Kolarstwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020 – indywidualny wyścig szosowy mężczyzn

bieg indywidualny mężczyzn na Igrzyskach XXXII Olimpiady
Kolarstwo Olimpijskie
miejsca	Musashinonomori Park Fuji Speedway 234 km)
Data	24 lipca 2021
uczestnicy	128 z 57 krajów
czas wygrania	6: 05:26
Medaliści
Ryszard Carapaz Ekwador Wout van Aert Belgia Tadej Pogačar Słowenia
← 2016 2024 →

męskie Indywidualne zawody szosowe na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020 odbyły się 24 lipca 2021 roku na torze rozpoczynającym się w Musashinonomori Park w Tokio, a kończącym na torze Fuji Speedway w prefekturze Shizuoka. W zawodach wzięło udział 128 kolarzy z 57 krajów, z czego 85 ukończyło trasę.

wyścig wygrał Richard Carapaz z Ekwadoru. Carapaz wraz z Brandonem McNulty ’ m ze Stanów Zjednoczonych zaatakowali z 25 kilometrów i natychmiast zbudowali lukę nad grupą pościgową. Obaj zawodnicy pracowali razem, dopóki Carapaz nie zrzucił McNulty ’ ego z 5,8 kilometra. Carapaz powstrzymał grupę pościgową, aby wygrać wyścig o ponad minutę. Srebrny i brązowy medal zdobyli odpowiednio Wout van Aert z Belgii i Tadej Pogačar ze Słowenii. Obaj zawodnicy należeli do 11-osobowej grupy pościgowej, która jechała w pościgu za Carapazem i McNulty. Ośmiu z jedenastu zawodników rywalizowało w sprincie o srebrny medal, a van Aert wyprzedził Pogačara na drugim miejscu.

Tło

był to dwudziesty pierwszy występ imprezy, który początkowo odbył się w 1896 roku, a następnie na każdych letnich igrzyskach olimpijskich od 1936 roku. Zastąpiła indywidualną jazdę na czas, która odbywała się w latach 1912-1932; jazdę na czas wprowadzono ponownie w 1996 roku wraz z wyścigami szosowymi. Burkina Faso I Panama zadebiutowały w indywidualnym wyścigu szosowym mężczyzn.

Kwalifikacje

Narodowy Komitet Olimpijski (NOC) może zgłosić do pięciu zakwalifikowanych kolarzy w indywidualnym wyścigu szosowym mężczyzn. Wszystkie miejsca kwotowe są przypisane do NOC, który może wybrać rowerzystów, którzy startują. Do wyścigu dostępnych było 130 miejsc, które zostały przydzielone w wieloetapowym procesie:

1. 122 miejsca zostały przydzielone w rankingu UCI world przez kraje. Ranking ten obejmował rozgrywki Elite i U-23 mężczyzn w sezonie 2019 (od 22 października 2018 do 22 października 2019). Sześć najlepszych krajów otrzymało maksymalnie pięć miejsc: Belgię, Włochy, Holandię, Francję, Kolumbię i Hiszpanię. Narody w rankingu od 7 do 13 każdy otrzymał cztery miejsca kontyngentu, od 14 do 21 każdy otrzymał trzy miejsca kontyngentu, od 22 do 32 każdy otrzymał dwa miejsca kontyngentu, a od 33 do 50 każdy otrzymał jedno miejsce kontyngentu.
2. specjalna zasada dawała szansę osobom, które znalazły się w pierwszej 200, ale których naród nie był w pierwszej 50, na zdobycie miejsc (co zastąpiłoby kraje o najniższym rankingu), ale nie było kwalifikujących się osób.
3. kolejne sześć miejsc przydzielono w ramach mistrzostw Afryki, Azji i Ameryki 2019; na każdych mistrzostwach, wśród narodów, które jeszcze nie zakwalifikowały się, dwa narody z najwyżej sklasyfikowanym kolarzem szosowym zdobywały miejsca. Były to Burkina Faso I Namibia W Afryce, Chińskie Tajpej i Uzbekistan W Azji oraz Peru i Panama W obu Amerykach.
4. ostatnie dwa miejsca były zarezerwowane dla kraju przyjmującego; jeśli kraj przyjmujący zdobył już jedno lub dwa miejsca, zostałby ponownie przydzielony przez ranking UCI world. W tym przypadku Japonia zdobyła jedno miejsce w kwalifikacjach standardowych, w związku z czym otrzymała tylko jedno z miejsc gospodarzy, a drugie zostało ponownie przydzielone do 51.miejsca w rankingu Hongkongu. Ponieważ przydział ten został ukończony do 22 października 2019 r., pandemia COVID-19 nie miała na niego wpływu.
5. na krótko przed igrzyskami Szwecja wycofała swojego sportowca, którego zastąpił Josip Rumac z 52.miejsca w klasyfikacji Chorwackiej.
6. 18 lipca Daniel Martínez z Kolumbii nie mógł udać się do Tokio po pozytywnym wyniku testu na obecność COVID-19. 23 lipca Rohan Dennis z Australii postanowił zrezygnować z wyścigu szosowego, by skupić się na indywidualnej jeździe na czas. Zawodnicy ci zostali usunięci z listy startowej i nie zostali zastąpieni.

ostatecznie zarówno Simon Geschke z Niemiec, jak i Michal Schlegel z Czech nie wystartowali w wyścigu po pozytywnym wyniku testu na obecność COVID-19 dzień przed wyścigiem.

format i przebieg Konkursu

Góra Fuji z Fuji Speedway

wyścig szosowy był masowym startem, jednodniowym rajdem szosowym. W sierpniu 2018 roku zostały ujawnione kursy dla mężczyzn i kobiet w wyścigach szosowych. Wyścig mężczyzn rozpoczął się na Musashinonomori Park w Chōfu, w zachodnim Tokio, o godzinie 11:00 czasu japońskiego (UTC+9), a zakończył na torze Fuji Speedway circuit w prefekturze Shizuoka. Wyścig liczył 234 kilometry (145 mil) i 4865 metrów (15961 stóp).

pierwsza część wyścigu mężczyzn i kobiet była identyczna. Trasa najpierw przebiegała przez głównie płaskie przedmieścia Tokijskiego obszaru metropolitalnego. Po 40 kilometrach zawodnicy stopniowo wspinali się na stopę wspinaczki na Doushi Road, 5,9-kilometrową wspinaczkę ze średnim nachyleniem 5,7%. Wspinaczka zakończyła się po 80 kilometrach (50 mil) wyścigów na wysokości 1121 metrów (3678 stóp) nad poziomem morza. Po dotarciu do jeziora Yamanakako w Yamanashi i przekroczeniu Przełęczy Kagosaka zawodnicy zmierzyli się z 15-kilometrowym zjazdem i stąd trasy były różne dla mężczyzn i kobiet.

po zejściu, wyścig mężczyzn skierował się na niższe stoki góry Fuji, najwyższej góry Japonii, gdzie udali się na 14,3-kilometrową wspinaczkę na Fuji Sanroku ze średnim nachyleniem wynoszącym sześć procent. Na wysokości 1451 metrów (4760 stóp) zawodnicy pokonali 15,5-kilometrowe zejście do Gotemby. Następnie zawodnicy skierowali się w stronę odcinka Fuji Speedway, gdzie dwukrotnie przekroczyli linię mety, zanim dotarli do podnóża przełęczy Mikuni. Skok wynosił 6,5 kilometra (4.0 mi) długi ze średnim gradientem 10,6% i obejmował odcinki osiągające 20%. Miała to być decydująca wspinaczka w wyścigu. Szczyt, na wysokości 1171 m n. p. m., miał około 33 km do pokonania. Po wznoszeniu, wyścig powrócił do jeziora Yamanakako i przełęczy Kagosaka przed ostatnim zjazdem i krótkim pagórkowatym odcinkiem w kierunku mety na torze Fuji Speedway.

lista startowa

:

rowerzyści
5	Belgia – Hiszpania – Francja – Włochy – Holandia
4	Kolumbia – Dania – Wielka Brytania – Niemcy – Norwegia – Słowenia – Szwajcaria
3	Australia – Austria – Kanada – Czechy – Irlandia – Kazachstan – Polska – ROC – RPA
2	12 narody
1	24 narody

przegląd wyścigów

każdy rowerzysta musi podpisać przed startem

zaraz po starcie

gdy tylko wyścig się rozpoczął, grupa ośmiu zawodników oderwała się od peletonu. W skład grupy weszli Nicholas Dlamini (RPA), Michael Kukrle (Czechy), Juraj Sagan (Słowacja), Polychronis Tzortzakis (Grecja), Eduard-Michael Grosu (Rumunia), Orluis Aular (Wenezuela), Paul Daumont (Burkina Faso) i Elchin Asadov (Azerbejdżan). Break osiągnął maksymalną przewagę około 19 minut przed rozpoczęciem pościgu przez peleton, a w pościgu prowadzili broniący tytułu mistrz olimpijski Greg Van Avermaet (Belgia) i Jan Tratnik (Słowenia). Na odcinku stopniowego podjazdu przed podjazdem do Doushi Road Tristan De Lange (Namibia) zaatakował z peletonu, ale ostatecznie został złapany. Do pokonania zostało około 150 kilometrów, w wyniku czego w peletonie doszło do katastrofy, w której pokonali Brytyjczyków Geraint Thomas i Tao Geoghegan Hart, a także Giulio Ciccone (Włochy) i Gregor mühlberger (Austria). Wszystkim jeźdźcom udało się w końcu wrócić na peleton. Po pierwszym podjeździe break został zredukowany do pięciu zawodników – Aular, Dlamini, Tzortzakis, Kukrle i Sagan. Grupa prowadziła peleton o około 16 minut.

gdy wyścig dotarł do stóp Fuji Sanroku, Van Avermaet i Tratnik nadal prowadzili pościg, ponieważ przerwa rozpoczęła wspinaczkę z przewagą około 13 i pół minuty. Patrick Bevin (Nowa Zelandia) udał się na front, aby pomóc w pościgu, a prowadzenie breaka stopniowo zmniejszało się, gdy wspinaczka trwała dalej, a Van Avermaet zaczął spadać wraz z kilkoma innymi jeźdźcami. W pobliżu szczytu Ciccone objął prowadzenie z przodu peletonu, aby ustawić szybsze tempo. Wśród wybitnych kolarzy, którzy walczą na wspinaczce, jest Hiszpański Duet Omar Fraile i Alejandro Valverde. Przerwę osiągnął na szczycie Fuji Sanroku z przewagą prawie sześciu minut. Tratnik szybko wrócił na przód peletonu, aby stopniowo zjednać sobie przewagę nad rywalami, a break dotarł do Fuji Speedway z przewagą około czterech minut. Na początku wyścigu kilku zawodników zaczęło rezygnować z wyścigu, przede wszystkim Thomas, Van Avermaet i Fraile.

po pierwszym przejeździe przez linię mety, ataki zapaliły peleton, gdy odjechali Damiano Caruso (Włochy), Wilco Kelderman (Holandia) i Mauri Vansevenant (Belgia). Po złapaniu trzech zawodników Remco Evenepoel (Belgia) rozpoczął kolejny atak i sprowadził ze sobą Vincenzo Nibali (Włochy) i Eddiego Dunbara (Irlandia). Tymczasem z przodu przerwa zaczęła się rozbijać, ponieważ Sagan i Dlamini nie mogli kontynuować szybkiego tempa i peleton zbliżył się do nich. Trio Evenepoel, Nibali i Dunbar zostało wkrótce przywrócone. Gdy wyścig po raz drugi dotarł do Fuji Speedway, resztki oryginalnej przerwy zostały w końcu złapane, a peleton ustawił się na decydującą wspinaczkę wyścigu, Przełęcz Mikuni.

gdy peleton dotarł do podnóża przełęczy Mikuni, Włochy stacjonowały na froncie, zanim Tiesj Benoot (Belgia) zaczął wyznaczać gwałtowne tempo. Po zakończeniu pracy Benoota, jego rodak Vansevenant nadal wyznaczał szybkie tempo, ponieważ peleton nadal się rozrzedzał. Tadej Pogačar (Słowenia) z około 37,4 km do przejechania przyspieszył w pozycji siedzącej. Brandon McNulty (Stany Zjednoczone) i Michael Woods (Kanada) podążali za jego ruchem, podczas gdy Wout van Aert (Belgia) przewodził grupie chase. Trio prowadziło około 20 sekund, zanim jeźdźcy zaczęli mostować z przodu. W pobliżu szczytu Grupa frontowa borykała się ze współpracą, ponieważ grupa, w tym van Aert, zdołała przedostać się na drugą stronę. Gdy grupa wróciła do jeziora Yamanakako i przełęczy Kagosaka, kilku jeźdźców zaatakowało od frontu. Bauke Mollema (Holandia) i Jakob Fuglsang (Dania) próbowali zainicjować kilka ataków, ale ruchy zostały przywrócone.

z 25 kilometrami do przejechania, Brandon McNulty przyspieszył z przodu, a Richard Carapaz (Ekwador) odpowiedział na ruch. Duet zaczął zwiększać swoją przewagę, ponieważ grupa chase cierpiała z powodu braku współpracy, a van Aert prowadził większość pościgu. Przewaga duetu osiągnęła ponad 40 sekund, zanim van Aert wyprodukował piekielne przyspieszenie na krótkim wzniesieniu z około 12 kilometrów (7,5 mil) do przejechania. Prowadzenie szybko spadło do 13 sekund i pozostało 7 kilometrów. Po 5,8 kilometrach Carapaz zrzucił McNulty ’ ego z przodu. Po tym, jak McNulty został złapany przez grupę pościgową, zawodnicy kontynuowali atak, co pozwoliło Carapazowi ponownie zwiększyć prowadzenie. Karapaz nie został złapany, ponieważ zdobył złoty medal, drugi w historii jego kraj. Ze zdobytym złotem grupa pościgowa przygotowała się do sprintu po srebrne i brązowe medale, czego efektem był ośmiokrotny wyścig o metę w metrze finałowym wyścigu, który zainicjował Adam Yates (Wielka Brytania). Van Aert i Pogačar zwyciężyli w sprincie, zdobywając odpowiednio srebro i brąz. Różnica między drugim a dziewiątym miejscem była w ciągu jednej sekundy.

Wyniki

Wyniki

Ranga	#	Rowerzysta	Kraj	Czas
	60	Ryszard Carapaz		6:05:26
	4	Wout van Aert	Belgia	6:06:33	+ 1:07
	6	Tadej Pogačar	Słowenia	6:06:33	+ 1:07
4	32	Bauke Mollema	Holandia	6:06:33	+ 1:07
5	79	Michael Woods	Kanada	6:06:33	+ 1:07
6	87	Brandon McNulty	Stany Zjednoczone	6:06:33	+ 1:07
7	13	David Gaudu	Francja	6:06:33	+ 1:07
8	38	Rigoberto Urán	Kolumbia	6:06:33	+ 1:07
9	23	Adam Yates	Wielka Brytania	6:06:33	+ 1:07
10	50	Maximilian Schachmann	Niemcy	6:06:47	+ 1:21
11	70	Michał Kwiatkowski	Poland	6:07:01	+ 1:35
12	44	Jakob Fuglsang	Denmark	6:08:09	+ 2:43
13	55	João Almeida	Portugalia	6:09:04	+ 3:38
14	24	Alberto Bettiol	Italy	6:09:04	+ 3:38
15	33	Dylan van Baarle	Holandia	6:09:04	+ 3:38
16	58	Dan Martin	Irlandia	6:09:04	+ 3:38
17	22	Simon Yates	Wielka Brytania	6:09:04	+ 3:38
18	83	Patryk Konrad	Austria	6:09:04	+ 3:38
19	71	Rafał Majka	Polska	6:09:06	+ 3:40
20	27	Gianni Moscon	Włochy	6:09:08	+ 3:42
21	91	Aleksiej Łuczenko	Kazachstan	6:11:46	+ 6:20
22	99	Toms Skujiņš	Łotwa	6:11:46	+ 6:20
23	17	Gorka Izagirre	Hiszpania	6:11:46	+ 6:20
24	25	Damiano Caruso	Włochy	6:11:46	+ 6:20
25	51	Marc Hirschi	Szwajcaria	6:11:46	+ 6:20
26	72	George Bennett	Nowa Zelandia	6:11:46	+ 6:20
27	14	Guillaume Martin	Francja	6:11:46	+ 6:20
28	8	Primož Roglič	Słowenia	6:11:46	+ 6:20
29	48	Emanuel Buchmann	Niemcy	6:11:46	+ 6:20
30	85	Hermann Pernsteiner	Austria	6:13:17	+ 7:51
31	54	Michael Schär	Szwajcaria	6:13:17	+ 7:51
32	62	Pavel Sivakov	ROC	6:13:17	+ 7:51
33	98	Krist Neilands	Łotwa	6:15:38	+ 10:12
34	66	Markus Hoelgaard	Norwegia	6:15:38	+ 10:12
35	111	Yukiya Arashiro	Japonia	6:15:38	+ 10:12
36	80	Michael Kukrle	Czechy	6:15:38	+ 10:12
37	100	Kevin Geniets		6:15:38	+ 10:12
38	12	Kenny Elissonde	Francja	6:15:38	+ 10:12
39	110	Eder Frayre	Meksyk	6:15:38	+ 10:12
40	52	Stefan Küng	Szwajcaria	6:15:38	+ 10:12
41	56	Nelson Oliveira	Portugalia	6:15:38	+ 10:12
42	19	Alejandro Valverde	Hiszpania	6:15:38	+ 10:12
43	7	Jan Polanc		6:15:38	+ 10:12
44	29	Tom Dumoulin	Holandia	6:15:38	+ 10:12
45	34	Esteban Chaves		6:15:38	+ 10:12
46	94	Tanel Kangert		6:15:38	+ 10:12
47	61	Jhonatan Нарваес	Ekwador	6:15:38	+ 10:12
48	42	Richie Porte	Australia	6:15:38	+ 10:12
49	3	Remco Evenepoel	Belgium	6:15:38	+ 10:12
50	96	Amanuel Ghebreigzabhier	Erytrea	6:15:38	+ 10:12
51	31	Wilco Kelderman	Holandia	6:15:38	+ 10:12
52	74	Stefan de Bod	RPA	6:16:53	+ 11:27
53	28	Vincenzo Nibali	Włochy	6:16:53	+ 11:27
54	47	Nikias Arndt	Niemcy	6:16:53	+ 11:27
55	97	Merhawi Kudus	Erytrea	6:16:53	+ 11:27
56	93	Anatolij Budyak	Ukraine	6:16:53	+ 11:27
57	11	Benoît Cosnefroy	France	6:16:53	+ 11:27
58	2	Tiesj Benoot	Belgium	6:16:53	+ 11:27
59	63	Aleksandr Własow		6:16:53	+ 11:27
60	26	Giulio Ciccone	Włochy	6:16:53	+ 11:27
61	65	Tobias Foss	Norwegia	6:16:53	+ 11:27
62	16	Jesús Herrada	Hiszpania	6:16:53	+ 11:27
63	108	Полихронис Цорзакис	Grecja	6:21:46	+ 16:20
64	124	Мураджан Халмуратов	Uzbekistan	6:21:46	+ 16:20
65	77	Guillaume Буавен	Kanada	6:21:46	+ 16:20
66	102	Aleksander Рябушенко	Białoruś	6:21:46	+ 16:20
67	9	Jan Tratnik	Słowenia	6:21:46	+ 16:20
68	126	Andrey Amador	Kostaryka	6:21:46	+ 16:20
69	37	Nairo Quintana	Kolumbia	6:21:46	+ 16:20
70	84	Gregor Mühlberger	Austria	6:21:46	+ 16:20
71	41	Lucas Hamilton	Australia	6:21:46	+ 16:20
72	40	Luke Durbridge	Australia	6:21:46	+ 16:20
73	101	Michel Ries	Luksemburg	6:21:46	+ 16:20
74	53	Gino Mäder	Szwajcaria	6:21:46	+ 16:20
75	59	Nicolas Roche	Irlandia	6:21:46	+ 16:20
76	57	Eddie Dunbar	Irlandia	6:21:46	+ 16:20
77	5	Mauri Vansevenant	Belgia	6:21:46	+ 16:20
78	45	Michael Valgren	Dania	6:21:46	+ 16:20
79	18	Ion Izagirre	Hiszpania	6:21:46	+ 16:20
80	86	Lawson Craddock	Stany Zjednoczone	6:21:46	+ 16:20
81	35	Sergio Higuita		6:21:46	+ 16:20
82	67	Tobias Halland Johannessen	Norwegia	6:25:12	+ 19:46
83	68	Andreas Leknessund	Norwegia	6:25:12	+ 19:46
84	112	Nariyuki Masuda	Japonia	6:25:16	+ 19:50
85	78	Hugo Houle	Kanada	6:25:16	+ 19:50
—	123	Eduardo Sepulveda	Argentyna	DNF
	92	Vadim Pronskiy	Kazakhstan
	107	Attila Valter	Hungary
	76	Ryan Gibbons	South Africa
	75	Nicholas Dlamini	South Africa
	116	Orluis Aular	Wenezuela
	10	Remy Каванья	Francja
	88	Juraj Sagan	Słowacja
	21	Герейнт Thomas	Wielka Brytania
	69	Maciej Bodnar	Polska
	64	Ильнур Закарин	ROC
	95	Пеэтер Пруус	Estonia
	82	Zdenek Штыбар	Czechy
	119	Josip Rumac	Chorwacja
	46	Christopher Juul-Jensen	Dania
	113	Manuel Rodas	Gwatemala
	15	Omar Fraile	Hiszpania
	1	Greg Van Avermaet	Belgia
	109	Christofer Jurado
	89	Lukáš Kubiš	Słowacja
	103	Azzedine Lagab
	105	Eduard-Michael Grosu	Rumunia
	120	Paul Daumont
	43	Kasper Asgreen
	129	Feng Chun-kai	Chińskie Tajpej
	20	Tao Geoghegan Hart	Wielka Brytania
	125	Mohcine El Kouraji	Maroko
	90	Dmitrij Груздев	Z Kazachstanu
	73	Patrick Bevin	Nowa Zelandia
	122	Said Сафарзаде	Iran
	30	Zobacz Komunikat O Błędzie Na Dole Tej Strony, Aby Uzyskać Więcej Informacji
	130	Herbata Хиу Fung	Hong Kong
	128	Rainer Nawarra	Peru
	104	Hamza Мансаури	Algieria
	106	Evaldas Šiškevičius	Litwa
	114	Moise Mugisha
	115	Tristan De Lange
	117	Onur Balkan	Turcja
	118	Ahmet Örken	Turcja
	121	Wang Ruidong	Chiny
	127	Elchin Asadov	Azerbejdżan
—	49	Simon Geschke	Niemcy	DNS
	81	Michal Schlegel	Czechy