Stomy Wound Management prezentuje tę rozszerzoną wersję Nutrition 411, aby pomóc czytelnikom rozwiązać problemy związane z odżywianiem transkulturowym. Jesteśmy wdzięczni autorom za ich aktualne spostrzeżenia.
według danych US Census Bureau, w lipcu 2006 około jeden na trzech mieszkańców USA (około 100 milionów ludzi) był mniejszością. Latynosi są największą mniejszością (44,3 mln, 14,8% populacji), a następnie czarni Amerykanie (40.2 mln lub około 13,5% populacji) i Azjatów (14,9 mln).1 Statystyka spisu powszechnego zakłada, że różnorodność rasowa i etniczna będzie nadal rosła w połowie wieku. Przewiduje się, że do 2050 r.populacja mniejszości osiągnie około 235,7 mln, czyli 54% populacji USA.2 oczekuje się, że populacja Latynosów potroi się, a populacja Azji wzrośnie ponad dwukrotnie. Przewiduje się, że liczba Indian amerykańskich i rdzennych mieszkańców Alaski wzrośnie z 4,9 mln do 8,6 mln (lub z 1.6% do 2% całej populacji), a liczba rdzennych Hawajczyków i innych wysp Pacyfiku ma wzrosnąć ponad dwukrotnie, z 1,1 mln do 2,6 mln.
ogromne różnice w języku, kulturze, wierzeniach religijnych, edukacji, zwyczajach żywieniowych i statusie społeczno-ekonomicznym istnieją w każdej grupie mniejszościowej. Pacjenci z różnych środowisk kulturowych i religijnych często przynieść własne zestawy przekonań i praktyk, które mogą mieć wpływ na leczenie, w tym gojenie ran. Pracownicy służby zdrowia nie mogą zakładać, że każda grupa, starannie skategoryzowana przez US Census Bureau, jest niejednorodna. Jednak podstawowe zrozumienie norm religijnych i kulturowych, które odnoszą się do nawyków żywieniowych, może pomóc zarejestrowanym dietetykom (RDs) i innym członkom zespołu opieki zdrowotnej. Celem planu opieki żywieniowej dla pacjentów z ranami jest zaspokojenie potrzeb żywieniowych w kontekście zwyczajowych nawyków żywieniowych.
ten artykuł dotyczy nawyków żywieniowych największych grup etnicznych, rasowych i religijnych naszego narodu i omawia, w jaki sposób te diety wpływają na spożycie składników odżywczych, ponieważ odnoszą się do gojenia się ran. Ogólne wytyczne dotyczące składników odżywczych dla gojenia się ran przedstawiono w tabeli 1. Indywidualne plany leczenia, w tym decyzje dotyczące suplementacji witaminami i minerałami, muszą dostosować te wytyczne do potrzeb i warunków medycznych każdego konkretnego pacjenta. 
Hiszpańskie wzorce żywności
US Census Bureau definiuje profil latynoamerykański/Latynoski jako Kubańczyków, Meksykanów, Portorykańczyków oraz Ameryki Południowej i Środkowej. Ludność meksykańsko-Amerykańska stanowi większość ludności latynoskiej. Typowa meksykańska dieta jest bogata w złożone węglowodany w postaci kukurydzy, produktów kukurydzianych, fasoli i ryżu. Wystarczającą ilość białka, aby zaspokoić większość potrzeb, zapewniają jaja, ryby, fasola oraz większość rodzajów mięsa i drobiu.3 Meksykańskie diety często są bogate w tłuszcz, ponieważ wiele produktów jest smażonych w głębokim tłuszczu. Składniki odżywcze najprawdopodobniej brakuje wapnia, żelaza, witaminy A, folacyny i witaminy C, 3, z których wiele są niezbędne do gojenia się ran.
jeśli zapotrzebowanie na składniki odżywcze jest zwiększone z powodu ran, dieta z mięsem, drobiem, fasolą i niskotłuszczowym serem może dostarczyć dodatkowego białka. Liberalne stosowanie pomidorów i owoców, powszechnych składników meksykańskiej żywności, może zwiększyć spożycie witaminy C. Lekarze powinni również zachęcać do diety, która obejmuje ciemnozielone warzywa liściaste i głęboko żółte, nawet jeśli część populacji Latynosów nie jest zaznajomiona z tymi pokarmami.
Azjatyckie wzorce żywności
klasyfikacja US Census Bureau of Asians obejmuje osoby z wielu różnych krajów, w tym Wietnamu, Chin, Indii, Pakistanu i Japonii. Ich odpowiednie kultury mają zróżnicowane nawyki żywieniowe. Jednak skład posiłków i techniki gotowania są podobne we wszystkich regionach Azji. Przygotowanie obejmuje smażenie, grillowanie, gotowanie i gotowanie na parze. Te techniki szybkiego gotowania mogą zapobiegać utracie składników odżywczych. Innym wspólnym elementem jest to, że produkty mleczne są rzadko używane.4 większość kultur azjatyckich otrzymuje białko z ryb, wieprzowiny i drobiu, które może zapewnić odpowiednie ilości, jeśli spożycie pokarmu jest wystarczające. Głównym podstawą wszystkich diet w tej kulturze jest ryż, w tym produkty wykonane z mąki ryżowej, która dostarcza energii (kalorii) do gojenia się ran. Warzywa i owoce również stanowią dużą część diety dla wielu Azjatów.
tradycyjna chińska dieta uzyskuje ponad 80% kalorii z ziaren, roślin strączkowych i warzyw oraz 20% z białka zwierzęcego, owoców i tłuszczów.5 większość Azjatów nie toleruje laktozy i pozyskuje wapń z tofu lub spożywając małe ryby z kośćmi. Ponieważ populacja ta zazwyczaj nie pije mleka, kremowe Medyczne suplementy diety czasami nie są łatwo akceptowane. Większość komercyjnych suplementów diety zalecanych do gojenia się ran nie zawiera laktozy. Ważne jest, aby poinformować osobę z nietolerancją laktozy, że suplementy te są odpowiednie i bezpieczne do ich stosowania.
Azjatyccy Indianie i Pakistańczycy, sklasyfikowani jako część populacji azjatyckiej przez US Census Bureau, używają roślin strączkowych bardziej niż inne kultury Azjatyckie. Dieta wegetariańska lub wegańska jest powszechna dla wielu z tego regionu. Dobrze zaplanowana dieta wegańska może zaspokoić potrzeby żywieniowe pacjentów. Jednak weganom, którzy nie spożywają szerokiej gamy źródeł białka, może brakować niektórych niezbędnych aminokwasów, szczególnie jeśli ich zapotrzebowanie na białko jest zwiększone z powodu ran. Jeśli nie jest możliwe zaspokojenie potrzeb białkowych przy zwyczajowej diecie lub spożyciu posiłku, może być konieczne uzupełnienie białka. Wybór suplementów białkowych dla wegan czasami jest skomplikowany, ponieważ wielu używa produktów zwierzęcych jako swojej bazy.
dieta bogata w ryż, warzywa i ryby wspólna dla ludności chińskiej, filipińskiej, azjatyckiej, laotańskiej i wietnamskiej może powodować niedobór żelaza lub cynku, co może wpływać na gojenie się ran. Badania laboratoryjne mogą potwierdzić podejrzenie niedokrwistości z niedoboru żelaza, które można skorygować, jeśli to konieczne, w celu poprawy procesu gojenia się ran. Suplementacja cynku u pacjentów z ranami jest kontrowersyjna. Jednak w przypadku podejrzenia lub potwierdzenia niedoboru, badanie suplementu cynku o niskiej dawce lub multiwitaminy z cynkiem może poprawić gojenie się ran.6
afroamerykańskie wzorce żywności
wielu Afroamerykanów jest kilka pokoleń usuniętych ze swojej pierwotnej ojczyzny. Dowody sugerują, że dzisiejsza typowa afroamerykańska dieta ma wpływ na styl życia dziadków lub pradziadków, którzy mieszkali na południu USA.7 tradycyjna afroamerykańska dieta obejmuje zielenie collard, rośliny strączkowe, fasolę, ryż, ziemniaki i inne ciemnozielone i żółte warzywa. Ta dieta jest bogata w witaminę A, żelazo i błonnik. Rośliny strączkowe, fasola, chude mięso, ryby i drób zwykle zapewniają odpowiednie białko do gojenia się ran.
w tej kulturze jedzenie często jest smażone i/lub zawiera dodatek bogatych sosów i sosów, które mogą zwiększyć zawartość tłuszczu i kalorii w posiłkach. Wielu Afroamerykanów nie toleruje laktozy i w rezultacie może nie spożywać dużo mleka lub sera. Podobnie jak inne populacje nietolerujące laktozy, jeśli potrzebne są dodatkowe białka lub kalorie, czasami wskazany jest suplement bez laktozy lub suplement na bazie soku.
Tabela 2 podsumowuje ogólną charakterystykę tych trzech głównych grup etnicznych. 
problemy zdrowotne mniejszości,które wpływają na gojenie się ran
według danych z 2007 r.z Behavioral Risk Factor Surveillance System (BRFSS), 8 wskaźnik otyłości w USA wynosił 25,6% w 2007 r. Otyłość jest głównym czynnikiem ryzyka cukrzycy. Niektóre grupy etniczne, zwłaszcza Meksykanie i Afroamerykanie, mają wyższy wskaźnik otyłości i cukrzycy niż inne grupy ludności.9,10 statystyki wskazują Hiszpanie są dwa razy bardziej narażone na cukrzycę niż nie-Hiszpanie.10 dorosłych Afroamerykanów jest 1,9 razy bardziej narażonych na cukrzycę niż nie-hiszpańscy biali dorośli.9
zarówno cukrzyca, jak i otyłość mogą mieć szkodliwy wpływ na gojenie się ran. Niekontrolowana cukrzyca może prowadzić do niedożywienia komórkowego i ostatecznie opóźnionego gojenia się ran. Gdy osoba ma nadwagę, zmiana pozycji i obracanie się w celu złagodzenia presji na wyeksponowanie kości jest trudniejsze. Konsekwencją dodatkowego ciężaru jest większy nacisk na punkty nacisku, prawdopodobnie przyczyniając się do rozwoju wrzodów ciśnieniowych i/lub utrudniając gojenie. Leczenie zarówno cukrzycy, jak i otyłości prawdopodobnie mieści się w normach kulturowych pacjenta. Jednak poważne ograniczenie kalorii nie jest zalecane, gdy pacjent ma gojącą się ranę.
religijne praktyki żywieniowe
przekonania religijne wpływają na system wartości, tradycje i praktyki żywieniowe człowieka, co z kolei może wpływać na wybór żywności. Poziom zaangażowania danej osoby w swoją religię może mieć wpływ na to, czy przyjmuje ona praktyki żywieniowe tej religii. Zrozumienie różnych przekonań religijnych, ponieważ odnoszą się one do diety może pomóc praktykom sformułować zalecenia dotyczące gojenia się ran.
Hinduizm. Hinduizm, najstarsza kontynuująca religia na świecie, jest powszechna wśród osób pochodzenia indyjskiego. Hindusi szanują całe życie, zarówno ludzkie, jak i zwierzęce. W religii tej mięso i jaja nie są spożywane, ponieważ reprezentują one życie, ani też kurczaki i świnie, ponieważ zwierzęta te są uważane za padlinożerców.11 większość Hindusów to wegetarianie, ale niektórzy jedzą ryby, a inni mogą spożywać produkty mleczne. Ponieważ białko jest kluczowym składnikiem gojenia się ran, dostarczanie odpowiedniego białka czasami jest trudne. Niedokrwistość z niedoboru żelaza i niedobór cynku również są możliwe problemy.
Buddyzm. Osoby z Azji Południowo-Wschodniej, w tym Wietnam, Kambodża, Laos, Tybet, Chiny, Japonia i Tajlandia, powszechnie praktykują Buddyzm. Niektórzy buddyści powstrzymują się od jedzenia mięsa i ryb, ale nie jest to zabronione.12 ryż jest podstawą dla większości buddystów, a umiarkowane jedzenie (Nie je zbyt dużo podczas posiłków) jest powszechną praktyką. Zaspokojenie potrzeb kalorycznych i białkowych może być trudne dla osób przyzwyczajonych do umiarkowanego jedzenia. Buddyjscy pacjenci z ranami potrzebują zachęty do spożywania pokarmów o dużej zawartości kalorii, takich jak przedmioty wzbogacone kaloriami i białkiem kilka razy dziennie.
Judaizm ma swoje korzenie w starożytnych Hebrajczyków. Żydowskie prawa żywieniowe to biblijne rozporządzenia, które zawierają zasady dotyczące żywności, głównie dotyczące selekcji, uboju i przygotowania mięsa.5 koszerne produkty spożywcze, które są rytualnie przygotowywane i dopuszczone do spożycia, są oznaczone odpowiednim znakiem, takim jak K lub U. 13 niektóre suplementy białkowe i kaloryczne są zatwierdzone do celów koszernych, a także są oznaczone symbolami K lub U na etykiecie. Najbardziej pobożni członkowie wiary żydowskiej nie łączą mleka i mięsa w tym samym posiłku; tradycyjne ortodoksyjne żydowskie domy przechowują dwa zestawy naczyń, srebra i naczynia, jeden na mleko i jeden na mięso.5 zakładów opieki zdrowotnej z dużą klientelą prawosławną ma prawosławne kuchnie, w których używane są oddzielne naczynia i naczynia do mięsa i nabiału. Wielu Żydów, nawet tych Nie ściśle koszernych, przestrzega zasady przewidywania spożycia wszystkich zwierząt, które nie mają parzystych kopyt i nie żują ich cudów. Stąd większość Żydów nie spożywa wieprzowiny i produktów wieprzowych. Również wszelkie owoce morza, które nie mają płetw i łusek, są zabronione. Oznacza to, że skorupiaki, w tym homary, ostrygi, krewetki, małże i kraby, nie są odpowiednim wyborem dla tej grupy. Kontrowersyjną kwestią w judaizmie jest wartość inicjowania karmienia dojelitowego i pozajelitowego, a następnie kiedy przerwać karmienie. Osoby ortodoksyjne Zwykle nalegają, aby karmienie nie zakończyło się po ich rozpoczęciu.14
Islam. Islam (Muzułmanin) jest najmłodszą z głównych religii, ale szybko się rozwija. Muzułmanie powinni przestać jeść, gdy są jeszcze głodni i zawsze dzielić się jedzeniem.5 przepisy dietetyczne ustanowione przez Mahometa zabraniają spożywania świń i picia alkoholu. Saum, rytuał postu obserwowany podczas 30 dni Ramadanu, wymaga powstrzymania się od wszelkiego jedzenia od wschodu do zachodu Słońca.15 chorych jest zwolnionych z postu. Świętość życia jest ważna dla muzułmanów. Nie zaleca się jednak utrzymywania pacjenta w stanie terminalnym na sztucznym podtrzymywaniu życia przez dłuższy czas w stanie wegetatywnym; preferuje się Zaawansowane dyrektywy.16 muzułmanów wierzy, że choroba jest pokutą za grzech, ale zachęca się ich do szukania pomocy medycznej w razie potrzeby.
inne kwestie kulturowe
wiele kultur ma przekonania, które mogą wpływać na spożycie żywności. Na przykład medycyna chińska powołuje się na potrzebę równowagi między yin i yang oraz wśród pięciu elementów wody, ognia, ziemi, metalu i drewna. Żywność Yin jest gorąca, zawiera więcej kalorii i uważa się, że poprawia krążenie poprzez podniesienie metabolizmu; żywność yang jest chłodna i eliminuje toksyny poprzez obniżenie metabolizmu.4 idealna chińska dieta zawiera mieszankę obu rodzajów żywności, aby utrzymać ciało zrównoważone. Tradycyjnie, im mniej aktywna osoba, tym więcej jedzenia yin wymagane.
niektórzy Latynosi różnych kultur wierzą w” gorącą „i” zimną ” koncepcję żywności, ziół i chorób. W ramach tego przekonania dobry posiłek zapewnia równowagę gorących i zimnych potraw, a ci, którzy jedzą potrawy o niewłaściwej temperaturze, mogą zachorować.17″ gorących ” potraw to papryka chili, czosnek, cebula, większość ziaren, drogie kawałki mięsa, oleje i alkohol. „Zimne” potrawy to większość warzyw, owoców tropikalnych, produktów mlecznych i niedrogich kawałków mięsa.
oceniając osoby z kultury chińskiej lub Hiszpańskiej, proces oceny powinien obejmować pytania dotyczące ich przekonań w tego typu systemie. Jeśli to możliwe, pielęgnacja żywieniowa powinna obejmować dietę, która zawiera zasady yin / yang lub gorąco / zimno, jeśli jest to ważne dla pacjenta.
Pielęgnacja żywienia dla gojenia się ran
wszyscy pacjenci z ranami wymagają pełnego badania i oceny żywienia. RD powinien dokonać przeglądu dokumentacji medycznej i stworzyć plan leczenia. Ocena musi obejmować ocenę i przegląd danych antropometrycznych-tj. wzrost, historię masy ciała i wskaźnik masy ciała-a także testy biochemiczne, w szczególności te wskazujące na zapasy białka, zapasy żelaza i stan nawodnienia. Dokładna historia żywności i żywienia, która zawiera pytania dotyczące kulturowych i religijnych nawyków żywieniowych, dopełnia gromadzenie danych. Praktyk może okazać się pomocny w ocenie wpływu kultury na nawyki żywieniowe za pomocą pneumonicznego ABCDE18:
a: postawy klientów i rodzin w ich kulturze
B: Wierzenia-wierzenia i tradycje religijne
C: treść-historia osobista, w tym Ekonomia, emigracja i rola żywności w rodzinie
D: styl podejmowania decyzji w rodzinie i kulturze
E: środowisko-interpretatorzy kultury lub języka
styl wywiadów. Podczas rozmów z pacjentami i / lub rodzinami ważne jest, aby wziąć pod uwagę różnice w stylach komunikacji między kulturami amerykańskimi/zachodnimi i nie-zachodnimi. Na przykład kontakt wzrokowy jest ceniony przez Amerykanów rasy kaukaskiej, ale jest uważany za niegrzeczny dla wielu Azjatów i rdzennych Amerykanów. Powitanie po imieniu oznacza brak szacunku w niektórych kulturach. W tabeli 3 opisano niektóre parametry kulturowe, które mogą wpływać na interakcje z pacjentami z różnych kultur.
po zakończeniu oceny wartości odżywczej RD porównuje zapotrzebowanie na składniki odżywcze z dietą pacjenta. W zależności od potrzeb odżywczych i spożycia posiłku, dodatkowej żywności, suplementów witaminowych lub wysokokalorycznych, suplementy wysokobiałkowe są czasami zalecane w celu zwiększenia gojenia się ran. Monitorowanie i ocena procesu gojenia się ran może spowodować zmiany w interwencjach żywieniowych w czasie. Niezależnie od tego, czy pacjent mieszka w domu, czy w instytucji, klinicysta powinien dołożyć wszelkich starań, aby zaspokoić potrzeby pacjenta w kontekście jego przekonań kulturowych i religijnych. Jeśli potrzebne są suplementy, zapewnij produkty, które nie naruszają systemu przekonań pacjenta.
wprowadzenie go w życie
różnorodność kulturowa w Ameryce zmienia krajobraz opieki zdrowotnej i usług gastronomicznych. Od placówek opieki wspomaganej i długoterminowej wymaga się zapewnienia jak najbardziej domowego środowiska. W przypadku pacjentów w tych placówkach lekarze powinni zachęcać członków rodziny do sugerowania odpowiednich kulturowo pokarmów, które placówka może zapewnić. Placówka powinna również zachęcać członków rodziny do dostarczania znajomej żywności z domu, zwłaszcza jeśli spożycie posiłków przez pacjenta w placówce jest słabe. Znane pokarmy służą dwóm korzyściom-sprawiają, że otoczenie instytucjonalne jest bardziej domowe, a także może zachęcać do większego spożycia pokarmu. Placówka opiekuńcza i członkowie rodziny mogą pracować w tandemie, aby zmaksymalizować spożycie posiłków przez każdego pacjenta z ryzykiem żywieniowym z powodu ran, niezależnie od kultury i przekonań religijnych. Różne grupy współpracujące na rzecz poprawy stanu osób starszych i chorych są przykładem ideału tygla naszych przodków.
aby uzyskać więcej informacji odwiedź USDA Food and Nutrition Information Center. Cultural and ethnic food and nutrition education materials: a resource list for educators, January 2008. Dostępne pod adresem: www.nal.usda.gov/fnic/pubs/bibs/gen/ethnic.pdf [dostęp 15 marca 2009].
Coming next: Understanding the Protein Strawestibility Corrected Amino Acid Score (PDCAAS)
Nancy Collins, PhD, RD, LD / N, FAPWCA, jest założycielem i dyrektorem wykonawczym RD411.com oraz Wounds411.com. przez ostatnie 20 lat pełniła funkcję konsultanta w placówkach służby zdrowia oraz eksperta medyczno-prawnego w kancelariach prawnych zajmujących się sprawami z zakresu ochrony zdrowia. Liz Friedrich, MPH, RD, LDN, jest dietetykiem zarejestrowanym w Salisbury, NC, którego specjalnością jest opieka długoterminowa. Jest zastępcą dyrektora RD411.com i analityk dowodów w Bibliotece analizy dowodów Amerykańskiego Stowarzyszenia Dietetycznego. Mary Ellen Posthauer, RD, CD, LD, jest zarejestrowanym i licencjonowanym dietetykiem w Evansville, IN, którego specjalnością jest opieka długoterminowa. Korespondencję można przesyłać do Dr. Collinsa pod adresem [email protected].
ten artykuł nie był przedmiotem procesu peer-review leczenia ran stomijnych.