kiedy wyobrażamy sobie dietę Wikingów, prawdopodobnie myślimy o grupie wojowników smażących mięso, na które polowali, nad ogniem i jedzących je gołymi rękami podczas picia miodu pitnego.
podczas gdy Wikingowie jedli dużo mięsa i na pewno lubili pić, dieta Wikingów była bardziej wyrafinowana niż gotowanie przy ognisku. Było też zdrowiej. Nawet najbiedniejszy Wiking miał znacznie zdrowszą dietę niż przeciętny angielski chłop w średniowieczu.
więc co dokładnie jedli Wikingowie, aby zasilić swoje Wojownicze społeczeństwo?
kiedy Wikingowie jedli?
w diecie Wikingów zwyczajowo spożywano dwa posiłki dziennie. Ich dzienny posiłek, zwany dagmal, był w zasadzie śniadaniem i podawany około godziny po powstaniu.
wieczorny posiłek, zwany Nattmal, był podawany wczesnym wieczorem pod koniec dnia roboczego. Oba posiłki Wikingów byłyby obfite i prawdopodobnie zawierały mięso lub ryby, aby dać Wikingom energię potrzebną do ukończenia dnia pracy. Posiłki były zwykle spożywane z drewnianej miski za pomocą noża i łyżki.
ale Wikingowie wiedzieli również, jak jeść dla przyjemności, a uczty były cechą życia, regularnie wymienianą w sagach. Przez cały rok mieli kilka ważnych świąt, w tym Jol, Old Norse winter festival, Mabón, Autumn equinox i Ostara, spring equinox renewal festival. Nie byłoby również dożynki, i uczty na okazje takie jak narodziny i małżeństwa.
Święta mogły trwać kilka dni, np. Jol trwał od 20 do 31 grudnia. Na tych festiwalach wszyscy Wikingowie mogliby jeść bardziej zróżnicowaną gamę produktów niż normalnie. To uczyniłoby je nie tylko ważnymi wydarzeniami społecznymi,
mięso i ryby
jednym z głównych powodów, dla których dieta Wikingów jest uważana za całkiem zdrową, jest to, że prawie wszyscy w społeczeństwie Wikingów, od królów po najniższych chłopów, jedli mięso każdego dnia. Najczęstszym mięsem w diecie Wikingów byłaby wieprzowina, ponieważ świnie są łatwe do rozmnażania i szybko dojrzewają.
ale Wikingowie hodowali różne zwierzęta, z których mięso zdobiło ich stoły, w tym krowy, owce, kozy, kurczaki i kaczki. Zwierzęta na ogół poddawano ubojowi w listopadzie, a mięso konserwowano do spożycia w kolejnych miesiącach. Było tak, że zimą nie było potrzeby karmienia dużych stad.
Wikingowie hodowali również konie do mięsa, a także używali jako zwierzęta ciężarne. Doprowadziło to wikingów do konfliktu z Chrześcijańskimi przywódcami, ponieważ Doktryna kościoła zakazywała jedzenia końskiego mięsa.
oprócz hodowli zwierząt Wikingowie byli myśliwymi. Zabijali i jedli mięso z małych zwierząt, takich jak zające i wiewiórki, ale także większe zwierzęta, w tym renifery, łosie, a nawet niedźwiedzie.
to, na co dokładnie polowali, zależy od tego, gdzie w Skandynawii się znajdowali. Na przykład Wikingowie żyjący na Grenlandii polują i zjadają foki, Karibu, a nawet niedźwiedzie polarne.
naturalnie, jako ludzie żeglarzy, Wikingowie jedli dużo ryb. Jest to tradycja, która jest nadal widoczna we współczesnej skandynawskiej diecie, która obejmuje znaczną ilość ryb. Śledzie były obfite i podstawą diety wikingów, ale jedli również inne ryby, w tym łososia, pstrąga, węgorzy, skorupiaków i dorsza.
ryby były przygotowywane na różne sposoby: suszone, wędzone, solone, marynowane lub konserwowane w serwatce. Islandzkie danie znane jako hárkal, które polega na umożliwieniu rekinowi fermentacji pod ziemią przez kilka tygodni, jest prawdopodobnie reliktem praktyk Wikingów.
podczas gdy wikingowie z pewnością pieczeliby swoje mięso przy niektórych okazjach, takich jak święta, gotowanie było najczęstszym sposobem przygotowania Wikingów. Najczęstszym posiłkiem wikingów był gulasz, który zawierał różne mięsa i warzywa. Gulasz miał być utrzymywany w wrzeniu przez kilka dni, z nowym mięsem i produktami dodawanymi podczas spożywania. Stworzyłoby to gęsty i smaczny bulion, który był spożywany z chlebem.
najczęstszym chlebem spożywanym w ramach diety Wikingów był podstawowy chleb płaski, który byłby spożywany z większością posiłków Wikingów. Ale Wikingowie byli pomysłowi i mieli dostęp do zarówno dzikich drożdży, jak i środków rosnących wytwarzanych z produktów mlecznych. Używali tego do produkcji pieczywa na zakwasie.
chleb wytwarzano z różnych upraw, które uprawiali Wikingowie. Północne klimaty, w których żyli Wikingowie, są szczególnie dobre dla uprawy jęczmienia, żyta i owsa, które byłyby podstawowymi uprawami Wikingów. Plony wysiewano wiosną i zbierano późnym latem i jesienią.
wikingowie z pewnością poszukiwali również zboża, ponieważ wiadomo, że zrobili z kory koraliki-korę brzozową, która jest niezwykle pożywna po wysuszeniu i zmieleniu. Wykopaliska archeologiczne szamb wikińskich odkryły niestrawione nasiona z trujących chwastów, które prawdopodobnie przypadkowo trafiły do posiłków wikińskich.
mleczarnia
wielu Wikingów było rolnikami, a gospodarstwa Wikingów były na ogół małą sprawą, tylko wystarczająco duże, aby służyć rodzinie z niektórymi produktami dostępnymi do sprzedaży społeczności. Nie ma to jak megafarms, do których jesteśmy przyzwyczajeni dzisiaj.
większość rolników trzymałaby krowy, które były zabijane dla ich mięsa, ale były bardziej cenione za mleko. Wikingowie pili mleko, a także używali go do produkcji sera, twarogu i masła. W norweskiej wiosce Vik nadal produkują ser o nazwie Gamalost, przy użyciu metod, które są uważane za pochodzące z czasów Wikingów.
ostry, złocisto-brązowy ser o chrupiącej konsystencji i mocnym smaku, produkowany jest z czystego odtłuszczonego mleka krowiego. Zawiera 50% białka i tylko 1% tłuszczu. Wikingowie uważali również ser i afrodyzjak.
Wiking hodował kurczaki, znowu nie tylko dla mięsa, ale także dla jaj. Ale Wikingowie również poszukiwali jaj od dzikich zwierząt. Jaja mewy zebrane z kliftów uważano za przysmak.
owoce, warzywa i orzechy
jeśli chodzi o owoce, warzywa i orzechy, Wikingowie zjadliby szereg produktów hodowlanych i paszowych.
Wikingowie uprawiali kapustę, cebulę, czosnek, pory, rzep, fasolę i marchew. Jednak marchew nie była pomarańczowym warzywem, do którego jesteśmy przyzwyczajeni dzisiaj, ale fioletowym lub białym. Te wszystkie trafiłyby do gulaszu, który był podstawą wielu posiłków Wikingów.
Wikingowie są znani z sadów jabłkowych, ale także żerują na większości swoich owoców, w tym dzikich jabłek i różnych jagód, takich jak tarnina, jagody lingon, truskawki, borówki i maliny.
jagody są bogate w błonnik, witaminę C i mangan i odegrałyby ważną rolę w utrzymaniu zdrowych Wikingów. Orzechy laskowe były również obfite w regionie i były częścią diety Wikingów, dostarczając im witamin z grupy B, E i magnezu.
podczas gdy mężczyźni byliby odpowiedzialni za polowania, kobiety i dzieci zrobiłyby większość zbierania dzikich roślin, w tym ziół. Oprócz jagód zbierali pokrzywy, rzeżuchy, kolendrę, kminek, musztardę i dziki chrzan. To poleganie na żerowaniu oznacza, że większość diety Wikingów byłaby sezonowa.
drugą główną przyprawą, której używali Wikingowie, był miód, który wydaje się być jedynym słodzikiem, do którego Wikingowie mieli dostęp. Wikingowie prawdopodobnie trzymali ule, przynajmniej na południowych obszarach Skandynawii. Nordycka pszczoła, znana również jako brązowa pszczoła, która pochodzi z tego regionu, nie jest agresywna i bardzo mało prawdopodobne jest rojenie. Miód byłby sprzedawany, używany do gotowania i oczywiście do wyrobu miodu pitnego.
podobnie jak Wikingowie handlowali miodem, nabywali przez handel inne egzotyczne potrawy, w szczególności przyprawy. Potrawy te były prawdopodobnie zarezerwowane głównie dla zamożnych i na święta.
napoje
reputacja Wikingów za wchłanianie dużych ilości alkoholu wydaje się być dobrze zarobiona. Oni naprawdę pili piwo na co dzień. W rzeczywistości piwo zostało zabrane przez wikingów na ich statkach, ponieważ proces fermentacji i warzenia oznaczał, że pozostawało świeże dłużej niż woda. Ten rodzaj piwa miałby stosunkowo niską zawartość alkoholu
miód pitny i importowane wina byłyby zarezerwowane na święta i specjalne okazje. Miód pitny wytwarzano lokalnie przez fermentację miodu z wodą, a czasami dodawano inne składniki, takie jak owoce, przyprawy, ziarna i chmiel. Może wahać się w zawartości alkoholu od 3.5% ABV do 20% ABV, w zależności od sposobu jego przygotowania.
Wikingowie byli świadomi niebezpieczeństwa nadmiernego picia. Wiersz Viking Havamál ostrzega przed niebezpieczeństwami, jakie niesie ze sobą pijaństwo:
picie piwa mniej dobre niż mówią ludziom: im więcej piją, tym mniej mogą myśleć i czuwać nad swoim rozumem.