Silnik Ford 385

Ford 385 V8

przegląd

Producent

Ford Motor Company

produkcja

1968-1998

układ

Konfiguracja

Wolnossący duży blok V8

przemieszczenie

370 cu in (6,1 L)
429 cu in (7,0 L)
460 cu in (7,5 L)

średnica cylindra

4,360 cala (110,7 mm)

skok tłoka

3.59 Po (91,2 mm)
3,85 po (97,8 mm)

Zawór

OHV 2 zawory na cylinder

Współczynnik sprężania

8.0:1, 8.5:1, 11.0:1, 11.3:1

spalanie

Układ paliwowy

Gaźnik

rodzaj paliwa

Benzyna

Układ chłodzenia

chłodzony wodą

Moc Wyjściowa

Moc wyjściowa

375 km (380 PS; 280 KW)
217 km (220 PS; 162 KW)

moc właściwa

53,3 km (39.7 kW) na litr
28,8 km (21,5 kW) na litr

moment obrotowy wyjściowy

500 lb⋅ft (678 N m m)
365 lb⋅ft (495 N m m)

Chronologia

poprzednik

Ford Fe / FT V8
Ford Mel V8 (Lincoln)
Ford Super duty truck engine (ciężkie ciężarówki)

następca

Ford 5.0 L/5.8 L V8 (samochody)
Ford Triton V10 (Samochody ciężarowe)

rodzina silników Ford 385 (również o nazwie kodowej „Lima”) – seria silników big block V8 zaprojektowana przez Ford Motor Company. Produkowane od 1968 do 1998 roku silniki Lima całkowicie zastąpiły silnik MEL, wraz z wieloma silnikami z rodziny silników Fe o średnim bloku; w zastosowaniach ciężarowych silniki zastąpiły znacznie większą rodzinę Super Duty.

silniki Lima były używane w wielu zastosowaniach w Ameryce Północnej. W samochodach silniki były używane przez wszystkie trzy dywizje Forda w samochodach pełnowymiarowych, półproduktach, osobowych samochodach luksusowych i samochodach muscle. W samochodach ciężarowych rodzina silników była używana w pełnowymiarowych ciężarówkach i furgonetkach, a także średnich i ciężkich ciężarówkach.

produkowany w Limie w stanie Ohio (Lima Engine), rodzina silników była ostatnim wielkim blokiem V8 zaprojektowanym i produkowanym przez Forda w XX wieku. Po 1978 roku silniki zostały wycofane z produkcji samochodów marki Ford, ponieważ ich pełnowymiarowe samochody uległy redukcji (po raz ostatni użyto silników w 1976 roku). Po przejściu na samochody ciężarowe silniki Lima zostały połączone z wieloma silnikami wysokoprężnymi.

w 1997 roku Ford wprowadził napowietrzną krzywkę Triton V10, która zastąpiła rodzinę silników Lima V8 po roku modelowym 1998; kolejnym napowietrznym wielkoobrotowym V8 produkowanym przez Forda jest 7.3L „Godzilla” V8 wprowadzony na rok 2020.

wersje

rodzina silników 385/Lima wywodzi swoją nazwę od 3,85-calowego (98 mm) skoku wału korbowego 460-calowego V8. Silnik produkowany był w wersjach o pojemności 370 (6,1 L), 429 (7,0 L) i 460 cali sześciennych (7,5 L). Aby zmniejszyć masę w stosunku do swoich poprzedników, silniki 385 wykorzystywały metody odlewania cienkościennego i blok bez listwy.

370

najmniejszy silnik z rodziny silników 385, 370 został wprowadzony w 1977 roku, zastępując 361 cu W (5,9 L) 360 Truck (FT) V8. Dzieląc swoje 3.59-calowy Skok z 429, 370 został zaprojektowany z zmniejszonym otworem 4,05 cala (wspólny z poprzednikiem i 390 V8). W 1979 roku silnik został przemianowany na silnik V8 o pojemności 6,1 L.

po 1991 roku produkcja 370 została przerwana, a 460 zastąpił go we wszystkich zastosowaniach ciężarówek.

:

• Ford Średniej klasy F-Series (1977-1991)
  • Ford F600 / F700
  • Ford B-Series (1977-1991)
• Ford C-Series (1979-1990)
  • Ford C600-C800
• Ford L-Series „Louisville Line” (1977-c.1991)
  • Ford L600-L800

429

opracowany w celu zastąpienia największego z serii V8 FE, 429 zastąpił 390, 427 i 428 V8. wprowadzony w 1968 Ford Thunderbird, silnik widział zastosowanie w całej linii Ford i Mercury pełnowymiarowych i pośrednich produktów. Zastąpiony przez 460 W samochodach Ford i Lincoln-Mercury, był dostępny w średnich ciężarówkach Ford dopiero po roku modelowym 1973.

silnik został przywrócony jako metryczny o pojemności 7.0 L” Lima ” V8 w 1979 roku. Początkowo zastępując 401 Super Duty V8, 7.0 L zastąpił Silniki 477 i 534 Super Duty w 1982 roku. Po 1991 roku 429 stał się jedynym silnikiem benzynowym oferowanym w samochodach dostawczych Ford; 460/7, 5 L był używany w samochodach ciężarowych o ładowności 1½-tonowej.

dzieląc 4,36-calowy otwór z 460, 429 został zaprojektowany z krótszym skokiem 3,59 cala.

:

• Ford Thunderbird (1968-1973)
• Ford Mustang (1969-1971)
  • Ford Mustang Boss 429 (1969-1970)
• Ford / Mercury full-size (1969-1973)
• Ford / Mercury intermediate (1969-1973)
• Mercury Cougar (1971)
• Ford medium-duty F-Series (1977-1991)
  • Ford F600/F700/F800
  • Ford seria b(1977-1991)
• Ford C-Series (1979-1990)
  • Ford C900
• Ford serii L „Louisville Line” (1977-ok.
  • Ford L900

460

silnik o największej pojemności 385, 460 został opracowany jako następca 462 MEL V8 i 390 FE/FT V8. Wprowadzony w Continental Mark III w 1968 roku, 460 był początkowo wyłącznie dla Lincolna (i Mark III); w 1972 roku silnik został wprowadzony dla Mercury i został dodany do Forda (i półproduktów) w 1973 roku. W tym samym roku silnik został dodany do lekkich samochodów ciężarowych Ford (pickupy serii F). Gdy Ford zaczął reagować na implementację CAFE, 460 (początkowo Standardowy w Lincolnach i najwyższej klasy Mercurys) został wprowadzony do oferty, skutecznie zastąpiony przez 400 V8 (seria 335). Rok 1978 był ostatnim rokiem 460 w pełnowymiarowych samochodach Ford i Lincoln-Mercury, co zbiegło się z ich redukcją. W latach 1980-1982 model 460 był dostępny wyłącznie w modelu Econoline 350, ponieważ 400 V8 stał się największym silnikiem dla samochodów ciężarowych serii F; w 1983 roku model 460 powrócił do serii F (zastępując Model 400).

w latach 1968-1971 460 oceniano na 365 km brutto. W 1972 roku silnik uległ znacznemu zmniejszeniu. Wraz ze spadkiem współczynnika kompresji (do 8,5:1) i modyfikacją rozrządu, na moc silnika wpłynęło przede wszystkim przyjęcie mocy netto SAE jako standardu w Ameryce Północnej (biorąc pod uwagę straty mocy spowodowane akcesoriami silnika i układem wydechowym). Początkowo zredukowany do 212 km, model 460 zmieniał swoją moc niemal co roku (w celu poprawy zużycia paliwa i emisji spalin), spadając aż do 197 km w 1977 roku. Po wznowieniu w 1983 roku, 460 otrzymał wtrysk paliwa w 1988; moc skoczyła do 235hp@4100rpm i 395ftlbs@2200rpm. 460 (7,5 L) działał w zasadzie bez zmian aż do 1994 roku, kiedy jakiś niewielki ECU i poprawianie współczynnika kompresji wycisnęły z niego kolejne 10hp i 15ftlbs, przynosząc moc wyjściową do 245hp@4100rpm i 410ftlbs@2200rpm przez ostatnie 3 lata jego życia. Model 460 został zastąpiony przez 6,8 L V10 po 97 roku modelowym (z wyjątkiem 97 vanów E250/E350, które rozpoczęły użytkowanie V10 w 97).

dzieląc 4,36-calowy otwór z 429, 460 został zaprojektowany z 3,85-calowym skokiem.

:

• Ford Thunderbird (1972-1976)
• Mercury Cougar (1974-1976)
• Ford/Mercury full-size (1972-1978)
• Ford/Mercury intermediate (1973-1976)
• Ford F-Series (1973-1997)
• Ford E-Series (1975-1996)

dzięki dopasowaniu do wersji podwozia z kabiną serii F i konfiguracji cutaway cab serii E, Model 460 znalazł wiele zastosowań komercyjnych;inne zastosowania obejmują pojazdy rekreacyjne / kampery i autobusy. Jako silnik skrzyniowy, 460 był produkowany przez Ford Motorsports do 1997 roku.

514

Ford SVO

wysokowydajne warianty

zastępując rodzinę silników FE, Ford opracował wiele wysokowydajnych wersji rodziny silników 385 w latach 1969-1971, wszystkie oparte na modelu 429.

429 Cobra Jet (429cj) był wyposażony w Gaźnik Rochester Quadrajet 715 cu ft/min (20,2 m3/min), większy wałek rozrządu; specjalny zestaw głowic cylindrów (DOOE-R) 73.5 cm3, komora spalania i konfiguracja zaworu kanałowego, z płytami prowadzącymi popychacza (DIOE-6465-AA) zawory wlotowe wynosiły 2,24, a zawory wydechowe 1,74, z nieregulowanymi podnośnikami hydraulicznymi. Pozwoliło to uzyskać stopień sprężania 11,3:1, zwiększając moc do 370 km. Silnik był wyposażony w czerpak maski lub bez, dopasowany do stosunku 3,25: 1 do tylnej osi. 429 CJ-Ram wyposażony w silnik pneumatyczny otrzymał oś tylną 3,50: 1. W 1971 roku w silniku CJ zastosowano również czterosuwowy blok główny DOVE-A.

429 Super Cobra Jet (429SCJ) był wyposażony w Gaźnik Holley 780 cu ft/min (22 m3/min) VAC-drugi Kwadratowy Gaźnik 4-bbl, większy mechaniczny wałek rozrządu i czterosuwowy blok główny. Kute tłoki, pojedynczy zawór nadmiarowy. Kute pręty i pręgowane testowane żeliwny wał korbowy. Moc silnika została zwiększona do 375 KM i 450 Nm momentu obrotowego, dopasowanego do stosunku osi tylnej 3,91:1 lub 4,30:1.

silniki Police Interceptor

do użytku policyjnego Ford opracował Police Interceptor w wersjach 429 i 460. W zależności od mocy znamionowej systemów (brutto vs. net) i tuning emisji, moc silnika wahała się od 210 do 375 km. Silnik Ford 460 stał się V8 o najwyższej pojemności, jaki kiedykolwiek był używany przez agencje policyjne, a następnie Pontiac 455 Police Enforcer, Chevrolet 454 Police Appreender i Chrysler / Dodge 440 Police Pursuit V8s.

429 Police Interceptor z 1971 roku był dostrojony podobnie do 429 Cobra Jet, z stopniem sprężania 11,3:1; z odlewanymi tłokami z pojedynczym zaworem, silnik był oceniany na 370 km (brutto). 460 For Ford.

w latach 1973-1978 Ford oferował dwie wersje silnika policyjnego 460. Mniej wydajny Krążownik policyjny 460 i bardziej wydajny myśliwiec policyjny 460. Podstawowy 460 PC, oznaczony kodem silnika ” a „oznacza podstawowy samochód osobowy 460,” C ” oznacza 460 Pi Interceptor. w zainstalowanym numerze identyfikacyjnym pojazdu (VIN) i naklejce spec pokrywy zaworów silnika zalecano do użytku w mieście i na przedmieściach, podczas gdy 460 PI, oznaczony kodem silnika „C” w VIN i na naklejce spec, został zbudowany do zastosowań high speed highway patrol i interstate. Oba były powszechnie mylone ze sobą, kod” a ” 460 był podstawowym, ulicznym/produkcyjnym silnikiem tłokowym z dodatkowymi śrubami chłodzącymi i nieelektryczną pompą paliwa. Mocniejszy ” C ” code 460 Police Interceptor wyposażony był w wyższy wałek rozrządu i lepiej płynące głowice (D2OE-AB) lub (D3OE-AA, AB) i układ wydechowy, wraz z wysokim przepływem, w zbiorniku elektryczna pompa paliwowa, jak stock, blokowy, napędzany krzywką pompa paliwowa podnośnik próżniowy zagłodzi silnik na paliwo powyżej 100 mph (160 km/h). 460 Interceptor był w stanie wytwarzać prędkości przekraczające 133 mph (214 km/h)po zainstalowaniu w niektórych pojazdach.

Dane techniczne

wszystkie silniki

wysokość pokładu (wczesny blok): 10,3 lub 10,31 cala (261,6 lub 261,9 mm)
wysokość pokładu (późny blok, D9TE): 10,322 cala (262,2 mm)
Długość pręta: 6,605 cala (167,8 mm)
Rozstaw otworów 4,9 cala (120 mm)

370

otwór x skok: 4,05 cala × 3,59 cala (102,9 mm × 91,2 mm)

429

Otwór x skok: 4,360 cala × 3,59 cala (110,7 mm × 91.2 mm)
rozmiar komory (D00E-R) 75cc Cobra Jet
rozmiar komory (C8VE/C9VE / D0VE) 72cc ThunderJet
rozmiar komory (D2VE) ~ 99-100cc Głowa pasażera
rozmiar komory (D20e) ~99-100cc Police Interceptor

460

Otwór x skok: 4,360 cala × 3,85 cala (110,7 mm × 97,8 mm)
rozmiar komory (C8VE / C9VE / D0VE) 72cc ThunderJet dostępne w 460 Lincoln Motor High Compression
rozmiar komory (D3VE/E8TE): ~93-95cc Głowice pasażerskie
rozmiar komory (F3TZ) 89,5-92.5cc

2 zawory na cylinder (chociaż oznaczone 460-4V – „V” oznacza tutaj „venturi” i odnosi się do pojemności gaźnika)

Zobacz także

• lista silników Forda
• Lima Engine

• krótkie opisy silników Ford overhead valve V8
• – 460 ford.com świetna strona z info o silniku Ford 385