w tym klipie z naszego DVD „Bridge For Bristol”, emerytowany Mistrz mostu David Anderson wyjaśnia, jak Brunel i jego zespół zdołali przekroczyć wąwóz, 75 metrów nad wodą.
aby rozpocząć budowę przeprawy przez rzekę Avon, Liny konopne zostały zdjęte z boku wąwozu, przez rzekę łodzią i wciągnięte na drugą stronę. Liny te były używane do przeciągania sześciu kabli przez wąwóz, które były deski w poprzek i związane żelaznymi obręczami, tworząc chodnik.
dodano jeszcze dwa kable do wykonania poręczy – a na wysokości głowy był jeszcze jeden kabel, wzdłuż którego biegł „podróżnik”, lekka rama na kołach, która przenosiła każde ogniwo łańcucha na środek.
jako chodnik most druciany pełnił funkcję postoju, na którym spoczywał łańcuch wraz z dodawaniem nowych ogniw. Tymczasowy most został zakotwiczony linami do skał poniżej, aby zapewnić stabilność przy wiatrach.
kiedy pierwszy łańcuch został ukończony, drugi został zbudowany na górze, a następnie trzeci. Z łańcuchami kompletne pionowe pręty zawieszenia były mocowane do łańcuchów za pomocą śrub, które łączyły łańcuchy ze sobą.
na całej długości mostu biegną dwa ogromne dźwigary, widoczne dla nas dzisiaj jako podział między chodnikiem a drogą. Do przesuwania 5-metrowych odcinków dźwigarów w miejscu, w którym można je było przymocować do drążków podwieszanych, wykorzystano dwa dźwigi (po jednym z każdej strony).
dźwigary poprzeczne pod spodem tworzyły sztywną konstrukcję. Podłoga jezdni została następnie ułożona przy użyciu podkładów z drewna sosnowego Baltic.