przyczynić się do wzrostu średniej globalnej temperatury powierzchni.
globalne ocieplenie odnosi się do stopniowego wzrostu globalnych temperatur powierzchni i temperatury atmosfery ziemskiej. Globalne ocieplenie jest związane z efektem cieplarnianym, który powstaje, gdy powierzchnia Ziemi i atmosfera absorbują energię słoneczną i przekierowują ją z powrotem w Przestrzeń Kosmiczną. Część pochłoniętej energii jest emitowana przez ląd i oceany, absorbowana przez ziemską atmosferę i przekierowywana z powrotem na Ziemię. Efekt cieplarniany jest jednym z kilku wymuszeń klimatycznych, które są głównymi czynnikami klimatu Ziemi, obok aktywności słonecznej, erupcji wulkanicznych i aerozoli.
poniższy obraz pokazuje, w jaki sposób gazy cieplarniane wytwarzają efekt cieplarniany.
informacje zwrotne dotyczące klimatu
efekt cieplarniany spowodowany przez gazy cieplarniane jest znany jako wymuszanie klimatu; wymuszania klimatyczne są głównymi czynnikami wpływającymi na klimat Ziemi. Wraz ze stężeniami gazów cieplarnianych, wymuszenia klimatyczne obejmują zmiany w produkcji energii słonecznej, erupcje wulkaniczne i obecność aerozoli (małych cząstek unoszących się w powietrzu ze źródeł ludzkich i naturalnych). Naukowcy zajmujący się klimatem badają wpływ gazów cieplarnianych na globalną temperaturę w porównaniu z innymi czynnikami, a tym samym ich wkład w globalne ocieplenie (zdefiniowane jako wzrost średniej temperatury na świecie) w czasie, ponieważ stężenia gazów cieplarnianych i globalne temperatury wahały się w okresach setek, tysięcy i milionów lat.
ponadto naukowcy obserwują inne czynniki, które mogą wpływać na efekt cieplarniany i inne wymuszenia klimatyczne. Czynniki te są sprzężeniami zwrotnymi, które są procesami, które mogą przyspieszyć lub zmniejszyć ocieplenie skutków wymuszeń klimatycznych, takich jak efekt cieplarniany. Pozytywne sprzężenie zwrotne może zwiększyć ocieplenie, podczas gdy negatywne sprzężenie zwrotne może zmniejszyć ocieplenie. Następujące pozytywne i negatywne informacje zwrotne mogą wpływać na wpływ efektu cieplarnianego na ocieplenie.
- chmury: chmury odbijają się z powrotem w Przestrzeń Kosmiczną około jednej trzeciej wszystkich promieni słonecznych, które uderzają w ziemską atmosferę. Zwiększone zachmurzenie spowodowane większą ilością wody w atmosferze może ograniczyć ilość światła słonecznego uderzającego w powierzchnię ziemi, co skutkuje mniej pochłoniętym ciepłem i mniejszym ociepleniem.
- opady: cieplejsza atmosfera, która zawiera więcej wody, może zwiększyć opady, choć nie we wszystkich regionach. Zmiany w strukturze opadów mogą spowodować więcej wody dostępnej dla roślin, które usuwają dwutlenek węgla (gaz cieplarniany, znany również jako CO2) z atmosfery. Zwiększony wzrost roślin może spowodować większą absorpcję CO2 z atmosfery, a tym samym mniejsze ocieplenie.
- obszary zalesione: jako negatywne sprzężenia zwrotne, lasy, drzewa i inne rośliny usuwają CO2 z atmosfery, a tym samym mogą zmniejszyć ocieplenie, które może być wynikiem zwiększonego CO2 w atmosferze. Jednak lasy i rośliny mogą być również wycinane w taki sposób, aby grunty były oczyszczane z przeznaczeniem na rolnictwo lub inne cele, co skutkuje mniejszą absorpcją CO2.
- Lód: w porównaniu z powierzchniami oceanu, które są ciemne i szybciej pochłaniają ciepło, lód jest biały, dzięki czemu szybko i łatwiej odbija światło słoneczne. Więcej lodu i lodowców powoduje większe odbicie ciepła, a tym samym mniejsze ocieplenie. Jednak większe topnienie lodu morskiego i lodowca zmniejsza to odbicie i pozwala oceanowi absorbować więcej ciepła i przyspieszyć ocieplenie. Proces ten znany jest jako sprzężenie zwrotne albedo lodu.
Historia Polityki (1992-2009)
w 1992 roku Stany Zjednoczone pod przewodnictwem prezydenta George ’ a H. W. Busha (R) uczestniczyły w Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC) w celu omówienia stabilizacji dwutlenku węgla i innych stężeń gazów cieplarnianych. Ramy obejmowały prawnie niewiążące i dobrowolne zobowiązanie krajów uprzemysłowionych do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych do poziomu z 1990 r.do roku 2000. Wszystkie kraje w ramach będą również dobrowolnie mierzyć poziomy emisji i składać sprawozdania Sekretariatowi UNFCCC. Senat Stanów Zjednoczonych ratyfikował UNFCCC w październiku 1992.
począwszy od 1995 r. strony UNFCCC rozpoczęły negocjowanie Traktatu w celu ustanowienia prawnie wiążących redukcji emisji gazów cieplarnianych dla 38 krajów, w tym krajów uprzemysłowionych, takich jak Stany Zjednoczone i kraje Unii Europejskiej. Negocjacje doprowadziły do podpisania Protokołu z Kioto, który zobowiązał 38 krajów do zmniejszenia łącznej emisji gazów cieplarnianych o 5 procent w stosunku do poziomów z 1990 r.uśrednionych w latach 2008-2012. Ponadto każdy kraj otrzymałby indywidualnie wynegocjowany cel w zakresie emisji. Stany Zjednoczone pod rządami prezydenta Billa Clintona (D) podpisały protokół w 1998 roku, ale nie został on zatwierdzony przez Senat Stanów Zjednoczonych.
w marcu 2001 roku prezydent George W. Bush (R) powiedział, że Stany Zjednoczone wycofają się z protokołu z Kioto i przyszłych negocjacji. W miejsce Kioto Bush ogłosił w lutym 2002, że Stany Zjednoczone zmniejszą swoją intensywność gazów cieplarnianych netto (zdefiniowaną jako stosunek emisji do produkcji gospodarczej) o 18 procent w latach 2002-2012. W 2007 roku administracja Busha zaproponowała fundusz w wysokości 3 miliardów dolarów, aby stymulować międzynarodowe finansowanie produkcji energii odnawialnej i projektów adaptacji do zmian klimatu, chociaż fundusz nie został zatwierdzony. W 2008 roku administracja ogłosiła krajowy cel, aby powstrzymać wzrost emisji gazów cieplarnianych w USA do roku 2025. Plan miałby obejmować RYNKOWE zachęty dla osób fizycznych i przedsiębiorstw do produkcji energii odnawialnej, choć nie stał się prawem.
Działalność legislacyjna (2000-2017)
Kongres rozważał różne projekty ustaw związane z globalnym ociepleniem i zmianami klimatycznymi w latach 2000-2017, w tym następujące:
- Senat odrzucił ustawę o zarządzaniu klimatem w październiku 2003 i w czerwcu 2005. Ustawa ograniczyłaby emisję dwutlenku węgla i gazów cieplarnianych na poziomie 2000, zwolniła obszary rolnicze i mieszkalne z limitów emisji i ustanowiła stypendium w National Academy of Sciences na studia Klimatologii. Środek wprowadzili sens. Joe Lieberman (D) i John McCain (R). Ustawa została pokonana w głosowaniu 55 do 43 w 2003 roku.
- w 2005 r. Ustawa o zarządzaniu klimatem została ponownie wprowadzona jako Ustawa o zarządzaniu klimatem i innowacjach, która ustanowiłaby system handlu emisjami dwutlenku węgla dla określonych gałęzi przemysłu i innych grup. Senat odrzucił ustawę stosunkiem głosów 60 do 38. Senat Republikanie głosujący przeciwko projektowi z marginesem 49 do 6, podczas gdy Senat Demokraci głosowali za projektem z marginesem 37 do 10.
- w 2007 roku Ustawa o redukcji zanieczyszczeń o globalnym ociepleniu została wprowadzona przez sens. Barbarę Boxer (D) i Berniego Sandersa (I). Projekt ustawy wymagałby systemu rozpoczynającego się w 2010 r. ograniczenia emisji gazów cieplarnianych z elektrowni i samochodów oraz handlu nadwyżkami emisji w wybranych branżach. Ponadto ustawa wymagałaby od Stanów Zjednoczonych zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o 15 procent do roku 2020 i 83 procent do roku 2050, a także wymagałaby, aby Benzyna była wytwarzana z paliw odnawialnych począwszy od roku 2016. Ustawa została skierowana do USA. Senacka Komisja Ochrony Środowiska i robót publicznych, ale nigdy nie otrzymała pełnego głosu w Senacie podczas 110. Kongresu, który znajdował się pod kontrolą Demokratów.
- w 2009 roku Izba Stanów Zjednoczonych uchwaliła ustawę o ustanowieniu federalnego, ogólnoeuropejskiego systemu ograniczającego emisje gazów cieplarnianych i handlu wszelkimi nadwyżkami emisji do innych regulowanych podmiotów. Amerykańska Ustawa o czystej energii i bezpieczeństwie (znana jako Ustawa Waxman-Markey), została przyjęta stosunkiem głosów 219 do 212. Ustawa Waxmana-Markeya nie została przyjęta w Senacie Stanów Zjednoczonych podczas 111. Kongresu, choć Kongres był wówczas pod kontrolą Demokratyczną.
- po zwycięstwie Republikanów w wyborach do kongresu w 2010 roku, Izba Stanów Zjednoczonych głosowała za zablokowaniem amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (EPA) pod administracją Obamy przed podjęciem działań regulacyjnych związanych z emisją gazów cieplarnianych. Ustawa o zapobieganiu podatkowi energetycznemu z 2011 r., sponsorowana przez Rep. Fred Upton (R), uchwaliła Izbę w głosowaniu 255-172, ale nie otrzymała głosu w USA. Senat, który sprawowali Demokraci podczas 112 Kongresu. Jeśli zostanie uchwalona, ustawa zmieniłaby federalną ustawę o czystym powietrzu, aby zakazać EPA wydawania wszelkich ustaleń stwierdzających, że dwutlenek węgla i gazy cieplarniane są zanieczyszczeniami powietrza podlegającymi regulacji na mocy ustawy.
- w listopadzie i grudniu 2015 roku Kongres przegłosował uchylenie planu Czystej energii administracji Obamy nakazującego redukcję emisji gazów cieplarnianych w nowych i istniejących elektrowniach. W listopadzie 2015 r. Senat w głosowaniu 52-46 głosów przyjął uchwałę o uchyleniu zapisów planu nakazujących redukcję CO2 w istniejących elektrowniach. Druga rezolucja w sprawie uchylenia redukcji emisji CO2 dla nowo wybudowanych elektrowni została przyjęta przy takim samym marginesie głosów. Senat przeprowadził głosowanie zgodnie z Congressional Review Act, który pozwala Kongresowi uchylić nowo opublikowane przepisy federalne w ciągu 60 dni od ich finalizacji. W grudniu 2015 roku Stany Zjednoczone Izba Reprezentantów przyjęła rezolucję uchylającą zapis planu Czystej energii, nakazujący redukcję emisji CO2 z istniejących elektrowni głosami 242 do 180. Ponadto Izba przyjęła rezolucję uchylającą redukcję CO2 dla nowo wybudowanych elektrowni głosami 235 do 188. Obie rezolucje zostały zawetowane przez prezydenta Obamę.
- w listopadzie 2015 sens. Bernie Sanders (i) I sen. Jeff Merkley (D) wprowadził przepisy zapobiegające nowym dzierżawom i wszelkim nieprodukcyjnym dzierżawom węgla, ropy naftowej i gazu ziemnego na gruntach federalnych w celu ograniczenia emisji z paliw kopalnych. Znany jako Keep It in the Ground Act, Ustawa zabraniałaby również odwiertów morskich w Oceanie Atlantyckim i Arktycznym. Projekt był współfinansowany przez sens. Barbara Boxer (D), Ben Cardin (D), Kirsten Gillibrand (D), Patrick Leahy (D) i Elizabeth Warren (d). Nie uzyskał głosowania w 114 Kongresie, który znajdował się pod kontrolą Republikańską.
svg
administracja Biden
- 20 stycznia 2021 roku prezydent Joe Biden (D) podpisał dekret wykonawczy o ponownym przystąpieniu do paryskiego porozumienia klimatycznego.
administracja Trumpa
aby uzyskać informacje na temat działań podejmowanych przez administrację Trumpa w zakresie polityki klimatycznej, zobacz poniższe artykuły:
- Polityka Federalna w sprawie zmian klimatu, 2017
- Polityka Federalna w sprawie paryskiego porozumienia klimatycznego, 2017
administracja Obamy
- w 2009 roku amerykańska Agencja Ochrony Środowiska (EPA) podjęła kroki w celu uregulowania emisji dwutlenku węgla i innych gazów cieplarnianych zgodnie z Ustawą o czystym powietrzu. EPA wydała ustalenia w 2009 i 2010 r., twierdząc, że dwutlenek węgla (CO2) i inne emisje gazów cieplarnianych mogą przyczyniać się do zmian klimatu spowodowanych przez człowieka, a w rezultacie mogą zagrażać zdrowiu i dobru publicznemu. EPA argumentowała ponadto, że jej ustalenie, że dwutlenek węgla przyczynia się do zmian klimatu spowodowanych przez człowieka, ustanowiło jej uprawnienia do regulowania CO2 i innych gazów cieplarnianych pochodzących z samochodów i elektrowni.
- w kwietniu 2010 r., w ramach upoważnienia do ustanawiania norm samochodowych zgodnie z Ustawą o czystym powietrzu, EPA wymagała od wszystkich pojazdów lekkich z roku modelowego 2012-2016, w tym najbardziej popularnych samochodów, spełnienia standardów emisji dwutlenku węgla i podobnych emisji gazów cieplarnianych. W maju 2010 r. EPA wymagała nowych ciężkich pojazdów, takich jak ciężarówki i Samochody Dostawcze, aby spełnić normy emisji i zużycia paliwa. W 2012 roku EPA zobowiązała Wszystkie samochody z rocznika 2017-2025 do spełnienia norm emisji i efektywności paliwowej.
- Plan Czystej energii został sfinalizowany przez Agencję Ochrony Środowiska (EPA) w październiku 2015 roku. Oznaczałoby to redukcję emisji dwutlenku węgla (CO2) z nowych i istniejących elektrycznych jednostek wytwarzających parę opalanych paliwami kopalnymi (w tym elektrowni opalanych węglem, ropą naftową i gazem ziemnym) oraz stacjonarnych turbin spalinowych (w tym jednostek o cyklu kombinowanym gazu ziemnego) o 32 procent od poziomów z 2005 r.do roku 2030. Plan wymagałby obowiązkowych redukcji emisji CO2 dla poszczególnych państw w oparciu o wskaźnik emisji CO2 w inwentarzu każdego państwa dotyczącym źródeł wytwarzania energii elektrycznej, których to dotyczy. W marcu 2017 r. przedsiębiorstwa użyteczności publicznej, firmy wydobywcze i 27 Stanów pozwały rząd federalny o plan. W marcu 2017 r. Stany 18, ponad 50 gmin i kilka grup ekologicznych złożyły briefy po stronie EPA w sporze sądowym. W lutym 2016 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych tymczasowo wstrzymał wdrażanie zasady do czasu federalnego postępowania sądowego związanego z legalnością planu.
- w kwietniu 2016 r.Stany Zjednoczone pod przewodnictwem prezydenta Baracka Obamy (D) podpisały 31-stronicowe międzynarodowe porozumienie, powszechnie znane jako paryskie porozumienie klimatyczne, w Organizacji Narodów Zjednoczonych. Kraje sygnatariusze zgodzili się na zmniejszenie emisji dwutlenku węgla i innych gazów cieplarnianych, które są gazów zatrzymujących ciepło, które pomagają ogrzać planetę dla ludzkiego mieszkania i że niektórzy naukowcy mają hipotezę przyczynić się do globalnego ocieplenia spowodowanego przez człowieka, jeśli ich stężenia w atmosferze wzrosną. Kraje sygnatariusze zgodziły się na długoterminowy cel utrzymania wzrostu średnich globalnych temperatur do poziomu poniżej 2 stopni Celsjusza (3,7 stopnia Fahrenheita) powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej do roku 2100. Kraje sygnatariusze zgodziły się również na prowadzenie polityki mającej na celu utrzymanie wzrostu temperatury na poziomie lub poniżej 1,5 stopni Celsjusza (2,7 stopni Fahrenheita) do roku 2100. Zgodnie z umową każdy kraj ma cel w zakresie emisji, choć nie jest on prawnie wiążący. Kraje rozwinięte, takie jak Stany Zjednoczone, są również zobowiązane do finansowania wysiłków na rzecz łagodzenia zmiany klimatu i programów redukcji emisji dla krajów rozwijających się, głównie za pośrednictwem Zielonego Funduszu Klimatycznego Organizacji Narodów Zjednoczonych, który ma na celu zapewnienie 100 miliardów dolarów rocznie krajom rozwijającym się na cele zmiany klimatu do 2020 roku.
orzeczenia sądowe
Massachusetts V. EPA
Zobacz też: Massachusetts V. Agencja Ochrony Środowiska
Massachusetts v. Environmental Protection Agency to orzeczenie Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych z 2007 r., które wykazało, że dwutlenek węgla i gazy cieplarniane są zanieczyszczeniami powietrza zgodnie z Ustawą o czystym powietrzu i mogą być regulowane przez Agencję Ochrony Środowiska (EPA). W orzeczeniu 5-4 Trybunał stwierdził, że EPA musi regulować emisję dwutlenku węgla (CO2) z pojazdów silnikowych, jeśli okaże się, że stanowią zagrożenie dla zdrowia publicznego i dobrobytu. Decyzja wymagała od EPA uregulowania emisji CO2, jeśli okaże się, że stanowią zagrożenie dla zdrowia publicznego i dobrobytu. Ponadto EPA była zobowiązana do stwierdzenia, że emisje CO2 nie stanowią zagrożenia dla zdrowia publicznego i dobrobytu, jeżeli Agencja nie zdecyduje się na regulację emisji CO2. W 2009 r. EPA wydała stwierdzenie, zgodnie z którym emisje dwutlenku węgla przyczyniają się do zmian klimatu spowodowanych przez człowieka, a zatem powinny być regulowane w ramach ustawy o czystym powietrzu.
Sędzia John Paul Stevens napisał opinię większości. Po pierwsze, sąd argumentował, że Massachusetts i grupy rzeczników środowiska miały możliwość zakwestionowania EPA w sądzie. Po drugie, Trybunał napisał, że EPA miała uprawnienia prawne na mocy ustawy o czystym powietrzu do regulacji emisji dwutlenku węgla. Po trzecie, EPA argumentowała, że gdyby miała prawo regulować dwutlenek węgla i inne gazy cieplarniane zgodnie z Ustawą o czystym powietrzu, decyzja byłaby sprzeczna z preferowaną Polityką administracji George ’ a W. Busha w celu rozwiązania problemów związanych ze zmianami klimatu spowodowanych przez człowieka. Trybunał odrzucił argument EPA, zgodnie z którym agencja ma prawo do opóźnienia działań regulacyjnych dotyczących dwutlenku węgla w oparciu o jej priorytety polityczne.
Dołączyli do niego sędziowie Clarence Thomas, Samuel Alito i Antonin Scalia (który napisał odrębny dysydent). Roberts argumentował, że nie przyznałby statusu Massachusetts i innym petentom, ponieważ szkoda, z jaką borykają się petenci poprzez decyzję EPA przeciwko regulacji dwutlenku węgla—taką jak potencjalnie rosnące poziomy mórz i utrata przybrzeżnych terenów Massachusetts—nie była wystarczająco konkretna, aby uzasadnić pozew. Roberts argumentował również ,że” związek jest zbyt spekulacyjny, aby ustalić związek przyczynowy ” między decyzją EPA o nieuregulowaniu dwutlenku węgla a konkretną szkodą dla Massachusetts spowodowaną przez człowieka globalnym ociepleniem.
sędzia Antonin Scalia napisał odrębną opinię. Podobnie jak Roberts, Scalia napisał, że odmówi legalnej pozycji Massachusetts i innym petentom. Jeśli chodzi o kwestię uznania EPA w zakresie nieuregulowania dwutlenku węgla, Scalia argumentowała, że ustawa o czystym powietrzu nie mówi nic konkretnego o przyczynach, z których EPA może lub nie może korzystać, aby nie regulować substancji fizycznej lub chemicznej. Ponadto Scalia argumentował, że pozwoliłby EPA odroczyć decyzję w sprawie emisji dwutlenku węgla.
Polityka państwa
- od kwietnia 2017 r.pięć stanów nakazało zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych w całym stanie: Kalifornia, Connecticut, Hawaje, Massachusetts i New Jersey.
- w kwietniu 2017 r.siedem stanów przyjęło niewiążące cele stanowe w celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych: Arizona, Arkansas, Kolorado, Illinois, Nowy Jork, Nowy Meksyk i Oregon.
- od kwietnia 2017 r. jedenaście państw wprowadziło obowiązkowe normy emisji dla samochodów: Kalifornia, Connecticut, Maine, Maryland, Massachusetts, New Jersey, Nowy Jork, Oregon, Pensylwania, Rhode Island i Vermont.
Kliknij tutaj, aby przeczytać więcej o działaniach rządu stanowego w sprawie zmian klimatu.
najnowsze wiadomości
poniższy link jest do najnowszych wiadomości w wyszukiwarce Google news dla terminów Climate change United States. Wyniki te są automatycznie generowane z Google. Ballotpedia nie jest kuratorem ani nie popiera tych artykułów.
Zobacz
- wprowadzenie w życie ustawy o czystym powietrzu
- słowniczek terminów środowiskowych
Przypisy
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
v * e
Ballotpedia |
Dyrektor Wykonawczy: Leslie Graves • Prezes * Gwen Beattie • Dyrektor Operacyjny * Ken Carbullido, wiceprezes ds. strategii produktów i Technologii w wyborach
Komunikacja: Kayla Harris • Megan Brown • Mary Dunne • Sarah Groat • Lauren Nemerovski : Scott Rasmussen |
||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|