dzisiejszy artykuł jest przyniesiony do ciebie przez Emmę z bezcennego
czy miałeś kiedyś jeden z tych tanich pierścieni nastroju, gdy byłeś młodszy? Dla tych z Was, którzy nie pamiętali lub nie pamiętali, pierścienie nastroju rzekomo zmieniają kolor w zależności od nastroju. W rzeczywistości zmieniają kolor z powodu temperatury, a temperatura ciała może, ale nie musi, zmieniać się wraz z nastrojem. Magia zniknęła teraz, gdy wiemy, że pierścienie nastroju nie są specjalnymi czytelnikami umysłu.
chociaż nastrój może nie determinować koloru, kolor z pewnością może dyktować uczucie.
już w XV wieku artyści używali specyficznych pigmentów do przekazywania i wywoływania emocji. Jednak wszechstronne zrozumienie teorii koloru (zasady stosowania koloru w sztuce) zostało wprowadzone dopiero w XVIII wieku, kiedy Isaac Newton opracował koło kolorów.
teraz efekty koloru rozszerzyły się ze sztuki, aby pojawić się w prawie wszystkich aspektach życia konsumenta. Firmy wybierają odcienie, które symbolizują ich markę, aby lepiej komunikować się z obecnymi i potencjalnymi klientami. Inne instytucje, takie jak uniwersytety, również używają kolorów do identyfikacji.
przegląd psychologii koloru
psychologia koloru jest zdefiniowana jako „badanie odcieni jako wyznacznik ludzkiego zachowania.”Oznacza to, że zarówno artyści, jak i specjaliści od marketingu mogą analizować, jak różne kolory sprawiają, że czujemy się i reagujemy. Niektóre skojarzenia kolorów są tak potężne, że mogą stymulować działanie lub zachowanie oprócz uczucia.
na przykład, jeśli nie lubisz pikantnych potraw, prawdopodobnie nie kupisz sosu spaghetti z czerwoną etykietą. Tak, sos jest już czerwony, ale czerwona Etykieta sprawia wrażenie, że jest to pikantna wersja sosu. Możesz zdecydować się na trzymanie się zaufanej marki (niebieski) lub takiej, która przypomina ci szczęśliwe czasy z rodziną (żółty).
w odniesieniu do sztuki, kolory są używane do przedstawienia emocji artysty. Ponadto artysta może celowo użyć kolorów, aby wywołać pewne emocje u publiczności. Prawdopodobnie jednym z najbardziej godnych uwagi przykładów jest okres niebieski i róża Pabla Picassa.
w latach 1901-1904 Picasso był w „niebieskim okresie”, w którym malował prawie wyłącznie obrazy monochromatyczne. Używał różnych odcieni niebieskiego, aby przedstawić ponure i przygnębiające sceny. Następnie w latach 1904-1906 hiszpański malarz był w tym, co uważamy za jego „okres róży.”Wprowadził wesołe odcienie czerwieni, w tym pomarańczy i różu, jako bezpośredni kontrast z chłodnymi kolorami z poprzedniego okresu.
możesz zobaczyć, jak znaczenie koloru odegrało znaczącą rolę w jego pracach. Przełożył swoje uczucia na obraz, który widz mógł następnie rozpakować. Publiczność miała okazję zajrzeć w umysł Picassa. Co więcej, widz może mieć inną interpretację obrazu, która odnosi się do jego własnej kultury i doświadczeń życiowych. Ważne jest, aby pamiętać, że kolory i wzornictwo mogą oznaczać coś innego dla każdej osoby, która je widzi.
przewijaj, aby dowiedzieć się o różnych skojarzeniach kolorów w kulturach zachodnich. I cieszyć się infografiki poniżej, że po raz pierwszy pojawił się na bezcenne, aby zobaczyć naukę o kolorze, jak wyjaśniono przez sztukę.
Niebieski
niebieski jest widoczny w różnych odcieniach w przyrodzie, w szczególności na niebie i zbiornikach wodnych. Ze względu na połączenie ze spokojnymi scenami przyrody, niebieski często kojarzy się ze spokojem i zadowoleniem. Odcienie niebieskiego uosabiają również wiarygodność, wyjaśniając, dlaczego jest ona widoczna w bankach i departamentach policji. W niektórych sytuacjach, zwłaszcza w sztuce, nudny i ciemny blues może symbolizować smutek.
Zielony
zielony jest jeszcze bardziej związany z naturą niż niebieski. Jak bujne rośliny i drzewa kwitną odzwierciedlają wiele odcieni zieleni. Podobnie większość kultur ogólnie postrzega zieleń jako reprezentującą młodość i zdrowie. W Ameryce zielony jest również skorelowany z dobrobytem ze względu na zieloną walutę.
Fioletowy
purpura od dawna kojarzy się z rodziną królewską. Jest to trudny kolor do wyprodukowania, więc historycznie tylko bogaci mogli sobie pozwolić na fioletowe przedmioty. W dzisiejszych czasach fioletowy jest postrzegany jako przykład kreatywności i spokoju.
Czerwony
nic dziwnego, że jasna, ścierna czerwień może wyrażać gniew i tumult. Jednak czerwony oznacza coś więcej niż tylko frustrację czy chaos. Przekazuje pasję, w tym miłość. Czerwony jest używany przez wiele marek niekoniecznie ze względu na uczucia, które wywołuje, ale dlatego, że jest bardzo łatwy do zauważenia przez ludzkie oko.
pomarańczowy
pomarańczowy, podobnie jak czerwony, jest bardzo widoczny i często stosowany w brandingu, szczególnie dla drużyn sportowych. Jasne pomarańcze są energiczne i wesołe, podczas gdy jaśniejsze odcienie mogą być postrzegane jako kojące i orzeźwiające, takie jak zachody słońca i pomarańczowy sorbet.
Żółty
w kulturach zachodnich żółty jest najczęściej identyfikowany jako wesoły i ciepły. Jednak gdy jest używany zbyt surowo lub w niewłaściwym kontekście, może wywoływać frustrację i dyskomfort. Ciekawostką na temat żółtego jest to, że jest on związany ze stymulacją apetytu, dlatego wiele produktów spożywczych i restauracji używa żółtego w swoim brandingu.
Czarny
chociaż czerń jest często związana z ciemnością i złem w kulturze popularnej, ma głębsze znaczenie. W społeczeństwach zachodnich czarny posiada również znaczną wagę wizualną, która oznacza władzę i autorytet. Dlatego marki takie jak Apple i Nike używają czerni jako głównego koloru.
Biały
biały jest interesujący, ponieważ ma prawie przeciwne konotacje w kulturach zachodnich i wschodnich. Na Zachodzie biel jest postrzegana jako czysta, elegancka i czysta. Wręcz przeciwnie, biały jest związany ze śmiercią na Wschodzie. W niektórych przypadkach, takich jak Więzienie, sterylność bieli może być wykorzystana do wywołania deprywacji sensorycznej.
najważniejsze wiadomości
jak widać, za pomocą kolorów widać wiele emocji. Co więcej, może być kilka uczuć wywołanych po prostu przez zmianę odcienia jednego koloru. Na przykład czerń może ilustrować surowe zło lub moc, ale szarość (mieszanka czerni i bieli) jest postrzegana jako tępa i nieokreślona — stąd termin „szara strefa.”