Akt I Paryż
Violetta, kurtyzana o uznanym pożądaniu, organizuje wystawne przyjęcie z paryskimi dżentelmenami z wyższych sfer i innymi kurtyzanami, ufundowane przez jej podziwiającego patrona, Barona Douphola. W szampanie poznaje dżentelmena z klasy średniej, Alfredo Germonta, który jest w niej zakochany od ponad roku-od kiedy, jak się dowiadujemy, zaczęła się jej choroba. Alfredo jest zmuszony wznieść toast, w którym dołącza do niego Violetta, wzywając wszystkich do cieszenia się ulotnymi przyjemnościami życia. Gdy goście udają się do innych pokoi, Violetta nagle zaczyna chorować. Zostawiony sam na sam z Violettą, Alfredo protestuje przeciwko jego miłości, którą początkowo zniechęca, ale potem akceptuje w nagłym odwróceniu. Gdy świta, panowie muszą wszyscy iść do domu, a Violetta zostaje sama, by zastanowić się nad ideą prawdziwej miłości do siebie. Zamiast tego postanawia zanurzyć się na oślep w wirze pustych przyjemności, które składają się na jej istnienie.
Przerwa 25 minut
Akt II
scena 1 dom na wsi, trzy miesiące później
Violetta i Alfredo mieszkają razem w idyllicznej wsi. Kiedy Alfredo dowiaduje się od swojej służącej Anniny, że Violetta sprzedała swoje dobra, aby utrzymać ich życie, wraca do miasta, aby zebrać niezbędne fundusze. Pod jego nieobecność Violetta otrzymuje niespodziewaną wizytę od Ojca Alfredo. Błaga ją, aby zakończyła ich związek, w przeciwnym razie małżeństwo jego córki w szanowaną rodzinę będzie zagrożone. Po bezlitosnym załamaniu jej charakteru Violetta zgadza się poświęcić swoją miłość-mimo to łamie jej wolę życia. Germont odchodzi, a Violetta pisze pożegnalny list do Alfredo: wróci do miasta i będzie patronką Douphola. Alfredo wraca, a Violetta organizuje mu wręczenie listu po jej odejściu. Gdy go czyta, odmawia pocieszenia ojca, który obserwował go z bliska, i pędzi z powrotem do miasta, aby się pomścić.
scena 2 Paryż, tej samej nocy
trwa Impreza, ożywiona masą Cyganów i torreadorów. Alfredo pojawia się sam i widzi Violettę na ramieniu Douphola. Obaj grają agresywną rundę kart, którą wygrywa Alfredo. Kiedy ma okazję, Violetta rozmawia z Alfredo na osobności i błaga go, aby odszedł i uniknął śmiertelnej walki z Doupholem; naciskany przez Alfredo, dotrzymuje obietnicy złożonej ojcu Alfredo i mówi Alfredo, że kocha Douphola. W furii, Alfredo wzywa gości, aby byli świadkami spłaty swoich długów, gdy rzuca na nią wygraną. Germont wkracza na czas, by być świadkiem wybuchu syna i zawstydza go. Alfredo musi opuścić imprezę-i Violetta.
Przerwa 20 minut
akt III sypialnia Violetty, kilka miesięcy później
lekarz mówi Anninie, że jej kochanka wkrótce umrze. Violetta instruuje Anninę, aby dała biednym te małe pieniądze, które zostawili, i ponownie czyta list od Germont, w którym mówi jej, że Alfredo wie o jej poświęceniu i wraca, aby błagać ją o przebaczenie. Uważa, że jest już za późno na spotkanie z Alfredo. Żegna się ze wszystkimi nadziejami i modli się o uwolnienie od tego cierpienia. Dźwięki karnawału na ulicy wywołują fałszywe nadzieje na powrót Alfredo. Następnie, ku jej zdziwieniu, Alfredo powraca, aby przytulić ukochaną. Germont przybywa, aby dać swoje błogosławieństwo, pełen wyrzutów sumienia z powodu bólu, który spowodował. Ale jest już za późno.