jak daleko może latać Cessna 182? Jeśli szukasz cessna 182 koni mechanicznych. Załóżmy, że chcesz poznać zakres cessna 182 zamiast. Ten artykuł jest tym, czego potrzebujesz.
w 1958 r.general aviation rozwijało się, gdy firmy zaczęły dostrzegać wartość używania małych samolotów, aby lepiej służyć swojej klienteli. W tym samym roku Cessna wprowadziła Skylane, wersję deluxe popularnej serii 182.
w 1958 r. general aviation rozwijało się, gdy firmy zaczęły dostrzegać wartość wykorzystania małych samolotów do lepszej obsługi klientów. W tym samym roku Cessna wprowadziła Skylane, wersję deluxe popularnej serii 182. Ulepszenia obejmowały system wykończenia steru typu bungee, spodnie koła, pełną tablicę przyrządów i przeniesienie wyjścia rury wydechowej na prawą stronę dolnej osłony. Zmiany wyglądu obejmowały trójkolorowy ogólny schemat malowania-wcześniejsze Schematy 182s używały farby do akcentów wykończeniowych na gołym aluminium. Cessna sprzedała 802 modele tego roku w cenie bazowej 14 350 dolarów za 182 i 17 095 dolarów za wersję Skylane.
cessna 182 km
jak daleko może latać Cessna 182
182 był podstawą linii Jednosilnikowej Cessna od czasu jej wprowadzenia. Wielu uważa go za najlepszy wszechstronny samolot lotnictwa ogólnego, jaki kiedykolwiek wyprodukowano. Aby pokazać postępy poczynione w ciągu ostatnich 50 lat, przyjrzyjmy się narzędziom, które były dostępne dla pilotów w 1958 r.do planowania i latania na dystansie 593 mil, i porównajmy je z narzędziami, które są dostępne do planowania i latania tym samym lotem dzisiaj. Ten 593-nm cross-country biegnie z lotniska Medford w wilgotnym i górzystym południowym Oregonie do balmy nasączonego słońcem lotniska Avalon Na Catalina Island w Kalifornii. Cudem lotnictwa jest to, że oba te samoloty—model z 1958 roku i nowy model z 2008 roku—mogą odbyć tę podróż w mniej niż cztery i pół godziny, jeśli Wiatr będzie współpracował.
starsze i cięższe
sześciocylindrowe silniki z zapłonem magnetycznym i napędem avgas napędzają zarówno Skylane z 1958 roku, jak i Cessnę 182 z 2008 roku. Continental Motors Company, później Teledyne Continental Motors (TCM), dostarczała solidne silniki serii O-470 dla linii 182 w latach 1956-1986. Następnie Cessna zawiesiła produkcję swojej linii jednosilnikowej do czasu uchwalenia w 1994 roku ustawy o General Aviation Revitalization Act (Gara). Do czasu, gdy Cessna ponownie wprowadziła linię 182 w 1999 roku, Textron przejął zarówno Cessnę-producenta płatowców, jak i konkurencyjnego producenta silników samolotowych Lycoming—TCM. Od kiedy Cessna ponownie uruchomiła linię jednosilnikową, silnik serii Textron Lycoming IO-540 napędzał model 182. Cessna oferuje również turbodoładowaną wersję nowego 182 i sprzedaje się lepiej niż normalnie zasysana wersja. 2400 obr. / min i krótsze łopaty standardowego trójłopatowego śmigła w modelu 182 z 2008 r. powodują niskie prędkości obrotowe łopatek śmigła-główny współczynnik redukcji hałasu. Dłuższa średnica dwułopatowego śmigła i 2600 obr. / min we wcześniejszych modelach Continental O-470 wyposażonych w 182.
Skylane 1958 miał maksymalną masę startową brutto 2650 funtów i typową masę pustą 1720 funtów. Odejmowanie masy pełnego ładunku paliwa (65 galonów z 55 użytecznymi) spowodowało ładowność 540 Funtów. Nowy 182T ma MTOW 3,100 funtów i średnią masę pustą 2,032 funtów. Pojemność 92-galon paliwa (87 użyteczne) wyniki w pełnym ładunku paliwa 516 funtów. Pusty przyrost masy ciała 300-plus funtów w 50 lat wydaje się dość skok, ale należy pamiętać, że podczas gdy wczesne Skylanes były dobrze wyposażone na swój dzień, co było uważane za uaktualnienie w 1958 może być postrzegane tylko jako minimalistyczny dzisiaj. Volkswagen Beetle-minimalistyczny projekt, jeśli kiedykolwiek istniał—został wprowadzony do północnoamerykańskich kierowców pod koniec lat 50. Wystarczy tylko porównać Beetle z lat 50. do najbardziej ekonomicznego samochodu dzisiaj, aby docenić zyski komfortu osiągnięte w ciągu ostatnich 50 lat.
w miarę dojrzewania linii Cessna 182, Cessna wprowadziła poważne zmiany w płatowcu, które zwiększyły przestrzeń w kabinie, zmieściły ogon o 35 stopni, zastąpiły workowate pęcherze paliwa mokrym skrzydłem o pojemności 92 galonów i zmodernizowały z płaskich nóg podwozia do rurowych nóg podwozia. Zmiany te, a także instalacja większej liczby komfortu kabiny, spowodowały stały wzrost pustych ciężarów, powodując powolny spadek liczby sufitów serwisowych. Pułap serwisowy Skylane z 1958 roku wynosi 19 800 stóp. Do 1985 roku, kiedy 182 był napędzany wysokoprężnym silnikiem O-470U, pułap serwisowy spadł do 14 900 stóp. Textron Lycoming zmniejszył masę silników IO-540, dodał wałki rozrządu i przerobił system przeciwwagi wału korbowego, aby uzyskać płynną pracę silnika. Z powodu tych ulepszeń i większej pojemności skokowej silnika 540 w stosunku do silnika serii 470, opóźnione osiągi widoczne w ostatnim z 182s napędzanych TCM nie stanowią już problemu. Pod względem osiągów samoloty z lat 1958 i 2008 są niezwykle podobne. Skylane z 1958 roku osiągał prędkość maksymalną 165 mph (143 węzły). Model 182T z 2008 roku jest reklamowany jako o prędkości maksymalnej 150 węzłów.
nie ma porównania między wyposażeniem kabiny, funkcjami bezpieczeństwa i komfortem kabiny Skylane z 1958 roku i nowym 182. Cessna 182 z 2008 roku jest bardzo wygodnym i bezpiecznym samolotem z luksusowym wnętrzem, takim jak skórzane fotele, dywany tłumiące dźwięk i funkcje bezpieczeństwa, takie jak fotele uderzeniowe 26 G i bezwładnościowy kołowrotek i pasy bezpieczeństwa wyposażone w poduszki powietrzne. Typowa lista wyposażenia obejmuje autopilota z podwójną osią, fabrycznie zainstalowany system tlenowy, zapasowy alternator i akumulator oraz zaawansowany zintegrowany system awioniki.
Planowanie lotów
dzisiejszy pilot rozwija się w świecie laptopów zasilanych bateryjnie i prawie powszechnego dostępu do Internetu. Ten dostęp w połączeniu z zaawansowanym oprogramowaniem do planowania lotu zapewnia prawie wszystko, czego pilot może pragnąć w zakresie informacji pogodowych, narzędzi do planowania lotu i wygody składania planów lotu.
AOPA Real Time Flight Planner (RTFP) jest doskonałym przykładem narzędzi dostępnych dla dzisiejszych pilotów. Planowanie lotu w 1958 roku składało się z dwóch opcji. Piloci mogli uzyskać odprawę i złożyć plan lotu przez telefon, lub mogli wejść do jednego ze stacji łączności lotniczej (ACS) znajdujących się na wielu lotniskach, aby przestudiować wykresy prognozy pogody i uzyskać odprawę twarzą w twarz przed złożeniem planu lotu z jednym z uczestników. W 1960 roku stacje te przemianowano na Flight Service Stations (FSS).
najczęściej używanymi narzędziami do planowania lotów pod koniec lat 50. były plotery, które były używane do pomiaru odległości i określania pozycji w odniesieniu do drukowanych wykresów oraz kalkulatory mechaniczne, z których najczęstszym jest styl E-6B. Doświadczeni piloci często nosili kieszonkową okrągłą wersję E-6B, którą nazywali ” whiz wheels.”Kalkulatory te umożliwiły pilotom obliczenie rzeczywistych prędkości lotniczych, wysokości gęstości, czasu nóg, zużycia paliwa, a także przeliczenie mili statutowej na mile morskie, Celsjusza na Fahrenheita, a stóp na metry. Nie były wymagane baterie, ale zajęło to trochę czasu, aby przejść przez zestaw obliczeń przed lotem i wypełnić dziennik nawigacyjny.
obecnie piloci muszą tylko wprowadzić identyfikatory początkowego i końcowego lotniska, wysokość przelotową, a jeśli profil samolotu właściciela jest aktualny, planer lotu natychmiast tworzy kompletny plan lotu z preferowaną trasą, dziennikiem nawigacyjnym z identyfikatorami, minimalnymi wysokościami na trasie, obliczeniami czasu między stacjami, kolorowym wykresem trasy i planem lotu w formacie FAA. Kolejne kliknięcie przycisku powoduje zapisanie planu.
łatwość planowania trasy nie kończy się na komputerze. Oprócz preferowanych tras, standardowe wyjazdy przyrządowe (SID) S i standardowe przyloty terminali (STAR) znajdują się w bazach danych wielu nawigatorów GPS, ułatwiając przejście do i z preferowanych tras. System airways wzrosła tak zorganizowana, że gdzie wczoraj piloci żartowali, że IFR oznacza, „podążam drogami, lub koleją,” dzisiejsi piloci mówią, że IFR oznacza, ” LATAM trasy.”
korzystne zmiany
w odpowiedzi na katastrofę Wielkiego Kanionu w 1956 roku, ogromne zmiany w Krajowym Systemie dróg oddechowych zostały wprowadzone kosztem ponad 450 milionów dolarów. Jedną z najbardziej korzystnych zmian dla pilotów GA było zastąpienie starzejących się, bardzo wysokich częstotliwości omnidirectional range (VOR) z wymagającego konserwacji mechanicznego sprzętu napędzanego lampami na bardziej niezawodny sprzęt półprzewodnikowy.
Systemy lądowania według wskazań przyrządów (ILS), które zapewniały precyzyjne naprowadzanie pionowe i boczne na lotniska, były znacznie łatwiejsze w użyciu i znacznie bezpieczniejsze niż zastępowane przez nie zakresy niskich częstotliwości Adcocka. Jeszcze w 1956 roku mapy VFR nadal przedstawiały instalacje adcocka. Pomimo pośpiechu w modernizacji krajowego systemu dróg oddechowych, zmiany, które sprawiają, że dzisiejszy instrument latający jest najbezpieczniejszy na świecie-ogólnopolski zasięg radaru i systemy nawigacji satelitarnej—były dalekie w przyszłości.
w 1958 roku Systemy kontroli radarowej podejścia i odlotu były dostępne w głównych lokalizacjach lotnisk, ale zasięg radaru na trasie był nadal plamisty. Piloci GA, którzy latali na instrumentach pod koniec lat 50., byli zobowiązani do sporządzania raportów pozycyjnych na radiotelefonach VHF, gdy postępowali zgodnie z planem lotu. Raporty były wymagane w obowiązkowych punktach meldunkowych – takich jak nad VORs—i postępowały zgodnie ze wzorem, w którym pilot zgłaszał swoją wysokość, czas nad stacją, nazwę stacji, nad którą był, nazwę i czas, w którym przyleci nad następnym obowiązkowym punktem meldunkowym w planie lotu oraz nazwę punktu meldunkowego po następnym.
kilku pilotów GA latało na instrumentach pod koniec lat 50. Hal Shevers, oprócz tego, że był założycielem sklepu pilotów sportowych, na początku kierował kursami odświeżania instrumentów dla AOPA. „Pod koniec lat 50. nie było wielu ocen instrumentów”, wspomina Shevers. „Stały się bardziej powszechne w połowie lat 60..”
Radiotelefony nawigacyjne i komunikacyjne, które były dostępne w latach 50., były wystarczająco sprawne, ale wymagały wiele uwagi, aby dostroić częstotliwości. Narco Mk II Omnigator, ważący 18 funtów, miał 27 częstotliwości transmisji VHF, które promieniowały na pięć watów mocy, odbiornik sygnalizatora znacznika, odbiornik VOR z odchyleniem kursu i wskaźnikami do-OD, i krystalicznie skalibrowany odbiornik komunikacyjny VHF. Odbiornik VHF musiał zostać skalibrowany przed użyciem.
do kalibracji należało ustawić pięciopozycyjne pokrętło na „CAL”, obracające się pokrętło obracano aż do wyrównania żądanej częstotliwości odbioru ze wskaźnikiem—następnie pokrętło przesuwano powoli, aby dostroić odbiornik. Stały gwizd słyszany w słuchawkach wskazywał ustawienie częstotliwości włączania. Po zakończeniu strojenia „whistle-stop” pokrętło pięciopozycyjne zostało przesunięte na pozycję COM.
w samolotach GA w 1958 roku nie było sprzętu do pomiaru odległości, więc piloci stosowali Zasady dead reckoning i time-to-station, takie jak: „na każde 10 sekund potrzeba zmiany 10 stopni między promieniami VOR z tego samego VOR, jesteś minutę od stacji.”DME, zasięg radaru w trasie i powszechna akceptacja GPS sprawiły, że raporty o pozycji stały się przypisem historycznym.
dla porównania, świadomość pozycyjna w terenie na elektronicznych mapach VFR i IFR, diagramach taksówek lotniskowych, a także informacje o ruchu drogowym lub usługach doradczych (TIS lub TAS) oraz informacje o Terenie za pośrednictwem systemu ostrzegania o terenie (TAWS) mogą być wyświetlane na pełnokolorowym wielofunkcyjnym ekranie, który jest na stałe zamontowany na tablicy przyrządów Cessna 182 z 2008 roku.
zintegrowany system awioniki Garmin G1000 składa się również z drugiego 12-calowego ekranu umieszczonego przed pilotem. Ten ekran, zwany primary Flight display (PFD), pokazuje pilotowi wszystkie instrumenty lotnicze, które są wymagane do bezpiecznego latania w najbardziej ekstremalnych warunkach, a także kierunek i prędkość wiatru, rzeczywistą prędkość, odległość i czas do następnego punktu i miejsca docelowego oraz Magazyn innych danych lotu. Ten system, który jest standardowym wyposażeniem Cessny 182 z 2008 roku, zawiera również jeden z najlepszych lekkich systemów autopilota samolotów, jakie kiedykolwiek zbudowano. Te awioniki zmieniły sposób, w jaki latają współcześni piloci. Teraz można przebyć setki mil bez dotykania jarzma sterującego i nigdy nie różnić się od pożądanej trasy lub wysokości rejsu.
lot
ani Skylane z 1958 roku, ani Skylane z 2008 roku nie miały problemu ze wspinaczką z lotniska Rogue River w Medford na 11 800-metrową minimalną wysokość w trasie (MEA) wymaganą do skierowania się na południe nad pasmo górskie Siskiyou, które wznosi się, aby wyznaczyć południową granicę Oregonu.
aby przedstawić uczciwe porównanie, niech obaj piloci rejs na 10,000 stóp msl, jak latać na południe nad VORs w Red Bluff, Sacramento, Paso Robles, San Marcus, i na całej 54-nm nad wodą Nogi Z Ventura VOR do ostatniego VOR na Wyspie Santa Catalina.
trasa ta obejmuje 593 mile morskie. Dane z instrukcji obsługi z 1958 roku pokazują prawdziwą prędkość powietrzną 135 węzłów przy spalaniu 11,9 galonów na godzinę. Odłożenie 10 galonów na zapas paliwa z 55-galonowego paliwa użytecznego skutkuje pełnym zakresem paliwa przy tym ustawieniu mocy wynoszącym 3 godziny i 48 minut, czyli 510 mil morskich.
pilot samolotu z 1958 roku postanowił wylądować w Sacramento na lunch i paliwo po tym, jak był w górze przez godzinę i 40 minut.
2008 182 pilot ’ s operating handbook (POH) ujawnił, że piloci mogą wybrać ustawienia mocy tak wysokie, jak 85 procent na 10 000 stóp. Aby uzyskać bardziej równomierne porównanie, porównajmy nowy 182, gdy jest on latany z tym samym ustawieniem mocy (71 procent), co samolot z 1958 roku. W tym przypadku leciałby z prędkością 141 węzłów TAS i palił 12,9 galonów na godzinę. Odkładając 12 galonów na rezerwy, uzyskamy pełny zasięg paliwa wynoszący 819 mil morskich po pięciu godzinach i 50 minutach w górę.
w ciągu ostatnich 50 lat świat się zmienił, zmieniło się środowisko latania i zmieniły się nawet najmniejsze kroki w każdym locie. Równolegle wszystkie zmiany są ulepszenia Cessna ma włączone do 182. W oparciu o tę zwycięską formułę, istnieje całkiem spore prawdopodobieństwo, że Redaktor pilotażowy AOPA może usiąść i napisać artykuł o nowym 2058 182 za 50 kolejnych lat.
50 lat i 4733 godziny później
Cessna Skylane z 1958 roku, N4054d, miała zaszczyt być pierwszym samolotem, który znalazł się na okładce magazynu pilotów AOPA. N4054D podtrzymał reputację Cessny 182 jako jednego z najlepszych samolotów, jakie kiedykolwiek zbudowano, wypełniając role gwiazdy w reklamie firmy Cessna oraz w misjach poszukiwawczo-ratowniczych w górach Idaho i wokół nich. Został sprzedany siedem razy, zawisł w Missouri, Illinois, Północnej Karolinie, Oregonie i Idaho i nadal jest silny.
Cessna latała 54D przez prawie 300 godzin w projektach badawczo-rozwojowych i opisywała ją w broszurach reklamowych, zanim Klub latający w Missouri kupił ją za 11 417 dolarów w 1959 roku. Później klub zmodernizował awionikę za pomocą dwóch Omnigatorów Narco Mk II i autopilota Tactair. Pod koniec lat 60. 54D trzykrotnie zmieniał właściciela. W listopadzie 1977 roku FAA zarzuciła właścicielowi, że nie podpisał i nie przedstawił zaktualizowanego „sprawozdania z kwalifikacji, identyfikacji i działalności statku powietrznego” i cofnęła świadectwo rejestracji. Samolot został ponownie zarejestrowany, a dokumentacja FAA wykazała sprzedaż w styczniu 1979 do jednostki w Karolinie Północnej. Niecały rok później 54D przeniósł się na zachód po tym, jak został sprzedany nowemu właścicielowi w Hines w stanie Oregon. Nowy właściciel zainstalował nową tablicę rozdzielczą konfiguracji „T”, alternator i stos nowych radiotelefonów. 54D latał na zachodnim niebie dla swojego nowego właściciela przez osiem lat, zanim został sprzedany w maju 1987 obecnemu właścicielowi, który zabrał go do domu w Lewiston w Idaho. Obecny właściciel, Tom Rogers, zainstalował wiele modyfikacji, takich jak zestaw STOL, przedłużony przedział bagażowy i transceiver FM, aby pomóc w misjach poszukiwawczo-ratowniczych dla Nez Perce County Air Posse I Civil Air Patrol. W styczniu 2008 roku na płatowcu było 4733 godzin. Cessna nigdy nie odnotowała wypadku ani incydentu.
cessna 182 range
Prywatność, oszczędność czasu i niezrównany komfort to tylko niektóre z zalet latania prywatnym odrzutowcem.
przytulne sypialnie, nowoczesne prysznice, bogato wyposażone sale konferencyjne i pluszowe fotele z dużą ilością miejsca na nogi – to dodatkowe funkcje, z których możesz korzystać w zależności od prywatnego samolotu, którego używasz.
niezależnie od tego, czy planujesz kupić własny odrzutowiec służbowy, czy chcesz go czarterować, najlepiej jest wiedzieć, który Typ będzie odpowiadał Twoim potrzebom i preferencjom, aby zapewnić wygodną i przyjemną podróż, za każdym razem.
bardzo lekkie dysze
HondaJet Elite
najmniejszy Typ prywatnych odrzutowców, bardzo lekkie odrzutowce (VLJs) są opłacalne w obsłudze i utrzymaniu w przeciwieństwie do standardowych odrzutowców lekkich. Są one idealne na krótkie dystanse lub maksymalnie do trzech godzin lotu.
znane również jako kompaktowe lekkie odrzutowce, mogą używać krótszych pasów startowych i latać w obszarach często niedostępnych dla komercyjnych linii lotniczych. Samoloty te zazwyczaj mieszczą od czterech do siedmiu pasażerów i przewożą rozsądną ilość bagażu, ale nie mają miejsca dla personelu pokładowego.
popularne typy VLJ to Embraer Phenom 100, Eclipse 500 i HondaJet HA-420.
| samolot | Embraer Phenom 100 | Eclipse 500 | HondaJet HA-420 |
| pojemność pasażera | 4 do 7 osób | 4 | 5 do 6 osób |
| zasięg | 1211 mil morskich | 1294 mil morskich | 1223 mil morskich |
| Pojemność Bagażu | 70 stóp kwadratowych | 16 stóp kwadratowych | 66 stóp kwadratowych |
| wyposażenie | zamykana tylna toaleta | skórzana tapicerka | tylna toaleta |
| mała przednia kuchnia | stół roboczy / jadalny | Stół Składany | |
| bezpłatne przekąski i napoje | oświetlenie górne LED | opcjonalny system zarządzania kabiną |
małe lekkie odrzutowce
Cessna Citation CJ2
oferując lepszą pojemność pasażerów, małe lekkie odrzutowce mogą wygodnie pomieścić do ośmiu osób, dzięki czemu są bardzo popularne wśród osób podróżujących służbowo. Odrzutowce te mają również większą średnią odległość lotu, wynoszącą od 1400 do 2500 mil morskich przy maksymalnej prędkości 500 mil na godzinę. Te możliwości sprawiają, że są idealne do lotów od dwóch do trzech godzin, nawet na trasach międzykontynentalnych.
podobnie jak ich mniejsze odpowiedniki, małe lekkie odrzutowce mogą uzyskać dostęp do małych lotnisk i pasów startowych, zapewniając podróżującym służbowo większą elastyczność i swobodę korzystania z mniej ruchliwych lotnisk zamiast zatłoczonych komercyjnych lotnisk.
chociaż większość małych lekkich odrzutowców nie ma miejsca dla personelu pokładowego, można je wyposażyć w toaletę, w przeciwieństwie do większości VLJ. Hawker 400 XP, Cessna Citation CJ2 i Dassault Falcon 10 to jedne z popularnych odrzutowców w tej klasie.
| samoloty | Hawker 400 XP | Cessna Citation CJ2 | Dassault Falcon 10 |
| pojemność pasażera | 6 do 8 osób | 6 do 8 osób | 6 do 8 osób |
| zasięg | 1400 mil morskich | 1530 mil morskich | 1520 mil morskich |
| Pojemność Bagażu | 53 ft3 | 74 ft3 | 41 ft3 |
| wyposażenie | ubikacja zamykana | skórzane wnętrze | fotele Executive z rozkładanym środkiem |
| kuchnia i bar odświeżający | prywatna toaleta | tylna ławka | |
| tylna część bagażowa | kuchnia i bar z przekąskami | toaleta |
Super Lekkie dysze
Embraer Phenom 300
super lekkie dysze oferują większy rozmiar, zasięg i komfort w porównaniu z klasą małych lekkich dysz. Dzięki bardziej przestronnej kabinie i przestrzeni bagażowej, super light jets może pomieścić średnio ośmiu pasażerów w gwarantowanym komforcie.
choć większy rozmiar, super lekkie dysze mogą z łatwością poruszać się po krótkich pasach startowych na prywatnych lotniskach i małych lotniskach, więc podróżni, którzy chcą uniknąć tłumów na głównych lotniskach, mogą mieć alternatywne opcje wyjazdu i przyjazdu.
godnymi uwagi samolotami klasy super light jet Są Gulfstream G100, który może pomieścić do dziewięciu osób, oraz Embraer Phenom 300, który może przewozić maksymalnie 11 pasażerów.
| samoloty | Gulfstream G100 | Embraer Phenom 300 | Citation XLS |
| pojemność pasażera | 7 osób | 6 do 8 osób | 8 osób |
| zasięg | 2550 mil morskich | 1692 mil morskich | 1687 mil morskich |
| Pojemność Bagażu | 64 ft3 | 74 ft3 | 80 ft3 |
| wyposażenie | WC pełne zamknięte | fotele Executive z rozkładanym tabela | |
| Mini kuchnia | Centrum gastronomiczne | Sala konferencyjna | |
| gniazdka elektryczne | toaleta | toaleta i umywalka |
średniej wielkości odrzutowce kabinowe
Gulfstream G150
prywatne odrzutowce średniej wielkości są optymalnym wyborem dla podróżnych, którzy wymagają dłuższej pojemności lotu. Przy średnim zasięgu 2200 mil morskich-czyli około pięciu godzin nieprzerwanej podróży-średniej wielkości odrzutowce mogą łatwo zarządzać lotami krótkodystansowymi i długodystansowymi, zapewniając przepustowość międzykontynentalną.
ponieważ jest wyposażony w większą kabinę, jest idealny dla pasażerów, którzy chcą więcej przestrzeni nad głową, pełnej pojemności stojącej i dodatkowej przestrzeni na bagaż. Średniej wielkości dysze oferują również bardziej stylowe wnętrza i mogą zapewnić najwyższy komfort i wygodę dla pięciu do 10 pasażerów.
średniej wielkości odrzutowce zazwyczaj mają wystarczająco dużo miejsca dla dwóch pilotów, stewardesy, kuchnię serwisową i toaletę pokładową, podczas gdy niektóre mogą być nawet wyposażone w zamknięty prysznic i rozkładane dywaniki. Wyposażone w funkcje Wi-Fi i telefonu, średniej wielkości odrzutowce są idealne dla tych, którzy wolą pozostać w kontakcie i produktywne podczas lotów.
prywatne odrzutowce średniej wielkości mogą nadal korzystać z mniejszych lotnisk i są bardziej opłacalne w obsłudze w porównaniu z ciężkimi odrzutowcami. Jeśli szukasz prywatnego odrzutowca średniej wielkości do następnej podróży, spójrz na Gulfstream 150, Cessna Citation Latitude i Learjet 60.
| samoloty | Gulfstream G150 | Cessna Citation Latitude | Learjet 60 |
| pojemność pasażera | 7 osób | 7 do 9 osób | 7 do 8 osób |
| zasięg | 2760 mil morskich | 2700 mil morskich | 2250 mil morskich |
| Pojemność Bagażu | 80 stóp kwadratowych | 127 stóp kwadratowych | 55 stóp kwadratowych |
| wyposażenie | w pełni wyposażona toaleta | przestronna toaleta i bagażnik | fotelik Skórzany Klasy Biznes |
| pełna kuchnia | rozbudowane centrum odświeżania | tylna nowoczesna toaleta | |
| system rozrywkowy | kabina stojąca z płaską podłogą | stoły rozkładane Executive |
super średniej wielkości odrzutowce kabinowe
Cessna Citation Sovereign
większa przestrzeń w kabinie i większa zdolność latania to ulepszenia, które super średniej wielkości odrzutowce kabinowe posiadają w porównaniu ze standardowymi średnimi rozmiarami prywatne odrzutowce. Super średniej wielkości odrzutowiec kabinowy może latać do siedmiu godzin, pokonując średnio 3500 Mil.
super średniej wielkości dysze wyposażone są w przestronny pokój Stojący i spacerowy i mają dużo miejsca na zamkniętą toaletę i kuchnię serwisową. Wyposażone w ulepszoną awionikę, która umożliwia cichszą pracę, dysze super średniej wielkości zapewniają wyższy poziom komfortu podróżującym, zapewniając jednocześnie większą prędkość i zasięg.
Gulfstream 200, Cessna Citation Sovereign i Bombardier Challenge 350 są premierowymi wyborami w tej klasie.
| samoloty | Gulfstream G200 | Cessna Citation Sovereign | Bombardier Challenger 350 |
| pojemność pasażera | 8 do 10 osób | 9 do 12 osób | 10 osób |
| zasięg | 3130 mil morskich | 2620 mil morskich | 3200 mil morskich |
| pojemność bagażowa | 150 stóp kwadratowych | 135 stóp kwadratowych | 106 stóp kwadratowych |
| Wyposażenie Wnętrz | Kuchnia całoroczna z pełnym wyposażeniem | Centrum gastronomiczne | w pełni zamknięta tylna toaleta |
| Czytaj łazienkę | prywatna toaleta z toaletką | ||
| uniwersalne układy kabin | Centerline closet | Divan layout lub Double-club seating options |
ciężkie odrzutowce
Bombardier Challenger 605
fotele pierwszej klasy, bardziej przestronna przestrzeń na nogi i wysuwany blat to tylko niektóre z ulepszeń, które heavy jets prezent dla elitarnych podróżników. Oferując znacznie większe rozmiary kabin, ciężkie odrzutowce otaczają 10 lub więcej pasażerów wysokim poziomem komfortu lotniczego i elegancji, z całą prywatnością i ekskluzywnością dostępną w prywatnych podróżach.
Standardowe ciężkie odrzutowce mogą z łatwością pomieścić dwie stewardessy, aby zarządzać pełnym cateringiem podczas lotu, a jednocześnie mieć więcej niż wystarczająco dużo miejsca na obiekty rozrywkowe, zamknięte łazienki i dedykowane miejsca do spania. Wydajność podczas lotu jest gwarantowana dzięki wygodnym funkcjom Wi-Fi i telefonu.
te prywatne odrzutowce typu king-size mają również moc, dzięki doskonałej zdolności latania do dziewięciu godzin bez przerwy i zasięgu 4000 mil. Bombardier Challenger 605, Gulfstream 450 i Dassault Falcon 900 to kilka najlepszych modeli w tej klasie.
| samoloty | Bombardier Challenger 605 | Gulfstream 350 | Dassault Falcon 900 |
| pojemność pasażera | 9 do 12 osób | 14 do 16 osób | 12 do 19 osób |
| zasięg | 3834 mil morskich | 3680 mil morskich | 3590 mil morskich |
| pojemność bagażowa | 115 stóp kwadratowych | 169 stóp kwadratowych | 127 stóp kwadratowych |
| wyposażenie | układ wykonawczy z opcją divan dostępny | zamykana toaleta | przestronna, konfigurowalna kabina |
| kuchnie pełnowymiarowe | Centrum Rozrywki | kuchnie pełnowymiarowe | |
| tylna toaleta zamknięta | pełnowymiarowa kuchnia | pełna toaleta tylna |
7. Ultra-dalekiego zasięgu ciężkie odrzutowce
Bombardier Global 6000
Jeśli szukasz czegoś lepszego niż ciężkie odrzutowce, to klasa ultra-long-range heavy jet jest prawdopodobnie właściwym wyborem dla ciebie. Znane z oferowania najlepszych prywatnych podróży, odrzutowce ultra-dalekiego zasięgu zapewniają dużą przestrzeń w kabinie z różnymi obszarami przeznaczonymi na posiłki, pracę, rozrywkę i relaks.
wraz z zamkniętymi łazienkami, leżącymi płaskimi łóżkami, kuchnią z pełnym zakresem usług i przestronną przestrzenią bagażową, ten segment prywatnych odrzutowców został zaprojektowany, aby zaoferować najwyższy poziom komfortu i ekstrawagancji dla najbardziej wymagających podróżnych.
z bogato wyposażonymi wnętrzami i ultranowoczesnymi udogodnieniami, te dysze zapewniają relaksującą i przyjemną podróż, wygodnie mieszcząc średnio od 14 do 17 pasażerów. Odrzutowce ultra-dalekiego zasięgu są optymalnym wyborem do podróży długodystansowych, zdolne do pokonywania odległości od 6000 do 6500 Mil.
jeśli chcesz zainwestować w odrzutowiec dalekiego zasięgu, Oto najlepsze modele, które możesz odkryć: Gulfstream V, Dassault Falcon 7X i Bombardier Global 6000.
| samoloty | Gulfstream V | Dassault Falcon 7X | Bombardier Global 6000 |
| pojemność pasażera | 16 do 19 osób | 12 do 16 osób | 8 do 19 osób |
| zasięg | 6250 mil morskich | 5950 mil morskich | 5890 mil morskich |
| Pojemność Bagażu | 226 stóp kwadratowych | 140 stóp kwadratowych | 195 stóp kwadratowych |
| Obiekty | do czterech pomieszczeń mieszkalnych | trzy przestronne salony | prywatna kabina |
| pełnowymiarowa kuchnia | toalety Przód/Tył | kuchnia z pełnym wyposażeniem | |
| oddzielne toalety dla pasażerów i załogi | punkt gastronomiczny | oddzielna Strefa załogi |
Executive Liners / Bizliners
Airbus ACJ320 fot. Comlux Aviation Group
The crème de le crème of private air travel, Executive liners lub bizliners, są komercyjnymi samolotami zmodyfikowanymi do podróży służbowych lub użytek prywatny. Są to najdroższe prywatne odrzutowce na rynku, charakteryzujące się wysokim poziomem personalizacji.
od luksusowych i szytych na miarę wnętrz, po przestronne prywatne apartamenty, łazienkę z prysznicem i bar koktajlowy na pokładzie, ta klasa samolotów przenosi elitarne podróże na zupełnie nowy poziom. Nawet z tymi wszystkimi ekskluzywnymi udogodnieniami, bizliners oferują dużo miejsca na jadalnię, sale konferencyjne, schowki nad głową, szafki i kuchnie z pełnym zakresem usług obsługiwane przez stewardessy.
ponieważ te prywatne odrzutowce mogą poruszać się na większych wysokościach, mogą pracować w większości warunków pogodowych i pokonywać duże odległości, co czyni je idealnym wyborem dla lotów międzykontynentalnych lub podróży, które trwają do 10 godzin lub więcej bez międzylądowania.
w zależności od tego, jak samolot jest dostosowany, może pomieścić od 19 do 48 pasażerów w najwyższej klasy komforcie i czystej elegancji. Zarówno Airbus, jak i Boeing oferują bizlinery o szerokim i wąskim ciele, takie jak Airbus ACJ380, Airbus ACJ319, Boeing B747-8 i Boeing BBJ.