Szkoły powiązane religijnie odgrywają dużą część brytyjskiego systemu szkół państwowych, z 37% szkół podstawowych i 18% klas drugorzędnych jako szkoły wiary. Pomimo notowania nieco lepszych wyników niż średnia, wzbudzają one wiele kontrowersji, zarówno z zaciętym sprzeciwem, jak i poparciem.
historia
historycznie wiara i wychowanie były ze sobą ściśle powiązane. Kościół Rzymskokatolicki był pierwszym fundatorem szkół w Anglii. Najwcześniejsze były związane z katedrami i fundacjami klasztornymi i pojawiły się pod koniec VI wieku. Po reformacji powstający Kościół Anglii zaczął tworzyć własną sieć szkół w całym kraju.
Ustawa o Edukacji z 1944 roku pozwoliła na wchłonięcie anglikańskiej, Katolickiej i niewielkiej liczby Szkół Żydowskich do systemu państwowego. Ponad połowa szkół Kościoła anglikańskiego stała się „kontrolowana dobrowolnie” i była finansowana przez państwo za pośrednictwem władz lokalnych, które sprawowały kontrolę nad takimi rzeczami, jak program nauczania, mianowanie gubernatorów i nauczycieli oraz kryteria przyjęć.
jedna trzecia Szkół anglikańskich i większość szkół rzymskokatolickich stała się szkołami „dobrowolnymi”. Oznaczało to, że pozostali częścią systemu państwowego, zachowując swój charakterystyczny anglikański lub katolicki Etos i sprawując większą kontrolę nad codziennym prowadzeniem szkoły.
gdy brytyjskie społeczeństwo stało się bardziej zróżnicowane religijnie, znaczna liczba wyznawców wyznań mniejszościowych starała się naśladować model kościołów i tworzyć szkoły odzwierciedlające ich własne charakterystyczne wyznanie i etos. Szkoła Podstawowa Islamia w Londynie stała się pierwszą finansowaną przez państwo szkołą muzułmańską w 1998 roku. Pierwsza szkoła Sikhów została otwarta w 1999 roku, a pierwsza szkoła hinduistyczna w 2008 roku.
co mylące, termin „Szkoła wiary” w dzisiejszych czasach może obejmować szeroką gamę instytucji edukacyjnych, od szkoły podstawowej C Of E służącej mieszanej etnicznie i religijnie dzielnicy śródmieścia, do Jednopłciowej Akademii Muzułmańskiej, w której uczniowie powinni nosić hidżab; od czcigodnej, wysoko osiągającej katolickiej szkoły publicznej do prymitywnych pomieszczeń na lekkim osiedlu przemysłowym promującym kreacjonizm i wąską, ideologicznie niepodważalną interpretację Pisma Świętego.
sytuacja dzisiaj
w 2007 roku jedna trzecia wszystkich szkół państwowych w Anglii była prowadzona przez Grupy religijne, głównie Kościół Anglii lub Kościół Rzymskokatolicki. Istniało 37 Szkół Żydowskich, siedem muzułmańskich, dwie Sikhów, jedna Adwentystka Dnia Siódmego i jedna grecka Szkoła ortodoksyjna. Postacie pochodzą z „Education in England: A History” Dereka Gillarda, 2018.
W Anglii szkoły wyznaniowe kształciły 1.9m uczniów szkół podstawowych i średnich finansowanych przez państwo. Stanowiło to około jednej czwartej wszystkich szkół państwowych.
Kościół w Walii posiada 152 szkoły podstawowe i średnie w całym Księstwie.
w Szkocji istnieje 378 szkół wyznaniowych, z których 367 to szkoły samorządowe (w pełni finansowane przez rząd), a pozostałe 11 są niezależne (finansowane ze środków prywatnych) zgodnie z wnioskiem o wolność informacji do rządu Szkockiego.
Dane rządowe pokazują, że 93% dzieci w szkołach podstawowych i średnich uczęszcza do Szkół Katolickich lub „kontrolowanych”.
istnieje 560″ kontrolowanych ” szkół uczących uczniów wszystkich religii i Żadna-chociaż uczniowie wyznania protestanckiego stanowią 66% całkowitej listy szkół (140 600) według kontrolowanej Rady wsparcia Szkół Irlandii Północnej.
istnieje 547 Szkół Katolickich uczących około 45% wszystkich uczniów zgodnie z Northern Ireland Commission for Catholic Education.
istnieje również 62″ zintegrowane ” szkoły zobowiązały się do nauczania równej liczby uczniów protestanckich i katolickich obok dzieci innych wyznań i żadnej.
szkoły podstawowe
w 2017 roku liczba finansowanych przez państwo szkół podstawowych w Anglii wynosiła 6177, co stanowiło 36,8% wszystkich prawyborów.
brak charakteru religijnego – 10 609 szkół, 63,2% ogółu
Kościół Anglii – 4 377 szkół, 26,1% ogółu
Rzymskokatolicki – 1 645 szkół, 9,8% ogółu
Metodystyczny – 25 szkół, 0,1% ogółu
inne chrześcijańskie – 72 szkół, 0,4% ogółu
Żydów – 36 szkół, 0,2% ogółu
muzułmanów – 13 szkół, 0.1% ogółu
Szkoły ponadgimnazjalne
liczba szkół ponadgimnazjalnych wynosiła 627, co stanowiło 18,4% ogółu.
brak charakteru religijnego – 2771 szkół, 81,3% ogółu
Kościół Anglii – 209 szkół, 6,1% ogółu
Rzymskokatolicki – 322 szkół, 9,4% ogółu
inne chrześcijańskie – 73 szkół, 2,1% ogółu
Żydzi – 12 szkół, 0,4% ogółem
– cztery szkoły, 0.1% ogółu
Sikhijczycy-sześć szkół, 0,2% ogółu
hinduiści – jedna szkoła, mniej niż 0,1% ogółu
co z włączeniem prywatnych szkół wyznaniowych?
jeśli uwzględnisz płatne szkoły prywatne prowadzone na zasadach wiary obok szkół państwowych powyżej, w sumie jest o wiele więcej szkół wyznaniowych.
w 2018 roku istniało siedem Szkół hinduistycznych, zgodnie z Avanti Schools Trust, które je prowadzi. Kształcą 3000 uczniów w pięciu szkołach podstawowych, jednej szkole średniej i jednej” całej ” szkole. Wszystkie są uczelniami finansowanymi przez państwo.
Stowarzyszenie Prasy Sikhów podało, że w Anglii jest 14 szkół Sikhów.
istnieje również podobno 120 Szkół Żydowskich w całej Anglii i Szkocji (z żadnej obecnie w Walii lub Irlandii Północnej). Około 37 000 żydowskich dzieci uczęszcza do tych szkół, według Partnerstwa dla Szkół Żydowskich. Obejmują one zarówno ultra-ortodoksyjne szkoły jednopłciowe, jak i bardziej świeckie szkoły mieszane, primary i secondary zarówno w sektorze państwowym, jak i prywatnym.
chociaż głównie w Londynie, istnieją szkoły Żydowskie w Glasgow, Birmingham, Liverpoolu, Leeds i Manchesterze. Wielu uczniów Szkół Żydowskich w Glasgow, Birmingham, Liverpoolu i Leeds nie jest Żydami.
według Stowarzyszenia Szkół muzułmańskich w 2018 r.było w sumie 184 Szkoły muzułmańskie: jedna Akademia, 16 szkół wolnych, 12 Ochotniczych i 155 szkół niezależnych. W Irlandii Północnej i Szkocji nie ma szkół muzułmańskich finansowanych przez państwo. Walia została włączona do angielskiego regionu centralnego.
wyniki
wyniki egzaminów dla szkół wyznaniowych finansowanych przez Państwo w Anglii są średnio nieco lepsze niż dla szkół bez wiary. W 2017 r. średni wynik „osiągnięcia 8” dla szkół wyznaniowych finansowanych przez państwo wynosił 49,0 w porównaniu z 46,9 w szkołach bez wiary, zgodnie z Faith Schools in England, dokumentem informacyjnym Izby Gmin z biblioteki w czerwcu 2018 r.
jednak raport zauważył, że ponieważ spożycie uczniów różni się między szkołami wyznania i nie-wiary zarówno pod względem charakterystyk tła (np. kwalifikowalność do bezpłatnego posiłku szkolnego), jak i wcześniejszego osiągnięcia, te nagłówki mogą być mylące.
Independent faith schools
chociaż inspekcja Ofsted z 2017 r.oceniła wiele szkół wiary „wybitnych” lub „dobrych”, w swoim raporcie odnotowano: „nastąpił gwałtowny spadek wyników inspekcji dla innych niezależnych szkół, w szczególności Szkół z wiarą. Prawie połowa szkół wyznaniowych (49%) została oceniona jako mniej niż dobra w ich ostatniej kontroli, a ponad jedna czwarta (26%) była niewystarczająca.”
jedna trzecia (33%) szkół chrześcijańskich, 54% Szkół Żydowskich i 58% Szkół muzułmańskich „wymagała poprawy” lub została uznana za „niewystarczającą”.
niezarejestrowane/nielegalne szkoły wiary
te nadal budzą niepokój inspektorów szkolnych. Niezależne szkoły są prawnie zobowiązane do zarejestrowania się w Departamencie Edukacji, ale wiele z nich wykorzystuje luki związane z nauczaniem w domu, aby uniknąć oskarżenia.
w 2016 r.Sir Michael Wilshaw, który był wówczas Głównym Inspektorem szkół, uznał „ponad 100 niezarejestrowanych szkół” (głównie w Londynie, Birmingham, Luton, Wolverhampton i Staffordshire), ale dodał, że liczba ta „prawdopodobnie będzie reprezentować tylko niewielką część nielegalnych szkół działających w całym kraju”. Nie wszystkie niezarejestrowane szkoły mają bodziec religijny. Według niektórych szacunków liczba ta w 2018 r.wynosiła ponad 280, z czego nielegalne szkoły wyznaniowe stanowią około 20%.
często pracując z niezadowalających pomieszczeń i obsadzonych przez niewykwalifikowanych nauczycieli ze skąpym poszanowaniem procedur ochronnych, najgorsza z tych szkół została uznana za promowanie wysoce konserwatywnego czytania wiary żydowskiej, chrześcijańskiej lub muzułmańskiej i nie promuje wartości zgodnych z wartościami głównego nurtu brytyjskiego społeczeństwa.
Szkoły wiary i prawo
Szkoły wiary muszą uczyć Narodowego Programu nauczania, ale mogą wybrać to, czego uczą w religioznawstwie.
Szkoły wiary mogą mieć inne kryteria przyjęć i zasady rekrutacji pracowników od tych w szkołach bez wiary, chociaż każdy z jakiejkolwiek wiary lub nikt nie może się ubiegać. Wszystkie Akademie, w tym Akademie wiary, mają własne procesy rekrutacyjne i nie muszą nauczać Narodowego Programu nauczania.
nowe Akademie wiary i wolne szkoły muszą zapewnić, że jeśli są zbyt subskrybowane, oferują co najmniej 50% swoich miejsc, niezależnie od przynależności do wiary. Katolicka Służba edukacji (ces) zdecydowanie sprzeciwia się temu i w 2018 r.miała nadzieję, że sekretarz ds. edukacji Damian Hinds, Katolik, usunie limit 50%. CES, rozczarowany, że nie, twierdzi, że to powstrzymuje Kościół Rzymskokatolicki od otwierania nowych szkół, ponieważ prawo kanoniczne uniemożliwia im odrzucenie Katolickiego dziecka.
Jeśli miejsca są dostępne, szkoły wiary są zobowiązane do oferowania ich każdemu dziecku, które stosuje „czy to z wiary, innej wiary, czy bez wiary”.
Szkoły wyznaniowe mogą brać pod uwagę względy religijne w sprawach zatrudnienia, takich jak mianowanie (i zwalnianie) nauczycieli i dyrektorów.
inspektorzy nie mogą komentować treści kultu religijnego ani wyznaniowego wychowania religijnego, ale mogą komentować wkład, jaki wnoszą w szerszy rozwój moralny, społeczny i kulturowy dziecka.
szkoły wiary nie mogą nauczać kreacjonizmu jako teorii naukowej opartej na dowodach. W RE lekcjach może być przedstawiona jako część określonego systemu wierzeń, o ile nie podważa to ustalonej teorii naukowej. Nie powinien być przedstawiany jako posiadający podobną bazę dowodową jak lub wyższą bazę dowodową do teorii naukowych.
Szkoły wiary mogą swobodnie wyrażać swoje przekonanie, że małżeństwo jest związkiem mężczyzny i kobiety, ale nauczanie powinno opierać się na faktach i powinno umożliwić uczniom zrozumienie, w jaki sposób prawo stosuje się do różnych relacji. Nauczyciele muszą przestrzegać ustawowych wytycznych dotyczących edukacji seksualnej i wychowawczej oraz spełniać wymogi prawa dotyczącego równości i Praw Człowieka.
jakie są argumenty za i przeciw szkole wiary?
Szkoły wiary wzbudzają przeciwstawne opinie. Zwolennicy twierdzą, że finansowane przez państwo szkoły wiary są jednymi z najlepiej prosperujących szkół w kraju, wpajając poczucie szacunku, dyscypliny i troski o innych. Krytycy twierdzą, że są podzielni i często sekciarze głoszą błędny światopogląd w sprzeczności z brytyjskim integracyjnym społeczeństwem złożonym z ludzi wielu różnych wyznań, a żadnego.
krytyka pochodzi nie tylko od Narodowego świeckiego społeczeństwa i humanistów w Wielkiej Brytanii, ale także od niektórych przedstawicieli religijnych, którzy sami twierdzili, że szkoły wiary narażają się na niebezpieczeństwo krzewienia poczucia segregacji religijnej, utrudniając raczej niż promując spójność społeczności.
Sekularyści obawiają się, że szkoły wiary mogą praktykować ukrytą formę religijnej indoktrynacji, potencjalnie izolując uczniów od głównego nurtu brytyjskiego społeczeństwa i promując zrozumienie kwestii – takich jak aborcja, homoseksualizm, rodzina, ewolucja i prawa kobiet – w sprzeczności z głównymi brytyjskimi wartościami. Jak twierdzą, robienie tego jest niebezpieczne i niezdrowe, a robienie tego za pieniądze świeckich podatników jest niesprawiedliwe.
zwolennicy szkół wiary bronią prawa szkoły do nauczania w środowisku, które ucieleśnia i odzwierciedla szczególny etos religijny. Zaprzeczają oskarżeniom o sekciarstwo i podkreślają, że to często osiągnięcia naukowe takich szkół, a nie ich podstawy wiary, czynią je popularnymi wśród rodziców.
argumentują dalej, że wymóg przestrzegania przez nich krajowego programu nauczania i przedstawienia kompleksowego kompendium poglądów dotyczących spornych kwestii moralnych i społecznych przemawia przeciwko ekstremizmowi lub indoktrynacji.