podczas gdy amerykańskie firmy venture capital są pokryte aurą przepychu, są również spowite chmurą tajemnicy. Jak działają? Jak zbierają pieniądze? Dlaczego niektóre firmy VC odnoszą sukcesy, a inne nie? Autorzy tego artykułu, którzy otrzymali bezprecedensowy dostęp do kluczowych menedżerów znanych firm VC, odpowiadają na te i inne pytania, które zaprowadzą czytelników do jednej z bardziej tajemniczych, ale krytycznie ważnych instytucji w amerykańskim biznesie.
Stany Zjednoczone są twórcą i światowym liderem branży venture capital. Dwadzieścia procent wszystkich amerykańskich spółek publicznych zostało uruchomionych z kapitałem podwyższonego ryzyka, a dziś stanowią one ponad 30 procent wartości rynkowej wszystkich firm publicznych. Dolina Krzemowa jest zazdrością świata, który stara się naśladować swój sukces. Ale instytucja w centrum branży VC w Ameryce-firma venture capital—nie jest dobrze rozumiana. Trudno jest uzyskać dostęp i uzyskać wgląd w wewnętrzne funkcjonowanie firm VC. Można odnieść wrażenie, że dzieje się tak dlatego, że czas, zawsze w krótkim czasie w biznesie, jest wyceniany na wagę złota w świecie, w którym oferty mogą być wygrywane lub przegrywane, a talent rekrutowany lub gotowany, w ciągu kilku godzin, a nawet minut.
udało nam się uzyskać dostęp do prywatnego świata firm venture capital w Ameryce, ponieważ jeden z autorów (Hatim Tyabi) mieszka w tym świecie i może otworzyć drzwi, aby zorganizować wywiady z marquee venture capital i seryjnymi przedsiębiorcami w Dolinie Krzemowej. W tym artykule opiszemy nasze badania oraz obserwacje i wnioski, które z nich wyciągnęliśmy, i dostarczymy czytelnikom wglądu w czasami tajemnicze, ale zawsze krytycznie ważne funkcjonowanie firm venture capital.
system kastowy w amerykańskich firmach venture capital
praktycy określają firmy venture capital jako należące do „pierwszego poziomu”, „drugiego poziomu” i tak dalej—z implikacją, że firmy z „najwyższego poziomu” konsekwentnie osiągają lepsze wyniki niż firmy z niższych poziomów. W rzeczywistości wiele firm VC lubi reklamować się jako ” top-tier „(czasami określane jako” bulge bracket”), ponieważ taka reputacja daje im dostęp do najlepszych talentów i najlepszych ofert oraz pieniędzy na zdobycie obu.
wiele spółek VC może twierdzić, że są „najwyższej klasy”, ponieważ ważne i widoczne dane dotyczące wyników nie są łatwo dostępne w świecie private equity, a także ponieważ zwroty z bieżącego funduszu firmy stają się znane po latach. Nawet w przypadku danych, które są dostępne na temat wyników z przeszłości, firmy VC mogą próbować umieścić korzystny spin na słabych wyników z przeszłości, malując różowy obraz przyszłych wyników.
przypuszczalne poziomy wśród firm z kapitałem podwyższonego ryzyka—co nazywamy systemem kastowym—nie były systematycznie badane przez naukowców. Ten system kastowy jest jedną z tajemnic firm venture capital w Ameryce. Istnieją również inne sekrety, które ujawniamy w tym artykule.
Metodologia badań
biorąc pod uwagę brak wcześniejszych badań nad rozwojem i upadkiem firm VC i ich wewnętrznym działaniem, podjęliśmy badania eksploracyjne, aby lepiej zrozumieć to zjawisko.
przeprowadziliśmy łącznie 17 wywiadów (łącznie 22 godziny) z 12 wybitnymi graczami w branży venture capital (partnerami firm VC, w tym w firmach najwyższej klasy, seryjnymi przedsiębiorcami oraz dwoma menedżerami funduszy VC). Rozmówcy byli otwarci i szczerzy, ponieważ znali jednego z autorów osobiście lub z reputacji i czuli się pewni, że ich nazwiska nie zostaną wymienione podczas raportowania wyników badań.
co to jest firma venture capital?
firma VC została wynaleziona w Stanach Zjednoczonych po II wojnie światowej jako model partnerstwa, który miał unikalny przepis ułatwiający prywatne finansowanie nowych przedsięwzięć: Wspólnicy z ograniczoną odpowiedzialnością, którzy inwestują w fundusz venture capital utworzony przez wspólników generalnych firmy VC, muszą cierpliwie czekać-maksymalnie do 10-12 lat zgodnie z umową prawną-na zwrot swoich pieniędzy, miejmy nadzieję, że z dobrym zyskiem.
w ciągu jednego lub dwóch lat Wspólnicy Generalni pobierają kapitał zaangażowany przez wspólników ograniczonych i inwestują go w obiecujące nowe przedsięwzięcia, które następnie starają się kierować do sukcesu. Wielkość funduszy waha się od dziesiątek milionów dolarów do kilkuset milionów dolarów lub więcej, w zależności od tego, czy fundusz koncentruje się na inwestowaniu w spółki zalążkowe i spółki na wczesnym etapie, czy w Spółki na późniejszym etapie i wykupy wymagające większych kwot kapitału.
firma VC ma zwykle od pięciu do ośmiu partnerów generalnych (GPs). GPs otrzymuje roczną opłatę, zwykle 2 procent wartości funduszu, oprócz procentu (zwanego „carry”, zazwyczaj 20 procent) zysku netto. Na przykład, dla funduszu o wartości 100 milionów dolarów, GPs otrzymałby 2 miliony dolarów w rocznych opłatach. Jeśli niektóre z firm, w które GPs inwestuje, ostatecznie „wyjdą” poprzez pierwszą ofertę publiczną (IPO) lub fuzję lub przejęcie (M&A), tak że wartość tego funduszu wzrośnie na przykład do 500 milionów USD, zysk funduszu wyniesie 400 milionów USD (wartość 500 milionów USD minus zainwestowane 100 USD). GPs otrzymałby 20 procent zysku (400 milionów dolarów x 0,2 = 80 milionów dolarów) jako „carry”, a saldo 320 milionów dolarów trafiłoby do ograniczonych partnerów jako zysk, oprócz ich 100 milionów dolarów inwestycji w fundusz, który jest im zwracany.
usługi, za które GPs otrzymuje tę rekompensatę, to: a) przyciąganie i znajdowanie obiecujących przedsiębiorstw i przedsiębiorców, B) inwestowanie w nie po atrakcyjnych cenach, C) pozyskiwanie odpowiednich talentów dla tych spółek portfelowych, d) monitorowanie i doradzanie zarządowi w celu pomocy im w rozwoju—zazwyczaj poprzez zasiadanie w zarządzie spółki—oraz e) pozyskiwanie ich poprzez IPO I m& As.
jeśli niektóre spółki portfelowe radzą sobie dobrze, aby przedsiębiorcy i ograniczeni partnerzy byli nagradzani, GPs zyskują widoczność i uznanie w świecie VC i mogą zebrać pieniądze na następny fundusz, aby powtórzyć cykl.
na podstawie naszych badań doszliśmy do wniosku, że firmy VC dzielą dziesięć tajemnic, które określają ich styl działania. Poniżej identyfikujemy i opisujemy te sekrety, a tym samym zapewniamy okno na wewnętrzne funkcjonowanie firm VC w Ameryce.
sekret #1: Trudno jest stworzyć firmę VC
według National Venture Capital Association w Stanach Zjednoczonych istnieje około 1000 aktywnych firm venture capital. Biorąc pod uwagę potencjał wysokich odszkodowań GP, byłoby ich o wiele więcej, gdyby tylko łatwo było założyć nową firmę.
ograniczeni partnerzy (osoby zamożne, fundusze uniwersyteckie, fundusze emerytalne i inni inwestorzy instytucjonalni) zwykle nie przekazują swoich pieniędzy firmie VC, której Wspólnicy Generalni nie mają udokumentowanych osiągnięć jako odnoszący sukcesy przedsiębiorcy lub venture capital. W związku z tym bardzo trudno jest osobom, które nie mają udokumentowanych osiągnięć jako przedsiębiorca lub venture capital, stworzyć firmę VC.ii
sekret #2: dla dwóch trzecich firm VC pierwszy fundusz jest ich ostatnim funduszem
mieliśmy dostęp do unikalnej bazy danych dla tych badań. Został on skonstruowany przez jednego z autorów tego artykułu, we współpracy z dwoma jego kolegami akademickimi, poprzez połączenie dwóch różnych publicznych źródeł danych na temat amerykańskiego kapitału podwyższonego ryzyka.iii będziemy to określać jako bazę danych SPS (po nazwiskach trzech autorów, którzy ją zbudowali-Smitha, Pedace 'a i Sathe’ a). Zawiera informacje o 2917 amerykańskich firmach venture capital oraz o 6206 funduszach, które te firmy uruchomiły w latach 1970-2006.
dwie trzecie (66,4 proc.) firm VC w bazie SPS uruchomiło tylko jeden fundusz. Dlaczego? Badania wskazują, że firmy VC założone przez GPs, które mają ograniczone doświadczenie w zakresie venture capital, są mniej prawdopodobne, aby odnieść sukces niż firmy stworzone przez tych, którzy sprawdzili się w świecie VC.iv i firmy, które nie odniosą sukcesu z pierwszym funduszem, prawdopodobnie nie pozyskają drugiego funduszu.
sekret # 3: tylko 10 procent firm VC uruchamia więcej niż cztery fundusze
wyniki pierwszego Funduszu mogą nie być znane do czasu, gdy firma VC jest gotowa zebrać pieniądze na drugi fundusz, trzy do czterech lat później. Najprawdopodobniej wyniki te będą znane dopiero sześć do ośmiu lat po uruchomieniu pierwszego funduszu, kiedy firma próbuje pozyskać trzeci fundusz, lub z pewnością do czasu uruchomienia czwartego funduszu kilka lat po tym. W rezultacie pozyskanie tych środków będzie prawie niemożliwe, jeśli wyniki pierwszego Funduszu będą poniżej oczekiwań. Jest to jeden z powodów, dla których tylko 10 procent z 2917 firm VC w bazie danych SPS pozyskało więcej niż cztery fundusze.
kolejnym powodem, dla którego zdecydowana większość firm VC nie dociera do piątego funduszu, jest to, że ponieważ dotarcie do trzeciego i czwartego funduszu zajmuje 8-12 lat, nawet udane partnerstwo VC może się rozpadać wcześniej, jeśli partnerzy odejdą z powodów osobistych lub innych. Aby firma VC pozyskała więcej niż cztery fundusze, musi nie tylko odnieść sukces dzięki pierwszym funduszom, ale także wdrożyć mechanizmy zarządzania i sukcesji, które pozwolą firmie przetrwać poza partnerami założycielskimi.
przetrwanie i ciągłość firmy poza zaangażowaniem partnerów założycieli jest kluczową kwestią dla firmy VC, ponieważ wielu ograniczonych partnerów woli inwestować w firmę na dłuższą metę. Jak ujął to jeden z ograniczonych partnerów z dużego uniwersytetu: „chcemy długotrwałej relacji…. Nie jest to warte czasu, wysiłku i ryzyka inwestowania w fundusz jednorazowy.”W słowach jednego z VC:” LPs chciał zainwestować w fundusz. Teraz chcą zainwestować w firmę, instytucję.”V
sekret # 4: zwroty VC są średnio porównywalne do zwrotów skorygowanych o ryzyko dla S& P 500.
wbrew powszechnym opiniom, dowody wskazują, że zwroty skorygowane o ryzyko dla funduszy VC są średnio Nie lepsze niż zwroty na giełdzie indices.vi
wielu inwestorów wierzy, że większe fundusze i bardziej pasywny styl inwestycyjny obniżają wyniki funduszy.vii jednak, w przeciwieństwie do konwencjonalnej mądrości VC, nie ma solidnych dowodów na to, że firmy VC, które koncentrują się na inwestycjach seed i wczesnych etapach, osiągają wyższe zyski niż te, które inwestują w późniejszych etapach lub wykupach.viii nie ma też żadnego empirycznego poparcia dla poglądu, że firmy VC, które aktywnie zarządzają swoimi spółkami portfelowymi, są nagradzane wyższymi zwrotami niż firmy VC, które dokonują pasywnych inwestycji.
jednak zwroty z funduszy VC są bardzo przekrzywione w kierunku wyższej klasy; niewielka liczba funduszy radzi sobie znacznie lepiej niż reszta. Dla 1285 funduszy w bazie danych SPS, dla których dostępne są dane dotyczące wewnętrznej stopy zwrotu netto (IRR), średnia zwykła IRR funduszu wynosi 13,7 procent. Jednak top 10 procent tych funduszy mają IRR 39,2 procent lub więcej.ix
sekret # 5: szczęście ma znaczenie, ale reputacja i umiejętności też mają znaczenie
fundusze VC ze spółkami portfelowymi, które są w odpowiednich branżach, z odpowiednimi technologiami i produktami, na właściwych rynkach i we właściwym czasie zrobią to lepiej niż inni.x to, czy posiadanie odpowiedniego portfela wynika z szczęścia, czy z reputacji i umiejętności GPs firmy VC, która zarządza funduszem, było od dawna dyskutowane. Waga dostępnych obecnie dowodów wskazuje, że-zaskoczenie-sukces wynika ze szczęścia, a także z reputacji i umiejętności.xi
istnieją dowody na to, że młode firmy VC biorą spółki na giełdę wcześniej niż starsze firmy VC w celu ugruntowania reputacji i pozyskania kapitału na nowe fundusze.xii jeśli firma VC odnosi sukces z pierwszym funduszem, zostaje zauważona i firma zaczyna zdobywać reputację. Jak również, osobistą reputację udanego GPs są wzmocnione. Doświadczenie z pierwszym funduszem zwiększa również umiejętności GPs. Podwyższone umiejętności i reputacja zwiększają szanse na przyciągnięcie ograniczonych partnerów do drugiego funduszu firmy, pozyskanie renomowanych firm VC do współinwestowania w spółki portfelowe oraz motywowanie obiecujących przedsiębiorców do poszukiwania inwestycji firmy. Jeśli drugi fundusz firmy ponownie się powiedzie, umiejętności i reputacja firmy VC będą się dalej rozwijać, a cykl może zostać powtórzony.
uporczywe dobre wyniki przekonują innych, że sukces nie był wyłącznie wynikiem szczęścia.xiii jeśli firma VC konsekwentnie osiąga dobre wyniki z jednego funduszu do drugiego, jej sukces będzie w coraz większym stopniu przypisywany jej reputacji i umiejętnościom, a nie szczęściu.xiv
sekret #6: co robią udane firmy VC
konwencjonalna mądrość wśród tych, którzy żyją w świecie VC, a także tych, którzy go badają, polega na tym, że sukces i reputacja VC pochodzą głównie z trafienia „home runów”.”Uważa się, że fundusze, które generują najwyższe zyski dla swoich inwestorów, to te, których portfele zawierają kilka wysokiej wartości wyjść z IPO. Sukces IPO jest powszechnie używany jako wskaźnik reputacji firmy VC.
jak ujawniono w sekrecie #4, istnieją mocne dowody na to, że stosunkowo niewielki procent portfela inwestycji funduszu często daje nieproporcjonalnie duży procent wartości końcowej funduszu.xv Home runs są oczywiście cenne, zarówno dla sukcesu funduszu, jak i reputacji firmy. Jednak nikt nie wymyślił, jak konsekwentnie trafiać do home runów. Również domniemany związek między home runami a funduszem IRR nie został rygorystycznie przetestowany. Obsesja na punkcie IPO i home Run odciąga firmy VC od skupienia się na innych rzeczach, które mogą zrobić, aby poprawić IRR funduszy. Cztery takie rzeczy są opisane krótko poniżej.
- IRR Funduszu jest wyższy, jeśli firma VC szybko porzuca wczesne inwestycje, które nie są już obiecujące.xvi chociaż takie ” strzelanie do rannych „jest jednym z trudnych działań, które wywołują gniew poszkodowanego przedsiębiorcy i nadają VC Etykietę” sęp kapitalista”, dowody wskazują, że to bolesne działanie jest często konieczne. Tak samo jak zwolnienie prezesa, który nie wydaje się występować. Jak powiedział jeden z doświadczonych VC: „nigdy nie zwolniłem prezesa zbyt wcześnie.”
- IRR Funduszu jest wyższy, jeśli firma VC ma doświadczenie w tych branżach, w które inwestowane są spółki portfelowe funduszu. Ważne jest również, aby mieć możliwość przejścia na branże, które stają się „gorące”.”Firma, która jest w stanie to zrobić wcześnie, generuje wyższe zyski z funduszy.xvii
- relacje i sieci firmy VC mają duże znaczenie. Istnieją przekonujące dowody na to, że lepiej połączone firmy VC osiągają znacznie lepsze wyniki w zakresie funduszy.xviii i firma VC, która może wskoczyć na transakcję prowadzoną przez firmę marquee-nawet jeśli jest na późniejszym etapie i ma droższą wycenę-może zyskać połysk firmy marquee, szczególnie jeśli firma, w którą współinwestowała, robi dobrze i staje się widoczna.
- istnieją dowody na to, że wyjścia M& a są prawie tak samo ważne jak wyjścia z IPO w celu osiągnięcia wysokiej IRR funduszu. W ten sposób opłaca się rozwijać relacje, sieci i umiejętności wymagane do dobrego wykonania obu rodzajów wyjść.xix
sekret #7: starsze firmy VC niekoniecznie są najwyższej klasy
starsze firmy VC są lepiej znane, ponieważ istnieją już dłużej. Ponadto nie można starzeć się, jeśli firma VC nie jest w stanie pozyskać kolejnych funduszy. I, jak ujawniono w sekrecie # 3, nie jest możliwe pozyskiwanie kolejnych funduszy, jeśli firma nie osiągnęła dobrych wyników wcześniejszych. Tak więc starsze firmy VC mają tendencję do osiągania sukcesów. Nie oznacza to jednak, że są one najwyższej klasy.
sekret #8: Jak firmy VC stają się top-tier
ponieważ branża VC przechodzi cykle boom-and-bust,XX względna wewnętrzna stopa zwrotu (IRR funduszu minus średnia IRR wszystkich funduszy VC, które zostały uruchomione w tym samym roku) jest dobrym wskaźnikiem wyników funduszu VC w stosunku do innych funduszy uruchomionych w tym samym czasie.
firma venture capital staje się liderem, konsekwentnie dostarczając wysokie względne IRR dla swoich funduszy, poprzez cykle boom-and-bust. Wymaga to mocy trwającej maratończyka.
duża IPO lub M &transakcja może na chwilę rzucić firmę w centrum uwagi, ale nie stanie się na najwyższym poziomie, jeśli nie zapewni trwałych wysokich wyników w stosunku do innych firm.
jedno z badań wykazało, że niektóre firmy drugiego poziomu VC próbowały przeskoczyć do najwyższego poziomu, wykorzystując to, co uważali za bardziej wydajny model „Piramidalnej organizacji”, który można znaleźć w innych profesjonalnych organizacjach usług, takich jak firmy księgowe, banki inwestycyjne i firmy konsultingowe. Wysiłki te jednak zakończyły się niepowodzeniem.xxi
sekret #9: Jak top-tier firmy VC nadal pozostać na szczycie
top-tier firmy VC zachowują się inaczej. Po pierwsze, mają siłę przetargową, aby uzyskać lepsze warunki od przedsiębiorców, w których inwestują, niż inne firmy. Na przykład jedno z badań wykazało, że oferty złożone przez firmy VC o wysokiej reputacji były trzykrotnie częściej akceptowane i przy 10-14 procentowym rabacie.xxii
po drugie, ponieważ mają lepszy przepływ transakcji i / lub większe umiejętności w wyborze spółek portfelowych do inwestowania niż inne firmy VC, zwykle są bardziej cierpliwi wobec spółek, na które stawiają.xxiii nie wszyscy partnerzy najlepszych firm są na najwyższym poziomie, ale najlepsi z nich są wykwalifikowani w doradzaniu bez udzielania porad!
wbrew ustaleniom dotyczącym firm VC w ogóle,XXIV stwierdzamy, że najlepsze firmy VC nie inwestują wspólnie z innymi firmami w celu łączenia zasobów i ryzyka, dzielenia się ciężarem należytej staranności lub zdobywania wiedzy specjalistycznej. Dzieje się tak dlatego, że koncentrują swoje inwestycje na sektorach przemysłu, w których posiadają niezbędną wiedzę. Mają również zasoby i siłę, aby samodzielnie ponosić ryzyko inwestycyjne.
jeśli top-tier firma VC współinwestuje, zwykle jest to z innym top-tier VC.xxv czasami dzieje się tak ze względu na wzajemność i budowanie relacji; innym razem dzieje się tak, ponieważ przedsiębiorca bardzo poszukiwanej transakcji nalega na posiadanie więcej niż jednej najwyższej klasy firmy na pokładzie! Top-tier firmy również mają tendencję do pracy tylko z najlepszych banków inwestycyjnych dla IPO I M&As.
jako system kastowy venture capital określamy wzór, w którym topowe firmy VC kojarzą się przede wszystkim z innymi czołowymi graczami w świecie VC-czy to limited partners, bankierzy inwestycyjni, przedsiębiorcy czy firmy VC.”Choć nie jest on tak sztywny jak pierwotny system kastowy w Indiach i choć opiera się raczej na doborze naturalnym niż na doborze dziedzicznym, to jednak jest systemem kastowym!
sekret #10: Jak firmy VC wypadają z najwyższego poziomu
bycie uznanym za najwyższy poziom daje firmie VC trochę swobody, jeśli fundusz czasami działa poniżej oczekiwań. Jednak gwiazda najwyższej klasy firmy zacznie zanikać, jeśli nie będzie nadal zapewniać wysokiej wydajności w porównaniu z innymi firmami.
jednym z powodów, dla których firma VC może spaść z najwyższego poziomu, jest to, że jej kluczowi partnerzy odchodzą—z powodów osobistych lub dlatego, że nie są zadowoleni z firmy lub dlatego, że widzą lepsze perspektywy gdzie indziej. Innym powodem jest to, że partnerzy zaczynają zachowywać się jak zespoły w spadku, jak opisał Jim Collins w, jak potężny upadek.xxvi
podsumowanie
pomimo znaczenia venture capital dla amerykańskiej gospodarki, instytucja w centrum tej branży-amerykańska firma venture capital-pozostaje owiana tajemnicą. Dzięki ujawnionym „sekretom”można zobaczyć, dlaczego tak mało firm VC zaczyna, a jeszcze mniej przeżywa. Szczęście odgrywa swoją rolę, ale sukces zależy również od reputacji i umiejętności firmy. Udane firmy VC robią wiele rzeczy, których nie robią te mniej udane, a trwały sukces jest potrzebny, aby stać się firmą najwyższej klasy. Po osiągnięciu najwyższego poziomu, efekty reputacyjne przyciągają pieniądze i talent do firmy VC i sprawiają, że jej dalszy sukces jest bardziej prawdopodobny.
firma VC to rzadka instytucja, ale nadal jest przedsiębiorstwem ludzkim. Podnosi się na reputację i umiejętności swoich ludzi i upada z powodu zwykłych, ludzkich słabości-pychy, arogancji i picia własnej kąpieli wśród nich-które niszczą wszystkie przedsiębiorstwa. Kraje i firmy venture capital, które chcą naśladować sukces firm VC w Ameryce, mogą uczyć się od tajemnic ujawnionych w tym artykule.
notatki
- Paul A. Gompers and Josh Lerner (2001), the Money of Invention. Boston: Harvard Business School Press, 2001, s. 69.
- „Shasta: Jak założyć firmę VC ” (Red Herring, 27 lipca 2005 r.) przedstawia sposób, w jaki trzy firmy VC pracujące w uznanych firmach stworzyły nową firmę VC. http://www.redherring.com/Home/12949 [dostęp 4 czerwca 2010]
- Richard Smith, Roberto Pedace, and Vijay Sathe (February 24, 2010), „Venture Capital: Performance, Persistence, and Reputation”. Abstrakt oraz Artykuł są dostępne na stronie SSRN: http://ssrn.com/abstract=1432858, dostęp 4 czerwca 2010.
- Rebecca Zarutskie (2010), „the role of top management team human capital in venture capital markets: Evidence from first-time funds, Journal of Business Venturing, Vol. 25, Wydanie 1, styczeń, S. 155-172. Zarutskie stwierdził, że fundusze, których zespoły założycielskie miały doświadczenie w inwestowaniu venture, wykazywały większy odsetek wyjść ze spółek portfelowych. Co więcej, siła tej relacji podwoiła się, gdy zespół założycielski miał również doświadczenie w zarządzaniu start-upem. Ogólnie rzecz biorąc, miary specyficznego dla zadań i branży kapitału ludzkiego były silniejszymi wskaźnikami wyników funduszy niż miary ogólnego kapitału ludzkiego, tj. zarządzający funduszami z MBA.
- Noam Wasserman 167), „Upside-down Venture capital and the Transition Toward Pyramidal Firms”, Entrepreneurship: Research in the Sociology of Work, Vol. 15, S. 151-208.
- John H. Cochrane (2005), „the Risk and Return of Venture Capital”, Journal of Financial Economics, Vol. 75, s. 3-52. Steve Kaplan and Antoinette Schoar (2005), „Private equity performance: Returns, persistence and capital flows”, Journal of Finance, Vol. 60, 1791-1823.
- Wasserman (2005), s. 187.
- B. Elango, Vance H. Fried, Robert D. Hisrich, and Amy Polonchek (1995). „How Venture Capital Firms Difference”, Journal of Business Venturing, Vol. 10, s. 157-179. Na podstawie ankiety przeprowadzonej wśród 149 firm VC, Elango et al. (1995) raport, że wcześniejsi inwestorzy etap poszukiwali przedsięwzięć o wyższych potencjalnych stopach zwrotu-42% stopa zwrotu dla najwcześniejszych inwestorów etapowych w porównaniu z 33% dla inwestora późnego etapu. Nie zgłaszają jednak danych dla rzeczywistych zrealizowanych zwrotów. Jennifer M. Walske and Andrew Zacharakis, (2009),” Genetically Engineered: Why Some Venture Capital Firms Are More Successful Than Others”, Entrepreneurship Theory & Practice, Vol. 33, No. 1, s. 297-318. Walske i Zacharakis (2009) stwierdzili, że etap inwestycji nie przewidywał znacząco sukcesu firmy w różnych testowanych modelach.
- Smith, Pedace and Sathe (2010).
- Ekologia populacji przewidywałaby taki wynik. John H. Vadermeer and Deborah E. Goldberg (2003), Population Ecology: First Principles, Princeton, NJ: Princeton University Press.
- Smith, Pedace and Sathe (2010). Zarutskie (2010) przedstawia również dowody na to, że umiejętności mają istotny wpływ na wyniki funduszy i są jednym z powodów, dla których wyniki utrzymują się z jednego funduszu do drugiego.
- Paul Gompers (1996) określa to jako „grandstanding” przez młode firmy VC. „Grandstanding in the venture capital industry”, Journal of Financial Economics, Vol. 42, 133-156.
- Nicholas Rescher (1995), Luck: the Brilliant Randomness of Everyday Life, Pittsburgh, PA: The University of Pittsburg Press. Nassim Nicholas Taleb (2005), Fooled by Randomness: The Hidden Role of Chance in Life and in the Markets, New York: Random House.
- Dimo Dimov, Dean A. Shepherd, Kathleen M. Sutcliffe (2007), „wymagane doświadczenie, reputacja firmy i status w decyzjach dotyczących alokacji inwestycji venture capital”, Journal of Business Venturing, Vol. 22, numer 4, 481-502. Dimov i in. (2007) mierzona reputacja firmy za pomocą czterech pozycji: całkowita kwota kapitału zainwestowanego przez firmę VC, całkowita liczba spółek w jej portfelu, wiek firmy i liczba przypadków, w których firma została wymieniona w Wall Street Journal w okresie badań (1997-2002).
- Wlliam A. Sahlman (1990), „the structure and governance of venture-capital organizations, Journal of Financial Economics 27(2), 473-521. Smith, Pedace and Sathe (2010).
- Smith, Pedace and Sathe (2010).
- Smith, Pedace and Sathe (2010).
- Yael V. Hochberg, Alexander Ljungqvist, and Yang Lu (2007), „who you know matters”: Venture capital networks and investment performance”, Journal of Finance Vol. 62, nr 1, s. 251-301. Hochberg et al. (2007) mierzył wyniki Funduszu przez odsetek udanych wyjść, zarówno w drodze IPO, jak i sprzedaży na rzecz innego przedsiębiorstwa.
- Smith, Pedace and Sathe (2010). Zarutskie (2010) pokazuje, które cechy firmy VC mają większe znaczenie dla wyjść poprzez IPO w porównaniu z M& A.
- Paul A. Gompers and Josh Lerner (2004), The Venture Capital Cycle, Cambridge, MA: the MIT Press.
- Wasserman (2005), s. 192.
- David H. Hsu (2004), ” What do entrepreneurs pay for venture capital affiliation?”, Journal of Finance, Vol. 59, nr 4, s. 1805-1844.
- firmy najwyższego szczebla nadal inwestują w wyższy procent firm w drugim etapie.
- Sophie Manigart, Andy Lockett, Miguel Meuleman, Mike Wright, Hans Landstrom, Hans Bruining, Philippe Desbrieres, and Ulrich Hommel (2002), „Why Do European Venture Capital Companies Syndicate?”, ERIM Report Series in Management Reference No. ERS-2002-98-ORG, Rotterdam, Holandia: Erasmus Research Institute of Management. Manigart i in. (2002) sprawozdanie, że chęć dzielenia się ryzykiem i zwiększenia dywersyfikacji portfela jest ważniejszym motywem syndykacji niż chęć dostępu do dodatkowych zasobów niematerialnych lub przepływu transakcji; dostęp do zasobów jest ważniejszy dla podmiotów niebędących lead niż dla inwestorów lead; a intensywność syndykacji jest wyższa dla młodych firm VC.
- Josh Lerner (1994.), „The Syndication of Venture Capital Investments,” Financial Management, Vol. 23, nr 3, Jesień, S. 16-27. Lerner (1994) stwierdził, że doświadczone firmy VC przede wszystkim współinwestują z innymi firmami VC o podobnym poziomie doświadczenia w pierwszej rundzie inwestycji. W późniejszych rundach, utworzone VCs syndykat inwestycji zarówno do swoich rówieśników, jak i do mniej doświadczonych dostawców kapitału.
- Jim Collins, How the mighty fall, New York: Harper Collins, 2009.