chów cieląt

chów nowonarodzonego cielaka może być niezwykle wymagający i wymaga dużo cierpliwości i zaangażowania. Kluczem do sukcesu jest utrzymanie cielęcia w komfortowym środowisku, dobrze karmione i wolne od chorób.

cielęta muszą być trzymane w czystym środowisku z dostępem do suchego i wolnego od przeciągów obszaru obory. W okresach wilgotnych cielęta ręcznie hodowane muszą być przenoszone do suchego obszaru, dopóki nie przyzwyczają się do chodzenia tam same.

nowonarodzone cielęta

osierocone cielęta często wykazują oznaki odwodnienia, depresji, braku apetytu lub szorowania. Jeśli cielę ma przeżyć, właściwa pielęgnacja w ciągu pierwszych 24 godzin ma kluczowe znaczenie.

dla noworodka niezbędne jest otrzymanie siary. Siara jest pierwszym mlekiem produkowanym przez matkę. Siara zapewnia bierną odporność na choroby i pomaga budować poziom witamin i minerałów. Nowo narodzone cielę powinno dostać siarę w ciągu pierwszych 36 godzin od urodzenia – albo od matki, albo ze źródeł sztucznych. Zapas mrożonej siary można przechowywać w zamrażarce, podczas gdy niektóre preparaty mlekozastępcze zawierają również siarę. Po otrzymaniu siary cielę może być karmione wyłącznie mlekiem pełnym lub preparatami mlekozastępczymi. Warto mieć butelkę siary w zamrażarce, aby karmić nowonarodzone cielęta, które mogły nie pić od swoich matek. Przed karmieniem podgrzej go do 36°C, a jeśli masz wystarczającą ilość, karmij go przez pierwsze dwa dni (zwykle do 2 litrów na karmę), rano i wieczorem.

odwodnione cielęta

cielęta powinny być nawodnione przed otrzymaniem mleka. Karmienie odwodnionego cielęcia mlekiem często skutkuje zacieraniem i być może śmiercią. Mieszaniny elektrolitów są dostępne w handlu lub mogą być mieszane w domu z 1 łyżeczki soli kuchennej, ½ łyżeczki sody oczyszczonej i 125 ml glukozy w 1,2 L wody. Elektrolit należy podawać przez co najmniej 24 godziny przed podaniem mleka.

karmienie Strzykiem lub wiadrem

Bydło jest przeżuwaczem i ma cztery żołądki. Po urodzeniu abomasum lub czwarty żołądek jest jedynym funkcjonującym żołądkiem. Karmienie za pomocą strzyków może być cięższą pracą, jednak gdy łydka jest zasysana, wywołuje odruch, który powoduje rowek w żwaczu-rowek przełykowy, aby zamknąć i skierować mleko obok żwacza i do abomasum, gdzie jest trawione. Stosowanie smoczka może również stymulować produkcję śliny i utrzymywać spożycie płynów u cieląt szorujących. Strzyki muszą być utrzymywane w czystości i wymieniane, gdy ulegają pogorszeniu.

natomiast jeśli cielę pije z wiadra, odruch często nie jest aktywowany i mleko trafia do żwacza. Ponieważ żwacz nie działa, mleko nie jest trawione i fermentuje, powodując czyszczenie cielęcia. Jeśli używane jest wiadro, jego podstawa powinna być umieszczona co najmniej 30 cm nad ziemią, aby ułatwić zamknięcie rowka przełykowego. Aby wytrenować cielaka do picia z wiadra, Cofnij go do kąta, stań okrakiem na szyi i włóż do ust dwa palce zwilżone mlekiem. Niezależnie od zastosowanej metody, każde cielę musi codziennie otrzymywać odmierzoną ilość mleka.

gdy cielę rośnie i zaczyna się pasać, zaczynają się rozwijać inne żołądki (żwacz, siateczka i omasum). Dlatego ważne jest, aby zapewnić czyste, dobrej jakości siano dla cieląt do jedzenia, aby stymulować rozwój żwacza.

kontrolowanie choroby

czyszczenie może szybko doprowadzić do śmierci. Łydkę należy odciągnąć od mleka przez co najmniej cztery godziny i karmić elektrolitami. Jeśli czyszczenie nadal, leczenie komercyjnymi lekami może być uzasadnione, w porozumieniu z weterynarzem. Leki oczyszczające powinny być trzymane pod ręką, ponieważ wczesne leczenie może oznaczać różnicę między wyleczeniem a utratą łydki. Odizolować chore cielęta.

praktykowanie dobrej higieny i odrzucanie strzyków w miarę ich pogarszania się pomoże opanować chorobę u ręcznie hodowanych cieląt.

świeży zapas chłodnej czystej wody powinien być dostępny przez cały czas i pomoże utrzymać cielęta w zdrowiu. Cielęta zaczną pić wodę między jednym a dwoma tygodniami życia, a przez sześć tygodni mogą pić 4 – 5l dziennie. Karmienie mlekiem raz lub dwa razy dziennie nie dostarcza wystarczającej ilości wody. Cielęta jedzące posiłek mogą zanieczyszczać koryto wody, co wymaga regularnego czyszczenia.

cielęta muszą mieć kontakt z innymi zwierzętami, których żwacz jest rozwinięty, aby umożliwić im „pobieranie” drobnoustrojów trawiących pokarm w żwaczu. Uważa się, że te drobnoustroje przechodzą z jednego zwierzęcia na drugie poprzez lizanie i wypasanie wspólnej ziemi.

Wskazówki dotyczące udanego programu karmienia cieląt

• preparaty mlekozastępcze powinny zawierać co najmniej 20% białka i 10% tłuszczu oraz nie więcej niż 10% skrobi i cukrów (sacharozy). Preparaty mlekozastępcze powinny być rozpuszczane i podawane zgodnie z zaleceniami producentów.
• zwiększenie proporcji proszku jest często zalecane do karmienia raz dziennie w celu zmniejszenia wymaganej całkowitej objętości.
• podczas chowu dużej liczby cieląt najlepiej jest przeciągać je zgodnie z ich zwyczajem żywienia.
• mleko należy podawać w osobnych karmach rano i wieczorem, najlepiej o zwykłej porze. W miarę starzenia się cieląt dopuszczalna jest jedna Karma dziennie-najlepiej rano z dostępem do dużej ilości chłodnej, czystej wody. Karmienie dzielone jest idealne.
• podczas chowu cieląt należy zawsze dbać o dobrą higienę.
• nie należy nadmiernie karmić cieląt, zwłaszcza w ciągu pierwszych trzech tygodni życia, ponieważ może to spowodować szorowanie. Jako przewodnik mleko powinno być karmione 10% masy ciała cielęcia dziennie. Tak więc 30 kg cielęcia powinno być karmione co najmniej 3L pełnego mleka dziennie.
• Zacznij dziecko i słabe cielęta na 250 ml mleka, pięć razy dziennie przez pierwsze 24-48 godzin i pracuj do 2L dwa razy dziennie.
• najlepsza temperatura mleka wynosi od 35 ° C do 38°C, ale może być karmione nawet do 6°C.
• nie zmieniaj nagle ilości karmionego mleka.
• zawsze dostarczaj czystą świeżą wodę.
• w miarę wzrostu cieląt będą pić więcej, jednak preparat mlekozastępczy jest drogi. Często tańsze jest uzupełnienie cielęcia granulatem / ziarnem. Udostępnij to cielętom przez cały czas. Będą stopniowo zwiększać spożycie suplementu zbożowego w miarę wzrostu. Ułatwi to również ich odstawianie.
• Pasze stałe, takie jak dobrej jakości siano i koncentraty, mogą być wprowadzane w ograniczonych ilościach od jednego do dwóch tygodni życia.

odstawienie mleka od piersi

• cielęta mogą być z powodzeniem odstawiane od maciory w młodym wieku, jednak dostarczanie mleka do 12 tygodni często daje cielętom najlepszą okazję do wzrostu.
• jeśli cielę otrzymuje się od jednego tygodnia życia, może być odstawione od mleka po pięciu tygodniach życia.
• odstawienie od piersi powinno opierać się na spożyciu koncentratu co najmniej 650g posiłku dziennie—nie w zależności od wieku. Ponieważ niektóre cielęta osiągną docelowe spożycie wcześniej, najlepiej jest karmić koncentraty oddzielnie więcej niż jednym cielęciem.
• odstawienie od piersi może być nagłe lub poprzez zmniejszenie ilości mleka w ciągu jednego tygodnia.
• odsadzone od maciory cielę będzie wymagało intensywnego zarządzania. Złe zarządzanie i złe odżywianie w tym młodym wieku może skutkować karłowatym cielęciem, które nigdy nie wyzdrowieje.
• Młode cielęta potrzebują diety 18-20% surowego białka o wysokim poziomie energetycznym około 11–12mj.
• ważne jest, aby wyczyścić starą paszę, tzn. po prostu trzymać małe ilości w korytku paszowym.

karmienie paszą stałą

• cielę powinno mieć dostęp do siana i koncentratów od tygodnia, aby pobudzić aktywność żwacza. Żwacz zwykle działa dobrze przez 10-12 tygodni.
• mogą być karmione wysokiej jakości cielęcymi posiłkami lub granulkami po około pięciu tygodniach życia.
• unikaj nadmiernej zielonej trawy w pierwszych 6-8 tygodniach życia, aby zapobiec zaburzeniom trawiennym.
• Koncentraty można wprowadzać, umieszczając niewielką ilość w wiadrze udojowym. Gdy cielę skończy pić, pocieraj trochę koncentratu na jego pysku, aby zachęcić cielę do jej smaku.
• w wieku trzech tygodni cielę powinno być w stanie strawić niewielkie ilości zboża, spożywać siano i, w miarę możliwości, mieć dostęp do młodych zielonych pastwisk. Zmiany paszy powinny być wprowadzane powoli.
• w zależności od jakości pastwiska może być potrzebne dodatkowe siano i koncentraty, dopóki cielę nie osiągnie wagi co najmniej 120 kg.
• koncentraty cielęce powinny być bardzo smaczne, gruboziarniste, bogate w energię (12MJ ME/kg lub lepiej) i białko (ponad 16%) oraz o niskiej zawartości paszy objętościowej (mniej niż 15%). Prosta mieszanka domowa może składać się z czterech części pękniętego lub rozdrobnionego ziarna (owies, jęczmień, kukurydza lub pszenica) i jednej części siemienia lnianego, soi, orzeszków ziemnych, kopry lub mączki z nasion bawełny. Można dodać niewielką ilość melasy, aby mieszanina była bardziej smaczna.
• dodanie do mieszanek zbożowych modyfikatora żwacza, takiego jak Rumenzyna®, wspomoże działanie żwacza i zapobiegnie kokcydiozie. Rumenzyna może być zawarta, zgodnie z zaleceniami producentów, w gotowych posiłkach, granulkach i mieszankach na bazie melasy. Nie zaleca się włączenia do suplementów na bazie mocznika, ponieważ trudno jest równomiernie wymieszać małe wymagane ilości.
• niewłaściwe dawki Rumenzyny są toksyczne dla cieląt. Rumenzyna jest toksyczna dla koni i innych zwierząt monogastrycznych.
• cielęta potrzebują zarówno degradowalnego żwacza, jak i białka omijającego z naturalnego źródła, takiego jak posiłki białkowe.
• Niebiałkowe źródła azotu, takie jak mocznik, nie są odpowiednie dla młodych cieląt.
• dobre trawiaste siano z Lucerny jest najlepsze dla młodych cieląt—pierwsza Lucerna może powodować szorowanie. Powinien być wolny od pleśni i chwastów.
• jeśli pastwisko jest rzadkie lub złej jakości, uzupełnij je sianem dobrej jakości.

chów cielaka może być bardzo satysfakcjonujący. Wykonując powyższe kroki, powinieneś być w stanie hodować zdrowe zwierzę, które prawdopodobnie stanie się zwierzęciem hodowlanym. Skontaktuj się z lokalnym doradcą ds. wołowiny, aby uzyskać więcej informacji lub w razie potrzeby porozmawiać.

aby uzyskać więcej informacji na temat karmienia starszych cieląt, zobacz suplementy dla warchlaków.

Rebecca Gunther i Ross Warren, Departament Rolnictwa i Rybołówstwa.