lieveheersbeestjes zijn over het algemeen bekend als schattige tuinwantsen die zowel onschadelijk zijn voor mensen als gunstig voor tuinen. Hun klassieke rode en zwarte lichaamspatroon maakt hen de meest vertederende insecten en soms worden ze zelfs gezien als een teken van geluk. Echter, de kleur van hun vleugels dient een doel voorbij het uiterlijk; het is ook een waarschuwing voor roofdieren. Lieveheersbeestjes zijn van nature goed in het beschermen van tuinen tegen bladluizen en het beschermen van zichzelf tegen hun roofdieren.
namen van het lieveheersbeestje
de naam lieveheersbeestje, of lieveheersbeestje, kwam van Europese boeren die dankbaar waren voor de vernietiging door de kevers van bladluizen die hun gewassen aten. De boeren hadden tot de Maagd Maria gebeden voor de veiligheid van hun gewassen en noemden hun redders “kevers van Onze Lieve Vrouw” of kortweg lieveheersbeestjes. Lieveheersbeestjes worden beschouwd als insecten, maar zijn eigenlijk kevers. Lieveheersbeestjes staan formeel bekend als coccinellidae, een familie van kevers. Binnen deze familie zijn er verschillende soorten lieveheersbeestjes die variëren per dieet en lichaamspatroon.
de meest voorkomende lieveheersbeestjes (coccinella septempuntata) zijn de zevenvlekken lieveheersbeestjes. Deze soort is waar mensen aan denken als ze aan lieveheersbeestjes denken. Het zevenvlekken lieveheersbeestje heeft het klassieke rood met zwarte vlekken patroon en eet bladluizen als het grootste deel van hun dieet. Het dieet van het lieveheersbeestje varieert per soort, maar het zijn over het algemeen omnivoren. De meest populaire voedselkeuze voor lieveheersbeestjes zijn bladluizen, maar ze eten ook andere insecten zoals rupsen, spint, en insecteneieren en larven. Vanwege hun liefde voor bladluizen hebben lieveheersbeestjes meestal een goede relatie met mensen en houden tuinen en gewassen ongedierte vrij. Lieveheersbeestjes eten ook planten, schimmels, vruchten en bessen, nectar en sap.
bescherming tegen roofdieren
lieveheersbeestjes worden door verschillende dieren en andere insecten bejaagd. Tot de roofdieren van het lieveheersbeestje behoren boomkikkers en vogels zoals zwaluwen en kraaien. Insecten die lieveheersbeestjes eten zijn libellen, mieren en parasitaire wespen.
lieveheersbeestjes beschermen zich vooral tegen roofdieren door de kleur van hun lichaam. De heldere rode of oranje kleuren gemengd met zwart is een voorbeeld van aposematische kleuren die een gemeenschappelijk waarschuwingssignaal in de natuur. Dit teken wordt gebruikt door andere insecten en dieren zoals kikkers en waarschuwt roofdieren dat ze giftig zijn als ze worden gegeten. Lieveheersbeestjes zijn niet giftig voor mensen, maar kunnen wel voor bepaalde dieren zijn omdat ze giftige chemicaliën produceren die alkaloïden worden genoemd. Alkaloïden zijn aanwezig in hun bloed en zal iedereen die het lieveheersbeestje eet schaden. Een helderdere kleur in de rug van een lieveheersbeestje betekent dat ze hogere niveaus van toxiciteit in hun lichaam hebben. Hoewel niet alle lieveheersbeestjes vlekken hebben, zijn vlekken een ander onderdeel van de aposematische kleuring wanneer ze aanwezig zijn en roofdieren weghouden. Het aantal vlekken varieert per soort, variërend van helemaal geen vlekken tot 24.
een andere manier waarop lieveheersbeestjes zichzelf beschermen is door zich dood te gedragen. Bij het leggen op hun rug, lieveheersbeestjes zal reflux bloeden waar ze een kleine hoeveelheid bloed uit hun benen. De alkaloïden in hun bloed produceren een geur die afstotend is voor roofdieren. In combinatie met duidelijke waarschuwingskleuren en refluxbloedingen, moeten roofdieren weten dat ze uit de buurt van lieveheersbeestjes moeten blijven en zijn ze in voor een verrassing als ze dat niet doen.