istnieje przekonanie, że Kambodża jest pełna sierot czekających w sierocińcach na rodzinę. Centra mieszkalne dla dzieci, z których wiele nazywa się sierocińcami, są rzeczywiście liczne w Kambodży. W 2010 roku było 269″ sierocińców ” 21 prowadzonych przez rząd i 248 prywatnych.
na początku lat 80.po latach wojny Kambodża była pełna przesiedlonych dzieci i sierot, które potrzebowały miejsca pobytu; jednak nie jest to już prawdą. Według szacunków w Kambodży jest 553 000 sierot, a liczba dzieci mieszkających w sierocińcach jest dość mała, w 2010 roku w placówkach mieszkało 11 945 dzieci poniżej 18 roku życia. Ponadto tylko 26% z 11 945 w ośrodkach to sieroty. Faktem jest, że mniej niż 1% kambodżańskich sierot mieszka w sierocińcach. W zdecydowanej większości przypadków na całym świecie dzieci, które tracą rodziców, są pod opieką ich dalszej rodziny lub Społeczności; powyższe dane potwierdzają, że tak jest również w Kambodży.
jednak mit utrzymuje się, że „sierocińce” są rozwiązaniem i jedynym rozwiązaniem dla biednych kambodżańskich dzieci. Sierocińce cieszą się ogromnym wsparciem, a liczba prywatnych ośrodków gwałtownie wzrosła ze 132 w 2005 r.do 248 w 2010 r. Organizacje takie jak UNICEF, Save the Children I Friends International twierdzą, że poprzez wspieranie rosnącej liczby prywatnych ośrodków opieki w popularnych miejscowościach turystycznych, takich jak Siem Reap, goście z dobrymi intencjami nieświadomie promują i utrwalają niepotrzebny rozpad biednych rodzin w błędnym przekonaniu, że pomagają. Jednocześnie praktyka ta odwraca fundusze i uwagę od bardziej odpowiednich (i opłacalnych) rozwiązań opartych na wsparciu społeczności. Bardzo wrażliwe dzieci są usuwane ze swoich rodzin i społeczności (czasami są przenoszone do różnych prowincji), tracąc w ten sposób naturalną pierwszą linię obrony. Najbardziej zagrożone są rodziny poniżej lub poniżej granicy ubóstwa, zwłaszcza matki, które samotnie wychowują dzieci.
wyniki ponad 60-letnich badań naukowych na całym świecie potwierdzają, że usunięcie dzieci z ich rodzin i społeczności oraz umieszczenie ich w instytucjach, nawet w ośrodkach o wysokim poziomie zasobów i wiedzy na temat opieki nad dziećmi, stwarza poważne problemy i powinno być rozważane tylko wtedy, gdy nie ma innych opcji. Bardzo często dzieci wykazują masowe i nieodpowiednie wymagania dotyczące uczucia i są niezwykle przyjazne wobec innych, w tym obcych. To, co wydaje się „tak piękne” obcokrajowcom, którzy są witani w sierocińcach przez dzieci trzymające ich za ręce i przytulające, jest w rzeczywistości oznaką ich cierpienia. (Friends International-mity i realia o sierocińcach w Kambodży)
:
wiele ośrodków prowadzi politykę otwartych drzwi dla odwiedzających i wolontariuszy w celu zebrania większych funduszy, przy niewielkim poszanowaniu bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia dzieci
niektóre ośrodki są prowadzone głównie w celu zapewnienia dochodów założycielom i ich rodzinom;
niezależnie od motywacji, Wiele osób prowadzi „sierocińce”, które mają niewielkie lub żadne umiejętności i doświadczenie w prowadzeniu czegoś tak złożonego, jak rezydencyjna instytucja opieki nad dziećmi; wielu nigdy nie zarządzało żadnymi rodzajami przedsiębiorstw i ma ograniczoną wiedzę lub zainteresowanie prowadzeniem „domów dziecka”.:
- podstawowe planowanie i administracja, w tym przejrzyste zarządzanie finansami
- kryteria i procedury oceny przyjęcia dzieci do ośrodka
- utrzymywanie więzi z rodzinami lub reintegracja dzieci z ich rodzinami lub społecznościami
- procedury ochrony dzieci dla personelu, wolontariuszy, odwiedzających, innych dzieci i wizyt domowych
- rekrutacja personelu, szkolenie, mentoring i dyscyplina
- rozwój dziecka, w tym monitorowanie rozwoju edukacji
Opieka duszpasterska, w tym żywienie, zdrowie i bezpieczeństwo, higiena, Podstawowa Opieka zdrowotna i pierwsza pomoc
rodziny wrażliwe są zachęcane do wysyłania swoich dzieci wierząc, że będą miały lepszą opiekę niż w domu
co bardziej niepokojące, taka postawa przenika do świadomości ubogich rodzin, które obecnie często aktywnie szukają miejsc dla swoich dzieci w takich ośrodkach w dwojakim przekonaniu, że ich dzieciom będzie lepiej i że nie ma alternatywnych rozwiązań
dodawany do tej mieszanki jest ciągłym strumieniem dobrych intencji, ale źle poinformowani wolontariusze i goście, z których wielu nie ma doświadczenia lub umiejętności w zakresie zapewnienia odpowiedniej opieki duszpasterskiej dla dzieci zinstytucjonalizowanych, z niewielką lub żadną wiedzą na temat kraju, kultury i ogólnej sytuacji, którą wspierają.
powyższe nie ma na celu bagatelizowania bardzo realnych potrzeb wielu kambodżańskich dzieci i ich rodzin, które żyją w skrajnym ubóstwie, a w niektórych przypadkach z pewnością istnieje zapotrzebowanie na centra mieszkalne. Jednak wiele domów dziecka nie zapewnia pomocy, która jest naprawdę potrzebna, a wiele z nich pogarsza problemy dzieci.
jaka jest alternatywa?
redukcja ubóstwa jest kluczem do rozwiązania podstawowej przyczyny problemu; im biedniejsza rodzina, tym bardziej prawdopodobne jest, że zdesperowane matki wysyłają swoje dzieci do ośrodków mieszkalnych. Podczas gdy większość ośrodków mieszkalnych ma swój przykład: (dziecko, które teraz ma dobrą pracę, studiuje za granicą lub ma hojnego sponsora dla swojej rodziny), są to niewielki procent całości. Pomimo ich retoryki o przełamaniu cyklu ubóstwa, wielu robi niewiele lub nic w tym względzie, ponieważ mają małe zainteresowanie i doświadczenie w rozwijaniu umiejętności życiowych dla dzieci pod ich opieką.
natomiast holistyczne programy rozwoju społeczności są pozytywnie zaprojektowane, aby utrzymać rodziny razem i zapewnić szeroki zakres usług:
- co najważniejsze, większość oferuje szkolenia zawodowe mające na celu generowanie dochodów; niektóre inicjatywy, takie jak wspólnotowe Ośrodki mikrofinansowe
dzięki wsparciu w swoich społecznościach dzieci i ich rodziny mogą zachować lub odzyskać godność, poprawić pewność siebie oraz zachować i docenić swoją tożsamość kulturową. Ponadto:
- matki i dzieci nie są rozdzielone;
- dzieci unikają problemów z instytucjonalizacją i mają większe szanse na zdrową dorosłość, mniejsze szanse na zaangażowanie się w przestępczość, i nie mają problemów z ponownym przystosowaniem się do życia społecznego i trudem znalezienia swojego miejsca w społeczeństwie
- istnieje mniejsze ryzyko handlu ludźmi, wyzysku finansowego i wykorzystywania dzieci (fizycznego, psychicznego, seksualnego).)
poprzez zwiększenie wsparcie ze strony turystów dla takich programów poprzez podnoszenie świadomości na temat ich istnienia i skuteczności, ConCERT pomaga im rozwijać i rozszerzać usługi, aby umożliwić większej liczbie rodzin przebywanie razem, a większej liczbie osób podnoszenie kwalifikacji i zwiększanie możliwości zatrudnienia.