może to być spowodowane wszechobecnym Chińskim ciasteczkiem z wróżbą, ale w dzisiejszych czasach wszystkie chińskie przysłowia wydają się być pisane specjalnie dla celów na wynos. Ten, który przychodzi na myśl, to: „uważaj, czego sobie życzysz…” istnieje kilka możliwych zakończeń tego konkretnego powiedzenia.
powodem obecnego względnego spadku tempa wzrostu gospodarczego Chin jest to, że przechodzą one z gospodarki zorientowanej na eksport do gospodarki bardziej opartej na konsumpcji i z takiej, która produkuje towary o niskiej wartości dodanej, do takiej, która produkuje produkty high-tech. Chiny dążą teraz do zbudowania gospodarki opartej na innowacjach, aby do 2050 r.mogły dołączyć do grona prawdziwie zaawansowanych krajów. To oczywiście było zdecydowanie popierane przez większość zachodnich ekonomistów, a nawet przywódców politycznych.
ponieważ kolumna ta koncentruje się na żegludze jako kluczowym elemencie światowego handlu import-eksport, warto zbadać, jaki jest i jaki będzie wpływ na transport morski. Chiny produkują obecnie 16% światowej produkcji, tak samo jak USA pod względem siły nabywczej. Chociaż ekonomiści od dawna zachęcali Pekin do przyjęcia prorynkowych reform, Naga prawda jest taka, że Chiny przeprowadziły globalną gospodarkę żeglugową – i światową gospodarkę jako całość – czyniąc coś zupełnie odwrotnego.
teraz, gdy decydenci pozwalają rynkom wywierać większy wpływ, globalni inwestorzy dyszą z przerażenia. W 2008 roku, kiedy światowa gospodarka prawie upadła, to chińska interwencja państwa na gigantyczną skalę utrzymywała sytuację. Chiński popyt na ropę naftową, rudę żelaza i miedź wywołał boom popytu na te i inne towary w Ameryce Południowej, Australii i Afryce. Wzrost chińskiego popytu konsumenckiego utrzymał amerykańskich producentów samochodów i Dolinę Krzemową na wysokim poziomie.
wszystko to, pomimo dość ogromnej recesji morskiej, utrzymało handel morski przy życiu i, w rzeczy samej, bardziej prosperujący, niż jego rażące nadwyżki byłyby kiedykolwiek usprawiedliwione w inny sposób.
teraz jednak Chiny akceptują, że ich gospodarka nie może wiecznie rosnąć na poziomie 10%. Ograniczając inwestycje w środki trwałe, doprowadził do załamania światowych cen surowców, wpływając na gospodarki krajów eksportera minerałów. Wynikający z tego slajd wystraszył rozum inwestorów, a tym samym rynków.
dlaczego Chiny to zrobiły? Ponieważ technokraci zdali sobie sprawę, że chińska interwencja państwa, która napędzała wielki boom towarowy w 2008 roku, a następnie spowodowała budowę domów, biur, hut stali i – tak – stoczni, których (według technokratów w Pekinie) Chiny nie potrzebowały.
jest to sprzeczne z przekonaniem w Nowym Jorku, Waszyngtonie i Londynie, że to wszystko tworzy miejsca pracy dla chińskich robotników. Niezależnie od tego, jak Chiny zwiększyły poziom inwestycji do prawie 50% PKB, renminbi wzrósł o prawie 40%.
w tym miesiącu, w niefortunnym błędzie w czasie, Ludowy Bank Chin zdecydował się przejść na bardziej rynkowy kurs wymiany. Termin był szczególnie zły, ponieważ w tym samym czasie, po ograniczeniu inwestycji w środki trwałe, Pekin postanowił oswoić swoją giełdę.
oczywiste jest, że chińscy decydenci gospodarczy nie dążyli do dewaluacji. Wszystko, czego chcieli, jak zapewne wyjaśnili prezydentowi Xi, to przejście na bardziej elastyczny kurs wymiany. Zwiększyłoby to szanse renminbi na włączenie do koszyka specjalnych praw ciągnienia Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
ponieważ dewaluacja nigdy nie była ich intencją, Chińczycy wydawali dziesiątki miliardów dolarów dziennie na wspieranie waluty-dokładnie odwrotnie niż pierwotnie musieli to zrobić. Jako WYŻSI URZĘDNICY partyjni bez wątpienia wskazywali technokratom, zakończyli próbę (i niepowodzenie) podparcia rynku akcji. Starali się ograniczyć bańkę kredytową, tylko po to, aby w nieograniczonym stopniu uzyskać więcej kredytów. Głosiły drastyczną reformę przedsiębiorstw państwowych, w tym stoczni, tylko po to, by wejść w boks, robiąc niewiele lub nic.
moim zdaniem (co jest równie dobre jak twoje) jest to, że interwencja państwa zwycięży. Wyobrażam sobie, że prezydent Xi Jinping, w swoich bardziej refleksyjnych chwilach, może sięgnąć po ciasteczko z wróżbą. Jeśli go otworzy, prawdopodobnie powie: „jesteś starszy i mądrzejszy”. Jeśli otworzy drugie ciasteczko z wróżbą, powie: „ustabilizuj sytuację i zapewnij satysfakcjonujący poziom wzrostu”. Istnieje jednak prawdopodobieństwo, że zostanie jeszcze co najmniej jeden plik cookie. Kiedy ją otworzy, powie: „tylko odłożyłeś zły dzień”.
typy redaktorów